คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : กระสุนนัดที่5 [รีไรท์]
กระสุนนัดที่5
สองทุ่มแล้วกว่าจะจัดการอะไรต่อมิอะไรให้เข้าที่เข้าทาง นานะที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเตรียมเข้านอน ตะโกนบอกลูกชาย(กำมะลอ) ให้รีบอาบน้ำ
“ซือคุงรีบๆอาบน้ำเข้านะลูก วันนี้เขาจะซ่อมประปาเดี๋ยวไม่มีน้ำให้ใช้นะ”
สึนะที่อยู่บนห้องนอนของตนพร้อมกับรีบอร์นที่นั่งนิ่งอยู่เป็นพระพุทธรูป เห็นแบบนั้นร่างบางก็นึกอยากแกล้งอีกฝ่ายขึ้นมา
“นี่รีบอร์น อาบน้ำด้วยกันเถอะ ใกล้สามทุ่มแล้วเขาจะตัดน้ำแล้วนะ เดี๋ยวไม่ได้อาบน้ำไม่รู้ด้วย”
“ห๊ะ!!” รีบอร์นหันมามองร่างบางอย่างรวดเร็วจนเกือบคอเคล็ด …ว่าไงนะ? ไอ้เด็กบ้านี่กำลังชวนเขาอาบน้ำเรอะ!! แต่ขณะที่จะอ้าปากต่อว่าอีกฝ่ายหน้าด้าน ก็ต้องรีบหันหน้ากลับแทบไม่ทัน เพราะสึนะได้ถอดเสื้อนักเรียนออก โชว์ให้เห็นหลังเนียนขาวใส
ขณะเดียวกัน สึนะก็หันกลับมามองรีบอร์นพลางชักสีหน้าสงสัย
“มีอะไรอีกละรีบอร์น?” เมื่อสึนะเห็นร่างสูงไม่กล้ามองมายังตน หูแดงๆที่เห็นใต้หมวก ทำให้นึกสนุกใหญ่
“รีบๆเปลี่ยนเสื้อผ้าเข้า จะได้เข้าไปอาบพร้อมกัน”
“…แกอาบก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันค่อยอาบทีหลัง”
“เอ๋…….! บอกแล้วไงว่าน้ำจะไม่ไหล ไม่เข้าใจภาษาญี่ปุ่นหรือไง?” รีบอร์นแม้จะรู้สึกฉุนแต่ก็ไม่กล้าจ้องมองอีกฝ่าย กลัวว่าจะตบะแตก เผลอพรากผู้เยาว์ คุกนะเฟ้ย…คุก! คุก!! คุก!!! (กลัวด้วยเหรอ/ไรท์เตอร์)
“เออ! รู้แล้วน่า แกเข้าไปก่อน เดี๋ยวฉันตามไป” สึนะที่เห็นความดื้อรั้นของอีกฝ่าย ก็ได้แต่ทอดถอนใจ พลางคิดว่า เดี๋ยวไปแกล้งต่อในห้องน้ำก็ได้ ชิชิ!
…………………………………………………….
ภายในห้องน้ำ
ไอน้ำอุ่นๆลอยตัวเต็มห้อง สึนะทีเดินเข้ามารับรู้ได้ถึงไออุ่นของน้ำ จนลืมที่จะวางแผนแกล้งรีบอร์นอย่างที่คิดไว้ตอนแรก
แกรก เสียงประตูดังขึ้น แม้จะรู้ว่าเป็นร่างสูง แต่ก็อดหันไปมองไม่ได้ ร่างสูงโปร่งสมชาย ไหล่กว้างเผยให้เห็นอกแกร่งที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ หน้าท้องปรากฏซิกแพ็คเป็นลอน ดูน่า…
…อิจฉา...
หมั่นไส้ชะมัด ทำไมเขาถึงไม่มีหุ่นแบบนี้บ้างนะ สึนะนึกค่อนขอดตัวเอง ก็รู้อยู่หรอก ว่าร่างกายนี้มันโตช้า แต่ก็น่าจะมีกล้ามเนื้อแบบลูกผู้ชายคนอื่นเขาบ้างสิ นี่ดูสิผอมแห้งเหมือนกันกุ้งถูกหนีบ คิดแล้วเซ็ง
ฝ่ายรีบอร์นที่เห็นร่างกึ่งเปลือยของสึนะ แทบจะกลั้นเลือดกำเดาไว้ไม่อยู่ ผมที่เคยฟูฟ่องเปียกลู่ลงทำให้ใบหน้านั้นสวยหวานขึ้น ร่างกายท่อนบนที่ปราศจากเสื้อปรากฏตุ่มไตเล็กๆสีชมพูชูชัน น่าลิ้มลอง เอวบางคอดไร้ไขมันส่วนเกิน และภายใต้ผ้าขนหนูสีขาวนั้น…ต้นขาขาวเรียวสวยยิ่งกว่าผู้หญิงคนไหนๆที่เขาเคยรู้จัก ...แมร่ง!... ยั่วฉิบหาย...
“จะยืนเซ่ออยู่อีกนานไหม มาสิจะสระผมให้” สึนะที่เห็นอีกฝ่ายยืนแข็งเป็นรูปปั้น เอ่ยชวน แต่รีบอร์นกลับคิดไปเองว่า ร่างบางกำลังเชื้อเชิญให้เขาเข้าไปเชยชม สึนะเหมือนจะรู้ความคิดของรีบอร์น จึงฉีดน้ำเข้าใส่ใบหน้าของนักฆ่าร่างสูงโปร่ง
“ทำอะไรของแกเนี่ย!!” รีบอร์นสะดุ้งตื่นจากห้วงความคิด มาเผชิญหน้ากับความเป็นจริง
“แล้วนายทำไรอยู่ละ” เจอคำถามนี้เข้าไป ทำเอารีบอร์นถึงกับไปไม่เป็น สึนะชักรำคาญ...วันนี้จะได้อาบน้ำไหมเนี่ย สึนะจึงเดินไปจูงมืออีกฝ่ายก่อนบังคับให้นั่งลง แล้วจัดการสระผมให้ โดนไม่เปิดโอกาสให้รีบอร์นเอ่ยปากถียงอีก
เมื่อรีบอร์นถูกจับอาบน้ำขัดสีฉวีวรรณเรียบร้อย ก็ถูกสึนะไล่ออกมาจากห้องน้ำ เสียงหวานเอ่ยไล่อย่างเอาแต่ใจ ราวกับราชินี
“นายเสร็จแล้วก็ไปแต่งตัวแล้วนอนซะ ฉันจะแช่น้ำ” รีบอร์นที่ถูกไล่ออกจากห้องน้ำถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ เมื่อตั้งสติได้ ก็ได้แต่โวยวายในใจ...บ้าเอ่ย! นักฆ่าที่เก่งที่สุดอย่างฉัน ถูกไอ้เด็กเมื่อวานซืน(แถมเป็นผู้ชาย)จับอาบน้ำ...จะให้ใครรู้ไม่ได้เด็ดขาด...ขายขี้หน้าฉิบหาย...
.................................................................................
สึนะเมื่อแช่น้ำอุ่นจนเป็นที่พอใจ ก็ลุกขึ้นออกจากอ่าง ปล่อยที่เหลือให้นานะเป็นคนทำความสะอาด
แอ๊ด เสียงประตูเปิด ทำให้รีบอร์นที่แกล้งหลับอยู่รู้สึกได้ถึงฝีเท้าแผ่วเบาที่ก้าวย่างเข้ามาใกล้เตียง
“เฮ้อ ต้องนอนเบียดกันเหรอเนี่ย” ร่างบางบ่นพึมพำ ก่อนสอดตัวเข้าใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันอย่างไม่เคยชินกับการนอนร่วมกับคนอื่น
...........................................
รีบอร์นที่สัมผัสได้ถึงลมหายใจสม่ำเสมอจึงรู้ว่าอีกฝ่ายหลับสนิทไปแล้ว จึงค่อยๆขยับตัวหันหน้าเข้าหาร่างบาง มือแกร่งโอบกอดเอวของสึนะไว้หลวมๆ ร่างบางที่สัมผัสได้ถึงไออุ่นจึงขยับตัวเข้าซุกอกแกร่ง รีบอร์นสูดดมกลิ่นแชมพู แม้จะใช้ขวดเดียวกัน แต่กลิ่นที่ได้จากร่างบางทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย ดูท่าเขาจะติดใจเจ้าศิษย์คนนี้เข้าแล้วสิ
ความคิดเห็น