ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไม่มีชื่อเรื่อง 2

    ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 9

    • อัปเดตล่าสุด 17 ส.ค. 46


    เช้าวันนี้อากาศช่างสดใสเหลือเกิน  เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วประสานเสียงกันคล้ายทำนองเพลง  วันนี้จะมีอะไรพิเศษนะ อะตอมคิด

    \" สวสัสดี  มีอะไรเหรอ  โทรมาหาเราแต่เช้าเนี่ย ? \"  อะตอมถามติว

    \" รีบแต่งงตัวเข้าเร็วๆ  วันนี้พี่เตอร์กลับ  เดี๋ยวเราจะไปรับพี่เขาที่สนามบิน \"  ติวตอบ

    \" จริงๆเหรอติว  !!! เราดีใจจังเลย  \" อะตอมพูดด้วยความตื่นเต้น

    \" อืม  เร็วๆเข้าละ  เดี๋ยวจาไปรับที่บ้าน \" ติวบอกอะตอมด้วยน้ำเสียงเย็น

    ระหว่างทางที่ติวนั่งรถมาที่บ้านอะตอม  เขาสับสนมากกับความรู้สึกของเขา  เขาควรที่จะทำอย่างไร  ตัดสินใจบอกอะตอมว่าเขารู้สึกอย่างไรกับเธอ  

    หรือว่าจะเก็บมันไว้เป็นเพียงความทรงจำดีๆ  เพราะอะตอมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว  อะตอมชอบเตอร์  พี่ชายของเขานั่นเอง

    \"ทำไมมาช้าจังเลยล่ะ  รอตั้งนานรู้มั๊ย \"  อะตอมต่อว่าติว

    \" อะตอม  นี่มัน 9 โมง 50 นะ  เรานัดกันไว้ตอน 10 โมง  เรามาถึงก่อน 10 นาสที  ยังมาหาว่าเรามาช้าอีกเหรอ \" ติวพูดกะอะตอม

    \" ก็เราตื่นเต้นนิ  อยากจะเจอพี่เตอร์เร็วๆ  นายก็รู้ว่าเรารอมาตั้งนานนะ  แล้วตอนนี้มันก็ถึงเวลาแล้วนะที่นายต้องช่วยเราบ้างแล้วล่ะ \" อะตอมบอกติว

    \" อืม  รู้แล้วนา \"  ติวรับปากอะตอม  ทั้งๆที่วันนี้เขายังไม่อยากให้พี่ชายของเขากลับมาเลย



    ที่สนามบิน

    \" นั่นไงพี่เตอร์  พี่เตอร์ทางนี้ครับ \" ติวร้องเรียก

    \" หวัดดีติว  ไม่ได้เจอตั้งนาน  หล่อขึ้นนะเราเนี่ย  \" เตอร์ทักติว

    \" แหมพี่เตอร์  ผมก็หล่ออย่างงี้ตังนานแล้ว  อืม  นี่อะตอมนะ  จำได้ป่ะ \"  ติวแนนำอะตอม

    \" อะตอม ?  แฟนนายเหรอ ฉันจำได้ว่าแฟนนายชื่อฟ้าไม่ใช่เหรอ ? \"  เตอร์ถามติว

    \" พี่จำไม่ได้เหรอ ยัยอะตอมที่เคยอยู่บ้านข้างๆเราหน่ะ  ที่เรียนเก่งๆสุดๆ  แย่งที่ 1 ผมตลอดตอนเรียนประถมไงล่ะ \" ติวพูดขึ้น

    \" จะบ้าเหรอ  ใครไปแย่งนาย  นายตังหากที่เรียนสู้ฉันไม่ได้ \" อะตอมแย้งขึ้น

    \" อ๋อ น้องอะตอมนี่เอง  ไม่เจอกันตั้งนานน่ารักขึ้นเยอะเลยนะ  พี่จำได้แต่น้องอะตอมใส่แว่นตา  ไว้ผมยาว  มีหน้าม้า หน่ะ \" เตอร์พูด

    \" พี่เตอร์คิดว่าแบบนี้ไม่ดีเหรอคะ เดี่ยวอะตอมเปลี่ยนเป็นอย่างเดิมก็ได้นะ \" อะตอมพูด

    \" ไม่ใช่อย่างนั้นจ๊า  พี่ยังชินกะน้องอะตอมแบบเก่าๆอยู่หน่ะ  แต่อย่างงี้ก็น่ารักอีกแบบจ๊ะ \"

    \" จริงๆนะคะ \" อะตอมถามเตอร์

    \" จริงสิจ๊ะ \" เตอร์บอกอะตอม

    \" แล้วเราจะไปกันยังเนี่ย  รุ้มั๊ยว่ายืนนานๆมันเมื่อย   ไม่เมื่อยกันรึไง  แต่ฉันเมื่อยมากๆเลย  มีอะไรค่อยไปคุยกันที่บ้านต่อเถอะ \"  ติวพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจที่

    อะตอมคุยกับเตอร์อย่างถูกคอ

    \" ก็ดีเหมือนกันนะ  อยากเจอพ่อกะแม่เต็มทีแล้ว \" เตอร์พูด  

    \"งั้นก็ไปกันได้แล้ว\" ติวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งๆ

    ระหว่างทางที่นั่งรถกลับบ้าน  อะตอมและเตอร์ก็คุยกันอย่างสนุกสนาน  เตอรืเป้นคนที่เรียนเก่ง  เขาได้รับทุนจากองคืการวิทยาศาสตร์ระดับโลกเพื่อไปเรียนต่อด้านฟิสิกส์

    ซึ่งอะตอมเองก็ชื่นชอบในวิชาฟิสิกส์เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว  ทำให้อะตอมกับเตอรืมีเรื่องคุยกันมากมาย  เมื่อถึงบ้าน  พ่อกะแม่ของเตอร์ก็ชวนอะตอมทานข้าวที่บ้านด้วย ซึ่งอะตอมก็ตกลง

    \" เตอร์  กลับมาคราวนี้จะอยู่นานมั๊ยลูก ? \" พ่อถามขึ้น

    \" คงนานซักหน่อยนะครับ  เพราะผมคิดถึงบ้านแล้วก็พ่อกะแม่ด้วย  พอดีผมเพิ่งทำวิจัยเสร็จไปแล้ว  ช่วงนี้ก็รอผลว่าจะได้รับคัดเลือกหรือป่าว  ตอนนี้ก็มองๆหางานวิจัยชิ้นใหม่อยู่หน่ะครับ

    เลยใช้เวลาช่วงนี้เป็นการพักผ่อนไปในตัว \" เตอร์ตอบพ่อ

    \" แล้วลูกทำงานวิจัยเรื่องอะไรไปล่ะ ? \" แม่ถาม

    \" ผมทำวิจัยเรื่องพลังงานความร้อนที่แฝงอยู่ในวัตถุครับ \" เตอร์ตอบ

    \" น่าสนใจมากเลยคะ  อะตอมขออ่านบทคัดย่อหน่อยได้ป่ะคะ \" อะตอมถามขึ้น

    \" ได้ซิจ๊ะ แล้วน้องอะตอมสนใจฟิสิกส์สาขาไหนอยู่ล่ะ \" เตอร์ถาม

    \" อะตอมสนใจเรื่องพลังงานเหมือนกันคะ \" อะตอมตอบ

    \" ดีจังเลย  ชอบเหมือนพี่เลย \" เตอร์บอก

    \" ผมอิ่มแล้วครับ  ขอตัวก่อนนะครับ \" ติวพูดขึ้น

    \" ทานของหวานหน่อยมั๊ย  วันนี้มีของโปรดลุกด้วยนะ \" แม่บอก

    \" ไม่ดีกว่าครับ  เดี๋ยวผมขอไปซ้อมดนตรีก่อนนะครับ   อย่าให้ใครไปกวนผมนะครับ \" ติวบอก

    \" แล้วใครจะไปส่งหนูอะตอมล่ะ ? \"  พ่อถามขึ้น

    ในขณะที่ติวกำลังจะตอบพ่อ  เตอร์ก็อาสาไปส่งอะตอมที่บ้าน

    \" พ่อครับ  เดี๋ยวผมไปส่งน้องอะตอมเองก็ได้ครับ \" เตอร์อาสาไปส่งอะตอม

    \" แล้วเตอร์จะรู้ทางเมืองไทยป่ะ  ยังจำได้อยู่เหรอ ? \" แม่ถามขึ้น

    \" ไม่เป็นไรครับ  เดี๋ยวให้คนขับรถขับไปส่ง  แล้วผมนั่งไปเป็นเพื่อนอะตอมก็ได้ครับ  น้องเขาจะได้ไม่เหงา \" เตอรืบอก

    \" รบกวนพี่เตอร์หรือป่าวคะ \" อะตอมพูดขึ้น

    \" ไม่หรอกจ๊ะ เราจะได้คุยกันเรื่องงานวิจัยพี่ด้วยไง  อะตอมสนใจไม่ใช่เหรอ \" เตอร์บอก

    \" งั้นก็ดีคะ  ขอบคุณพี่เตอร์มากนะคะ \" อะตอมบอก

    แล้วเตอร์ก็พาอะตอมไปส่งที่บ้าน  ก่อนที่รถจะเคลื่อนออกไปจากรั้วบ้านของติว  เขาจับจ้องอยู่ที่รถตลอดเวลา  แต่ไม่ใช่

    เขาจะมองแค่รถหรอก  หากแต่ว่าเขากำลังจับจ้องอะตอมกับเตอร์  พี่ชายของเขาเอง



        

      

      
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×