รักถึงใจ

ลำดับตอนที่ #2 : รักถึงใจ - - ตอน แม่จอมยุ่ง

เสียงโทรศัพท์ของมิญช์ดังขึ้นขณะที่เธอกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย





“ สวัสดีค่ะ แม่” หญิงสาวพูดขึ้น



“ มิญช์จ๊ะ  ตอนนี้ลูกว่างหรือป่าว” ผู้เป็นแม่ถามขึ้น



“ก็ว่างค่ะ แม่มีไรค่ะ”



“แม่อยากทานข้าวกะลูกอ่ะจ่ะ  ช่วงนี้มิญช์ไม่ค่อยมีเวลาให้แม่เลย  ออกมาเจอแม่หน่อยสิจ๊ะ”



“ก็ได้ค่ะ ที่ร้านxx เหรอค่ะ  งั้นอีก 20 นาทีเจอกันค่าแม่”





หลังจากวางสายโทรศัพท์เสร็จ  หญิงสาวก็ออกไปพบผู้เป็นแม่ทันที







ทันที่หญิงสาวก้าวเข้ามาในร้านอาหาร พนักงานของร้านก็เข้ามาถามหญิงสาวทันที





“จองไว้หรือป่าวครับ”บริกรคนนั้นถามขึ้น



“ คุณหญิงจิราพรรณจองไว้ค่ะ” มิญช์ตอบ



“งั้นเชิญทางนี้เลยครับ”





                  หลังจากที่บริกรตอบเสร็จ  เขาก็เดินพามิญช์มายังห้องที่อยู่ด้านหลังของร้าน เรียกว่าเป็นห้องวีไอพีของร้านเชียวล่ะ หญิงสาว



นึกในใจ ทำไมแม่ต้องจองห้องพิเศษแบบนี้ด้วยนะ  แค่มากินข้าวด้วยกันเท่านั้นเอง





                 แล้วทันทีที่หญิงสาวเปิดประตูเขาไปในห้อง  เธอก็ต้องแปลกใจที่สุด





“ น้อง โต๊ะที่คุณหญิงจิราพรรณจองไว้อยู่ที่ไหนจ๊ะ” มิญช์ถามย้ำเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง



“ห้องนี้แหละครับ” บริกรตอบ



“ คุณมิญชณาครับ คุณป้าบอกว่าสักพักจะตามมาครับ ให้ผมมาดูแลคุณก่อน” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในห้องก่อนแล้วพูดขึ้น



“ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”บริกรกล่าวขึ้น  แล้วประตูห้องก็ปิดลง







             มิญช์รู้ทันทีเลยว่า  เธอโดนแม่ของเธอหลอกเข้าแล้ว ไอ้เรื่องชอบนัดบอดให้เธอเนี่ย แม่ของเธอชอบทำเสียจริงๆ







“คุณมิญชณาครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ  ผมศตวรรษ ลูกชายคุณหญิงตะวันฉายครับ”ชายหนุ่มแนะนำตัวพร้อมกับยื่นมือมาจับกับหญิงสาว



“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” แต่มิญช์กลับยกมือสวัสดีชายที่ยืนตรงหน้าแทนที่จะจับมือ ทำเอาพ่อหนุ่มของเราเอ๋อไปทันที







          หลังจากที่แนะนำตัวกันเสร็จเรียบร้ อย ทั้งสองคนก็เริ่มรับประทานอาหารกัน ศตวรรษคุยฟุ้งเรื่องกิจการของเขาจนมิญช์รู้สึกหมั่นไส้





“ปีที่แล้วบริษัทผมกำไรตั้ง 500 ล้านหน่ะครับ คุณมิญช์”



“เหรอคะ”มิญช์ทำเสียงเบื่อหน่ายสุดๆ  แต่ไม่วายที่ศตวรรษจะรู้สึกถึงความเบื่อหน่ายที่แฝงมากับน้ำเสียงนั้น  เขายังคงพล่ามต่อไป และไม่มี



ทีท่าว่าจะยอมหยุดง่ายๆ



“ที่จริงแล้ว ช่วงนี้ผมไม่ค่อยว่างหรอกครับ กิจการของผมกำลังไปได้สวย นี่ก็กะว่าจะขยายตลาดแถบยุโรปอีกสัก 10 ประเทศหน่ะครับ ก็คาด



ว่าสิ้นไตรมาสที่ 3 ของปีนี้ก็คงจะมีกำไรทะลุหลัก 1000 ล้าน”







         มิญช์ชักจะทนไม่ไหวกับอาการชอบโม้โอ้อวดของชายหนุ่มเต็มที  หญิงสาวจึงขอตัวออกไปเข้าห้องน้ำ



“คุณศตวรรษคะ มิญช์ขอตัวไปเข้าห้องน้ำนะคะ”



“ครับคุณมิญช์”







             หญิงสาวสามารถรอดพ้นจากการทนนั่งฟังคนที่ชอบโอ้อวดตัวเองมาได้แล้ว พร้อมกับนึกวิธีที่จะแก้แค้นเขาออกแล้วด้วย  มิญช์เดิน



ไปที่แคชเชียร์ทันที



“ ช่วยนำหูฉลามฮ่องเต้ไปเสริฟทุกๆโต๊ะที่เข้ามาทานในร้านทีนะคะ  แล้วก็เก็บเงินที่คุณศตวรรษ บอกว่าวันนี้วันเกิดคุณมิญชณา ชั้นอยาก



เลี้ยงทุกคนที่อยู่ในร้านนี้ค่ะ” บอกพนักงานเสร็จสรรพ  มิญช์ก็เขียนโน๊ตไว้บอกเขาด้วย







“ขอบคุณมากค่ะ” มิญช์กล่าว พร้อมกับเดินออกจากร้านไปอย่างมีความสุข







             ทันทีที่ขับรถออกจาร้านอาหารได้  มิญช์ก็ต่อโทรศัพท์ถึงแม่ของเธอทันที





“ มิญช์เป็นไงบ้างจ๊ะลูก  ศตวรรษเค้าเทคแคร์ลูกดีมั๊ย” ผู้เป็นแม่ถามขึ้น







“ ทำไมแม่ต้องแกล้งมิญช์อย่างนี้ทุกทีเลย  เราพูดกันรู้เรื่องแล้วไม่ใช่หรือคะ “ มิญช์พูดขึ้น





“ก็แม่เป็นห่วงมิญช์นี่ลูก  กลัวจะไปคว้าใครที่ไม่มีสกุลรุนชาติมาเป็นแฟน  แม่รับไม่ได้หรอจ้า”





“ถ้างั้นมิญช์ก็จะไม่แต่งงานดีมั๊ยคะแม่”





“ไม่ดีจ่ะ  แม่อยากอุ้มหลาน และก็อยากมีคนสืบสกุล มิญช์ต้องแต่งงานนะจ๊ะ”





“ แต่ถ้าแม่ยังขืนทำแบบนี้ มิญช์อาจจะไม่แต่งงานตลอดชีวิตนะแม่” มิญช์ยื่นคำขาด





“จ้า แม่จะไม่ทำแล้วจ้า” คุณหญิงรับปาก  แต่คำรับปากของคุณหญิงช่างเหมือนกับลูกสาวไม่มีผิดเพี้ยน  เพราะคุณหญิงก็รับปากว่าจะไม่ยุ่งกะ



เธอมาเป็นร้อยครั้งแล้ว  แต่จนแล้วจนรอด คุณหญิงก็เข้ามายุ่งได้เสียทุกที