ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไม่มีชื่อเรื่อง 2

    ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเรื่อง

    • อัปเดตล่าสุด 23 ก.ค. 46


    \" กริ๊ง  กริ๊ง  ..... ตอนนี้เราไม่อยู่บ้านนะ  มีอะไรก็สั่งไว้ก็แล้วกัน .....\"

    \" ตื่นได้แล้วนะ  ยัยบ้าเอ้ย  ร๔มัยว่าวันี้ต้องมาทำอาไรบ้าง  ได้ยินแล้วก็รีบๆตื่นซะนะ \"

    เด็กสาวที่นอนอยู่บนเตียงงัวเงียตื่นขึ้นมา  แต่กระนั้นก็ไม่วายที่อยากจะลงไปนอนบนเตียงนุ่มๆต่อ  แต่เธอก็ต้องสะดุ้งอย่างกระทันหัน

    \" แย่ล่ะ 9 โมงเช้าแล้วนิ   นายติวต้องว่าเราอีกแน่ๆเลย \"

    แล้วสาวน้อยก็รีบลุกจากที่นอนตรงไปที่ห้องน้ำ   ไม่ทันถึง 15 นาที เอก็จัดการอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ

    เธอรีบวิ่งลงจาห้องนอน  แต่ไม่ทันไร  เธอก็ก้าวพลาดตกบันไดลงมา

    \" อะตอม ซุ่มซ่ามอีกแล้วนะลูก เป็นอะไรมากป่าวจ๊ะ  ใส่ยาก่อนดีมั๊ย \"

    \" ไม่เป็นไรค่ะแม่  หนูรีบมากค่ะวันนี้  นัดกับติว ไว้ค่ะแม่  วันนี้อาจกลับเย็นหน่อยนะคะ \"

    \" กลับเมื่ไหร่ก็โทรมาบอกแล้วกันนะจ๊ะ \"

    \"ค่ะ  แม่ \"



    ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง

    อะตอมวิ่งเข้ามาอย่างหอบ ตรงเข้ามาที่ที่ติวยืนอยู่  ยังไม่ทันที่อะตอมจะหายเหนื่อย  ติวก็ต่อว่าอะตอมทันที

    \" อะตอม  รู้มั๊ยว่านี่มันกี่โมงแล้ว  เรานัดกัน 10 โมงเช้านะ  นี่มันปาเข้าไปเกือบ 11 โมงแล้วนะ ไ

    \" พอดี   เรานั่งอ่านหนังสือเพลินไปหน่อยหน่ะ  เลยลงผิดป้าย  ต้องนั่งรถย้อนกลับมาอีก  แถมรถก็ติดมาก  เราก็เลยต้อง......\"

    \"  พอแล้ว  รีบไปกันเถอะ ดีนะเนี่ยที่เรานัดร้านไว้ตอน 11 โมง  เพราะรู้ว่าเธอต้องมาสายแน่นอน \"

    อะตอมยิ้มเจื่อนๆ  แล้วก็เดินตามติวไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง



    ที่ร้านตัดผม

    \"ก่อนอื่น  เธอต้องเปลี่ยนทรงผมของเธอก่อน \"

    \"แต่เราไว้ผมยาวอย่างงี้มาตั้งนานแล้วนะ  ให้ตัดก็เสียดายแย่อ่ะดิ \"

    \"ใครว่าจาให้เธอตัดให้สั้นล่ะ  ก็แค่ทำให้ดีกว่านี้ก็เท่านั้น  รู้หรอกหน่าว่าเอรักผมมาก \"

    \" อืม  งั้นก็ได้ \"

    ผมของอะตอมถูกตัดให้ยาวประมาณปะบ่า  แล้วก็สไลด์ปลายผม  ส่วนผมข้างหน้าก็ตัดเป็นหน้าม้าเล็กๆ  

    \"เป็นไงบ้างอ่ะ\" อะตอมรู้สึกไม่คุ้นกับทรงผมนี้ซักเท่าไหร่

    \"ก็ดูดีนะ  ใช่ซิ  เธอไม่เคยเปลี่ยนทรงผมเลยนี่นา  เห็นไว้ผมยาวแล้วก็เกล้าทุกครั้งที่เจอเลยนิ\"

    \"ก็ใช่หน่ะซิ  ไม่รู้ว่ากลับไปแม่จาว่ายังไงบ้างก็ไม่รู้ \"

    \" ไม่เป็นไรหรอก แม้เธอใจดีออก \"

    \"ก็หวังว่าจาเป็นอย่างนั้นนะ \"





    ที่ร้านแว่นตา

    \" อะตอม  เธอสายตาสั้นประมาณเท่าไหร่ \"

    \" 450 \"

    \"ทำไมสั้นเยอะจังอ่ะ  อ๋อ  ลืมไปว่าเธอใส่แว่นมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว  ตอนเด็กๆเธอชอบอ่านหนังสือมาก  ก็เลยสายตาสั้นเร็ว \"

    \" ไง  จาให้ฉันใส่คอนแทคเลนส์เหรอ   ไม่เอาอ่ะ  ไม่ชอบเลย \"

    \" ใส่เถอะนะ เธอสัญญาว่าจาทำนะ  อย่างงี้ก็ผิดสัญญาที่ตกลงกันไว้นะ ถ้าเธอไม่ช่วยเรา  เราก็จะไม่ช่วยเธอ \"

    \" ก็ได้  ก็ได้  จำไว้เลยนะ ทีใครทีมันก็แล้วกัน\"

    อะตอมลองใส่คอนแทคเลนส์  เอดูดีกว่าตอนที่เธอใส่แว่นตาหนาๆของเธอมาก  ตอนนี้เธอดูน่ารักกว่าเมื่อเช้าที่เธอเดินมาพร้อมๆกับติวซะอีก

    จนติวอดที่จะชมอะตอมไม่ได้

    \" เธอนี่ก็  น่ารักไม่เบานะเนี่ย  คบกันมาตั้ง 15 ปี ก็เพิ่งจามีวันนี้แหละที่เธอดูดีกะขาบ้าง \"

    \" นี่จาชมหรือว่าจาว่ากันแน่นะเนี่ยฮ่ะ  นายติว \"

    หลังจากนั้น  ติวก็พาอะตอมไปซื้อเสื้อผ้าต่อ  แล้วก็พากันไปกินข้าวกันต่อ  กว่าจะกลับถึงบ้านก็เกือบ 1 ทุ่มเข้าไปแล้ว



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×