สมาธิและพลังไม่ใช่การรู้แจ้ง-ภาคสาม

เนื้อเรื่อง

สมาธิทำงานยังไง ยกตัวอย่างง่ายๆ


เช่นเวลาเราจะแอบฟังใครคุยกัน ก็จะต้องเพ่งสมาธิเพิ่มขึ้น และเราก็จะสามารถแยกแยะเสียงเหล่านั้นได้ดีขึ้นระดับหนึ่ง
หรือพวกนักดนตรีเวลาแกะเพลงก้เพ่งสมาธิ หูของพวกเขาก็จะสามารถแยกแยะเสียงต่างๆออกมาได้มากขึ้น

ฉะนั้นเมื่อระดับพลังสมาธิแรงขึ้นความสามารถเหล่านี้ก็ดีขึ้นเป็นเงาตามตัว

แต่มันเป็นแค่ของแถมครับ ไม่ได้ส่งเสริมการรู้แจ้งและหลุดพ้นเท่าไหร่นัก ตรงข้ามกลับจะเป็นอุปสรรคและหลุ่มพลางให้ยึดติดอีกตะหาก

ถ้าได้มาแล้วก้เอาไว้เล่นแก้เซ็งละกันครับ อย่าไปภูมใจหรือหลงไหลได้ปลื้มรงนั้น ทางข้างหน้ายังรออยู่อย่าพอใจแค่นั้นเลย

ส่วนเรื่องที่สามารถรักษาโรคได้นั้น ทำได้จริงครับ
คุณลองฝึกพวกปราณายามของโยคะดูสิ แล้วลองศึกษาการทำงานของลมปราณสักพักนึง
เวลาคุณปวดหัวคุณสามารถรักษาได้เลยทันทีไม่ต้องใช้พาราเซตามอล ควรลองอย่างยิ่ง

และย้ำอีกทีว่าอย่าไปหลงไหลพลังพวกนี้นะครับ มีไว้ได้ไม่เป็นไรแต่อย่าไปหลงไหลและกระหยิ่มยิ้มย่อง เพราะจะทำใจจิตหลุดพ้นยากขึ้นไปอีก

สิ่งที่น่าเป็นห่วงที่สุด คือที่ๆเราจะเอาสมาธิที่เพ่งจนเกิดกำลังขับเคลื่อนนั้นมุ่งไปไหน

ขึ้นชื่อว่าสมาธิไม่ได้แปลว่ามันจะนำเราไปในทางที่ดีเท่านั้น มันนำเราไปได้ทุกทาง มันเป็นเพียงกำลังส่งที่ทรงประสิทธิภาพ
มุ่งลงคลองก็ได้ มุ่งทำลายก็ได้ มุ่งให้ยึดมั่นก็ได้ มุ่งเพื่อสลายจิตปรุงแต่งก็ได้ มุ่งเพื่อมองให้ทะลุภาพมายาก็ได้
มุ่งเพื่ออ่านจิต บังคับจิตผู้อื่นก็ได้

สมาธิจำต้องมีเข็มทิศที่ดีที่ควร ไม่เช่นนั้นอย่ามีจะดีกว่า
อยู่แบบเป็นคนเปิ่นๆเบลอบ้าง เรียนไม่เก่งบ้างก็ช่างมัน
ดีกว่าจะมีสมาธิที่นำเราสู่อะไรก็ไม่รู้ ที่พระพุทธเจ้าไม่ได้บอกให้ไป
พระพุทธเจ้าไม่ได้บอกให้คุณท่านทั้งหลายไปสวรรค์ ไม่ได้บอกให้ท่านทั้งหลายได้พลังวิเศษไว้เบ่งทับกัน ไม่ได้บอกให้ท่านทั้งหลายงมงายว่าถ้า\"ที่ไหน\" ทำให้ท่นเห็นภาพมายาทั้งหลายได้ แล้วท่านจะฉลาดขึ้น ของแบบนั้นผีมันก็ทำได้ไม่ต้องปฏิบัตธรมฝึกขัดเกลาจิตแม้แต่น้อย

พลังคุณท่านทั้งหลายจะมหาศาลมหัศจรรย์ยังไง ก็ไม่ได้ส่งเสริมความรู้แจ้งหรอก มันอยู่ตรงนั้นไม่ได้เบี่ยงไปในทางบวกสักเท่าไหร่ มันสามารถเอนเอียงไปทางลบจนท่านเห็นว่านั่นคือความถูกต้องเที่ยงแท้ได้สบาย

..พึงระวังให้หนัก...