The accident อุบัติเหตุแห่งรัก

ลำดับตอนที่ #1 : chapter 1

chapter 1
The Big Project

" ดื่มให้กับก้าวแรกที่ยิ่งใหญ่ของบริษัทภัทราแอนด์ทีม และอินทีเรียดีไซน์คนเก่งของบริษัทเรา เอ้า ดื่มมมมม ! "

น้ำเสียงแสดงถึงความปลื้มปิติยินดีของภัทรา หญิงสาววัยกลางคนท่าทางมุ่งมั่น เจ้าของบริษัทภัทราแอนด์ทีม บริษัทออแกไนซ์/รับตกแต่งภายในซึ่งเธอและสามี ธนดล ร่วมกันก่อตั้งขึ้น โดยมีลูกน้องคนสนิทอย่าง เจสซี่ สาวประเภทสองสไตลิสสุดเริ่ด ภีม หนุ่มเซอร์ช่างกล้องประจำบริษัทและวาดฝัน หรือเพ้นท์ อินทีเรียดีไซน์คนสวย ทั้งหมดรวมถึงลูกน้องในบริษัทบางส่วนกำลังร่วมฉลองโปรเจคใหญ่ซึ่งทางบริษัทได้รับจากการนำเสนองานตกแต่งโรงแรมและรีสอร์ทในเครือ คาร์ตัน ที่กำลังจะเปิดตัวภายในสิ้นปีนี้ นับว่าเป็นครั้งแรกของบริษัทที่ได้รับงานช้างอย่างนี้ หลังจากต้องรบราฆ่าฟันกับบริษัทยักษ์ใหญ่ที่พยายามเสนอตัวรับงานนี้

" นี่ถ้าไม่ใช่เพราะเจส ไปโปรยเสน่ห์หนุ่มๆในบอร์ดบริหารล่ะก็ เราอาจจะชวดงานนี้ก็ได้นะคะเจ้ " เจสซี่ยิ้มอย่างเชิญชวนพลางกระดกแก้วแชมเปญขึ้นดื่ม

" ตายละ หล่อนกล้าพูดนะยะ คนพรีเซ้นงานเค้ายังไม่พูดอะไรซักคำ จริงไม๊หนูเพ้นท์ " ภัทราเอ่ย ขณะที่ภีม หัวเราะชอบใจกับอาการค้อนของเจสซี่

" ไม่หรอกค่ะ พี่ภัท เราได้งานนี้มาก็เพราะว่าทุกคนช่วยกัน ไม่ใช่เพราะเพ้นท์คนเดียวหรอกค่ะ " เพ้นท์ยิ้มให้ทุกคนขณะก้มมองหน้าจอโทรศัพท์ มีข้อความเข้ามาจากขนม เพื่อนสาวของเพ้นท์ เจ้าของร้านบ้านขนมหวาน 

kanom - ฉันจะทำยังไงดีแก พี่ต้นไม่รับโทรศัพท์ฉัน 
เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้มีคนใหม่ เค้าแค่เบื่อฉัน
เ้ค้าขออยู่คนเดียวซักพัก ฉันจะไปตามหาพี่ต้นที่ไหนดี T^T -

Paint - แกรอฉันอยู่ตรงนั้นเลยนะ ฉันจะรีบไป
อย่าออกไปไหนคนเดียวเด็ดขาด -

" เ่อ่อ พี่ภัทคะ วันนี้เพ้นท์ขอตัวกลับก่อนจะได้ไม๊คะ พอดีมีเรื่องธุระด่วนเข้ามาน่ะค่ะ " เพ้นท์ถามเสียงอ่อยเพราะเกรงใจภัทราและธนดล งานเลี้ยงวันนี้สำคัญสำหรับเธอแต่เพื่อนของเธอก็สำคัญเช่นกัน และเธอจะไม่ปล่อยให้ขนม เพื่อนสาวแสนดีของเธอต้องออกไปตามหาแฟนหนุ่มที่ไม่ได้เรื่องเพียงลำพัง 

" งั้นให้ผมไปส่งไม๊เพ้นท์ ดึกแล้วมันอันตราย " ภีมถามด้วยความเป็นห่วง 

" ให้ภีมไปส่งน่ะดีแล้วนะหนูเพ้นท์ นี่มันก็ดึกแล้ว เป็นผู้หญิงนั่งรถไปคนเดียวมันอันตราย " ธนดลเอ่ยเสริม 

" งั้นก็รบกวนด้วยนะภีม เพ้นท์ขอตัวนะคะ สวัสดีค่ะพี่ภัท พี่ดล ไปก่อนนะเจส " 

" ขับรถระวังๆล่ะตาภีม ส่งหนูเพ้นท์ใ้ห้ถึงบ้านด้วย " ภัทราเอ่ย 



- ร้าน บ้านขนมหวาน - 

" เพ้นท์ ... ฮือๆๆ ฉันจะไปตามหาพี่ต้นที่ไหนดี " เสียงสะอึกสะอื้นของขนมยังดังไม่หยุด ตั้งแต่เพ้นท์และภีมมาถึง 

" งั้นเราไปตามจากที่ๆพี่ต้นไปบ่อยที่สุดแล้วกัน " เพ้นท์จับมือขนมแน่น 

" เธอรู้ได้ยังไงว่าพี่ต้นจะไปที่ไหนบ่อย " ขนมถามอย่างงงๆ

" เ่อ่อ .. ขอโทษนะขนมที่ฉันไม่ได้บอกเธอ แต่ฉันไม่อยากให้เธอไม่สบายใจ เจสซี่เพื่อนที่ทำงานของฉันเคยบอกหลายครั้งว่าเคยเห็นพี่ต้น ที่ผับประจำอยู่บ่อยๆ แต่ฉันคิดว่าคงน่าจะมีอะไร จน ... เอ่อ... " เพ้นท์อึกอัก

" จนมารู้ตัวอีกทีแฟนของคุณขนมก็ดันเป็นเก้งไปซะละ " ภีมโพล่งออกมาหน้าตาเฉย 

" ภีม ! / ฮืออ ๆๆๆๆ " เพ้นท์เอ็ดภีมใหญ่ที่พูดทำร้ายจิตใจขนม ยิ่งทำให้ขนมร้องไห้หนัก

" ใจเย็นๆสิขนม พี่ต้นอาจจะไม่ได้เป็นอย่างนั้นก็ได้นะ เราถึงต้องตามไปดูไง " 

" เฮ้อออ ป่ะๆๆ รีบไปกันได้ละ นี่มันจะถึงเวลาปิดผับอยู่แล้ว " ภีมส่ายหน้าและเดินนำไปที่รถ ตามด้วยเพ้นท์ที่ค่อยๆพยุงขนมที่กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้น


- seeman pub -

" ดูชื่อผับก็ไม่รอดละนะผมว่า " ภีมยังแขวะไม่เลิก ขณะที่ขนมนั้นหยุดสะอึกสะอื้นและนิ่งไป ก่อนจะค่อยๆก้าวลงจากรถ 

" หยุดแขวะเพื่อนของเพ้นท์ได้แล้วหน่า ภีม นายน่ะนำเข้าไปเลยไป " เพ้นท์ดันหลังภีม 

" โอ้ยย ให้ตายเถอะ หูฉันจะแตก ฉันไม่เข้าใจเลย ทำไมถึงชอบเที่ยวผับกันนะ " เพ้นท์บ่นขณะกำมือขนมแน่น เพราะรู้่ว่าขนมเป็นคนขี้กลัว และอ่อนต่อโลกมาก 

" ผมรู้สึกว่าเพื่อนเพ้นท์จะลืมเอาปากลงรถมาด้วยนะฮะ สงสัยจะร้องไห้จนเสียงหายไปแล้ว " ภีมหันไปมองหน้าขนมที่ยังคงไร้ซึ่งความรู้สึก แม้ภายในผับจะแออัดไปด้วยผู้คนทั้งชายแท้ ชายเทียม หญิงแท้ หญิงเทียม ก็แทบจะแยกกันไม่ออก

" เป็นอะไรไปขนม " เพ้นท์ถามเมื่อเห็นขนมนิ่งและหยุดเดินตามเธอ น้ำตาจากที่เคยหยุดไปก่อนจะเข้าผับ กลับไหลออกมาเป็นสายอีกครั้ง 

" ไม่จริงงงงงงงงงง ! " เสียงขนมร้อง เธอสะบัดมือเพ้นท์และวิ่งฝ่าฝูงคนออกไป ในขณะที่เพ้นท์และภีมยังคง งง กับเหตุการณ์ทีเ่กิดขึ้น
ทั้งสองหันไปมองทางที่ขนมมองเมื่อครู่จึงรู้คำตอบ ภาพของพี่ต้น แฟนของขนมกับกอด คลอเคลียกับผู้ชายกล้ามโต ผิวเข้ม ทั้งสองถึงกับช็อค ภีมได้สติก่อนจึงรีบวิ่งตามขนมออกไป และเพ้นท์เมื่อได้สติแล้วเธอจึงมุ่งหน้าเดินตรงเข้าไปที่พี่ต้นและคู่ขา แต่... 

" อุ้ยย ! ขอโทษค่ะ/ sorry " หญิงสาวเดินชนไหล่ของชายหนุ่มคนหนึ่ง เมื่อสองสายตาประสานเข้าหากัน เพ้นท์เกิดความรู้สึกแปลกๆขึ้นในใจ ทั้งสองมองหน้ากันอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นชายหนุ่มก็หันหน้าหนี และเดินจากไป เพ้นท์คว้าถังน้ำแข็งของโต๊ะข้างๆ เดินเข้าไปคว่ำถังลงบนศีรษะของพี่ต้น และผลักให้ชนกับเสา

" แก ! ไอ่เลว แกทำกับเพื่อนฉันอย่างนี้ได้ไง อย่ามาให้เพื่อนฉันเห็นหน้าอีกนะ และแกไอ่ก้ามปู ล็อคคู่ขาของแกไว้ดีๆล่ะ ถ้าขืนเพ่นพ่านมาหลอกเพื่อนฉันอีก จะได้เห็นดีกันแน่ " พูดจบเพ้นท์ก้สะบัดหน้าเดินออกไปจากผับ ทิ้งให้ต้น กรีดร้อง วี้ดว้ายเนื่องจากทั้งเย็น ทั้งเจ็บ ทั้งอาย

" หึ ไม่นึกว่าเราจะได้เจอกันเร็วกว่าที่คิดนะ คุณวาดฝัน " น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ของชายหนุ่มที่มองดูเหตุการณ์เมื่อครู่เอ่ย สายตาที่มองวาดฝันนั้น ยากที่ใครจะอธิบายความคิดหรือความรู้สึกของเขาได้