คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : --Just Love ทำได้แค่รัก-- Chapter 24
Chapter 24
เมื่อมาถึงโรงเรียน สิ่งเดียวที่เต๋าทำกับคชาตั้งแต่ที่บ้านเลย ก็คือ การจ้อง(เขม่ง)
“คชา.. ไอเต๋ามันเป็นอะไรอ่ะ” เบียร์กระซิบถาม
“คชาบอกเต๋าว่าคิดถึงเบียร์” เมื่อเบียร์ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับยิ้มแก้มปริ แต่ต้องหุบยิ้มลงเพราะคำพูดของต้น
“ดีมาก.. ตามแผนเป๊ะ แต่แปลกนะที่ไอเต๋ามันไม่ทำร้ายคชา”
“แผน? แผนอะไร” เบียร์ถามด้วยความสงสัย
“ก็เมื่อสองสามวันก่อน ฉันบอกให้คชาขัดใจเต๋ามันบ้าง ต้องขอโทษแกด้วยนะเบียร์ที่ใช้เป็นเครื่องมือ” ต้นอธิบาย
“อืมม ไม่เป็นไร แผนนี้ก็น่าสนุกดีเหมือนกันนะ 55” แล้วต้นกับเบียร์ก็แท็กมือกัน พร้อมกับรอยยิ้มชั่วร้าย ทำเอาคชาแอบขนลุกนิดนึง
“อ.. เอ่อ เดี๋ยวชามานะ ไปสมัครเป็นคนเล่นเปียโนก่อน เต๋าอยากให้เล่น”
“ไม่ต้องเลย! ตามใจมันอีกและ” ต้นค้านเต็มที่ ซึ่งเบียร์ก็พยักหน้าเห็นด้วย
“นะต้น .. นะเบียร์ นะๆๆๆๆ ขอเรื่องนี้เรื่องเดียวน้าาา ชาขอร้อง” คชาพยายามอ้อน ซึ่งคนที่จ้องมองอยู่นานแล้วกำมือแน่น พยายามที่จะเก็บอารมณ์ให้ได้มากที่สุด และต้นก็เหลือบมองอาการของเต๋าอยู่เช่นกัน
“ก็ไปสิ.. คชากระโดดกอดฉันด้วยความดีใจด้วย” ประโยดแรกพูดด้วยน้ำเสียงปกติ ส่วนประโยคหลังกระซิบให้ได้ยินกันแค่สามคน ซึ่งคชาก็งงๆนิดๆ แต่ก็ทำตาม
“เย้ ~ ขอบคุณมากๆนะต้น” พูดพร้อมกระโดดกอดต้น ส่วนเต๋าเห็นดังนั้นก็นั่งแทบไม่ติดเก้าอี้
“ไปกันเถอะ” แล้วทั้งสามก็ตรงไปยังห้องดนตรี ด้วยความสะใจเล็กน้อย ที่เห็นเต๋ามีท่าทีอย่างนั้น ยกเว้นคชาที่กลัวเต๋าจะโกรธและไม่พอใจ
.
.
.
เมื่อมาถึงห้องดนตรี คชาก็ตรงเข้าไปสมัครเล่นเปียโนในงานละครเวทีการกุศลกับอาจารย์ประจำอย่างกล้าๆกลัวๆ ซึ่งมีเบียร์และต้นคอยให้กำลังใจอยู่ที่หน้าห้อง
“เป็นไงบ้าง อาจารย์รับมั๊ย” เมื่อเห็นคชาออกมาจากห้องดนตรี ต้นและเบียร์ก็ถามขึ้นพร้อมกันทันที
“อาจารย์ไม่รับ เพราะว่ามีคนที่เล่นเป็นมาสมัครก่อนแล้ว”
“ไม่เป็นไร.. งั้นเรากลับห้องกันเถอะ” ว่าแล้วก็ชวนกันขึ้นห้องเหมือนเดิม
.
.
.
“ชาช่าไปไหนมา” ไทด์ที่กำลังนั่งคุยกับเต๋าอยู่ เมื่อเห็นน้องรักเดินเข้ามาในห้องก็ทักขึ้นเสียงดังลั่นห้องทันที ซึ่งมันก็เป็นเรื่องชินสำหรับทุกคนไปแล้ว
“ไปสมัครเล่นเปียโนมาครับ แต่ว่าอาจารย์ไม่รับ” พูดพร้อมเหลือบมองหน้าเต๋าเล็กน้อย ซึ่งเจ้าตัวก็ยังจ้องมองยู่เช่นกัน ทำให้คชาต้องหลบสายตาหนี
“เต๋า.. แกจะเขมือบคชารึไง หืออ~ จ้องซะ” แพรวแซวขึ้น แต่ดูเหมือนเต๋าจะไม่เล่นด้วย จึงเดินไปหาต้นเงียบๆ
“เกิดไรขึ้นอ่ะต้น”
“คืองี้พี่ ผมอ่ะ!@#$%^&*(()_+ ..ฝากพี่ไปบอกพี่ไทด์แล้วก็หลินด้วยนะ” ต้นอธิบายถึงแผนการให้แพรวฟังคร่าวๆ
“อ๋อ~ เข้าใจและๆ .. เดี๋ยวนี้แกเริ่มเวิ่นนะต้น ติดใครมาป้ะเนี่ย” พูดจบก็รีบเดินไปหาไทด์ที่กำลังคุยกับคชาอย่างเมามันส์(?)ทันที เพราะไม่งั้นเธอคงโดนต้นกระถืบไส้แตกแน่ที่ไปล้อแบบนั้น
..แล้วแผนการขัดใจเต๋า ของต้นก็เป็นอันรู้ทั่วกันในกลุ่ม ยกเว้นแค่เต๋าและจอยที่ยังไม่ได้รับรู้ และเจมส์ที่เพิ่งมาตอนต้นเล่าแผนการกันจบพอดี
“!@#$%^&*()_++)_*(^&$%@#! …ตามนี้นะทุกคน” ต้นอธิบายแผนการคร่าวๆให้ทุกคนได้ฟังกัน ซึ่งทุกคนก็พยักหน้าเข้าใจ แล้วก็พากันแยกย้ายกลับห้องเรียน เพราะอีกไม่กี่นาทีอาจารย์ก็เริ่มเข้ามาสอนแล้ว
.
.
.
..ตกเย็น ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เต๋าขับรถไปส่งจอยก่อนจะขับรถกลับบ้าน ซึ่งบรรยากาศภายในรถมีแต่ความแออัดขึ้นมาถนัดตา ตั้งแต่จอยลงจากรถไป
“อ.. เอ่อ ว.. วันนี้ชา .. ชาสมัครเล่น ..เปีย น..โน ล..แล้ว แต่อาจารย์ ..ไม่รับ” คชาพูดเพื่อทำลายความเงียบ ห้ามไม่ให้เสียงสั่นแล้วแต่ก็ทำไม่ได้
“….…”
“ว.. วันนี้ เต๋าอยาก ก.. กิน โอ๊ยยยย !!” ยังไม่ทันจะพูดจบเต๋าก็หักรถจอดที่ริมฟุตบาทด้วยความเร็ว จนหัวของคชาไปแทกกับกระจกอย่างแรง
“โว้ยยยยยยย !!!!!!!!! ทำไมไม่ได้ดั่งใจเลยว่ะ!” เต๋าโวยวายลั่นรถ ทำให้คชาสะดุ้งตัวโยนด้วยความตกใจ
“ฮึกๆ คชาขอโทษครับ”
“ขอโทษ .. ขอโทษ .. และก็ขอโทษ .. ขอโทษอยู่นั้นแหละ รำคาญ!!! เข้าใจป่ะ!”
“ฮึกก ฮืออ คชาขอโทษนะ .. เต๋า ฮึก”
“ขอโทษแล้วได้อะไรขึ้นมา .. ขัดใจฉัน แล้วก็พูดว่าขอโทษ ..ร่านนักก็ไปอยู่กับไอเบียร์ กับไอต้นเลยไป !!!”
“ฮือออ อึก! ฮึกก ฮือออ ชารักเต๋า.. ได้ยินมั๊ย!!! ชารักเต๋าคนเดียวด้วย! ทำไมเต๋าไม่เคยเห็นใจคชาบ้างเลย ฮืออออ ฮึกก ฮึก ฮือออ เต๋าไม่เคยสนใจเลย ไม่ ฮึกก ไม่สนใจชาเลย .. คอยแต่ให้ชาสนแต่เต๋า ฮึกๆๆ ฮืออ ชาก็คน มีหัวใจ และก็เจ็บเป็นนะ ฮึกก เต๋าไม่รักชา ฮึกๆ แล้วจะมาหวงชาทำไมว่ะ!”
จบคำพูดของคชาทำเอาเต๋าอึ้ง เพราะคชาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ไม่เคยขึ้นเสียง ไม่เคยวีน ไม่เคยตะคอก และก็ไม่เคยพูดว่ะมาก่อน .. ครั้งนี้ครั้งแรกจริงๆ
“……….”
ความคิดเห็น