คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ข่าวการโต้วาทีที่ไม่อยากได้ยิน
"เฮ้ย ข้าวเหนียว" เสียงจัสท์หัวหน้าห้องตัวแสบที่กำลังเดินเข้าห้องเรียนมาเรียกฉันด้วยสีหน้าแปลกๆ "แกไม่ถูกกับไคกิห้องสามใช่มั๊ย"
คิดว่ามันเรียกทำไม อ๋อ เรื่องนี้เองหรอ
"อืม ทำไมหรอ อย่าบอกนะว่าไคกินั่นไปฟ้องอาจารย์น่ะ" ฉันทำหน้าเซ็งเมื่อต้องนึกถึงไคกิ ชายหนุ่มสุดหล่อลูกครึ่งญี่ปุ่นที่เป็นศัตรูกับฉันมาตั้งแต่ม.ต้น
"โหยข้าว... " จัสท์ถอนหายใจ "ไคกิไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอกน่า"
"แล้วจะให้ฉันคิดว่าอะไรล่ะ" ฉันถาม แล้วหันไปสนใจกับหนังสือการ์ตูนในมือของตานี่แทน "เล่มใหม่เหรอ ยืมหน่อยนะ"
"ข้าว!!!" จัสท์ตะโกนเสียงดัง เพื่อนในห้องเลยหันมามองที่ฉันเป็นตาเดียว "ไม่ใช่อย่างงั้นนะ ฉันกำลังจะบอกว่าอาจารย์วรรณพร ให้เธอเป็นตัวแทนห้องขึ้นไปแข่งพูดอะไรก็ไม่รู้"
"มันเกี่ยวกับไคกิตรงไหนยะ" อย่าบอกนะว่า ไคกิก็ลงแข่งด้วยน่ะ
"ก็ไคกิจะลงแข่งอ่ะดิ๊" จัสท์ทำเสียงสูงจนฉันปล่อยมือออกจากหนังสือการ์ตูน จนจัสท์แทบเก็บไม่ทัน
"จัสติน จริงเหรอที่ว่าไคกิกะข้าวเหนียวต้องแข่งโต้วาทีกันน่ะ" วาทย์ วิ่งเข้ามาถามในห้อง เพื่อนคนอื่นๆ รวมทั้งฉันและวาทย์หันไปจ้องหน้าจัสท์เพราะต้องการคำตอบ
"จริง เขาให้ลงแข่งแค่สามห้อง คือห้องเรา ห้องสอง และห้องสาม" จัสท์อธิบาย "ส่วนห้องอื่น ก็จะให้แข่งตอบปัญหาน่ะ" ทุกคนพยักหน้า จัสท์เลยเล่าต่อ "อาจารย์วรรณพรบอกว่า ข้าวเหนียวน่าจะลงแข่งเป็นหัวหน้าทีม เพราะว่าตอนสอบโต้วาทีเมื่อเดือนก่อน ข้าวเหนียวทำคะแนนได้สูงสุด และหาข้อมูลมาดีมาก"
ดีจ๊ายดีใจ... อาจารย์ชมฉัน แต่ที่ให้ฉันไปลงแข่งเนี่ย ไม่อ๊าวววว
"และฉันก็ทราบมาว่าไคกิจะลงตำแหน่งหัวหน้าทีมเหมือนกัน ทีนี้ ข้าวเหนียว เธอต้องช่วยห้องเราแก้แค้นมันนะ" สายตาของทั้งห้องกลายเป็นมาจ้องฉันแทน
ก็รู้อยู่หรอกว่า จากที่ห้องเราเคยชื่นชมคลั่งไคล้ไคกิ เพราะว่านอกจากหน้าตาดีแล้ว ยังเรียนเก่ง เล่นกีฬาเก่ง แต่ว่า ตอนประกวดทำความสะอาดห้องเรียน ห้องเราที่ได้ที่1ติดกันสามครั้งต้องได้ที่สอง เนื่องจากไคกิเอาไม้กวาดห้องเราไป
และฉันที่ไม่ถูกกับไคกิมานานเลยรู้สึกดีใจ ที่เพื่อนๆไม่หลงผิดอีก แต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้
ไอ้ความรู้สึกอยากแก้แค้นที่จะทำฉันเหนื่อยนี่...
"ข้าว ข้าวเป็นความหวังของห้องเรานะ" จัสตินบอก ทุกคนในห้องมองฉันด้วยสายตาที่เต็มเปี่ยมไหด้วยความหวัง
อ๊าก... ฉันยังไม่ได้ตอบตกลงเลยนะ
พอจัสท์เห็นฉันเอามือกุมหัวก็เลยย้ำอีก ทำเหมือนกับว่าฉันไม่ได้ยินประโยคเมื่อกี้
"ชนะมันให้ได้นะข้าว ชนะไคกิให้ได้นะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"
ช่างเป็นเสียงหัวเราะที่น่าเกลียดอะไรเช่นนี้...
ความคิดเห็น