❝ เศษหนึ่ง:ส่วนเหงา ┃KIMMIN ❞

ลำดับตอนที่ #4 : KIMMIN ♦ ทน ♦

ร่างสูงพาเด็กหนุ่มเดินดูนู้นดูนี่ไปสักพักตอนนี้เขาเริ่มจะหิวแล้วล่ะ ก็เล่นยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้าแล้วดันซ่ามาเดินเล่นเกือบชั่วโมงอีก ตาคมกวาดสายตาหาร้านอาหาร และแล้วก็เจอกับร้านอาหารที่บรรยากาศดูหน้านั่งสุดๆ เอาวะ! ร้านนี้แหละ

"ไปกินข้าวกัน"ร่างสูงก่อนจะลากมินเดินตามไปที่ร้านอาหารนั่น

พนักงานให้การต้อนรับเขาอย่างดี บรรยากาศในร้านนี่ดีสุดๆทั้งแอร์เย็นๆ เพลงเพราะๆ บวกกับกลิ่นอายของขนมหวานที่ปะปนมาพร้อมกลิ่นอาหารภายในร้าน มันชวนให้กระเพาะอาหารแอบก่อม็อบเล็กๆ คิมพามินไปนั่งที่โต๊ะก่อนจะสั่งอาหาร ระหว่างที่รออาหารอยู่นั้นคิมมองดูรอยช้ำที่ใบหน้าและร่างกายของมิน ใครกันนะที่กล้าทำร้ายคนที่ดูไม่มีพิษไม่มีภัยแบบนี้ได้ลงคอ

"รอยเขียวๆนี่ไปโดนอะไรมาอ่ะ"ร่างสูงทนความสงสัยของตัวเองไม่ได้จึงเอ่ยถาม

"ก็..ทะเลาะกับแฟนนิดหน่อยอ่ะ"

"นิดหน่อยอ่อ..?" ที่คิมเห็นมันไม่นิดหรอกนะ

"ไม่มีอะไรหรอกพี่ ผมหาเรื่องเองแหละ"มินพยายามพูดเพื่อกลบเกลื่อน

ไลน์!

boss " วันนี้พี่กลับไปหานะ โทษด้วยเรื่องเมื่อคืน"

min "    จริงนะ"

boss " อืม"

มือเล็กกดล็อคหน้าจอทันทีที่อาหารมาเสิร์ฟถึงโต๊ะ ถึงแม้ว่าแฟนของเขาจะส่งข้อความมาบอกว่าจะกลับมาก็เถอะ มินเองรู้ดีอยู่แล้วว่าถึงเขากลับมาก็คงมาแต่ตัวเท่านั้นแหละ คงจะแค่มาหาเพื่อระบายความเหงาเท่านั้น ตอนนี้สีหน้าของมินดูเครียดจนแสดงออกมาอย่างชัดเจนจนคิมเองสังเกตุได้

"เป็นไรป่าว"

"อ๋ออ ป่าวๆ เดี๋ยวกินเสร็จพี่ไปส่งผมหน่อยนะ"

"อื้ออ โอเค"คิมตอบตกลงทันที

ทั้งสองคนกินอาหารกันเสร็จก็ถึงเวลาที่ต้องแยกย้ายแล้วล่ะ ร่างสูงเดินไปจ่ายเงินที่เคาเตอร์ก่อนจะเดินพามินไปที่รถ

"พี่ชื่อคิมใช่ป่ะ ผมลืมถามเลย"มินเอ่ยถาม

"อื้มม ใช่ แล้วเราชื่อมินใช่ป่ะ"คิมถามกลับ

"ใช่ครับ ขอบคุณนะพี่ ถ้าเมื่อคืนพี่ไม่มาผมคงแย่อ่ะ"

"จะขอบคุณทำไมเล่า มันไม่ได้หนักหนาอะไรสักหน่อย"

คิมพูดแบบยิ้มๆก่อนจะถอยรถออกจากที่จอดอย่างระมัดระวัง เขาขับไปตามทางตามที่มินบอกตอนนี้คิมอยากจะให้รถมันติดมากกว่านี้ เขาอยากอยู่ใกล้เด็กนี่นานๆจัง

"แฟนมินนี่ หน้าตาเป็นไง พี่ได้ยินเสียงเมื่อคืนแล้วโคตรดุเลย"คิมเอ่ยถามเพื่อขจัดความเงียบในรถ

"ก็หน้าตาธรรมดาๆอ่ะพี่ ตัวใหญ่ๆหน่อย"

"มีรูปป่ะ" คิมเดินหน้าเข้าสู่โหมดอยากรู้อยากเห็นแบบเป็นทางการ

"มีๆ" ร่างเล็กตอบพร้อมกับเปิดรูปที่ถ่ายคู่กับบอสในโทรศัพท์ให้คิมดู

"หน้าตาดีนี่หว่า"

"ก็ดีแค่หน้าอ่ะพี่"เสียงของมินดูแผ่วลงอีกครั้ง

ร่างสูงเหลือบมองอีกคนด้วยความรู้สึกผิด เขาไม่น่าถามถึงแฟนมินเลย รถแล่นไปตามทางจนมาถึงหอพักสภาพเก่าที่อยู่ไม่ไกลจากร้านเหล้าเมื่อคืน คิมจอดรถที่ใต้ต้นไม้แถวๆหน้าหอ

"ให้เดินไปส่งมั้ย"คิมเอ่ยถาม

"ก็ดีนะครับ"

ทันทีที่มินตอบ ร่างสูงรีบก้าวลงจากรถทั้งสองคนเดินเข้าไปในตัวอาคารที่ดูโทรมมากๆ ร่างเล็กเดินตรงไปที่บันได คิมมองด้วยความสงสัย ลิฟต์ก็มีนี่หว่า

"มินๆ ไม่ขึ้นลิฟต์อ่อ"คิมตะโกนถาม

"ไม่เอาอ่ะพี่ ลิฟต์มันชอบค้าง"

อืมมม..หอพักมึงนี่แม่งเก่าอย่างสมบูรณ์แบบเลยสินะ คิมเดินตามร่างเล็กของมินไปตามทางสภาพบรรยากาศที่นี่มันดูไม่น่าอยู่เลยสักนิด ทั้งอับแสง ทั้งฝุ่น ทั้งเสียงดัง เขาเดินไปเรื่อยๆจนถึงหน้าห้องของมิน

"ถึงล่ะ"

"อื้อออ งั้นพี่ส่งแค่นี้นะ"

"เฮ้ยย เข้าไปกินน้ำก่อนดิ่พี่อุตส่าห์เดินขึ้นมาส่ง"มินเอ่ยชวนอีกคนแบบมีมารยาท

"อ่าๆก็ได้"

คิมเดินตามมินเข้าไปในห้อง ห้องของมินก็คือห้องพักธรรมดาๆที่ในห้องมีเพียงเตียง มีห้องน้ำในตัว ตู้เย็น ตู้เสื้อผ้าและโน๊ตบุ๊คเครื่องเก่าๆที่วางอยู่บนเตียง บนพื้นห้องเต็มไปด้วยกระป๋องเบียร์วางระเกะระกะอยู่ คิมยืนเก้ๆกังๆอยู่ในห้องเขาไม่รู้ว่าควรจะนั่งตรงไหนดี 

"นั่งที่เตียงก็ได้นะพี่ ห้องมันแคบอ่ะไม่มีโซฟาหรอก"ร่างเล็กหันมาพูดในขณะที่รินน้ำใส่แก้ว

"อ่า..อืม"คิมเดินเข้ามานั่งที่เตียง

ไม่นานมินก็เข้ามานั่งข้างๆเขาพร้อมยื่นแก้วน้ำให้คิมอย่างมีมารยาท มือหนารับแก้วน้ำจากมินมาและจิบน้ำพอดับกระหาย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะดังขึ้นจากประตูห้องของมิน ไม่นานลูกบิดประตูก็ถูกไขออก ชายร่างหนาเดินเข้าในห้อง คิมนั่งมองผู้ชายคนนั้นแบบเกร็งๆ นี่มันคนในรูปที่มินเอาให้ดูนี่หว่า กล้ามแม่ง ล้มควายได้ทั้งตัวเลยนะนั่น

"ใครอ่ะมิน"ร่างหนาเอ่ยถาม

"อ่ออ รุ่นพี่มินอ่ะครับ พอดีพี่เขาแวะมาทำธุระแถวๆนี้ บังเอิญเจอกันอ่ะ เลยพามากินน้ำบนห้อง"มินพยายามแถๆ

"มีญาติกับเขาด้วยหรอเราอ่ะ"บอสเดินเข้ามาใกล้พร้อมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงดุ

"ก็..พี่เขาเป็นเพื่อนของพี่ไอ้โอ๊ตอ่ะ"

"หรอ? แล้วคุยกันเสร็จหรือยัง"

"งั้นเดี๋ยวพี่กลับก่อนและกัน"คิมเห็นสถานการณ์เริ่มไม่ค่อยดี จึงขอตัวกลับก่อน

ร่างสูงเดินลงมานั่งพักในรถของเขา มือหนาหยิบโทรศัพท์ที่วางลืมไว้ในรถขึ้นมาดู ไลน์ของรุ่นน้องของเขาส่งเข้ามา

fifa "     พี่คิม พรุ่งนี้ไปกินข้าวกัน พี่ไวท์เลี้ยง"

kim"     เออๆ แม่งถูกหวยมาอ่อวะ"

fifa"      วันเกิดไอ้กัป"

kim"     อ่อออ เคๆ บอกมันกูอยากแดกบอนชอน"

fifa"      เสียใจๆ กัปมันจะกินชาบู"

kim"     แม่งตามใจแต่ไอ้กัป เซ็ง"

fifa"      ฮ่าๆ เจ้าของวันเกิดเลยนะพี่"

kim"     เออออออออ"

คิมวางโทรศัพท์ลงที่เบาะที่นั่งข้างคนขับเขาออกรถและขับกลับไปที่คอนโดของเขา ระหว่างทางคิมก็นั่งคิดไปเรื่อยๆ มินจะโดนดุหรือเปล่า แล้วแฟนมินจะทำร้ายร่างกายมินอีกหรือเปล่า แต่ก็คงไม่หรอกมั้ง เขาคงจะมีเหตุผลพอ..

เข็มนาฬิกายังเดินต่อไปเรื่อยๆเวลาผ่านมาจนถึงช่วงดึกตอนนี้บรรยากาศในห้องของมินมันดูเงียบๆพิกล มินเองก็ดีใจนะที่บอสกลับมา แต่ก็นะมินเองเข้าใจดีว่าบอสกลับมาเพราะมีจุดประสงค์อะไร ร่างเล็กเอนตัวลงนอนโดยหันหลังให้อีกฝ่าย มือใหญ่เริ่มสัมผัสร่างของเขา มินพยายามจะข่มตาลงซะ อยากจะทำอะไรก็เชิญเถอะ

"ทำไมวันนี้หันหลังให้พี่ล่ะครับ หืมม?"ร่างหนาโน้มตัวเข้ามากระซิบข้างๆใบหูของมิน

ร่างเล็กไม่ตอบอะไรทั้งนั้นเขาพยายามทำเป็นเหมือนไม่รับรู้ ไม่ได้ยินอะไรทั้งสิ้น แต่ดูเหมือนว่าร่างหนาจะหยุดตัวเองไว้แค่นี้ไม่ได้ ปลายจมูกร้อนๆพยายามสูดดมกลิ่นอายความหอมจากท้ายทอยบางของมิน มือใหญ่หนาพยายามละลาบละล้วงร่างเล็กๆนั่นอย่างชำนาญ ตอนนี้มินนอนนิ่งไม่กล้าทำอะไรเขารู้ดีว่าขืนเขาขัดใจอีกฝ่ายแม้แต่นิดเดียวเขาได้มีแผลเพิ่มอีกแน่ๆ ก็คงต้องยอมตกเป็นของเล่นฆ่าเวลาให้ชายคนนี้ต่อไป...

(C) ELIZILE