ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไม่มีชื่อเรื่อง 2

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.ค. 46


    หลังจากนั้นทั้งติวและอะตอมเริ่มสนิทสนมกันมากขึ้น  อาจเป็นเพราะอะตอมต้องแสดงตัวว่าเป็นแฟนกับติว  ในขณะเดียวกันทั้งอะตอมและติว

    ต่างก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ  

        วันหนึ่งหลังจากที่ติวกลับถึงบ้าน ติวก็รีบโทรหาอะตอมทันที

    \" อะตอมเหรอ  ติวนะ  จานอนยังล่ะ  ว่างป่าว  มีอาไรอยากจาคุยด้วยหน่อยนึงหน่ะ \"

    \"ส ำคัญป่ะ  ถ้าไม่สำคัญมากเอาไว้คุยกันวันหลังได้ป่ะ  วันนี้ฉันอยากจาอ่านเอนไซโคพิเดียเล่ม 5 ให้จบหน่ะ \"

    \" เรื่องสำคัญซิ  ไม่สำคัญ  ไม่โทรมาหรอก \"

    \" งั้นก็ได้  ว่ามาซิ  มีเรื่องอาไรจาคุยก็ว่ามา \"

        แล้วติวก็ชวนอะตอมคุยเรื่องต่างๆนานา  ทั้งที่มีสาระและไร้สาระ  เรื่องที่ไม่น่าจาหยิบขึ้นมาคุย  ติวก็หยิบขึ้นมาคุยกะอะตอมจนเกือบสว่าง

    \" ติว  นี่มัน ตี 5 50นาที แล้วนะ  อีก10 นาทีจะได้เวลาฉันตื่นนอนพอดี  แต่นี่ฉันยังไม่ได้นอนเลยนะ \"

    \"เหรอ  ทำไมเวลามันผ่านไปเร็วจัง  ฉันคิดว่าเราเพิ่งจาคุยกัยซักชั่วโมงเห็นจาได้ \"

    \"จาบ้าเหรอ  เราคุยกันมาตั้ง 6 ชั่วโมงแล้วนะ  ตั้งแต่เที่ยงคืนจนถึงตอนนี้  เกือบ 6 โมงเช้าแล้ว \"

    \" วันนี้วันอาทิตย์นิ  เธอไม่มีเรียนพิเศษ  เดี๋ยวค่อยหลับต่อก็แล้วกันนะ \"

    \" ก็จริงอ่ะนะ  งั้นจาวางแล้วนะ  ง่วงมากแล้ว  บ๊าย บาย \"

    \" โอเค  บ๊ายบาย \"

      

    แม่ของอะตอมเดินมาที่หน้าประตู แล้วเคาะประตูเรียกอะตอม

    \" อะตอม  ติวมาหาจ๊ะ   รออยู่ที่ห้องรับแขก  รีบลงไปหาซะนะ \"

    \" แม่คะ  หนูเพิ่งได้นอนตอน 6 โมงเช้าเอง  นายติวตัวดี  ชวนหนูคุยโทรศัพท์ค่ะแม่  หนูขอนอนต่อนะ   แม่ช่วยบอกติวทีซิคะว่า  หนูยังอยากนอนอยู่  ให้กลับไปก่อนนะคะ \"

    \" จ๊ะ  งั้นเดี๋ยวแม่ไปบอกติวให้ล่ะกันนะจ๊ะ \"

    \"ขอบคุณค่ะแม่ \"



    เที่ยงวันที่บ้านของอะตอม

    \" อะตอม  ตื่นแล้วเหรอลูก  พอดีเลย  เรากำลังจาทานกลางวันกันพอดีเลย  วันนี้มีของโปรดลูกเลยนะ \"

    \" เรา ?  วันนี้พ่อไม่อยู่ไม่ใช่เหรอค่ะแม่  แล้วแม่จากินข้าวกะใครถ้าไม่ใช่หนู\"

    \" เราเองไงล่ะ  พอดีวันนี้วันหยุด  ไม่รู้ว่าจาไปที่ไหนดี  ก็เลยมาเที่ยวบ้านเธอหน่ะ  ไม่ค่อยได้มาเลย  แต่ก็ไม่เปลี่ยนไปเลยะนะ \"

    \"นี่นายยังไม่กลับไปเหรอ  เราคิดว่านายกลับไปแล้วซะอีก    แล้ววันนี้นายจามาให้เราช่วยไรอีกล่ะ \"

    \"อะตอมเธอจำได้ป่าวว่าอาทิตย์หน้ามีวันสำคัญอะไร\"

    \"ขอนึกก่อนนะ   วันสตรีสากลเหรอ  \"

    \"ม่ายช่าย  \"

    \"  เราเล่นมุขหรอกหน่ะ  ใครจะไปลืมได้ล่ะ  อาทิตย์หน้า  นายมีแข่งวงดนตรีใช่ป่ะ \"

    \"นั่นก็ถูก  แต่มีอีกอันนึงหน่ะ  เธอคิดไม่ออกจริงๆเหรอ\"

    \"ไม่รู้อ่ะ  วันอาไรเหรอ  บอกทีซิ \"

    \"งั้นก็ไม่เป็นไร  ว่าแต่ว่าเธอต้องไปเชียร์เราด้วยนะ \"

    \" ไม่รู้ว่าเราจาไปได้ป่าวนะ  เพราะอาทิตย์หน้า  เรามีสอบหลายวิชาด้วย  ต้องอ่านหนังสือดึกเพิ่มอีกเป็น 2 เท่าเลย \"

    \"เหรอ  งั้นไม่เป็นไร \"



        หลังจากวันนั้น  ติวก็เอาแต่ซ้อมดนตรี  เนื่องจากติวต้องการที่จะชนะการประกวดครั้งนี้มาก  เพราะผู้ที่ชนะเลิสการประกวดครั้งนี้จะได้เข้า

    ไปแข่งขันต่อในระดับเอเชีย  เขาตั้งใจกับการแข่งครั้งนี้มาก  แต่มีบางสิ่งบางอย่าง  ทำให้เขาดูเหมือนจะไม่มีความสุข  ในขณะเดียวกันทางด้านของอะตอม

    เธอก็กำลังเตรียมตัวเพื่อสอบที่โรงเรียน  และเธอก็กำลังจะเตรียมตัวเพื่อสอบแข่งขันความสามารถทางวิทยาศาสตร์ระดับโลกอีกด้วย   อะตอมจึงไม่มีเวลา

    ที่จะใส่ใจเรื่องอื่นๆ  นอกจากเรื่องเรียนและเรียน   ตลอด 1 อาทิตย์ที่ผ่านมาอะตอมและติวไม่ได้เจอกันเลย  สำหรับอะตอม มันก็เป็นเพียงแค่วัน 7 วันที่แสนจะ

    ธรรมดา  แต่สำหรับติวแล้วล่ะก็  มันกลับเป็น 7 วันที่แสนนาน   แต่ติวก็ไม่รู้เช่นกันว่าเป็นเพราะอะไร

        พรุ่งนี้ก็จะเป็นวันแข่งขันดนตรีของติวแล้ว  เขายังไม่ได้ยินเสียงอะตอมเลย  ติวตัดสินใจที่จะโทรไปหาอะตอม  แต่ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังข้นก่อน

    \" สวัสดีค่ะ  ติว  จำได้ป่าวว่าใครคะ \"

    \" เอ่อ  ขอโทษนะ  ผมจำไม่ได้จรงิงครับ \"

    \" ฟ้าเองค่ะจำไม่ได้เหรอ  น้อยใจแล้วนะ \"

    \" ฟ้า !!!  จำได้ซิครับ  ผมคิดถึงฟ้านะ  ฟ้าไม่ยอมโทรหาผมเลย  ผมคิดว่าฟ้าลืมผมแล้วซะอีก \"

    \" ไม่หรอกค่ะ  ฟ้ามั่นคงต่อติวเสมอนะ  แล้วติวล่ะ \"

    \" เอ่อ ......ผมก็รักฟ้าเสมอเช่นกันครับ \"

    \" วันนี้ฟาโทรมา happy  birthday ติวนะ  อีกไม่กี่นาทีก็จะเที่ยงคืนแล้ว  ติวก็จะแก่ลงอีก 1 ปีแล้วนะ \"

    \" ขอบคุณครับฟ้า  ดีใจนะครับที่ฟ้าจำได้ \"

    \" สำหรับของขวัญ  เดี๋ยวฟ้าจาส่งไปให้นะ  รอแป๊บนึง  ฟ้าส่งไปหลายวันแล้วล่ะ  กะว่าจาให้ไปถึงมือติวให้ตรงกับวันเกิดของติว  แต่สงสัยว่าจาไม่ถึงใช่ป่ะ \"

    \" ใช่ครับ  ผมยังไม่ได้ของขวัญเลยครับ  ว่าแต่ว่าฟ้ส่งอะไรมาให้ผมเหรอ \"

    \"เอาไว้ให้ติวดูเองดีกว่านะคะ  ฟ้าคิดว่าติวต้องชอบมันแน่ๆเลนค่ะ\"

    \"เหรอครับ  น่าตื่นเต้นจังเลยนะครับ \"

    \" ค่ะ  งั้นฟ้าไปก่อนนะคะ  แล้วเดี๋ยวจาโทรไปหาติวใหม่นะคะ  คิดถึงติวมากๆเลยค่ะ \"

    \" เช่นกันครับ  คิดถึงฟ้าเหมือนกันครับ \"

        หลังจากวางโทรศัพท์จากฟ้า  ติวเริ่มสับสนในใจตัวเองว่า  ตัวเองกำลังทำอะไรลงไป  เขาคิดทบทวน  แล้วบอกกับตัวเอง

    \" อะตอมคือเพื่อนที่เราไว้ใจ  เชื่อใจที่สุด  เราให้อะตอมแกล้งเป็นแฟนเราก็เพื่อไม่ให้ผู้หญิงคนอื่นเข้ามายุ่งกะเรา  เพราะเรามีฟ้าอยู่แล้ว

    แต่ทำไมวันนี้  ฟ้าโทรมาหาเรา  เรากลับไม่ดีใจเหมือนอย่างเคย  กลับน้อยใจอะตอม   ทำไมนะ  เราเป็นอาไรไปเนี่ย !!!!!!\"



          



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×