ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Fic WIN ] Tricky Love ชุลมุนวุ่นรัก < yoonxwoo , ...>

    ลำดับตอนที่ #2 : Escape

    • อัปเดตล่าสุด 11 พ.ย. 56




    แคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา


     



    “..ไม่! ไม่มีทาง ยังไงผมก็จะไม่ยอมแต่งงานกับเจ้าหมูอ้วนดำเด็ดขาด !!!!!!”     

    เสียงโวยวาย เอ็ดตะโรดังขึ้นยกใหญ่ในคฤหาสน์ของตระกูลคิม?


     

     

    คุณหนูคิมจินอูลูกชายคนโตทายาทของบ้านกำลังเถียง ค้านหัวชนฝากับผู้เป็นบิดา และมารดาของตน

    เมื่อทั้งสองต้องการให้ลูกชายคนโตของตนคนนี้ซึ่งหมั้นกับลูกชาย? ของเพื่อนรักมาตั้งแต่ทั้งคู่ยังไม่เกิด

    เพราะสัญญาที่มีมาตั้งแต่บรรพบุรุษของทั้งสองตระกูลที่จะให้ทายาทในรุ่นหลานได้ดองเป็นทองแผ่นเดียวกัน

    แต่เป็นเพราะว่าทั้ง 2 ตระกูลต่างมีแต่ลูกชายกันหมด ... ใช่! ฟังไม่ผิดหรอก

    คิมจินอู ทายาทของเอมไพร์กรุ๊ป? เจ้าของธุรกิจเครือโรงแรม และห้างสรรพสินค้าซึ่งมีสาขาอยู่เกือบทั่วโลก ผู้ซึ่งเป็นลูกชายคนโต

    จะต้องแต่งงานกับลูกชายคนโตทายาทตระกูลซง เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ที่ดินที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียแปซิฟิค ซงมินโฮ ...

    เรือล่มในหนองทองจะไปไหนเสีย?

     

    จริงๆแล้วทั้งจินอู และมินโฮต่างก็เป็นเพื่อนรักที่สนิทสนมกันดีตั้งแต่จำความได้

    หนำซ้ำมินโฮเองก็ได้รับการฝังหัวมาตั้งแต่เด็กว่าจินอูคือคู่หมั้นของเค้า มินโฮจึงทั้งรักเทิดทูนจินอูเหมือนเป็นนางฟ้าจินนี่ของตัวมาตลอด

     

    ก็คุณหนูจินอูทั้งหน้าตาน่ารัก ตาแป๋วใสแจ๋วเหมือนลูกกวาง แถมยังบ๊องแบ๊วละม้ายคล้ายเด็กผู้หญิง ถึงแม้จะติดนิสัยง๊องแง๊ง เอาแต่ใจไปสักหน่อย แต่มิโนคนนี้ก็รับได้ >///<



    ..


    ...


    ....



     

    “ผมไม่แต่งงานเด็ดขาดนะครับคุณป๊า คุณม๊า !!” คุณหนูจินอูยังโวยวาย แก้มป่องพองลม ดูน่ารักซะมากกว่าโกรธอยู่ซะอีก

    ”ไม่ได้หรอกลูก มันเป็นคำสัญญาระหว่างสองตระกูลเรา สุภาพบุรุษจะเสียคำพูดไม่ได้ !!? ” คิมทัน? ผู้เป็นบิดาค่อยๆใช้เหตุผลกล่อมลูก

    “แต่ผมเป็นผู้ชายนะ!! แล้วไอ้มิโนหมูอ้วนดำก็เป็นผู้ชาย เราโตมาด้วยกัน วิ่งเล่นเตะก้นกันมาแต่เด็ก จะให้มาแต่งกันงานกันได้ยังไง !!??”

    “สมัยนี้ไม่มีใครเค้าถือกันแล้วน่า เรื่องแบบนี้น่ะ แถมเราก็อยู่อเมริกา ไม่มีใครเค้าสนใจหรอกลูก ม๊ากะป๊ารับได้ ….. ” ผู้เป็นแม่ตอบหน้าตาเฉย ทำเอาจินอูอึ้งที่แม่ของตนเป็นได้ถึงขนาดนี้ ใช้อะไรมาคิด?

    “ยังไงผมก็ไม่แต่ง หัวเด็ดตีนขาดผมก็ไม่ คุณป๊า คุณม๊าคิดเหรอว่าจะบังคับผมได้ !! "

    “มันจะมากไปแล้วนะคิมจินอู นี่เราถูกตามใจมากซะจนเป็นคนหัวแข็งกับป๊าม๊าได้ถึงขนาดนี้เชียวเรอะ?!

    ...ก็คอยดูละกันว่าเราจะปฎิเสธได้มั้ย ถ้าป๊ายกเลิกบัตรเครดิต ยึดกุญแจรถ ไปรอดได้ก็ลองดู .. หึๆ” คุณคิมยื่นคำขาด หนำซ้ำยังตัดบท

    “ยังไงก็เตรียมตัวเอาไว้แล้วกัน เดือนหน้าเข้าพิธีได้ ทุกอย่างป๊ากับลุงซง เตรียมเอาไว้หมดแล้ว!!

    อ่อ! แล้วอย่าคิดนะว่าจะให้น้องเรามาช่วยอะไรได้ ไม่งั้นพ่อจะยึดหมด ทั้งของจินฮวานด้วย !!” พูดจบก็พากันเดินออกไป

    ได้ยินดังนั้น จินอูเข่าแทบทรุด ได้แต่ร่ำร้องอยู่ในห้อง “ไม่น๊า คุณป๊าอย่าทำแบบนี้ ... คุณม๊า ช่วยผมด้วยยยย .......................... “



     

    ตอนนี้จินอูอยากจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก ทำไมหนอชีวิตของตนถึงต้องมาเจอเรื่องบัดซบอะไรแบบนี้ด้วยยยย ..

    อยู่ดีๆจะต้องมาแต่งงานกับผู้ชายด้วยกัน เพื่อรักษาสัญญาให้กับตระกูล ...แล้วอากงของเค้าตอนทำสัญญาจะมารับรู้ความเดือนร้อนของลูกหลานด้วยมั้ยเนี่ย

    หนำซ้ำเจ้าบ่าว? ก็เป็นเพื่อนที่เล่นกันมาตั้งแต่เด็ก ถึงแม้นี่จะไม่ได้เจอหน้ากันมา 7-8 ปีได้แล้วมั้ง เพราะมิโนไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น

    แต่ก็นะ.. ไอ้เพื่อนคนนี้ของเค้าตั้งแต่เด็กก็อ้วนดำ? กินจุ เกลียดมด? แถมทึ่มอีกตะหาก จะให้มาพิศวาทรักกันเป็นเจ้าบ่าว? เอ๊ะ รึเจ้าสาว? ถึงจะสนิทกันแค่ไหน จินอูคนนี้ทำใจไม่ได้จริงๆ 

    .... โอ้ยยยย! คิดแล้วอยากจะบ้าตาย แล้วนี่น้องชายตัวดีของเค้าไปไหนเนี่ย พี่เครียดจะแย่แล้ว .. งืออออ -*-







    +


    ++


    +++


    ++++






     

    โซล เกาหลีใต้



     

     

    “ฉันกำลังขับรถไปรับจินนี่ฮยองแล้ว นายไม่ต้องเป็นห่วง เชื่อใจได้น่าฮวานนี่

    หนุ่มน้อยผู้มีใบหน้าสวยเฉี่ยวรับกับทรงผมแสกกลางราวกับผู้หญิง? กำลังตอบรับคำสั่งร่ายยาวจากลูกพี่ลูกน้องที่อยู่อเมริกา

    ในขณะที่กำลังรีบขับรถมุ่งหน้าไปยังสนามบินอินชอนไปด้วย


    “ขอบใจนะแทแท ไว้ถ้าอะไรเรียบร้อยแล้วฉันจะบินไปหา เออว่าแต่คุณอาแทยอน กับ คุณอาอูฮยอน ไปเที่ยวรอบโลกอีกนานกว่าจะกลับแน่ๆนะ?" จินฮวานถามถึงอาสาว และอาเขยผู้เป็นแม่และพ่อของลูกพี่ลูกน้องของเขา

    "รับรองเลยพ่อกับแม่ฉันไปเที่ยวทีแทบจะลืมหน้าตากันไปแล้ว 555+ แต่ถึงถ้าเค้ากลับมาฉันก็พาจินนี่ฮยองไปซ่อนที่อื่นได้ รับรองไม่มีทางรู้ถึงหูคุณลุงคุณป้าแน่ๆ" หนุ่มน้อยย้ำหนักแน่น

    "งั้นฉันฝากดูแลพี่จินนี่ดีๆด้วยนะ ไว้ถ้าเรื่องอะไรๆมันเรียบร้อยแล้วฉันจะบินตามไป” ปลายสายทางไกลตอบรับ


    “โอเค ไม่ต้องเป็นห่วง บายยย......... “ 



    ..... เอี๊ยดดดดดดดด



    .............โครมมมมมมม!!!!!!!!!!!!!  '



    .... “เวรกรรมแล้ววว!!!!!”



    สายโทรศัพท์ตัดไปพร้อมกับเสียงเบรครถลากยาว และเสียงกระแทกของเหล็กอย่างแรง

    เมื่อรถปอร์เช่คันหรูของเด็กหนุ่มชนเข้ากับบั้นท้ายรถคันหน้าอย่างจังจนฝากระโปรงหน้ายุบ

    ส่วนรถคันแทกซี่คู่กรณีที่ถูกชนคงไม่ต้องพูดถึงสภาพ ท้ายรถบุบบู้บี้เหมือนกระดาษยับไม่มีผิด

    คนขับเดินลงมาอย่างหัวเสีย “ยุบขนาดนี้ เห็นทีจะต้องเคลียร์กันยาวแล้วละครับ คุณไปเรียกรถคันใหม่เถอะไม่งั้นตกเครื่องแน่”

    คนขับแทกซี่เมื่อเห็นสภาพท้ายรถของตนเอง จึงร้องบอกผู้โดยสารซึ่งเป็นชายหนุ่มหล่อ รูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาหล่อคม และผิวสีค่อนข้างเข้ม?  ที่เดินตามมาดูสภาพรถแบบงงๆ พร้อมกับความเซ็งที่ตัวเองจะต้องรีบไปสนามบินก่อนที่จะตกเครื่องไปซะ


    ชายหนุ่มพยักหน้ารับ ควักเงินจ่ายค่ารถ แล้วเดินมายกกระเป๋าเพื่อที่จะรีบไปเรียกรถแทกซี่คันอื่นต่อ
     



    “... คุณ!  คุณจะไปสนามบินหรอ? เด็กหนุ่มเจ้าของรถคันที่ชนท้ายร้องเรียกไว้ “ผมก็จะต้องรีบไปสนามบินพอดี ขอติดรถไปด้วยคนนะ”

    “เฮ้ นี่คุณชนแล้วคิดจะหนีหรอ มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน” คนขับแทกซี่รีบมาขวางไว้

    “เปล่า ผมไม่ได้หนี แต่ผมมีธุระด่วนจะต้องรีบไปสนามบินจริงๆ ผมโทรเรียกประกันแล้ว เดี๋ยวสักพักคงมาถึง เค้าจะจัดการทุกอย่างให้คุณเอง” เด็กหนุ่มตอบด้วยความรีบร้อน

    “ไม่ได้ คุณจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นแหละ จะให้ผมเชื่อใจคุณได้ยังไง”


    “แต่ผมต้องรีบไปรับพี่ชายของผมจริงๆ เสร็จแล้วผมจะรีบกลับมาดู จริงๆนะครับ” เด็กหนุ่มขอร้องคนขับแทกซี่



    ชายหนุ่มมาดเข้มที่เป็นผู้โดยสารได้แต่มองเหตุการณ์อย่างงงๆ แต่ก็มีรถแทกซี่คันใหม่ผ่านมาพอดี ชายหนุ่มจึงเรียกให้จอ
    ดแล้วหันไปมองเหตุการณ์ระหว่างหนุ่มหน้าสวยเจ้าของปอร์เช่กับคนขับแทกซี่อีกครั้งอย่างเอือมๆ

    “ต้องขอโทษด้วยผมเองก็ต้องรีบไป และคงให้คุณไปด้วยไม่ได้จริงๆ เพราะคุณก็ควรจะอยู่รับผิดชอบเรื่องค่าซ่อมรถให้เรียบร้อยซะก่อน ผมไปนะ” จากนั้นจึงขนกระเป๋าขึ้นรถไปแล้วหันบอกหนุ่มน้อยปอร์เช่ก่อนที่จะขึ้นรถแล้วออกไป 

    ชายหนุ่มนั่งส่ายหัวขำๆกับเหตุการณ์วุ่นวายที่เพิ่งเกิดขึ้น พร้อมกับนึกถึงหน้าหนุ่มหน้าใสเจ้าของรถหรูเมื่อครู่ ดูๆแล้วเหมือนผู้หญิงไม่มีผิด แถมยังติดนิสัยออกจะเป็นคุณหนู

    ...เมื่อนึกดังนั้น ใบหน้าก็เปื้อนรอยยิ้มน้อยๆ ............ เมื่อชวนให้นึกถึงคนที่เค้ากำลังจะรีบบินข้ามน้ำข้ามทะเลไปหา

    ...ใครคนนั้นสุดแสนน่ารักในสายตาของเค้าที่สุดไม่มีใครเทียบได้ ... คิดแล้วก็ตื่นเต้นจริงๆที่จะได้ไปเซอร์ไพรส์หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบ 8 ปี

    อยากรู้นักว่าตากลมๆแป๋วๆจะเบิกโตและหน้าจะเหวี่ยงวีนมั้ยที่ได้เจอคู่หมั้น ว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตอย่างเค้า  ...  >///<



    ...... “คุณ คู้ณณณณณณ โธ่ ใจร้ายจริงๆเลย” หนุ่มน้อยหน้าใสโบกมือชะเง้อคอยาวเรียกรถที่เพิ่งหนีตนออกไป

    เมื่อไม่สามารถทำอะไรได้แล้วจึงหันกลับมามองแทกซี่คู่กรณีแบบเซ็งๆ จึงหยิบโทรศัพท์หาคนที่ตนจะต้องรีบไปรับ



     

    “อ่า นายไม่เป็นอะไรใช่มั้ยแทแท?!!  อืมมม.. งั้นเดี๋ยวฉันขึ้นแทกซี่ไปหานายที่บ้านเองก็ได้ ....ฉันไปเองได้น่า ไม่ต้องเป็นห่วง”

    จินอูตอบรับปลายสายจากลูกพี่ลูกน้องที่ตนหนีจะมาอาศัยลี้ภัยชั่วคราวด้วย แต่เจ้าตัวดันเกิดอุบัติเหตุซะก่อน เลยทำให้คุณหนูอย่างเค้าต้องขนกระเป๋าออกมาเรียกแทกซี่เอง

    ....สวนกับใครคนหนึ่งซึ่งเพิ่งก้าวลงจากรถแทกซี่และรีบวิ่งเข็ญกระเป๋าเข้าไปในตัวอาคารสนามบินอย่างรีบร้อน

    “ไปโรงแรมอิพีเรียล คังนัมครับ” จินอูเรียกบอกจุดหมายปลายทางรถแทกซี่ที่จะไป ตากลมจ้องมองทิวทัศน์นอกหน้าต่างรถรอบตัวอย่างตื่นเต้น



    “….. อ่า เกาหลี คิดถึงจริงๆ >< ……”






    TBC. Chapter2

     






    จบไปแล้วกับตอนแรกนะคะ
    มีตัวละครไหนออกมาแล้วบ้างคงจะเห็นกันแล้ว แต่เรื่องจะเป็นไงมาไงคงต้องติดตามต่อ ^^
    อยากจะให้ช่วยแนะนำ ติชม หรือแนะนำอะไรเพิ่มเติมก็บอกมาได้เลยนะคะ
    เพิ่งเคยเขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก >< เลยอยากได้คำแนะนำ จะได้มีกำลังใจปั่นตอนต่อไป ไม่นานเกินรอค่ะ


    ส่วนในตอนหน้าจะมีตัวตัวละครเพิ่มมาอีกแน่ๆ บอกแล้วเรื่องนี้ครบทั้ง 11 คน และบอกเลยว่าครบคู่ค่ะ
    แต่คู่ไหน อะไรยังไงลุ้นกันต่อไป (แต่ก็คงเดาได้ไม่ยากเนอะ)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×