คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : --Just Love ทำได้แค่รัก-- Chapter 2
Chapter 2
เมื่อเราสองคนกินข้าวเสร็จ เราก็ขึ้นไปบนห้องเรียนกันอีกครั้งครับ ซึ่งมีเพื่อนในกลุ่มของเรามากันครบแล้ว มีหลินเพื่อนห้องข้างๆ และก็รุ่นพี่ด้วยอีกสองคน
“ชาช่าไปไหนมา มาให้กอดให้ชื่นใจทีหนึ่งดิ๊” พี่ไทด์ รุ่นพี่ที่ตัวเล็กกว่าผมพูดขึ้น ผมก็เดินเข้าไปหาเขา พี่เขาสวมกอดผมเบาๆ ...แล้วก็กอดไม่ปล่อยเลย
“ไทด์... นานไปแล้วนะ เราขอกอดคชาบ้างดิ” พี่แพรวพูดขึ้น พี่ไทด์จิ๊ปากเบาๆก่อนจะปล่อยให้ผมไปหาพี่แพรว
“พี่คิดถึงคชานะ หมันเขี้ยวๆๆๆๆๆๆๆ” พี่แพรวกอดผมแน่นพร้อมโยกตัวไปมา ก่อนจะปล่อยผมออก
“ผมก็คิดถึงพี่แพรวครับ ...คิดถึงพี่ไทด์ด้วย ^^”
“แล้วไม่คิดถึงเต๋าบ้างหรอ” อยู่ดีดีเต๋าก็ก้มตัวลง เอาใบหน้าหล่อของเขามาตรงหน้าผม ใกล้ซะผมรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆของเขาเลย ....และผมก็สะดุ้งเล็กน้อย ‘ก็มันตกใจนี่หว่า -///-’
“บะ ... บ้าหรอ... ก็ . . ก็อยู่บ้าน .. ดะ .. . เดียวกัน ... จะคะ . คิดถึง ทะ .. ทำไม” อยากจะตบปากตัวเองจริง มันพูดไม่เป็นประโยคเลยอ่ะ ก็เต๋าเล่นเอาหน้ามาซะใกล้เลย ตาก็จ้องกันอีก >///< หัวใจของผมตอนนี้มันเต้นแทบหลุดออกมาจากอกแล้วอ่ะ จะเต้นแรงไปไหนเนี่ย
“55 แค่นี้ก็ทำเป็นเขิน” เต๋ายืดตัวขึ้น ก่อนจะขยี้หัวของผมผมเล่น
“บ้าหรอ!~ คชาไม่ได้เขินสะหน่อย”
“5555 เด็กหนอเด็ก เด็กปากแข็ง” พี่ไทด์กับพี่แพรวหัวเราะแล้วพูดพร้อมกัน นัดกันมาป้ะเนี่ย - -*
“โหยยย~ งอนแล่ว” พูดจบผมก็เดินไปหาเพื่อนในกลุ่มคนอื่นๆเลย อยู่ตรงนี้นานๆเดี๋ยวหัวใจจะวายไปซะก่อน -//-
............................................................
--Writer Part--
...หลังจากนั้นก็ได้เวลาเข้าเรียน หลิน ไทด์ และแพรวก็แยกย้ายกันไปห้องของตัวเอง และอาจารย์ที่สอนคาบแรก พ่วงด้วยตำแหน่งอาจารย์ประจำชั้นก็เดินเข้ามา...
“สวัสดีจ๊ะนักเรียน” อาจารย์ทักทาย
“นักเรียนเคารพ!!!” เบียร์ซึ่งเป็นหัวหน้าห้องตั้งแต่ปีที่แล้วพูดขึ้น
“สวัสดีครับ / ค่ะ” นักเรียนทุกคนกล่าวสวัสดีพร้อมกับพนมมือไหว้อาจารย์กันอย่างพร้อมเพรียง
“อาจารย์มีอะไรจะบอก คือว่านักเรียนที่เข้าใหม่ปีนี้มีอยู่ห้าคนด้วยกัน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็เป็นเพื่อนใหม่ของห้องเราด้วย ช่วยกันดูแลเพื่อนกันให้ดีดีล่ะ เดี๋ยวครูจะเรียกเค้าเข้ามาแนะนำตัว พอเค้าแนะนำตัวเสร็จ ให้เราแนะนำตัวต่อจากเค้าเลยนะ เข้าใจใช่มั๊ย?”
“เข้าใจครับ / ค่ะ”
“จีราพัชร เข้ามาจ๊ะ แนะนำตัวให้เพื่อนๆรู้จักกันหน่อย” คนที่ยืนอยู่หน้าห้อง เมื่อได้ยินอาจารย์เรียกชื่อของตัวเองก็เดินเข้าไปในห้อง
“หวัดดี เราชื่อนางสาว จีราพัชร จงกลสงเคราะห์ ชื่อเล่น ชื่อจอย ฝากตัวด้วยนะค่ะ” เสียงใสเอ่ยแนะนำตัว พร้อมโปรยยิ้มหวาน ทำเอาพวกผู้ชายในห้องใจเต้นกันไปเป็นแถบๆ ยกเว้นต้นที่นั่งฟัง MP3 อยู่ และเต๋าที่กำลังนั่งเหม่อ เมื่อจอยเอ่ยแนะนำตัวจบ เพื่อนที่นั่งริมประตูก็เริ่มแนะนำตัวกันบ้าง ...... จนกระทั่งถึงแถวริมหน้าต่างแถวสุดท้าย
“หวัดดี เราเบียร์นะ เป็นหัวหน้าห้อง ยินดีที่ได้รู้จักครับ” เบียร์ลุกขึ้นแนะนำตัว พร้อมยิ้มให้จอยอย่างเป็นมิตร
“ชื่อต้น” ต้นลุกขึ้นแนะนำตัวสั้นๆ ก่อนจะเอาหูฟัง MP3 ขึ้นมานั่งฟังต่ออย่างไม่สนใจโลก
“สวัสดีครับ ผมชื่อเฟรมครับ” เฟรมลุกขึ้นแนะนำตัว พร้อมยิ้มกว้างให้จอยจนตาหยี ส่วนแพรวาที่เห็นดังนั้นจึงดึงแขนเฟรมให้นั่งลงอย่างแรง แล้วจิกตาใส่ครั้งหนึ่ง
“ฉัน - แพรวา ! แฟน - ของ - เฟรม !!” แพรวาตะคอกเน้นคำใส่จอย จนเจ้าตัวสะดุ้ง และทำหน้างงๆ ประมาณว่า ‘ฉันไปแย่งแฟนเธอตั้งแต่เมื่อไร -*-’
“หวัดดี เราชื่อ คชา นะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ” คชาลุกขึ้นแนะนำตัวพร้อมยิ้มให้จอยแล้วนั่งลง ...คนสุดท้ายที่ต้องแนะนำตัวนั่นก็คือเต๋า เมื่อคชาเห็นเต๋าไม่ลุกสักที จึงหันไปสะกิดเรียก
“เต๋า .. เต๋าต้องลุกขึ้นแนะนำตัวแล้วนะ”
“หรอ? ...” เต๋าหันมาทำหน้างง ใส่คชาทีหนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้นเพื่อแนะนำตัว ส่วนจอยที่เห็นเต๋าตั้งแต่เดินเข้ามาในห้องแล้วก็รู้สึกชอบไม่น้อย เธอยกยิ้มมุมปากขึ้นเล็กน้อยด้วยความถูกใจ
“หวัดดี ฉันชื่อเต๋า” เมื่อเต๋าพูดจบแล้วนั่งลง อาจารย์ก็พูดต่อทันที
“เอาล่ะ... วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอมไม่ต้องเรียน คาบนี้ปล่อยฟรีสไตล์ ...” เมื่ออาจารย์พูดจบ เสียงนักเรียนก็เฮร้องขึ้นมาทันทีด้วยความดีใจ
“...แต่อาจารย์คิดว่าเราควรจะเปลี่ยนที่นั่งกันนะ เพราะบางคนที่มันสนิทกันก็เอาแต่เล่น เอาแต่คุย ไม่ฟังอาจารย์สอน แล้วอีกอย่างเรามีเพื่อนใหม่ด้วย ซึ่งเราไม่ได้สนิทกับเขา ทำให้เราไม่อยากนั่งกับเขา อาจารย์จึงคิดว่าเปลี่ยนที่นั่งดีที่สุด พอเปลี่ยนที่นั่งเสร็จจะทำอะไรก็เชิญ” เมื่อจบเสียงของอาจารย์ เสียงนักเรียนก็โห่ร้องขึ้นมาทันที
“ไรอ่ะอาจารย์” “ไม่แฟร์เลย” “ก็ให้จอยนั่งกับไอเต้เด็กเอ๋อหลังห้องดิ” “หนูจะนั่งกับเฟรมเท่านั้น” “ใช่ ผมจะนั่งกับที่รักของผม” “ทำงี้ผมจะประชดไม่เรียน” ....... บลาๆๆๆๆ และอีกหลายคำพูดประท้วงมากมาย
“เงียบบบบบบบบบ~!!!!!!!!!!!! งั้นเอาศูนย์ไปกิน จะเอามั๊ย !” เสียงอาจารย์ตะคอกขึ้น
“ไม่เอา~ ครับ / ค่ะ”
“ก็ดี~! งั้นก็ทำตามที่ฉันบอก... ลุก ถือกระเป๋ามาด้วย มายืนหน้าห้องให้หมด” และนักเรียนทุกคนก็ทำตาม
“เต๋า ถ้าเราไม่ได้นั่งด้วยกันอ่ะ” คชาถามเต๋าขึ้น
“ก็เดี๋ยวเราขอเพื่อนแลกที่กันไง” เต๋าตอบพร้อมหันมายิ้มให้คชา และมือใหญ่ก็จับกุมมือเล็กไว้
“อาจารย์จะเรียกเป็นคู่ๆ แล้วให้ไปนั่งที่ตามที่อาจารย์บอกนะจ๊ะ” (ที่นั่งเป็นคู่ๆ)
“โห~ อาจารย์ ไหนๆก็จะให้ที่เปลี่ยนแล้ว จับฉลากไม่ดีกว่าหรอ จะได้รู้ไปเลยว่าดวงเราจะได้นั่งกับใคร” มีเด็กนักเรียนชายคนหนึ่งเสนอขึ้น
“อือๆ ก็ได้ .. งั้นก็ช่วยอาจารย์ทำฉลากสิ” เมื่ออาจารย์พูดจบ นักเรียนทุกคนก็หาเศษกระดาษมาเขียนชื่อของตัวเองลงไป แล้วม้วนก่อนจะส่งให้อาจารย์ ที่ยืนถือกล่อง(ซึ่งไม่รู้ว่าไปเอามาตั้งแต่เมื่อไร-*-)อยู่
เมื่อเขียนกันเสร็จทุกคนแล้ว อาจารย์ก็เขย่าฉลากทันที แล้วจับขึ้นมาสองชื่อ แล้วเลือกว่าให้นักเรียนนั่งตรงไหน
“แหม~ ไม่น่าจับได้ไอคู่นี้เลย... ฉัตรธิดา ปูคะวนัช คู่กับ วัชรกาญจน์ บัวบาน นั่งแถวริมประตู โต๊ะคู่ที่สาม” เมื่ออาจารย์ประกาศชื่อของเฟรมและแพรวา สองคนนี้ก็กระโดดกอดกันทันทีด้วยความดีใจ
“เห็นมั๊ยจารย์ เรามันเนื้อคู่กัน อ๊ายๆๆ”
“ใช่ๆๆ เนอะแพรวาเนอะ” เมื่อทั้งคู่ทับถมอาจารย์กันเสร็จ ก็กอดคอกันไปนั่งประจำที่ทันที
“จริงๆเลยพวกเธอ ฉันล่ะเครียด -*-“ อาจารย์สาวบ่นกระปอดกระแปด ก่อนจะจับฉลากต่อ
.
.
.
.
“กฤษฎาพัฒน์ สิริกฤษสวัสดิ์ นั่งคู่กับ ปิยะพงษ์ เล็กประยูร แถวกลาง นั่งโต๊ะรองจากแถวสุดท้ายมาสี่โต๊ะอ่ะลูก” เมื่ออาจารย์ประกาศชื่อคู่นี้เพื่อนๆทุกคนก็ขำแตกกันทันที ก็เพราะไม่มีใครอยากยุ่งกับเต้สักเท่าไร เพราะเต้เป็นเด็กเอ๋อประจำห้อง(ขอโทษแฟนคลับเต้ด้วยนะค่ะ -/\-) โลกส่วนตัวมันสูง
“5555 รอดแล้วโว้ยยย” เพื่อนหลายๆคนส่งเสียงออกมาพร้อมเพรียงกัน ส่วนเบียร์ก็นิ่งๆแล้วเดินไปนั่งที่
.
.
.
.
“ ธนษิต จตุรภุช คู่กับ นนทนันท์ อัญชุลีประดิษฐ์ ไปนั่งข้างหลัง กฤษฎาพัฒน์ ” เมื่ออาจารย์ประกาศชื่อ คชาก็หันไปมองหน้าเต๋าเล็กน้อย
“ป้ะ~ คชา ^^ .. เต๋าอดๆ แบร่~~ :P ” ต้นพูดด้วยเสียงร่าเริงก่อนจะค้องแขนคชาเดินไปนั่งที่ ส่วนเต๋าก็มีท่าทางฮึดฮัดเล็กน้อย
.
.
.
“เศรษฐพงศ์ เพียงพอ คู่กับ จีราพัชร จงกลสงเคราะห์ นั่งโต๊ะริมหน้าต่าง หลังสุด” เมื่ออาจารย์ประกาศชื่อ จอยก็รู้สึกดีไม่น้อยที่จะได้นั่งกับคนที่เธอชอบ ส่วนเต๋าก็เฉยๆ แล้วเดินไปนั่งที่...
ความคิดเห็น