ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 7
เช้าวันรุ่งขึ้นอะตอมก็โทรศัพท์หาติว
\" หวัดดี อะตอมนะ ว่างป่าวหน่ะ ออกมาเจอกันหน่อยดิ \" อะตอมชวนติวออกมาพบ
\" ว่าง ที่ไหนล่ะ \" ติวตอบอะตอมอย่างไร้ชีวิตชีวา
\" ที่สวนสาธารณะใกล้ๆบ้านเราก้ได้นะ \" อะตอมตอบติว
\" ก็ได้ งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ \"
ไม่นาน ติวก็เดินทางมาถึงสวนสาธารณะ อะตอมนั่งรอติวอยู่สักพัก อะตอมมีสีหน้าไม่ค่อยร่าเริง แต่ทีจริง ปกติเธอก็มักจะเปนคนที่เงียบ
ขรึมอยู่แล้ว ติวเดินเข้ามาทักอะตอม ด้วยท่าทางที่พยายามรวบรวมความกล้าอย่างเต็มที่ เมื่อคืนนี้เขาพยายามคิดตลอดทั้งคืน ในที่สุด เขาก็ได้คำตอบ
แล้วเขาก็กำลังจะบอกอะตอมในวันนี้
\" วันนี้ เรียกหาเราทำไมเหรอ หรือว่าคิดถึงเราล่ะ \" ติวกวนอะตอม
แต่อะตอมกลับไม่มีปฏิกริยาโต้ตอบใดๆ เธอยังคงนั่งอยู่เฉยๆ ดดยไม่ตอบอะไรติวเลย
\" อะตอม เธอฟังเราอยู่เหรอป่าวอ่ะ \" ติวถามอะตอมอีกครั้ง
\" ติว ตั้มบอกว่าชอบเรา \" อะตอมบอกกับติว
\" เหรอ \" ติวคอบอะตอม แต่ดูเหมือนว่า ติวจะไม่รู้สึกตื่นเต้นมากนัก เพราะเขารู้ว่า สักวันหนึ่งตั้มก็ต้องบอกอะตอมจนได้
\" แล้วเธอรู้สึกยังไงกับตั้มล่ะ \" ติวถามอะตอม เป็นเชิงอยากรู้ แต่ที่จริง เขาก็รู้อยู่แล้วว่าอะตอมไม่ได้คิดอะไรกะตั้มมากกว่าความเป็นเพื่อน
\" ตั้มเป็นเพื่อนที่เราคบมานานแล้ว เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่ง เราไม่อยากจะทำร้ายเขา เราควรทำไงดีล่ะ ติว \" อะตอมถามติวด้วยสีหน้าที่สับสนและกังวล
อะตอมเป็นเด็กที่ค่อนข้างเรียนเก่ง เธอจึงไม่เคยพบปัญหาเหล่านี้
\" เธอก็ต้องไปบอกตั้มเขาตรงๆเลยดิ ว่าเธอคิดยังไง ถ้ายิ่งปล่อยเอาไว้ เดี๋ยวเขาก็คิดไปเอง ยิ่งจะทำให้เขาเจ็บปวดมากขึ้นนะ \" ติวแนะนำอะตอม
\" งั้นพรุ่งนี้ เราจะไปบอกตั้มนะ ขอบใจนายมากนะ \"
แล้วอะตอมกะติวก็พากันกลับบ้าน วันนี้ติวมาแวะทานข้าวที่บ้านอะตอมด้วย แล้วทั้งสองก็นั่งคุยกันต่อถึงดึก กว่าติวจะกลับบ้าน
หลังเลิกเรียน ระหว่างที่อะตอมเดินไปกับตั้มเพื่อไปซ้อมละคร ติวพยายามยุให้อะตอมรีบๆบอกตั้มไปว่าเะอรู้สึกอย่างไร แต่แล้ว อะตอมก็ยังไม่มีความกล้ามากพอที่จะบอก
กับตั้ม เพราะตั้มช่างดีกับเธอทุกอย่าง
\" อะตอม พรุ่งนี้ก็จะเป็นวันแสดงละครแล้วนะ ตื่นเต้นมั๊ย เราตื่นเต้นมากเลยนะ \" ตั้มพุดขึ้นกะอะตอม ระหว่างทางกลับบ้าน โดยมีติวเดินอยู่ด้วย
\" ก็ตื่นเต้นซิ นี่เป็นละครเรื่องแรกของเราเลย ไม่ตื่นเต้นได้ยังไงละ ตื่นเต้นยิ่งกว่าทำข้อสอบวิชาการอีกนะเนี่ย \" อะตอมพูดกะตั้มอย่างทีเล่นที่จริง
แล้วทั้งคู่ก็เดินกลับบ้านด้วยกัน ติวที่เดินอยู่ด้วยมองตั้มอย่างหมั่ไส้ ถึงแม้ว่าตั้มจะเป็นเพื่อนคนหนึ่งของเค้า แต่ตอนนี้ เพื่อนก็เพื่อนเถอะ !!!!
เช้าวันรุ่งขึ้น นักแสดงและ ทุกคนก็เตรียมการกันวุ่นวายไปหมด ทั้งคนจัดฉาก คนจัแสง ช่างแต่งหน้า ชั่วโมงนี้เป็นชั่วดมงที่วุ่นวายที่สุดเลย
อะตอมนั่งอยู่ในห้องแต่งหน้า เธอคิดว่า วันนี้เธอจะพยายามรวบรวมความกล้าที่จะบอกกับตั้มเกี่ยวกับความรู้สึกของเธอ
อะตอมออกมาจากม่านเป็นฉากแรก เธอสวยมากจนทุกคนต้องตะลึง ละครเรื่องนี้เป็นละครแนวอังกฤษสมัยก่อน อะตอมจึงแต่งตัวด้วยชุดแบบอังกฤษ กระโปรงสุ่มยาว บาน
ผมของเธอถุกดัดให้เป็นลอน ๆ คล้ายกับผมของตุ๊กตา ตอนนี้น่ารักอย่าบอกใครเชียว ส่วนตั้ม เขาเป็นอัสวินรูปงาม แม้ว่าตั้มจะหน้าตาดีสู้ติวไม่ได้ แต่พอเขาแต่งตัวเป็นอัศวินอังกฤษ
มาดเคร่งขรึมของเขาก้รับได้ดีกับชุดอัศวิน ทำให้เขาดูดีมากที่สุดในขณะนั้น ละครดำเนินไปเรื่อยๆ จนตอนนี้ ใกล้ถึงตอนจบของเรื่องแล้ว
\" เธรามาเนียร์ แม้ว่าอุปสรรคทั้งหลาย จะมาทำให้เจ้าและข้าต้องพรากจากกัน แต่ข้าจะไม่มีวันเลิกรักเจ้า แม้ฟ้าและดินจะต้องพังทลายก็ตามที \" อัสวินกล่าวกับเธรามาเนียร์
\" ข้าก็รักท่านเช่นกัน ข้าคิดว่า ท่านคงจะไม่ทอดทิ้งข้าไปไหนแล้วนะ ท่านเซรามานอฟ เพราะข้าคงอยู่ต่อไปไม่ได้หากไม่มีท่านอยู่ \" เธรามาเนียร์กล่าวตอบเวรามานอฟ
ขณะนี้อะตอมอยู่ในอ้อมกอดของตั้ม ฉากสุดท้ายกำลังจะจบลงดดยเป็นฉากที่เซรามานอฟจะต้องจุมพิตกับเธรามาเนียร์ ตั้มค่อยๆก้มลงที่จะจูบอะตอม อะตอมพริ้มตาลงเพื่อให้เหมือนกับที่ซ้อมไว้
แต่อะตอมก้ต้องอึ้งเมื่อตั้มก้มลงจูบอะตอมจริงๆ แต่ที่ตกลงกันไว้ เป็นเพื่อนแค่ใช้หน้าบังเข้าหากันเท่านั้น อะตอมนิ่งอยู่นาน กว่าจะรู้ตัว ม่านก็ปิดลงแล้ว
หลังจากนั้น ทุกคนก็พากันแยกย้ายไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ตั้มเดินเข้ามาหาอะตอม
\" เราขอโทษนะ ที่ทำกับเะอแบบนั้นหน่ะ \" ตั้มขอโทษอะตอม
\" ไม่เป็นไร เราเข้าใจ นายอาจจะอินไปกับบทมากไป \" อะตอมตอบอย่างตะกุกตะกัก
\" ไม่ใช่นะ แต่เป็นเพราะเราชอบอะตอมตังหากล่ะ อะตอม ให้คำตอบเราได้ยังล่ะ ว่าเธอคิดยังไงกะเรา \" ตั้มถามอะตอมยังไม่ทันขาดคำ ติวก็วิ่งเข้ามายังห้องแต่งตัว เข้าไปชกหน้าตั้มทันที
\" นายมาทำกะอะตอมแบบนี้ได้ไงฮ่ะ ไม่ให้เกียรติเขาเลยนิ นึกอยากจะทำอะไรก็ทำงั้นเหรอ \" ติวอาละวาดดังลั่น ทุกคนที่อยู่ในนั้นพยายามห้ามติว อะตอมพุดขึ้นว่า
\" ไม่มีอะไรหรอกติว มันเป็นแค่การแสดง และฉันก็เต็มใจทำ เพื่อให้การแสดงออกมาดีที่สุด \"
\" หมายความว่าไง........หรือว่าเธอ..........\" ติวรีบวิ่งอออกไปจาห้องทันที ทิ้งให้ทุกคนงงกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
อะตอมสบโอกาสที่จะบอกกะตั้มซักที
\" ตั้ม เราดีใจนะที่เธอมีความรู้สึกดีๆให้เรา แต่เราก็คงไม่สามารถตอบแทนความรู้สึกดีๆเหล่านั้นกับนายได้นะ แต่ยังไง นายก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนนึงสำหรับเรานะ \" อะตอมบอกกับตั้ม
\" เรารู้ตั้งนานแล้วล่ะ วันนี้เราถึงได้ทำอย่างนั้นลงไปไงล่ะ เพราะอาทิตย์หน้าเราจะไปเรียนที่อเมริกานะ เพราะเราไปสอบชิงทุนมาแล้วได้หน่ะ \" ตั้มตอบอะตอม
\" จริงเหรอ ดีใจด้วยนะ \"
\" ขอบใจนะ เราว่านะ ตอนนี้อะตอมไปปรับความเข้าใจกับติวก่อนเถอะ \" ตั้มบอกอะตอม
\" ทำไมเหรอ \" อะตอมงง
\" เะอไปหาเขาเถอะ แล้วเธอจะรู้ว่า ติวมีอะไรอยากจะบอกเธอ \" ตั้มบอกอะตอม
\" อืม งั้นเราไปก่อนนะ แล้วพรุ่งนี้คงเจอกันนะ \"
\" หวัดดี อะตอมนะ ว่างป่าวหน่ะ ออกมาเจอกันหน่อยดิ \" อะตอมชวนติวออกมาพบ
\" ว่าง ที่ไหนล่ะ \" ติวตอบอะตอมอย่างไร้ชีวิตชีวา
\" ที่สวนสาธารณะใกล้ๆบ้านเราก้ได้นะ \" อะตอมตอบติว
\" ก็ได้ งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ \"
ไม่นาน ติวก็เดินทางมาถึงสวนสาธารณะ อะตอมนั่งรอติวอยู่สักพัก อะตอมมีสีหน้าไม่ค่อยร่าเริง แต่ทีจริง ปกติเธอก็มักจะเปนคนที่เงียบ
ขรึมอยู่แล้ว ติวเดินเข้ามาทักอะตอม ด้วยท่าทางที่พยายามรวบรวมความกล้าอย่างเต็มที่ เมื่อคืนนี้เขาพยายามคิดตลอดทั้งคืน ในที่สุด เขาก็ได้คำตอบ
แล้วเขาก็กำลังจะบอกอะตอมในวันนี้
\" วันนี้ เรียกหาเราทำไมเหรอ หรือว่าคิดถึงเราล่ะ \" ติวกวนอะตอม
แต่อะตอมกลับไม่มีปฏิกริยาโต้ตอบใดๆ เธอยังคงนั่งอยู่เฉยๆ ดดยไม่ตอบอะไรติวเลย
\" อะตอม เธอฟังเราอยู่เหรอป่าวอ่ะ \" ติวถามอะตอมอีกครั้ง
\" ติว ตั้มบอกว่าชอบเรา \" อะตอมบอกกับติว
\" เหรอ \" ติวคอบอะตอม แต่ดูเหมือนว่า ติวจะไม่รู้สึกตื่นเต้นมากนัก เพราะเขารู้ว่า สักวันหนึ่งตั้มก็ต้องบอกอะตอมจนได้
\" แล้วเธอรู้สึกยังไงกับตั้มล่ะ \" ติวถามอะตอม เป็นเชิงอยากรู้ แต่ที่จริง เขาก็รู้อยู่แล้วว่าอะตอมไม่ได้คิดอะไรกะตั้มมากกว่าความเป็นเพื่อน
\" ตั้มเป็นเพื่อนที่เราคบมานานแล้ว เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่ง เราไม่อยากจะทำร้ายเขา เราควรทำไงดีล่ะ ติว \" อะตอมถามติวด้วยสีหน้าที่สับสนและกังวล
อะตอมเป็นเด็กที่ค่อนข้างเรียนเก่ง เธอจึงไม่เคยพบปัญหาเหล่านี้
\" เธอก็ต้องไปบอกตั้มเขาตรงๆเลยดิ ว่าเธอคิดยังไง ถ้ายิ่งปล่อยเอาไว้ เดี๋ยวเขาก็คิดไปเอง ยิ่งจะทำให้เขาเจ็บปวดมากขึ้นนะ \" ติวแนะนำอะตอม
\" งั้นพรุ่งนี้ เราจะไปบอกตั้มนะ ขอบใจนายมากนะ \"
แล้วอะตอมกะติวก็พากันกลับบ้าน วันนี้ติวมาแวะทานข้าวที่บ้านอะตอมด้วย แล้วทั้งสองก็นั่งคุยกันต่อถึงดึก กว่าติวจะกลับบ้าน
หลังเลิกเรียน ระหว่างที่อะตอมเดินไปกับตั้มเพื่อไปซ้อมละคร ติวพยายามยุให้อะตอมรีบๆบอกตั้มไปว่าเะอรู้สึกอย่างไร แต่แล้ว อะตอมก็ยังไม่มีความกล้ามากพอที่จะบอก
กับตั้ม เพราะตั้มช่างดีกับเธอทุกอย่าง
\" อะตอม พรุ่งนี้ก็จะเป็นวันแสดงละครแล้วนะ ตื่นเต้นมั๊ย เราตื่นเต้นมากเลยนะ \" ตั้มพุดขึ้นกะอะตอม ระหว่างทางกลับบ้าน โดยมีติวเดินอยู่ด้วย
\" ก็ตื่นเต้นซิ นี่เป็นละครเรื่องแรกของเราเลย ไม่ตื่นเต้นได้ยังไงละ ตื่นเต้นยิ่งกว่าทำข้อสอบวิชาการอีกนะเนี่ย \" อะตอมพูดกะตั้มอย่างทีเล่นที่จริง
แล้วทั้งคู่ก็เดินกลับบ้านด้วยกัน ติวที่เดินอยู่ด้วยมองตั้มอย่างหมั่ไส้ ถึงแม้ว่าตั้มจะเป็นเพื่อนคนหนึ่งของเค้า แต่ตอนนี้ เพื่อนก็เพื่อนเถอะ !!!!
เช้าวันรุ่งขึ้น นักแสดงและ ทุกคนก็เตรียมการกันวุ่นวายไปหมด ทั้งคนจัดฉาก คนจัแสง ช่างแต่งหน้า ชั่วโมงนี้เป็นชั่วดมงที่วุ่นวายที่สุดเลย
อะตอมนั่งอยู่ในห้องแต่งหน้า เธอคิดว่า วันนี้เธอจะพยายามรวบรวมความกล้าที่จะบอกกับตั้มเกี่ยวกับความรู้สึกของเธอ
อะตอมออกมาจากม่านเป็นฉากแรก เธอสวยมากจนทุกคนต้องตะลึง ละครเรื่องนี้เป็นละครแนวอังกฤษสมัยก่อน อะตอมจึงแต่งตัวด้วยชุดแบบอังกฤษ กระโปรงสุ่มยาว บาน
ผมของเธอถุกดัดให้เป็นลอน ๆ คล้ายกับผมของตุ๊กตา ตอนนี้น่ารักอย่าบอกใครเชียว ส่วนตั้ม เขาเป็นอัสวินรูปงาม แม้ว่าตั้มจะหน้าตาดีสู้ติวไม่ได้ แต่พอเขาแต่งตัวเป็นอัศวินอังกฤษ
มาดเคร่งขรึมของเขาก้รับได้ดีกับชุดอัศวิน ทำให้เขาดูดีมากที่สุดในขณะนั้น ละครดำเนินไปเรื่อยๆ จนตอนนี้ ใกล้ถึงตอนจบของเรื่องแล้ว
\" เธรามาเนียร์ แม้ว่าอุปสรรคทั้งหลาย จะมาทำให้เจ้าและข้าต้องพรากจากกัน แต่ข้าจะไม่มีวันเลิกรักเจ้า แม้ฟ้าและดินจะต้องพังทลายก็ตามที \" อัสวินกล่าวกับเธรามาเนียร์
\" ข้าก็รักท่านเช่นกัน ข้าคิดว่า ท่านคงจะไม่ทอดทิ้งข้าไปไหนแล้วนะ ท่านเซรามานอฟ เพราะข้าคงอยู่ต่อไปไม่ได้หากไม่มีท่านอยู่ \" เธรามาเนียร์กล่าวตอบเวรามานอฟ
ขณะนี้อะตอมอยู่ในอ้อมกอดของตั้ม ฉากสุดท้ายกำลังจะจบลงดดยเป็นฉากที่เซรามานอฟจะต้องจุมพิตกับเธรามาเนียร์ ตั้มค่อยๆก้มลงที่จะจูบอะตอม อะตอมพริ้มตาลงเพื่อให้เหมือนกับที่ซ้อมไว้
แต่อะตอมก้ต้องอึ้งเมื่อตั้มก้มลงจูบอะตอมจริงๆ แต่ที่ตกลงกันไว้ เป็นเพื่อนแค่ใช้หน้าบังเข้าหากันเท่านั้น อะตอมนิ่งอยู่นาน กว่าจะรู้ตัว ม่านก็ปิดลงแล้ว
หลังจากนั้น ทุกคนก็พากันแยกย้ายไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ตั้มเดินเข้ามาหาอะตอม
\" เราขอโทษนะ ที่ทำกับเะอแบบนั้นหน่ะ \" ตั้มขอโทษอะตอม
\" ไม่เป็นไร เราเข้าใจ นายอาจจะอินไปกับบทมากไป \" อะตอมตอบอย่างตะกุกตะกัก
\" ไม่ใช่นะ แต่เป็นเพราะเราชอบอะตอมตังหากล่ะ อะตอม ให้คำตอบเราได้ยังล่ะ ว่าเธอคิดยังไงกะเรา \" ตั้มถามอะตอมยังไม่ทันขาดคำ ติวก็วิ่งเข้ามายังห้องแต่งตัว เข้าไปชกหน้าตั้มทันที
\" นายมาทำกะอะตอมแบบนี้ได้ไงฮ่ะ ไม่ให้เกียรติเขาเลยนิ นึกอยากจะทำอะไรก็ทำงั้นเหรอ \" ติวอาละวาดดังลั่น ทุกคนที่อยู่ในนั้นพยายามห้ามติว อะตอมพุดขึ้นว่า
\" ไม่มีอะไรหรอกติว มันเป็นแค่การแสดง และฉันก็เต็มใจทำ เพื่อให้การแสดงออกมาดีที่สุด \"
\" หมายความว่าไง........หรือว่าเธอ..........\" ติวรีบวิ่งอออกไปจาห้องทันที ทิ้งให้ทุกคนงงกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
อะตอมสบโอกาสที่จะบอกกะตั้มซักที
\" ตั้ม เราดีใจนะที่เธอมีความรู้สึกดีๆให้เรา แต่เราก็คงไม่สามารถตอบแทนความรู้สึกดีๆเหล่านั้นกับนายได้นะ แต่ยังไง นายก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนนึงสำหรับเรานะ \" อะตอมบอกกับตั้ม
\" เรารู้ตั้งนานแล้วล่ะ วันนี้เราถึงได้ทำอย่างนั้นลงไปไงล่ะ เพราะอาทิตย์หน้าเราจะไปเรียนที่อเมริกานะ เพราะเราไปสอบชิงทุนมาแล้วได้หน่ะ \" ตั้มตอบอะตอม
\" จริงเหรอ ดีใจด้วยนะ \"
\" ขอบใจนะ เราว่านะ ตอนนี้อะตอมไปปรับความเข้าใจกับติวก่อนเถอะ \" ตั้มบอกอะตอม
\" ทำไมเหรอ \" อะตอมงง
\" เะอไปหาเขาเถอะ แล้วเธอจะรู้ว่า ติวมีอะไรอยากจะบอกเธอ \" ตั้มบอกอะตอม
\" อืม งั้นเราไปก่อนนะ แล้วพรุ่งนี้คงเจอกันนะ \"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น