รักถึงใจ

ลำดับตอนที่ #6 : รักถึงใจ - - ตอน การพบกัน

                









                    เช้าวันนี้  มิญช์ต้องออกไปทำงานที่บรัท  เพราะต้องเข้าไปรับงานใหม่  มิญช์ตั้งใจว่า



           หลังจากรับงานเสร็จ  เธอก็จะรีบกลับมามารับ กุนต์ ไปทานข้าวและดูหนังกัน





         “ถ้ามิญช์มาแล้ว ก็ให้ไปพบผมที่ห้องเลยนะ” เสียงของบอสสั่งเลขาสาว



         “ค่ะ”





                      ทันทีที่หญิงสาวมาถึง  เลขาสาวผู้ขยัยขันแข็งในหน้าก็รีบบอกหญิงสาวที่มาใหม่ทันที





        “พี่มิญช์คะ  บอสเรียกพบค่ะ”



        “ขอบใจนะจ๊ะ”





                    มิญช์ตรงเข้าไปหาบอสของเธอทันที





        “ คุณมิญช์ครับ  เชิญนั่งก่อนครับ” บอสกล่าวขึ้น



        “เรียกมิญช์เฉยเหมือนเดิมเถอะค่ะ” หญิงสาวกล่าว



       “จะดีเหรอครับ คุณมิญช์  ตอนนี้ไม่มีใครนอกจากผมกับคุณมิญช์  คงไม่มีใครได้ยินหรอกครับ”



       “ งั้นก็ตามใจคุณสัญชัยเถอะค่ะ”



       “ นี่ครับ งานที่เข้ามาใหม่ของบริษัทเรา” ชายหนุ่มที่สูงอายะกว่า กล่าวพร้อมกับยื่นแฟ้มเอกสารให้หญิง



         สาวที่นั่งอยู่ตรงหน้า



       “ ลูกค้าของเราส่วนใหญ่พอใจงานของเรามั๊ยคะ คุณสัญชัย” หญิงสาวถามขึ้นในขณะที่สาตาก็ยังคงจับ



        จ้องอยู่ที่เอกสารในแฟ้มนั้น



       “พอใจมากครับ  โดยเฉพาะ คุณศักดา ที่ให้คนของเราไปคุ้มกันที่ฮ่องกง”



      “มิญช์ว่านะคะ  คราวหลัง คุณอย่ารับงานรักษาความปลอดภัยให้พวกมาเฟีย พวกมีอิทธิพลเถอะค่ะ  



       เพราะมิญช์อยากจะช่วยคนดีๆมากกว่าที่จะช่วยคนพวกนั้น”





       “ จะดีเหรอครับคุณมิญช์”



       “ มิญช์รักความถูกต้องค่ะ  คุณสัญชัยคงเข้าใจนะคะ”



       “ อย่างงั้นก็ได้ครับ”



       “งั้นวันนี้มิญช์ขอตัวเลยล่ะกันนะคะ” หญิงสาวกล่าวขอตัว พร้อมกับหยิบแฟ้มเอกสารติดมือไปด้วย



      “ เชิญครับคุณมิญช์”





                  หลังจากออกจากบริษัท  มิญช์ก็มุ่งหน้ากลับไปที่คอนโดของเธอทันที





       “มิญช์  มาเร็วจัง” กุนต์ทักขึ้น



       “ กุนต์ไปแต่งตัวเถอะ  มิญช์หิวแล้ว  เร็วๆด้วยนะ”



        “ จ้า รู้แล้วจ้า”





                  สักพัก  กุนต์ก็แต่งตัวเสร็จ  ทั้งสองสาวก็ตรงไปยังร้านอาหารทันที





                รถของมิญช์ มาหยุดที่ร้านอาหารไทยบรรยากาศร่มรื่นแห่งหนึ่งแถวๆชานเมือง





        “ มากี่ท่านครับ” บริกรของร้านถามขึ้น



        “ 2 คน”



        “ เชิญทางนี้ครับ” แล้วบริกรก็เดินนำทั้งสองสาวมายังโต๊ะอาหาร แล้วก็ยื่นเมนูอาหรรให้แก่หญิงสาว



         “ รับอะไรดีครับ”



        “ แกงส้มกุ้งชะอม  ปลากระพงนึ่งมะนาว แล้วก็ทอดมันกุ้งค่ะ” กุนต์สั่งอาหาร



        “ อืม  น้ำมะขาม 2 แก้วด้วยนะ” มิญช์เสริม





                  ไม่นานนัก  อาหารทั้งหมดที่สั่งก็ถูกนำมาเสริฟ  กุนต์ตักอาหารให้มิญช์ตามความเคยชิน  





          “ กุนต์ ทานมั่งเถอะ  ตักให้มิญช์อยู่นั่นแหละ”  มิญช์พร้อมกับตักอาหารใหกุนต์บ้าง



          “ ก็บ่นว่าหิวมากไม่ใช่เหรอ  งั้นก็กินเยอะๆดิ”



          “ ดี  งั้นเดี๋ยวมิญช์แย่งกินหมด แล้วจะหาว่าไม่เตือน”  มิญช์พูดพร้อมกับแกล้\'ตักอาหารมาใส่จานตัวเอง



         มากมาย





                           การกระทำของทั้งสองสาวอยู่ภายใต้สายตาหลายคู่ของชายหนุ่มโต๊ะหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล



         จากโต๊ะของหญิงสาวเท่าไหร่นัก





         “ เฮ้อ  น่าสียดายหว่ะ  ไม่น่าเป็นดี้เลย”  ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้น



         “ แล้วแกไปรู้ได้ยังไงว่าเค้าเป็นวะ ไอ้เคี้ยง” ชายหนุ่มอีกคนถามขึ้น



        “โหแก  ดูไม่ออกเหรอวะ  อี๋อ๋อ ขนาดนั้นหน่ะ  พนันกันได้เลย ไอ้เจตน์”



        “ บางทีอีกคนหน่ะ อาจจะไม่ใช่ทอมก็ได้นะ คนผมสั้นก็สวยไม่แพ้คนผมยาวหน่ะเฟ้ย แต่คนละสไตล์



           เท่านั้นเอง”



         “ไรวะ  ไอ้เจตน์ แกเปลี่ยนสไตล์ตั้งแต่มะไหร่วะ  ปกติกสเปคแกชอบแบบเซ็กซี่ ขาว อึ๋ม ไม่ใช่เหรอ”



         “ ข้าไม่ได้บอกว่าข้าชอบเค้าสักหน่อย แค่บอกว่าเค้าก็สวย น่ารักดี”



         “ เออๆ แต่แกเชื่อข้าเถอะว่าใช่ชัวร์ๆ  ข้าดูพวกนี้ออก”



         “ เออ ลืมไปว่าแกเคยมีประสบการณ์กะพวกผิดเพศ”



         “เฮ้ย  เงียบไปเลยไอ้เจตน์ ถ้ายังไม่อยากกินไปหยอดน้ำข้าวต้ม”



        “ เออๆ หยุดพูดก็ได้เว้ย”  เจตน์ยอมเคี้ยง  แต่เขาก็ยังคงไม่ละสายตาไปจากสองสาวโต๊ะนั้น  







                      ดูตอนนี้สิ  สองสาวกำลังหวเราะกระซี้กระซิกกันเชียว ดูแล้วช่างชวนให้สยิวกิ้วเสียจริง







             “ ชั้นว่า พวกเธอไม่ใช่ ทอม-ดี้หรอก” เจตน์รำพังกับตนเอง  แล้วเขาก็สังเกตเห็นว่า



หญิงสาวโต๊ะนั้นกำลังจะลุกจากโต๊ะ  เขาเดาได้ทันทีว่าเธอต้องไปห้องน้ำแน่ๆ  เขาจึงลุกออก



จากโต๊ะไปดักเธอทันที









      “ กุนต์  เดี๋ยวมิญช์มานะ”



       “ ไปห้องน้ำเหรอ  กุนต์ไปเป็นเพื่อนมั๊ย”



       “ ไม่เป็นไรกุนต์  สงสัว่าเจ้าน้ำมะขามมันจะทำพิษมิญช์วะแล้ว อูยว์  มิญช์ไปก่อนนะ”



         หญิงสาวพูดพร้อมกับรีบวิ่งออกไป





                        มิญช์รีบเดินตรงมายังห้องน้ำทันที  เจตน์ที่ยืนซุ่มอยู่ก่อนหน้านี้ ( ทำอย่างกะโจรมุมตึก )



         ก็เดินออกมา  ทำให้ทั้งสองชนกันอย่างแรง  หญิงสาวที่ถูกชนถึงกับล้มลงไปกองกับพื้นทันที  



        ชายหนุ่มไม่ได้ตั้งใจชนแรงขนาดนี้  แต่ทำไงได้ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว  แผนการเขาจะผิดแผนมั๊ยเนี่ย







                 มิญช์โกรธมากที่ถูกเดินชน  ขนาดต้องลงไปกองกับพื้น  เธอจึงต่อว่าบุคคลที่เดินชนทันที



        ที่ลุกขึ้นได้





       “ นี่คุณ  เดินยังไม่ดูตาม้าตาเรือ   ชนคนอื่นเค้าได้รับบาดเจ้บเนี่ย” มิญช์ตะหวาดชายหนุ่ม



        “เอ่อ  ผมขอโทษครับ  แต่คุณก็ผิดหน่ะครั ที่คุณเดินไปดู  ผมก็เจ็บเหมือนกันนะ” เจตน์กล่าวขอโทษ



         แต่ก็ไม่วายเหน็บแนมหญิงสาว



         “ แต่เท่าที่ชั้นรู้นะ  คุณหน่ะ แอบอยู่ที่มุมนั้นอยู่ก่อนหน้านี้ แล้วพอชั้นเดินมาคุรก็เดินออกมาตั้งใจ



          ชนชั้น” หญิงสาวพูดขึ้น  ทำเอาชายหนุ่มหน้าชาไปเลย ที่หญิงสาวรู้แผนการของเขา





            “ เอ่อ คือว่า.........” ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะแก้ตัวว่าอะไร







                           มิญช์ที่กำลังโดนฝ่ายพม่าโจมตี  ขณะนี้กำลังจะบุกผ่านประตูเมืองได้แล้ว ก็ต้องรีบผละ

    จากชายหนุ่มเข้าห้องน้ำทันที





         “ คุณๆ” ชายหนุ่มร้องเรียก  แต่หญิงสาวไม่ได้สนในเสียงเรียกนั้นเลย  ในเมื่อ ภาระกิจที่เธอ



          จะต้องป้องกันประเทศนั้นสำคัญกว่า





           “ เลยไม่ได้รู้จักชื่อเลย” ชายหนุ่มพูดกับตัวเอง





                       หลังจากที่มิญช์สามารถ กำจัดฝ่ายพม่าใหเพ้นจากกรุงศรีอยุธยา และกอบกู้เอกราชได้



          หญิงสาวก็มีอาการอ่อนเพลียลงจนเห็นได้ชัด





        “ กุนต์  มิญช์ไปดูหนังไม่ไหวแล้วอ่ะ” หญิงสาวท่าทางอ่อนเพลียกล่าวขึ้น



         “จ้า ไม่เป็นไรจ้า” กุนต์ตอบ





                     แล้วกุนต์ก็ช่วยประคองมิญช์ที่ตอนี้ดูเหมือนว่าจะอ่อนเพลียอย่างแรง เพระกรำศึกสงคราม



          อย่างหนักหน่วง





                     เสียงของชายอีกโต๊ะหนึ่งดังขึ้น





       “ ดูยังไงๆ ก็ทอม-ดี้แหละว้า”





       “ แต่ข้าว่าไม่ใช่  คอยดู ข้าจะจีบมาเป็นแฟน”