คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ❛ KIMMIN ● ใกล้ ●
ไลน์!
ไลน์! ไลน์!
เสียงไลน์จากมือถือของคิมดังขึ้นร่างสูงควานหาโทรศัพท์ก่อนจะเปิดดูข้อความที่ส่งเข้ามา
"ตื่นนนน
โหลลลลลลลล
หลับหรือตายวะพี่"
คิมอ่านข้อความที่มินส่งมาแบบยิ้มๆก่อนจะกดโทรไปหาเด็กหนุ่มหน้าหวานคนนั้น
"ตื่นล่ะ ว่างอ่อปลุกแต่เช้าเลย"
"ถูกต้องนะคร้าบบบ"มินตอบเสียงใส
"พี่ยังง่วงอยู่เลยเนี่ย"
"ง่วงไรเล่าสายแล้วเนี่ย"
"ก็จะตื่นเช้าทำไมวะงานก็ไม่มีให้ตื่นมานั่งเฉยๆน่าเบื่อจะตายห่า"
"อือออออ..งั้นไปเที่ยวกันป่ะล่ะ"มินเงียบไปสักพักก่อนจะเอ่ยชวน
"เออ เอาดิ่เบื่อบ้านอยู่พอดี"
"โอเคครับ เจอกันที่ไหนอ่ะ ร้านพี่ไอติมมะ"
"ได้ๆ รอนั่นล่ะเดี๋ยวพี่ไปรับ"คิมตอบก่อนจะกดวางสาย
ร่างสูงเดินเข้าห้องน้ำและเปิดน้ำจากฟักบัวให้สาดลงบนร่างกายของเขา
คิมหันไปมองกระจกในห้องน้ำก่อนจะก้าวเข้าไปใกล้กระจกนั้นมือหนาลูบใบหน้าตัวเอง
หันซ้ายหันขวา อื้ออ หล่อว่ะ
รถยนต์สีขาวจอดสนิทอยู่ฝั่งตรงข้ามกับร้านไอศกรีม
ขายาวก้าวลงจากรถ คิมแต่งตัวด้วยเสื้อยืดสบายๆกับกางเกงยีนส์แบบผู้ชายบ้านๆทั่วไปเขารีบข้ามถนนเพื่อไปที่ร้านไอศกรีมนั้นทันที
"มิน"คิมเอ่ยทักทันทีที่เห็นเด็กหนุ่มหน้าหวานนั่งอยู่ในร้านนั้น
"อ้าว มาเร็วเว่ออ่าา"
"เร็วอ่อ ตอนแรกว่าจะมานั่งรอ"
"หูยย บ้านผมใกล้จะตายพี่มาไม่ทันรอผมหรอก"
"แล้วนี่อยากไปไหนอ่ะ" คิมพูดพร้อมเลื่อนเก้าอี้ตรงหน้าและนั่งลงคุยกับมินให้เป็นเรื่องเป็นราว
"ผมอยากไปสวนสัตว์"มินพูดพลางส่งยิ้มหวาน
"สวนสัตว์! ไปทำเชี่ยไร ร้อนจะตาย" - -
"น่าา นะ ผมยังไม่เคยไปเลย"มินพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยการอ้อน
เป็นใครก็ใจอ่อน
"เออๆ ก็ได้ พี่ก็ไม่ได้ไปมาตั้งนานและ"คิมตอบ
ทั้งสองคนขับรถไปยังสวนสัตว์แห่งหนึ่งในกรุงเทพ
นี่เป็นครั้งแรกของมินที่จะได้มาสัมผัสบรรยากาศสวนสัตว์
เด็กหนุ่มหน้าหวานดูตื่นเต้นมาก เขานั่งไปติดเบาะเลย
"โหยยย
พี่ดูนู้นดิ่ช้างตัวเบ่อเร้อเลยยย"มินพูดอย่างสนใจก่อนจะโผเข้าไปเกาะติดรั้วไม้นั้น
"ช้างที่ไหนมันตัวเล็กบ้างวะ" - -
คิมเดินตามเด็กหนุ่มที่ดูจะลั้ลลากับการเดินเที่ยวดูนู้นดูนี้แบบไม่สนโลก
เมื่อเดินเล่นกันมาสักพักหยดน้ำจากฟ้าก็สาดกระทบกับร่างของทั้งสองก่อนที่มันจะกระหน่ำตกลงมาอย่างแรงทำเอาทั้งสองต้องวิ่งหาที่หลบฝนกันก่อน
"เป็นไงล่ะเดินไม่สนใจฟ้าฝนเลย"คิมเอ่ยขึ้นท่ามกลางเสียงฝนซ่า
"ดีออกพี่เย็นดี"
"มานั่งนี่มาตรงนั้นฝนมันสาด" คิมเอ่ยเรียกเด็กหนุ่มที่นั่งอยู่อีกฝากของศาลาหลังเก่าแต่ดูเหมือนว่าเด็กหนุ่มนั้นจะไม่ฟังที่เขาพูดเลยสักนิด
มือเล็กรองน้ำฝนไว้บนมือจนล้นเขายื่นหน้าออกไปมองน้ำที่หยดลงบนพื้นก่อนจะถูกน้ำฝนที่สาดจากหลังคาของศาลาไหลลงหัวจนเปียกชุ่ม
"โอ้ยยยย" มินร้องได้ความตกใจ
"เอ้าเห้ยย บอกแล้วฝนมันสาดมานั่งนี่มา"
ร่างเล็กยอมลุกจากที่นั่งเปียกๆนั่นและเดินมานั่งลงข้างๆคิม
ทันทีที่ร่างของเขาทั้งสองคนสัมผัสกันคิมรู้สึกได้ทันทีว่าเสื้อคลุมยีนส์ที่มินอยู่มันเปียกชุ่มจนไม่น่าใส่แล้ว
คิมนั่งรอจนฝนหยุดก่อนจะรีบเอ่ยปากชวนเด็กหนุ่มกลับบ้าน
"วันนี้พอก่อนแล้วกันไว้ว่างๆเดี๋ยวพี่พามาใหม่"
"อื้อออ" ร่างเล็กลุกขึ้นก่อนจะเดินนำไปที่รถ
บรรยากาศในรถตอนนี้เงียบจนได้ยินเสียงแอร์คิมชำเลืองมองมินที่นั่งสั่นอยู่บนเบาะข้างเขาอย่างสงสารก่อนจะตัดสินใจเลี้ยวรถเข้าไปในห้างสรรพสินค้าข้างทางที่เขาผ่าน
"จะซื้อไรอ่ะพี่"
"ไปซื้อของแปปนึงเดี๋ยวมา เอาไรป่าว?"
"ไม่เอาอ่ะ"
คิมรอคำตอบจากมินก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้างเกือบครึ่งชั่วโมง
ไม่นานคิมก่อนเดินกลับมาที่รถพร้อมถุงพลาสติกของห้าง มือหนาล้วงเอาผ้าขนหนูจากในถุงออกมาวางที่ตักของเด็กหนุ่มที่นั่งสั่นอยู่
"อะไรอ่ะ"มินหันไปถาม
"เช็ดหัวซะ เดี๋ยวไม่สบาย"
"ไม่เอาอ่ะ ไว้งี้แหละเดี๋ยวมันก็แห้ง"
คิมถอนหายใจก่อนจะดึงร่างเล็กๆที่เปียกชื้นให้หันมาทางเขามือหนาหยิบผ้าขนหนูขึ้นเช็ดผมให้อีกคนอย่างเบามือ
ตาหวานๆของมินจ้องมองใบหน้าคมเข้มของคิมอย่างพินิจตอนนี้ดูเหมือนว่าในตัวของชายที่อยู่ตรงหน้าจะมีรังสีที่แผ่กระจายออกมาทำให้ทั้งรถคันนี้มันอบอุ่นแบบผิดปกติ
คิมเองก็สบตาเด็กหนุ่มคนนั้นอยู่เหมือนกันตอนนี้เหมือนมีแรงดึงดูดทั้งสองคนให้เข้าใกล้กันมากขึ้นเรื่อยๆใบหน้าของทั้งสองคนใกล้กันมากพอที่จะสัมผัสลมหายใจของอีกฝ่ายหนึ่งได้
"อ่ะเช็ดเอา"คิมรีบเบรคตัวเองทันทีริมฝีของเขาไปแตะกับริมฝีปากนุ่มของมิน
คิมปล่อยมือออกจากผ้าขนหนูผืนนั้นก่อนจะหันไปจับพวงมาลัยรถยนต์ของเขาในใจเขามันสั่นและเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ
มินเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน
คิมขับรถไปส่งมินที่บ้านโดยที่ระหว่างทางทั้งสองนั่งนิ่งไม่คุยกันเลยสักคำ
รถของคิมจอดที่หน้าบ้านของมินดวงตาคมจ้องมองดูอีกคนเดินลงจากรถของเขาไปโดยไม่หันมามองเขาเลยแม้แต่น้อย
คิมรู้สึกว่าสิ่งที่ตัวเองไปวันนี้มันผิดมากเขานั่งพิงเบาะรถของตนก็จะถอนหายใจเบาๆ
"ก๊อกๆ"
คิมหันไปหาต้นเสียงก็พบว่าเด็กหนุ่มยืนเคาะกระจกรถของเขา
มือหนากดเปิดกระจกทันที
"ผมลืมกระเป๋าอ่ะ"เสียงของมินดูเย็นชาเอามากๆมันยิ่งทำให้คิมรู้สึกไม่ดีเข้าไปใหญ่
เขาหยิบกระเป๋าที่วางอยู่บนเบาะข้างๆเขาส่งให้กับมิน
มือเล็กรับกระเป๋าของตนมาสะพายพร้อมกับก้าวเท้าออกห่างจากรถคันนั้นทันที
"มิน.."
"ครับพี่"
"ฝันดีนะ" สิ้นประโยคเด็กหนุ่มก็หันหน้าเดินเข้าบ้านของเขาทันทีโดยไม่ได้ตอบอะไร....
ความคิดเห็น