ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Danganronpa × oc เกมฆาตกรรมแห่งความสิ้นหวังรุ่นที่ 79

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 1 ปฐมบท

    • อัปเดตล่าสุด 11 ก.ค. 66


    โรงเรียนเอกชนคิโบกามิเนะ โรงเรียนสุดหรูที่ตั้งอยูใจกลางเมืองของญี่ปุ่น และมีชื่อที่มีความหมายว่า"ความหวังอันสูงสุด"เป็นโรงเรียนที่แสนจะแปลกประหลาด นั้นก็เพราะว่าสถานที่แห่งนี้ เป็นโรงเรียนมัธยมปลายที่จะรับแต่"สุดยอดนักเรียนม.ปลาย"ในด้านต่างๆเข้ามาเรียนเท่านั้น การได้เข้าเรียนในที่แห่งนี้เป็นการการันตีถึงความเป็นที่สุดของเด็กคนนั้นและการได้จบการศึกษาจากสถานที่วิเศษแห่งนี้ไปถือได้ว่ากลายเป็นบุคคลที่เป็นความหวังและพร้อมจะแบกรับอนาคตของประเทศได้เลยทีเดียว

    แน่นอนว่ามันเป็นพื้นที่สำหรับเอาไว้ให้เหล่าอัจฉริยะรอบด้านได้เข้ามาเรียนแล้วก็ได้เติบโต มีอนาคตที่สดใส แต่มันไม่ใช่สำหรับชายคนนี้ มัช เด็กหนุ่มผู้ไร้ความสามารถที่พูดได้เต็มปากว่าแทบจะไร้ค่าเลยเป็นผู้ไร้ความสามารถในหมู่ผู้ไร้ความสามารถก็ว่าได้ 

    แต่เอ๋ทำไมเขาถึงมายืนอยู่หน้าโรงเรียนคิโบกามิเนะ โรงเรียนแห่งความหวังได้นะเหรอ ทั้งๆที่ไร้ความสามารถ จะให้บอกแบบย่อๆก็คือเขาถูกรางวัลละมั้งนะ เนื่องด้วยทางโรงเรียนจัดแคมเปญอะไรบางอย่าง เป็นกิจกรรมระยะสั้นๆที่ถูกจัดขึ้นแบบลับๆ ด้วยการยัดตั๋ว พิเศษเอาไว้ในซองขนม 1 ซองแล้วก็จัดจ่ายลงพวกซุปเปอร์มาร์เก็ต รอให้ใครสักคนนึงมาซื้อมันไปแล้วก็ถูกรางวัล 


    แล้วก็ด้วยความที่มันบังเอิญหรือเป็นโชคชะตา ตัวของมัชที่ในตอนนั้นกำลังเดินหาเก็บเศษอาหารตามถังขยะ ก็ได้รับเงินมาไม่กี่เยนเลยเอาไปซื้อขนมกินเพื่อมาทั้งชีวิต แล้วไอ้ขนมที่เจ้าตัวกินน่ะดันมีซองกระดาษที่กำลังจะกลืนลงไปด้วยพอดี แล้วนั่นก็คือตั๋วเชิญให้เข้ามาเรียนในโรงเรียนคิโบกามิเนะฟรีนั่นเอง แล้วนั่นก็เป็นเรื่องราวคร่าวๆที่ทำไมตัวมัชถึงมายืนอยู่ตรงนี้ยังไงล่ะ


    "....เฮ้อก่อนอื่นก็ต้องเอาตั๋วพิเศษอันนี้ไปหาผ.อก่อนสินะ.." มัช เกาหัวตัวเองไปมาหลังจากนั้นก็เดินเข้าไปในบริเวณโรงเรียน


    บรรยากาศภายในเขตโรงเรียนก็ค่อนข้างจะครึกครื้นอยู่พอสมควรเพราะคนค่อนข้างจะเยอะ แต่ว่าพวกเขาส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นแผนกหลักที่มีความสามารถหรอก เป็นพวกแผนกสำรองที่จ่ายเงินเพื่อเข้ามาเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ซะมากกว่า แล้วยังมีโฆษณาชวนเชื่อของโรงเรียนนี่อีกว่าจะใช้เงินทุนที่เด็กนักเรียนแผนสำรองจ่ายมาเพื่อที่จะเอาไปพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อออกเอามาปลุกถ่ายความสามารถให้เหล่านักเรียนแผนกสำรอง ซึ่งมันก็เป็นโฆษณาชวนเชื่อที่ดูยังไงยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้


    ส่วนตัวของมัชไม่ได้มีเป้าหมายอะไรพิเศษเลย ที่เข้ามาที่โรงเรียนแห่งนี้ก็เพราะว่าจะมากินข้าว.......ตึงไหมล่ะ ทุกคนในแผนกสำรองพากันจ่ายเงินเพื่อที่จะเข้ามาในโรงเรียนแห่งนี้แล้วมีอนาคตที่สดใส แต่มัชของเรามาที่นี่เพื่อจะมาแค่กินข้าวในโรงอาหาร แต่มีตั๋วเลยไม่ต้องจ่ายเงินเข้ามา โคตรตึงเลย


    ตุ๊บ


    " หืน!?" 


    ในระหว่างที่มัชกำลังเดินชมบรรยากาศรอบตัว ก็ได้มีคนวิ่งมาชนเข้ากับมัชอย่างจัง แต่แทนที่เขาจะล้มลงไปอีกฝ่ายก็เป็นฝ่ายล้มซะเอง


    " เอ๋นี่เป็นไรหรือเปล่า!?" 


    ".........ไม่เป็นไร" 


    มัช ที่เห็นอีกฝ่ายล้มลงไปเลยจะยื่นมือเข้าไปช่วยพยุงขึ้นมาแต่ก็โดนอีกฝ่ายปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยก่อนที่เธอจะลุกขึ้นมา พอมองดูดีๆแล้วทั้งการแต่งตัวแล้วสีผมบุคลิกดูแตกต่างจากนักเรียนแผนกสำรองเป็นอย่างมากมีจุดเด่นมากเลยล่ะ ถ้าเปรียบเสมือนในตอนนี้คือเธอตรงหน้าเปรียบเสมือนเป็นตัวละครเอกแล้วมัชคือตัวประกอบละมั้งดูจืดจางมากๆเลย


    " ยินดีที่ได้รู้จักฉันชื่อว่--...."


    " คิริกิริ เคียวโกะ..." 


    มัช ที่หวังจะแนะนำชื่อออกไปเพื่อเป็นมารยาทแต่ก็โดนเธอดักทันแล้วก็ชิงแนะนำชื่อซะก่อน...แถมหน้าตาของเธอมันนิ่งจนซะเหมือนเป็นหินเลยอ่ะ แล้วไอ้เค้กที่มันติดอยู่บนหัวเธอนะมันอะไรฟะเนี่ย


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×