รักถึงใจ

ลำดับตอนที่ #3 : รักถึงใจ - - ตอน การกลับมา

หลังจากวางสายกับแม่ของเธอไปสักครู่  ก็มีสายเข้ามา







“สวัสดีมิญช์” เสียงปลายสายดังขึ้น



“อืม กุนต์มีธุระไรเหรอ โทรมาแต่เช้าเลย” เพราะปกติแล้วหล่อนมักจะโทรหาเธอตอนกลางคืนเสียมากกว่า



“ตอนนี้มิญช์ว่างป่าวล่ะ”หญิงสาวปลายสายถาม



“อืม ว่าง ทำไมเหรอ”



“ มารับกุนต์ที่ดอนเมืองหน่อยสิ”



“อาไรนะ กุนต์กลับมาแล้วเหรอ” หญิงสาวถามด้ยน้ำเสียงดีใจอย่างยิ่ง



“ ใช่หน่ะสิ  รีบๆมารับด้วยนะ”



“เดี๋ยวมิญช์จารีบไปรับทันทีเลยนะ กุนต์ อีก ครึ่งชั่วโมงถึงแน่จ้า”





แล้วหญิงสาวก็กลับรถ รีบบึ่งไปยังสนามบินดอนเมืองทันที





            กุนต์ธีรา และมิญช์ เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน และก็เป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่สมัยเด็กๆ กุนต์และมิญช์เรียนด้วยกันมาตลอด จนกระทั่ง



เข้ามหาวิทยาลัย กุนต์ไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศส  แต่มิญช์ไปเรียนที่อเมริกา ทำให้ทั้งสองคนไม่ค่อยได้พบกัน  แต่ตอนนี้กุนต์เรียนจบปริญญาโท



เรียบร้อยแล้ว









มิญช์มาถึงสนามบินแล้ว แต่สายตามของเธอก็ยังไม่สามารถสแกนเจอเพื่อนสาวของเธอได้จนกระทั่ง





“มิญช์” เสียงเรียกของกุนต์ดังขึ้น นั่นแหละ เธอจึงได้เห็นเพื่อนสาวของเธอ



“ รอตั้งนานหน่ะ  ไหนบอกว่าครึ้งชั่วโมงไง”กุนต์ต่อว่ามิญช์เล็กๆ



“รถมันติดอ่ะจ้า ก็รู้ใช่ม้าว่ากรุงเทพ รถมันติดมากกกกกกก” มิญช์แก้ตัว  อันที่จริงมันก็ไม่ใช่คำแก้ตัวหรอกนะ  ก็ที่มาช้าเพราะรถมันติดจริงๆ





และแล้วกุนต์ก็เข้ามานั่งอยู่ในรถของมิญช์  ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงแล้ว อากาศเดือนเมษาช่างร้อนเหลือเกิน จนหญิงสาวทั้งสองบ่นตามๆกัน





“เมืองไทยนี่ ร้อนเหมือนเดิมเลยเนอะ มิญช์” กุนต์พูดขึ้น



“ ช่ายแล้ว ร้อนฉิบเลย” มิญช์ตอบ



“ 55 ถ้าคุณป้าได้ยินว่ามิญช์พูดแบบนี้มีหวังลมใส่แน่เลย” กุนต์พูดพร้อมกับหัวเราะไปด้วย



“ถ้ากุนต์ไม่พูดซะอย่าง มีเหรอแม่ชั้นจะรู้หน่ะ” มิญช์ตอบ



“จ้า  มิญช์ไม่พูดหรอกจ้า”



“ว่าแต่ว่า กุนต์จะกลับบ้านเลยป่าว”



“ไม่อ่ะ  นี่กุนตืกลับมาก่อนกำหนดเดือนนึงอ่ะ  อยากจะหาเวลาเที่ยวซะหน่อย ไปเรียนตั้งหลายปี กุนต์นะเอาแต่เรียนๆๆๆ  ไม่ค่อยได้เที่ยว



เลย  อยากจะเที่ยวกะมิญช์ด้วยแหละ”





“ อืม งั้นไปพักคอนโดมิญช์ล่ะกันนะ” มิญช์เสนอ



“ดีสิ”





       แล้วมิญช์ก็พากุนต์มาที่คอนโดของตนทั้งสองคนช่วยกันขนกระเป๋าขึ้นห้อง  







      เมื่อถึงห้อง แอร์เย็นฉ่ำ  ก็ทำให้มิญช์นอนหลับเอาเสียดื้อๆ





“ เฮ้อ มิญช์ก็เป็นอย่างนี้ทุกทีเสียน่า”





            หลังจากจัดของเสร็จแล้ว  กุนต์ก็เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ  เพราะอากาศร้อนภายนอกทำให้หญิงสาวรู้สึกเหนียวตัวเต็มที  แม้ว่าเธอจะ



นั่งรถติดแอร์มาตลอดทางก็เถอะ









          หลังจากเลิกงาน  ยุต ก็มารับมิญช์ออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ  เขาโทรเข้ามือถือมิญช์ แต่มิญช์ไม่รับ  เขารู้ดีว่า หญิงสาวคงต้องหลับอยู่ที่



ห้องแน่ๆ เขาจึงตั้งใจมารับมิญช์ที่ห้อง  ชายหนุ่มเป็นเพื่อนสนิทกับทั้งกุนต์ และ มิญช์ ครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของกิจการส่งออกจิวเวอรี่



อันดับหนึ่งของประเทศ  





          เมื่อมาถึงหน้าห้อง  เขาลังเลว่าเขาควรจะเข้าไปดีหรือไม่  ทั้งๆที่ทุกๆที เขาก็เข้าออกห้องมิญช์เปนเรื่องปกติอยู่แล้ว  แต่ทำไมวันนี้เขา



นึกสังหรณ์ว่าจะมีเรื่องอะไรบางอย่างเกิดขึ้นก็ไม่รู้  เขาจึงตัดสินใจกดกริ่งแทน





           กุนต์ ที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จและนุ่งผ้าเช็ดตัวเพียงผืนเดียวเนื่องจากหาเสื้อคลุมไม่เจอ ได้ยินเสียงกริ่งจึงออกดูว่าเป็นใคร  เมื่อเห็นว่าเป็น





ยุต ซึ่งสนิทกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว จึงไปเปิดประตูให้







“ อ้าว กุนต์” ยุตทักขึ้นเมื่อเห็นกุนต์มาเปิดประตูให้เขา





         ไม่ทันที่กูนต์จะพูดอะไร เธอก็รีบปิดประตูทันที แต่ด้วยเหตุใดไม่อาจรู้ได้ประตูเจ้ากรรมดันหนีบชายผ้าเช็ดตัวที่เธอนุ่งอยู่ แล้วเธอก็ไม่



รู้  กุนต์กำลังจะเดินหันหลังกลับเข้าห้อง แล้วทันใดนั้นเอง  ผ้าขนหูที่เธอใช้ห่อหุ้มร่างกายเพียงชิ้นเดียวก็มีอันต้องลงไปกองกับพื้น







             ยุต ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด แต่เตือนกุนต์ไม่ทัน  ตอนนี้กุนต์ในสภาพเปลือยเปล่ากำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา กุนต์เองก็ตกใจเช่นกัน



ก็เขาเล่นมองไม่กระพริบขนาดนั้น  แม้ว่าเวลาเพียงไม่ถึงเสี้ยววินาทีที่เหตุการ์ต่างๆเกิ ดขึ้น แต่มันดูเหมือนเนิ่นนานสำหรับทั้งสองคน  กุนต์รีบ



หยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาปิดทันทีทีสติกลับคืนมา แม้ว่ามันจะถูกดึงกลับมาเพียงบางส่วนเท่านั้นก็ตาม







แล้วเสียงของมิญช์ก็ดังขึ้นทำงายความสงบเมื่อสักครู่นี้







“อ้าว ยุต มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย” มิญช์งัวเงียถามชายหนุ่ม



“ เพิ่งมาถึงมะกี้หน่ะ” ชายหนุ่มตอบ ตอนนี้ใบหน้าของเขาแดงก่ำกว่าลูกตำลึงสุกเสียอีก



“กุนต์ เพิ่งอาบน้ำเสร็จเหรอ เดี๋ยวเย็นนี้เราออกไปเที่ยวกันนะ กุนต์ไปแต่งตัวเถอะ” มิญช์พูดเมื่อลอบสังเกตเห็นใบหน้าของเพื่อนชายและ



เพื่อนสาวต่างแดงก่ำด้วยกันทั้งคู่





“อืม”กุนต์รับคำ แล้วก็รีบเข้าห้องไปแต่งตัวทันที



“อ้าว  ยุต นั่งก่อนดิ”มิญช์เรียกยุต  ในขณะที่ยุดยังคงยืนเอ๋ออยู่



“อืม”





          มิญช์สังเกตได้ถึงความผิดปกติของคนทั้งสอง  แต่เธอก็ไม่อยากละลาบละล้วงถามอะไรมาก เพราะถ้าเพื่อนของเธอทั้งสองอยากเล่า



ก็คงเล่าให้เธอฟังเอง ก็เราป็นเพื่อนซี้กันอยู่แล้วนิ



“เออ งั้นแกนั่งดูทีวีไปก่อนละกัน  เดี๋ยวชั้นจาไปอาบน้ำบ้าง เหนียวตัวมากเลย” มิญช์บอก



“ อืม” ยุตรับคำ



ทำไมวันนี้มันพูดน้อยจังวะ  มิญช์นึกในใจ