คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : เ ริ่ ม บ ร ร เ ล ง ❥ ค อ ร์ ด ที่ ๗
คอร์ดที่ ๗
แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอนของอั๋น ร่างผอมขยับกายเล็กน้อยเพื่อเปลี่ยนอริยบถ หน้าตี๋ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ
"กี่โมงแล้ววะ"มีนเอ่ยถามอั๋นที่นั่งอยู่ข้างๆ
"สิบโมงยี่สิบ"
"อื้ออออ"มีนส่งเรียกตอบรับก่อนจะยกร่างขึ้นจากเตียง
"ไปห้องซ้อมมั้ย อยากไปทวนเพลงว่ะ"อั๋นเอ่ยชวน
"มึงนัดใครบ้างเนี่ย"
"ก็เดี๋ยวให้ไอ้เอ็มมันตามไป"
"แล้วพี่นะอ่ะ.."
"มึงจะให้กูชวนมั้ยล่ะ"
"อย่าดีกว่า"มีนตอบด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนัก
อั๋นมองดูสีหน้าของมีนเขาเองก็เข้าใจดีว่ามีนค่อนข้างจะสนิทกับนะมากๆแต่ก็ไม่คิดว่าจะแคร์กันมากขนาดนั้นยิ่งเห็นเขายิ่งรู้สึกแย่ จากที่ผ่านๆมาถ้ามีนสนใจเขาบ้างก็คงรู้ได้ทันทีว่ามีคนแอบชอบอยู่... แต่ไม่เลยทุกครั้งที่มีนมองมาอั๋นรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นมนุษย์ล่องหนที่ถูกข้ามไปตลอด
บรรยากาศห้องซ้อมดนตรีเงียบกว่าที่เคยผ่านมามีเพลงเสียงกีตาร์กับกลองที่บรรเลงอยู่เท่านั้น ทั้งสองคนซ้อมกันอย่างใจลอยเล่นผิดเล่นถูกกันมั่วไปหมด ร่างผอมหยุดบรรเลงเพลงก่อนจะทรุดตัวลงนั่งกับพื้นและถอนหายใจ เขาไม่สามารถจะซ้อมทั้งๆที่สมองยังเครียดอยู่ได้
"พักก่อนเถอะ"
"โอเค" อั๋นวางไม้ลงบนหน้ากลองก่อนจะเดินมานั่งข้างๆมีน
ขวดน้ำถูกวางลงด้านข้างตรงที่มีนจะต้องมองเห็น มีนเหลือบมามองขวดน้ำที่อั๋นวางไว้แต่กลับเอื้อมมือไปหยิบน้ำที่วางอยู่ไกลจากตัวของเขา
"กินของกูก็ได้"อั๋นหยิบขวดน้ำนั้นยื่นให้
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวมึงไม่พอกิน" มีนตอบแบบยิ้มๆ
จริงๆแล้วมีนก็คิดแบบที่พูดนั่นแหละเขากลัวว่าน้ำของอั๋นจะไม่พอกิน แต่อั๋นกลับรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังโดนปฏิเสธอยู่เลยทั้งๆที่ขวดน้ำขวดเขาอยู่ใกล้ๆแค่หยิบขึ้นมากินก็หายเหนื่อยแล้วแต่มีนกลับเลือกที่จะคว้าเอาขวดที่ไกลกว่ามาแทน ใกล้แค่ไหนถ้าเขาไม่สนใจยังไงก็โดนมองข้ามอยู่ดีเนอะ
'อยู่ไกลจนสุดมือจะคว้า เธอยังอุตส่าห์พยายามจะหยิบมัน #ต'
สเตตัสของอั๋นถูกโพสลงในเฟสบุ๊ค ไม่นานก็มีเพื่อนๆเข้ามากดไลค์และคอมเม้นต์กันเต็มไปหมด ส่วนมากก็จะเป็นข้อความเชิงแซวๆ
.................
ร่างหนาออกมาเดินเล่นข้างนอกอย่างไร้จุดหมายเขาเดินบ่นพรึมพรำอย่างหัวเสียง มือก็กดเช็คนู้นเช็คนี้ในมือถือไปตามประสาแต่สมองก็ยังคงตึงๆอยู่
"เฮ้ยยย พี่นะ!!"เสียงคุ้นหูตะโกนเรียกเขา
ร่างหนาหันไปหาต้นเสียงก่อนจะเจอรุ่นน้องร่วมวงของเขาแต่..นี่แม่งไอ้อั๋นหรือไอ้เอ็มวะเนี่ยย
"อ้าวว ไอ้...อั๋น"
"ผมเอ็มพี่" - -
(นะ;แตกสิครับหน้ากูเนี่ยยย)
"เอ้าา เอออเอ็ม จะไปไหนวะ"นะรีบพูดแก้เขิน
"ว่าจะไปห้องซ้อมอ่ะพี่ไอ้อั๋นแม่งโทรมาชวน"
"อ้าว เขานัดซ้อมกันอ่อ?"
"ป่าวพี่ ไอ้อั๋นมันชวนทวนเพลงอ่ะ ไปด้วยกันป่ะพี่อ่ะ"เอ็มเอ่ยปากชวน
"ไปก็ได้ เอ๊ยเดี๋ยวๆ แล้วไอ้มีนไปป่ะ"
"ไม่รู้ว่ะพี่ มันไม่ได้อยู่กับพี่อ่อ"
(นะ;สัส จี้ปม)
"ป่าวๆ เออช่างแม่งเถอะเดี๋ยวกูไปกับมึงเนี่ยแหละ"นะตอบตกลง
บรรยากาศในห้องซ้อมยังคงเงียบเหงาเหมือนเดิม มีนก็เอาแต่นั่งเงียบไม่พูดอะไร อั๋นเองก็เริ่มอึดอัดกับบรรยากาศแบบนี้ เขาตัดสินใจหาเรื่องคุย..
"มึงจำเพลงได้หมดยังวะ?"อั๋นเอ่ยถาม
"ก็ยังไม่หมดนะ มีบางท่อนกูยังลืมอยู่เลย"มีนตอบ
บทสนทนาจบลงเท่านั้นเขาไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรกันต่อ ดวงตาคมจ้องมองสิ่งที่มีนทำอยู่ก่อนจะส่ายหัวเบาๆ มือบางเอาแต่กดรีหน้าเฟสของนะทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่มีการอัพเดตอะไร อั๋นขยับเข้าไปชิดกับมีนมากขึ้นมือหนาวางทับมือของมีนเบาๆ
"ระบายกับกูก็ได้นะเว้ย"อั๋นทนเห็นมันเป็นแบบนี้ไม่ไหวจึงเอ่ยขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง
"ขอบใจมากนะ แต่กูว่ากูไม่เล่าดีกว่าว่ะ"
"มึงชอบพี่นะอ่อวะ?"อั๋นถามออกไปตามตรง
มีนอึกอักไปพักใหญ่เขาไม่รู้ว่าควรจะตอบยังไงถ้าอั๋นรู้ก็ต้องมองว่ามีนเป็นเกย์แล้วอาจจะรับไม่ได้ก็ได้ แต่..เก็บไว้แบบนี้มันยิ่งอึดอัดหนักเข้าไปใหญ่ หน้าตี๋พยักหน้ายอมรับกับเพื่อนของเขา น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ตอนนี้ถึงเวลาที่มันจะไหลออกมาแล้ว มือของเขาถูกบีบแรงขึ้นจากอีกคน แต่.. บีบแบบนี้มันแรงไปแล้วนะ มีนหันไปมองหน้าอั๋น ตอนนี้ใบหน้าคมๆนั่นเปลี่ยนไปแววตาของอั๋นบ่องบอกถึงความรู้สึกแย่ออกมาอย่างเห็นได้ชัด ไม่นานร่างผอมก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่ออั๋นพยายามเข้ามาใกล้เขามากเกินไป
"ทำไมไม่มองกูบ้างวะ"น้ำเสียงที่ฟังดูโกรธเกี้ยวนั้นมันทำเอาร่างของมีนสั่นไปทั้งตัว
"มึงเป็นเชี้ยไรเนี่ย!"มือบางพยายามดันร่างของอั๋นออก
แต่ดูเหมือนไม่มีอะไรจะดีขึ้นเลยมือหนากดร่างของมีนลงติดพื้น น้ำตาที่ใบหน้าของเขามันหยดลงกระทบแก้มเนียนของมีน
ร่างผอมมองอีกคนอย่างหวาดกลัวเขาพยายามขยับตัวเพื่อให้หลุดพ้นจากมือของอีกคน
"มึงเป็นอะไร.."
ประโยคนั้นถูกหยุดด้วยริมฝีปากหนาของอั๋น ร่างสูงใหญ่ทิ้งน้ำหนักตัวทับร่างผอมของมีนไว้เพื่อไม่ให้มีนขยับตัวได้ มือหนาเลื่อนไปจับข้อมือบางๆกดลงแนบกับพื้น
ตอนนี้ในหัวของมีนมันเตลิดไปหมดทั้งกลัวทั้งเจ็บทั้งผิดหวังทั้งเสียใจหลากหลายอารมณ์แล่นผ่านหัวเขาไปมามีนพยายามจะดิ้นจนสุดแรงแต่ก็ต้านแรงของอั๋นไม่ได้
แก๊ก~
"เฮ้ยยย!! มึงทำเหี้ยไรไอ้สัส!"เสียงดุตวาดลั่น
ชายร่างหนาผิวคล้ำตรงเข้าไปกระชากอั๋นออกจากน้องชายของเขาก่อนจะประทับรอยหมัดสีเขียวปั๊ดเอาไว้ที่ปากของอีกคน แววตาดุคมของนะจ้องมองอั๋นอย่างเอาจริงมากๆมือหนายังคงกับหมัดแน่น เอ็มที่เดิมตามเข้ามาที่หลังเห็นว่านะกำลังจะทำร้ายพี่ชายตัวเองจึงรีบเข้ามาแยกสองคนออกจากกัน
"ใจเย็นพี่ มีไรค่อยๆคุยกันดิ่"เอ็มเข้ามายืนขวางพี่ชายของเขาเอาไว้
"มึงดูพี่มึงดีดีเถอะ กูว่าแล้วแม่งแปลกๆ ที่มึงตอบกูเมื่อวานอ่ะ มึงเป็นโรคจิตอ่อถามจริง"เสียงของนะตะคอกดังไปทั่วห้อง
"พี่ดูแลมันดีนักอ่อวะ มึงกับกูอ่ะ แม่งก็เหี้ยเหมือนกันอ่ะแหละ!!"อั๋นเองไม่ยอมที่จะโดนตะคอกอยู่ฝ่ายเดียว
"ไอ้สัสเอ๊ยยย!!"
ดูเหมือนทุกอย่างมันจะแย่ลงเรื่อยๆนะโผงผางเข้าไปต่อยอั๋นอีกหลายหมัดด้วยความโกรธ เอ็มและมีนพยายามเข้ามาแยกทั้งสองคนออกจากกัน มีนลากนะออกไปนอกห้องซ้อมส่วนเอ็มรีบกดล็อคประตูทันที ทั้งสองคนที่มีเรื่องยังคงเก็บอารมณ์โกรธของตัวเองไม่ได้
"กลับบ้านเถอะพี่"มีนเอ่ยขึ้น
นะยืนรอจนตัวเองสงบลงสักพักก่อนจะเดินนำออกไป ระหว่างทางกลับบ้านความเงียบก็เข้าครอบงำเขาทั้งคู่ ร่างผอมยังคงช็อคๆกับเหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้ ทั้งสองคนเดินกลับมาจนถึงบ้านของตัวเอง พวกเขาหันมามองกันและกันด้วยสีหน้าสำนึกผิดทั้งคู่
"เข้าบ้านแล้วนะ"นะตัดสินใจพูดขึ้น ก่อนจะเดินเข้าบ้านของตัวเองไป
ร่างผอมก็เดินเข้าไปในบ้านและตรงขึ้นไปที่ห้องนอน เขาโยนร่างของตัวเองลงบนเตียงมือบางยกขึ้นมาจับริมฝีปากก่อนจะนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มีนปวดหัวมากในตอนนี้ ตกลงเขาเป็นอะไรกันแน่ถ้าเขาเป็นเกย์จริงๆก็ควรจะรู้สึกดีไม่ใช่เหรอ หรือเพราะว่าเขาตกใจ หรือเพราะเขาแค่ไม่คิดว่าอั๋นจะทำแบบนั้น โอ้ยยย คิดแล้วปวดหัว!!
ตกดึกบรรยากาศทุกอย่างมันดูตรึงเครียดไปหมด ร่างสูงใหญ่นอนฝังร่างตัวเองอยู่บนกองผ้าห่ม น้ำตายังคงไหลอยู่ไม่ขาดสายเขากดทักข้อความไปหามีน
"กูขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆว่ะ"
ไม่นานมันก็ขึ้นเตือนว่ามีนอ่านแล้ว แต่ก็ไม่มีการตอบกลับใดๆ มันยิ่งทำให้อั๋นรู้สึกแย่หนักกว่าเดิมความรู้สึกตอนนี้มันหน่วงไปแบบบอกไม่ถูกเขารู้สึกดีที่ได้บอกความในใจกับมีนแต่มันก็เจ็บนะที่พูดดังขนาดไหนมีนก็ไม่สนใจมันเลย มือหนากำผ้าห่มของเขาจนมือนั้นสั่นระริกหยดน้ำตายังคงอาบใบหน้าคมนั้นอยู่...
'มองแต่ไม่เห็น ฟังแต่ไม่ได้ยิน'
❥ https://www.youtube.com/watch?v=d8jdbh2nwx0
ความคิดเห็น