คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : KIMMIN ♦ เครื่องช่วยหายใจ ♦
บรรยากาศเช้าวันใหม่มันเรื่องขึ้นอีกครั้งแต่ภายในใจของคิมยังคงคิดเรื่องเก่าๆอยู่เขาเป็นคนที่แคร์ความรู้สึกของคนทั้งโลกมักจะดูดเรื่องเครียดๆของคนรอบข้างมาคิดจนเครียดตามไปด้วย
ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงของของเขาช้าๆ เฮ้อออ จะทำอะไรต่อดีวะวันนี้ คิมอาบน้ำแต่งตัวและออกไปข้างนอกโดนไม่รู้จุดหมายว่าควรจะไปไหนดี
เขาตัดสินใจเข้าไปเดินตากแอร์เปื่อยๆในห้าง
บางทีเพื่อสมองของเขามันจะเครียดน้อยลงบ้าง
"เฮ้ยย พี่คิม!"เสียงคุ้นๆตะโกนเรียกเขา
"เอ้า ไอ้นะไอ้มีน มาทำไรกันวะ
ไม่ได้เจอนานเลยพวกมึง"คิมเอ่ยทันทีที่หันไปเจอรุ่นน้องของเขา
"ไอ้มีนมันจะมาดูสายกีต้าร์อ่ะพี่
พี่มาคนเดียวอ่อไปกับพวกผมป่าว"นะเอ่ยชวน
"เออ..ก็ได้ ดีเหมือนกันไม่ค่อยได้เจอพวกมึงเลย"คิมตอบ
ร่างสูงเดินไปพร้อมรุ่นน้องของเขาจริงๆมันก็ดีเหมือนกันนะ
มีคนเดินเป็นเพื่อน มีคนคุย จะได้ไม่ต้องคิดอะไร
ร่างเล็กลืมตาอย่างช้าๆบนเตียงนอนโทรมๆของเขาลมหายใจร้อนๆของร่างหนาที่นอนซุกอยู่ข้างหลังเขามันร้อนจนน่าอึดอัด
ร่างเล็กลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำน้ำเย็นๆมันช่วยดับความร้อนได้เป็นอย่างดี
ไม่นานร่างของมินก็ถูกกอดจากแขนใหญ่ มันก็ดูอบอุ่นดีหรอกนะแต่มินเองก็รู้ว่าที่บอสทำมันเป็นแค่มาเสแสร่งแกล้งทำทั้นนั้นแหละร่างเล็กเอนตัวไปพิงกับแผ่นอกหนาอย่างเต็มใจ
มินไม่ได้ชอบนักหรอกนะที่ต้องอยู่กับความรักลวงๆแบบนี้
แต่ตราบใดที่บอสยังไม่ไปมีคนอื่นมินก็ยังคงรักอยู่แบบนั้น
(ไรท์เตอร์;มินรับได้ทุกการกระทำเลวๆของบอส แต่ยังไม่รู้เรื่องที่บอสแอบมีคนอื่นอยู่)
"วันนี้พี่ออกไปกินข้าวกับลูกค้านะครับ"
"จะกลับมากี่โมงครับ"
"ดึกๆอ่ะ ถ้าหิวก็กินข้าวเลยนะไม่ต้องรอ"
"โอเคครับ"
ร่างหนาเดินออกจากห้องน้ำก่อนจะทิ้งตัวลงนอนแบบไม่สนใจอะไร
มินแอบถอนหายใจเบาๆมันคงจะดีกว่านี้นะถ้าเขาได้รักคนที่รักเขากลับบ้างแต่มันคงถูกกำหนดไว้แล้วล่ะ
เวลาผ่านไปจนถึงช่วงหัวค่ำร่างหนาออกไปข้างนอกตามที่บอกไว้กับมิน
ดูเหมือนว่าเขาจะรีบร้อนมากๆ รีบมากจนลืมโทรศัพท์ไว้ในห้อง
ร่างเล็กนอนกลิ้งไปกลิ้งอยู่บนเตียงดูรายการที่คิมจัด (ไรท์เตอร์;แถวบ้านเรียกสุ่ม) รายการที่คิมจัดมันดูเฮฮาดีจังคิมดูเป็นคนพูดเก่ง
อบอุ่น น่าอยู่ด้วย เอ๊ยย ทำไมมินเพ้องี้เนี่ย
ไลน์ ไลน์ ไลน์ ไลน์ ไลน์!
เสียงไลน์ดังขึ้นรัวๆ ร่างเล็กหยิบโทรขึ้นมาดู
แต่ก็ไม่มีการแจ้งเตือนอะไร เขาเหลือไปเห็นโทรศัพท์บอสวางลืมเอาไว้บนเตียง แขนเล็กเอื้อมไปหยิบแบบสุดมือ
เขาเอาโทรศัพท์นั้นมาเปิดอ่านข้อความ
เพื่อนว่าลูกค้าทักมาจะได้บอกว่าบอสลืมโทรศัพท์ไว้
"พี่บอส อยู่ไหนแล้วคะ
เอมมี่รอนานแล้วนะเนี่ย
คืนนี้บอกจะเข้ามาไม่ใช่หรอคะ
รีบมานะคะที่รัก
จุ๊บ"
ข้อความพวกนี้นี่มันอะไรกันมือเล็กกำโทรศัพท์เครื่องนั้นแน่น
นัยตาของมินตอนนี้มันคลอไปด้วยน้ำใสๆที่พร้อมจะไหลออกมามินกดส่งสติ๊กเกอร์ตอบผู้หญิงคนนั้นไปก่อนจะเข้าไปดูรูปดิสเพลของเธอ
น้ำตาที่คลออยู่นั้นก็ไหลออกมาอย่างคุมไม่ได้
ผู้หญิงคนนั้นถ่ายรูปกับบอสอย่างสนิทสนมคงไม่ใช่แค่เพื่อนกันแน่นอน
ร่างเล็กนั่งซมอยู่ข้างเตียงมือเล็กหยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นมากระดกราวกับกินน้ำเปล่าเขารอจนบอสกลับมา
ทันทีที่ประตูเปิดออก
มินรีบเดินเข้าไปใกล้ชายร่างหนาคนนั้นก่อนจะปาโทรศัพท์ใส่อย่างแรง
"พี่ทำงี้ได้ไงวะ!"มินตะคอกออกมาด้วยความโมโห
"ทำอะไร"ร่างหนาพูดแบบงงๆก่อนจะก้มลงไปหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมา
จอโทรศัพท์ขึ้นโชว์ช่องสนทนาที่สาวสวยส่งเข้ามาคุยกับเขาตอนนี้แทนที่บอสจะรู้สึกผิด
เขากลับรู้สึกโกรธที่มินมายุ่งเรื่องส่วนตัวของเขามากกว่า
"นี่มินแอบดูโทรศัพท์พี่อ่อ"
"ถ้าไม่ดูก็คงโง่ไปอีกนานอ่ะ"
"นี่ก็รู้แล้วไง จะทำไมอ่ะ"คำพูดของบอสมันทำให้มินจุกจนพูดอะไรไม่ออก
"ไอ้เหี้ ยยยยย"นี่เป็นคำเดียวที่มินพอจะคิดออก
แต่ดูเหมือนคำนั้นมันจะกระตุ้นอารมณ์ของร่างหนาให้พุ่งปรี๊ด
ร่างของมินถูกผลักลงกับพื้นอย่างแรงร่างหนาพุ่งเข้ามาทำร้ายเขาอย่างบ้าคลั่ง
จริงๆนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มินโดนคนเลือดเย็นคนนี้ทำร้าย
แต่นี่มันจะต้องเป็นครั้งสุดท้าย
มือเล็กพยายามปัดป้องไม่ให้ชายคนนั้นทำให้เขาเจ็บไปมากกว่านี้ทันทีที่พอมีจังหวะให้เขาหนีได้
มินรีบคว้าโทรศัพท์มือถือของตัวเองและวิ่งหนีออกจากห้องไปทันที
ร่างหนาวิ่งตามเขาไปเรื่อยๆแต่ก็สู้ความไวของมินไม่ได้ ร่างเล็กที่หอบหนักวิ่งเข้าไปหลบอยู่ในร้านเหล้าร้านประจำของเขา
ตอนนี้มินกลัวไปหมดทุกอย่าง
เขานึกไม่ออกว่าควรจะทำยังไงต่อ ถ้าบอสมาเจอเขา
เขาจะทำไงแล้วเขาหนีออกมาแบบนี้จะไปอยู่ที่ไหนได้ญาติหรือคนสนิทก็ไม่มี
มินนั่งคิดอยู่นานก่อนจะกดโทรไปหาคิม ถึงจะไม่ใช่คนที่สนิทกับมาก่อนแต่คิมคงเป็นความหวังสุดท้ายที่เขาเหลืออยู่ในตอนนี้
"อ้าว ว่าไงมิน"
"พี่คิม พี่บอสเขามีคนอื่นอ่ะ ผมแม่งโง่มาตั้งนานเลยว่ะพี่
พี่มารับผมหน่อยดิ่ผมไม่มีที่ไปแล้วอ่ะ"เสียงของมินพูดออกมาปนเสียงสะอื้น
"มินอยู่ไหน เดี๋ยวพี่ออกไป ตอนนี้เลย"
"ร้านเหล้าอ่ะ"
"โอเคๆรออยู่ตรงนั้นนะ แล้วไม่ต้องกินเหล้านะเข้าใจมั้ย"
ร่างสูงรีบวางสายจากมินก่อนจะหยิบกุญแจรถมอเตอร์ไซค์ของเขาหวังว่ามันจะไปถึงตัวมินได้เร็วกว่ารถยนต์
คิมขับรถออกไปตามทางด้วยความเร็วสูงเหมือนนักบิดในสนามแข่งแต่ถนนในกรุงเทพมันอันตรายกว่านั้นเยอะ
แต่ตอนนี้เขาไม่คิดหรอกว่าตัวเองจะปลอดภัยหรือเปล่าเขาหวังแค่ว่าเขาจะไปให้เร็วที่สุดในใจได้แต่ภาวนาว่าจะไม่มีใครทำอันตรายมินอีก
[ไรท์เตอร์;ไรท์ว่าพี่คิมไม่ใช่แค่อยู่ใกล้แล้วใจสั่นแล้วล่ะมั้ง
เป็นเดือดเป็นร้อนซะขนาดนี้ไม่รักก็หลงแล้วล่ะค่ะ]
ทันทีที่ถึงร้านมือหนาเปิดประตูเข้าไปก่อนจะมองหามิน
ตาคมกวาดสายตาอยู่นานก่อนจะพบมินนั่งอยู่กับกลุ่มวัยรุ่นผู้ชายที่ดูเมาเรื้อนกันทุกคน
ชายที่นั่งข้างๆมินตอนนี้พยายามจะลวนลามร่างเล็กนั่นอย่างเห็นได้ชัด
คิมเองเห็นภาพนี้ก็ถึงกับทนไม่ไหว เขาเดินไปกระชากข้อมือชายคนนั้นให้ออกห่างจากร่างของมิน
"เฮ้ยย ใจเย็นเพื่อน อยากได้ก็ต่อคิวดิ่"
"เมามากก็กลับบ้านไปนอนไป"
"เมาอารายย นี่แค่กรึ่มๆ"น้ำเสียงเมาๆนี่มันกวนประสาทจริงๆ
คิมคว้าเอาข้อมือเล็กๆของมินขึ้นมาแต่ดูเหมือนว่าชายที่นั่งอยู่นั้นจะไม่ยอมเขาพยายามจะดึงมินลงกลับไปนั่งด้วยอีกครั้งตอนนี้สติของมินก็หลุดไปเพราะฤทธิ์สุราเรียบร้อยแล้ว
"มึงจะเอามันไปไหน กูบอกแล้วไงอยากได้ให้คิว"
"นี่คนของกู" คิมพูดออกมาเต็มปากเต็มคำอย่างไม่อาย
ร่างสูงดึงจนมินหลุดพ้นจากคนกลุ่มนั้น
คิมพามินมาที่หน้าร้านก่อนจะพาซ้อนมอเตอร์ไซค์อย่างทุลักทุเล
ถึงมินจะเมาจนไม่รู้ตัวแต่เขาก็มีสกิลการเกาะที่หนึบมากพอสมควร
คิมขับรถออกจากบริเวณนั้นระหว่างทางแสงไฟถนนสีส้มที่ส่องทางให้พวกเขามันช่างดูโรแมนติคซะเหลือเกินคิมจอดรถเลียบไว้กับสะพานก่อนจะออกไปยืนรับลมสักพักตอนนี้มินเมาเกินกว่าที่เขาจะควบคุมที่มินนั่งนิ่งๆได้ขืนขับต่อไปรถคว่ำแน่ๆ
"ผมแม่งโคตรโง่เลยนะพี่"เสียงมึนๆของมินพูดขึ้นเขาเดินเซไปเซมาก่อนจะเข้ามาเกาะราวสะพานข้างๆคิม
"โลกนี้ไม่มีคนโง่หรอก มีแค่คนที่รู้กับคนที่ไม่รู้"
"ผมแม่งหมดแล้วว่ะพี่ไม่อยากจะอยู่แล้ว"มินพูดด้วยอาการเมา ร่างเล็กก้าวออกไปเกาะอยู่นอกราวสะพานนั่นทำให้คิมช็อคเอามากๆ
"เฮ้ยยย!! เข้ามามันอันตราย"คิมพูดก่อนจะเข้าไปจับข้อมือของมินไว้
"ผมอยู่ไม่ได้แล้วอ่ะ" เสียงของมินตอนนี้มันแย่มากๆ
"จะมาฆ่าตัวตายเพราะเรื่องแค่นี้เองอ่อวะ"คิมตะหวาดออกไปด้วยความหงุดหงิด
ทำไมเด็กนี่ถึงไม่เห็นคุณค่าของตัวเองเลย
ร่างเล็กปล่อยโฮออกมาแบบน่าสงสารตอนนี้ดูเหมือนว่าชีวิตของเขามันควรจะจบได้แล้ว
เขาคิดแค่อย่างเดียวว่าไม่กี่วินาทีต่อจากนี้ร่างของเขาจะต้องจมอยู่ในแม่น้ำที่มืดดำนั่น
แต่แล้วความคิดนั้นก็ชะงักลงเมื่อเขาหันไปเห็นร่างสูงก้าวออกมายืนอยู่ข้างๆเขา
"จะโดดให้ได้ใช่ป่ะ มา งั้นเอ็งโดดพี่โดดด้วย"
"พี่จะโดดทำไมพี่ไม่เจอเรื่องร้ายๆมาอย่างผมสักหน่อย"
"......"
"ผมจะโดดเพราะผมอยากตาย ยิ่งอยู่ผมยิ่งเจ็บ"
"ถ้ามินตาย...พี่ก็เจ็บ"
คำพูดของคิมมันทำให้มินถึงสร่างเมาและตาสว่างขึ้นมาทันที เขาไม่รู้หรอกนะว่าคิมคิดยังไงแต่คำพูดเมื่อกี้มันก็ทำให้เห็นได้ว่าเขาน่าจะมีความสำคัญมากพอที่จะให้คิมพูดแบบนั้นออกมา
ร่างเล็กลบล้างความคิดที่จะฆ่าตัวตายออกจากหัวจนหมดเขาก้าวขากลับเข้าไปยืนในตัวสะพานเหมือนเดิม
ร่างสูงเมื่อเห็นแบบนั้นก็โล่งใจเขารีบก้าวตามมินไปทันที ยืนแบบนี้นานๆมันเสียว
"ป่ะ กลับกัน"คิมพูดขึ้น
"กลับไปไหน"
"ไปนอนห้องพี่ก่อนก็ได้"
"ขอบคุณนะครับ"มินพูดก่อนจะเดินมาที่รถ
ร่างสูงขับไปที่ห้องพักของตัวเอง ตอนนี้มันก็ดึกมากๆแล้ว
คิมพามินขึ้นไปนอนพักที่ห้อง
ทันทีที่ประตูห้องเปิดออกร่างเล็กก็พุ่งเข้าหาเตียงนิ่มๆของคิมทันที
คงจะเมามากสินะเมื่อกี้ก่อนขึ้นห้องดันดื่มไปอีกสองกระป๋อง
ไอ้เด็กนี่มันลำยองตัวแม่
"วันนี้พี่นอนข้างบนด้วยนะ นอนพื้นปวดหลัง"
"อื้อออ เตียงพี่ออกจะกว้างตอนนั้นลงไม่นอนพื้นทำไมล่ะ"
"ก็กลัวเอ็งจะนอนไม่สบาย"คิมพูดก่อนจะหาเสื้อผ้าให้มิน
เวลาในช่วงค่ำคืนมาถึงทั้งสองคนนอนอยู่ข้างบนเตียงของคิม
ร่างหนานั่งเช็คข่าวสารต่างๆในโทรศัพท์ตามปกติของเขา
แต่ไม่นานโทรศัพท์ของเขาก็ถูกก็ล็อคจากมือเล็กๆ
มินลุกขึ้นมานั่งก่อนจะมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ
มือเล็กลูบไปตามแขนยาวๆของคิม ร่างสูงถึงกับขนลุกวาบ ผีเข้าป่ะวะ
ร่างเล็กขยับตัวขึ้นมานั่งทับร่างของคิมไว้ตอนนี้ดูเหมือนฤทธิ์ของแอลกอฮอล์จะหลอนประสาทไอ้เด็กนี่แล้วล่ะ
มินก้มลงจูบที่ริมฝีปากของคิมเบาๆกลิ่นเหล้าที่ฟุ่งออกมามันทำให้คิมเองแทบจะคุมตัวเองไว้ไม่ได้
มือหนาโอบเอวบางนั้นไว้ก่อนจะผลิกตัวขึ้นทับร่างนั้นแทน ดวงตาคมจ้องมองใบหน้าหวานๆของมินอีกครั้ง
เขาอยากครอบครองร่างกายของมินนะแต่ตอนนี้สติของมินไม่เต็มร้อย
ขืนทำแบบนั้นก็เท่ากับฉวยโอกาสอ่ะสิ
คิมทำได้เพียงก้มลงจูบเบาๆกลางหน้าผากของมินเท่านั้น
เขาเอนตัวลงนอนข้างๆร่างเล็กพร้อมกับโอบกอดร่างนั้นไว้อย่างอบอุ่น
MIN PART
เครื่องช่วยหายใจ ❥ https://www.youtube.com/watch?v=cVHmMV7lYHI
ความคิดเห็น