ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักถึงใจ

    ลำดับตอนที่ #8 : รักถึงใจ - - ตอน แผนการขั้นที่หนึ่ง

    • อัปเดตล่าสุด 26 เม.ย. 48












    เช้าวันต่อมา





    “ เฮ้ย ไอ้เจตน์แกไปฟัดกะหมาที่ไหนมาเนี่ย” ชายหนุ่มผู้เป็นเพื่อนถามขึ้น



    “ ไม่ใช่หมาหว่ะ   แต่ดุยังกะหมา  ยิ่งกว่าหมาอีกนะ   แต่น่ารักเป็นบ้าเลย” ชายหนุ่มผู้ที่อยู่ในสภาพ



    ไม่สู้ดีนักตอบ



    “ เออ  แกนี่พูดอะไรให้ข้างงอยู่เรื่อย แล้วว่าแต่มานี่แต่เช้ามีอะไรล่ะ”



    “ มีเรื่องอยากจะถามนิดหน่อย”



    “ ข้าว่างคงไม่นิดหน่อยล่ะมั้ง  ที่สามารถทำให้แกถ่อมาถึงนี่ได้เลย” ชายหนุ่มอีกคนหยอก



    “ มันก็ไม่ใช่เรื่องอะไรใหญ่โตมากนักหรอก”



    “ ว่ามาเรื่องไรล่ะ”



    “ เมื่อคืน แกจ้างบริษัทอะไร รักษาความปลอดภัยในงานแกวะ” ชายหนุ่มเข้าประเด็นทันที



    “ อ่อ  บริษัทXXX หน่ะ ทำไม  แกสนใจเหรอ”



    “ อืม”



    “ อย่าบอกนะว่าตอนนี้แกขัดผลประโยชน์งานก่อสร้างถึงกับต้องจ้างบอดี้การ์ดหน่ะ”



    “ เฮ้ยไม่ใช่  เออ แต่ว่าความคิดแกเนี่ยเข้าท่าดีหว่ะ”



    “ อะไรวะ  ไอ้เจตน์  ข้างงไปหมดแล้ว”



    “ เออ แล้วผู้หญิงคนที่จับขโมยที่เข้ามาขโมยเครื่องเพชรแกหล่ะ  แกรู้จักเค้ามั๊ย”



    “ เมื่อคืนแกเข้ามางานข้าด้วยเหรอ  ไม่ยักเห็น”



    “ อย่าถามมากนา  ตกลงแกรู้จักเค้ามั๊ย”



    “ อืม   เธอชื่อ มิญช์  ฝีมือนะเยี่ยมเชียว เธอมารักษาความปลอดภัยให้งานข้าทุกครั้งแหละ”



    “ ทำไมข้าไม่เคยเห็นเลยวะ”



    “ แล้วแกจะเคยเห็นไดไงล่ะ  ก็ทุกครั้งมันเรียบร้อยดีนี่หว่า  พวกเค้าก็อยู่ตามจุดเงียบๆ



    แล้วแกจะไปเจอเค้าได้ไงล่ะ ไอ้บ้า”



    “ เออๆ ได้ทีละว่ากันเลยนะแก”



    “ อย่าบอกนะว่าแกสนใจเธอหน่ะ”



    “ แล้วถ้าข้าบอกว่าใช่ล่ะ”



    “ ข้าว่าแกอย่าหาเรื่องใสตัวเลยดีกว่า”



    “ ทำไม”



    “ก็เธอหน่ะ จีบยากจะตายไป  ข้าเคยจีบยังไม่ติดเลย”



    “ อะไรวะ  นี่แกเคยจีบเค้าแล้วเหรอ”



    “ เออดิวะ  น่ารักๆอย่างงี้เหรอ ข้าจะพลาด  แต่เค้าไม่เล่นด้วยกะข้าหว่ะ”



    “ อืมๆๆ  ก็แกมันเสือผู้หญิงขนาดนี้ ใครเค้าจะไปสนใจแก”



    “ พูดอย่างกะแกไม่ใช่ยังงั้นแหละ ไอ้เจตน์”



    “ แต่คนนี้ข้าจริงจังโว้ย”



    “ อืมๆ  แต่ตอนนี้ข้ากะเค้าก็เป็นเพื่อนกันแล้วล่ะ  ไม่รู้ว่าเคยชอบไปได้ไง  มือก็หนักชะมัด”



    “ อ้าว แกรู้ได้ไงวะว่าเค้ามือหนัก”



    “ ก็ข้าเคยจแต๊ะอั๋งเค้านะสิ   เลยโดนตบซะฉาดใหญ่”



    “ เหรอวะ  นี่ถ้าแกรู้ว่าชั้นมีสภาพแบบนี้เพราะฝีมือใคร แกต้องหัวเราะเยาะข้าแน่ๆเลย”



    “ อย่าบอกนะว่าเป็นฝีมือของเธอหน่ะ”



    “ ก็ใช่ดิวะ”



    “ 55+  สมน้ำหน้าหว่ะ”



    “ เออ  แต่ข้าไม่ยอมขาดทุนหรอก  คอยดูจะต้องทำให้เธอสงบคาอ้อมอกข้าให้ได้”



    “ ฝันกลางวันป่าววะไอ้เจตน์”



    “ไม่หรอก ข้าแกร่วมมือกับข้า”



    “ ไมต้องลากข้าไปเกี่ยวด้วยวะ  เห็นแกในสภาพนี้ไม่อยากยุ่งด้วยเลยหว่ะ”



    “ ถ้าแกไม่ช่วย  ข้าก็จะโทรบอกยัยลูกแก้วจอมติดหนึบว่าแกทำอะไรอยู่ที่ไหนตลอดเวลาเลยนะ”



    “ เฮ้ย ไมทำกันแบบนี้วะ  ช่วยก็ช่วยโว้ย  ไอ้เพื่อนเจ้าเล่ห์”



    “ เออ  มันต้องแบบนี้ดิ ถึงจะเป็นเพื่อนกันจริงๆ ก่อนอื่น แกโทรหาบริษัทที่เค้าทำงานก่อนเลย”



    “ โทรไปทำมวะ”



    “ ก็ข้าจะจ้างเค้าไง”



    “ จ้างมาทำไมวะ”



    “ จ้างมาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวข้าไงล่ะ”



    “ นี่แกจะโกหกเค้าเหรอ”



    “ไม่ได้โกหกเค้าโว้ย แค่ข้ากลัวว่าจะมีใครปองร้าย เลยจ้างไว้เพื่อความสบายใจของข้าเอง”



    “ แกนี่นะ ไอ้เจตน์”



    “ เออนา ไม่ต้องถามมาก  โทรไปได้แล้ว”



    “ เออๆ”





    แล้วศักดิ์ชัยก็ต่อโทรศัพท์ถึงบริษัท XXX





    “ สวัสดีค่ะ  บริษัทรักษาความปลอดภัย XXX ค่ะ” เลขาสาวกล่าวทักทาย



    “ ผม ศักดิ์ชัยนะครับ ขอสายคุณประวิทย์ครับ”



    “ สักครูนะคะ” หญิงสาวดอนสายให้บอสของเธอ



    “ บอสคะ คุณศักดิ์ชัยโทรมาค่ะ”



    “ โอนสายมาเลย”



    “ ค่ะ”





    เลาขาสาวจัดการโอนสายสนทนาให้บอสทันที





    “ สวัสดีครับคุณศักดิ์ชัย”



    “ สวัสดีครับคุณประวิทย์”



    “ งานเมื่อคืนนี้สำเร็จลุล่วงได้ด้วยดีเพราะบริษัทคุรประวิทย์แท้ๆเลยครับ  ไม่อย่างนั้นผมคงต้องโดน



    ขโมยเครื่องเพชรแน่ๆเลย  คนของคุณนี่เก่งจริงๆเลยนะครับ”





    “ บริษัทผมต้องทำเต็มความสามารถครับ”



    “ เออ   ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณมิญช์รับงานไหนของบริษัทอยู่หรือป่าวครับ”



    “ สัครู่นะครับ  ผมขอเช็คก่อน”



    “ ครับ”



    “ อืม ไม่มีครับ  ไม่ทราบว่ามีอะไรหรือครับ”



    “ คือว่าผมอยากจะได้บอดี้การ์ดส่วนตัวหน่ะครับ”



    “ คนอย่างคุณศักดิ์ชัยเนี่ยนะครับ”



    “ ที่จริงก็ไม่ใช่ผมหรอกครับ  แต่เป็นเพื่อนผมตังหากครับ”



    “ เอ่อ งั้นผมขอทราบรายละเอียดของเพื่อนคุณได้มั๊ยครับ”



    “ เพื่อนผมอยากให้คุณมิญช์มาหาด้วยตัวเองครับ  จะได้ให้ข้อมูลกันสะดวกกว่า เพราะเค้ากลัวว่า



    จะโดนดักฟัง  โทรศัพท์หน่ะครับ”





    “ อืม จะดีหรือครับ ว่าแต่เพื่อนคุณศักดิ์ชัยเนี่ย  ทำธุรกิจผิดกฎหมายหรือป่าวครับ เพราะบริษัทผม ไ



    ม่มีนโยบายคุ้มครองผู้มีอิทธิพลครับ”



    “ โอ๊ย  ไม่ใช่หรอกครับ  คุณประวิทย์เชื่อใจผมได้เลยครับ  เพื่อนผมทำธุรกิจตรงไปตรงมาครับ”



    “ ถ้าคุณศักดิ์ชัยรับประกันขนาดนี้ ผมก็หายห่วงครับ ว่าแต่จะให้คนของผมไมปพบเมื่อไหร่ดีครับ”



    “ พรุ่งนี้เช้าครับ”



    “ ได้เลยครับ  แล้วผมจะส่งคนของผมไปหานะครับ”







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×