คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3
ไม่กี่วันผ่านไปหลังจากได้รับชัยชนะในแมตซ์ที่แข่งกับคาราสึโนะ ฮินาตะ กำลังเดินกลับบ้านพร้อมกับ คุนิมิ และ คินดะอิจิ
“เจอกันพรุ่งนี้”
ทุกคนพูดพร้อมเดินแยกทางกัน ฮินาตะ กำลังเตรียมตัวขึ้นจักรยานและเริ่มปั่นจักรยาน แต่มีเพื่อนร่วมชั้นบางคนหยุดเขาเอาไว้
“โอ้ ดูนั่นสิ ฮินาตะ คนงี่เง่า”
หนึ่งในนั้นเยาะเย้ย
“ทั้งที่จิตใจและส่วนสูงของเขามีขนาดเท่ากับเด็กประถม เขาเข้ามาเรียนที่นี่ได้ยังไง”
คนข้างๆ เสริม
“เดี๋ยวก่อน”
ฮินาตะ พูด
"อะไร? นายจะพูดอะไรหรอ?"
คนแรก ถาม
“ฉันได้ยินมาว่าเขาอยู่ในชมรมวอลเลย์บอล นายก็รู้ วอลเลย์บอลเป็นกีฬาสำหรับคนตัวสูง”
พวกเขาทั้งหมดหัวเราะ
“เขาอาจจะเป็นตัวสำรองที่คอยนั่งบนม้านั่งตลอดการแข่งขันทั้งหมดและช่วยทำความสะอาด”
อีกคนเยาะเย้ย
“หรือบางทีเขาอาจจะเป็นแค่เด็กเก็บบอล”
คนอื่นๆ หัวเราะ
“ฉันบอกให้หุบปาก!”
ฮินาตะ ตะโกน
"เมื่อกี้นายพูดอะไร? ฉันไม่ได้ยินที่นายพูดเลย บางทีถ้านายสูงขึ้นอีกเพียงเล็กน้อย”
“โอ้ ดูสิ เขามีจักรยานที่น่าสมเพชด้วย!”
“ใช่แล้ว ทั้งที่อายุเขาเลยวัยขี่มันแล้ว เขาเหมือนคนบ้านนอกชะมัด!”
“บางทีเราควรสอนบทเรียนให้กับเขา บทเรียนที่แม้แต่นักเรียนระดับประถมอย่างเขาน่าจะเข้าใจมันได้”
พวกเขาคว้าถังที่วางอยู่บนพื้นแล้วเอามาครอบหัว ฮินาตะ ถังเต็มไปด้วยโคลนเปียกและมูลวัว แล้วพวกเขาก็เทน้ำอันเย็นยะเยือกใส่เขา
“อย่าคิดที่จะกลับไปโรงเรียนอีก กลับไปอยู่ที่โรงเรียนประถมของนายหรือฟาร์มวัวที่ให้กำเนิดนายดีกว่านะ”
เด็ก ๆ ทุกคนวิ่งหนีไปหลังจากนั้นทิ้ง ฮินาตะ เอาไว้ที่ข้างถนนเพียงคนเดียวและตัวเลอะไปด้วยโคลนและขี้วัว เมื่อไม่มีใครอยู่รอบๆ ฮินาตะ ก็เริ่มร้องไห้
_______
โออิคาวะ กำลังเดินกลับบ้าน กำลังคิดถึงเรื่องของตัวเอง เมื่อเขาได้ยินเสียงร้องไห้ เขาอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนมากนัก ดังนั้นจึงต้องเป็นคนจากโรงเรียน โออิคาวะ มองไปรอบๆ และพบว่ามีใครบางคนถูกปกคลุมไปด้วยโคลนพร้อมกับกระเป๋าและจักรยานที่นอนอยู่บนพื้น ข้างๆ คนๆ นั้นที่ตัวเล็กและสวมเครื่องแบบของเด็กชาย และมีเพียงเด็กชายตัวเล็ก ๆ คนเดียวที่ โออิคาวะ รู้จัก จากคนรู้จักของเขามากมายที่โรงเรียน
“ฮินาตะ? นั่นนายเหรอ?”
โออิคาวะ ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ฮินาตะ เงยหน้าขึ้นพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่น้ำตาก็ยังไหลไม่หยุด
“นายโอเคไหม? เกิดอะไรขึ้น?"
“ด-เด็กบางคนมาหา ผ-ผมเพื่อกลั่นแกล้ง พ-พวกเขาเริ่มเล่นสนุกกับผ-ผม และพวกเขาก็เทโคลนและขี้วัวใส่ผมจากนั้นก็ราดน้ำเย็น พวกเขา-บอกว่า-ผม-ไม่เหมาะกับโรงเรียน และผมควรจะกลับไปอยู่ที่ฟาร์มที่แม่ของผมให้กำเนิดผมขึ้นมา และตอนนี้ผมก็หนาวมาก”
ฮินาตะ ร้องไห้ทั้งน้ำตาและตัวสั่น
“แล้วนายเกิดในฟาร์ม?”
โออิคาวะ ถามอย่างติดตลก ฮินาตะ ส่ายหน้า
“กลับมาที่นี่และแสดงให้พวกเขาเห็นว่าใครผิด บ้านนายอยู่ไกลไหม”
“ผมต้องปั่นจักรยานข้ามภูเขานั้น แต่มันใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงถึงจะถึงบ้าน”
ฮินาตะ พูด
“พระเจ้า ฉันไม่ให้นายปั่นจักรยานไปแบบนั้น นายจะเป็นหวัด มาที่บ้านของฉันสิ ใช้เวลาแค่สิบนาทีโดยการเดิน และนายจะได้ทำความสะอาดตัวและทำให้ร่างกายนายอบอุ่นขึ้น ตกลงไหม”
โออิคาวะ พูดเหมือนคนในครอบครัวเล็กน้อย
“ครับ”
ฮินาตะ รับ เมื่อพวกเขาไปถึงบ้านของ โออิคาวะ โออิคาวะ ก็หยิบกางเกงขาสั้น เสื้อกันหนาว และเสื้อฮู้ด
“ชุดพวกนี้อาจจะตัวใหญ่ไปสำหรับนาย ดังนั้นกางเกงขาสั้น แต่มันใส่แล้วทำให้ร่างกายอบอุ่น ใช้ฝักบัวอาบน้ำ มีผ้าเช็ดตัวสำรองอยู่ในตู้”
โออิคาวะ พูดกับ ฮินาตะ ขณะที่เด็กน้อยกำลังอาบน้ำ โออิคาวะ ทำโกโก้ร้อนให้ทั้งสองคนและเก็บผ้าห่มทุกชิ้นในบ้าน
“คุณไม่จำเป็นต้องทำสิ่งนี้เพื่อผมหรอกครับ รุ่นพี่โออิคาวะ”
ฮินาตะ พูดขณะก้าวออกจากห้องน้ำ
“ก็นะ ฉันไม่ใช่รุ่นพี่ที่ดีนักหรอก”
โออิคาวะ พูด
“ฉันจะเป่าผมให้นาย”
โออิคาวะ ใช้ไดร์เป่าผมของแม่เป่าผมให้ ฮินาตะ และจัดแต่งทรงผมเหมือนของเขาเอง
“ตอนนี้นายกลายเป็นฉันเวอร์ชั่นมินิแล้ว”
โออิคาวะ พูด
“และไม่มีใครสามารถตำหนินายได้เพราะฉันมอบของขวัญแห่งความอัศจรรย์ตามธรรมชาติของฉันให้กับนาย ฉันต้องถ่ายรูปเอาไว้”
โออิคาวะ หยิบโทรศัพท์ออกมาและถ่ายรูปทั้งสองคน ซึ่งส่วนใหญ่เน้นไปที่ โออิคาวะ เป็นหลัก ฮินาตะ สังเกตเห็นนิสัยนี้ของ โออิคาวะ ที่ชอบถ่ายรูปทุกเวลา
“ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือครับ รุ่นพี่โออิคาวะ คุณต้องการให้ผมจัดการยังไงกับเสื้อผ้าของคุณ”
ฮินาตะ ถาม
“พรุ่งนี้นายค่อยเอามาคืนฉัน”
โออิคาวะ ตอบ
“เดินทางปลอดภัยนะ”
เมื่อเขากลับถึงบ้าน ฮินาตะ อธิบายว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม่
_______
วันรุ่งขึ้นระหว่างเดินทางไปฝึกซ้อม เขาพบกับเพื่อนร่วมชั้นกลุ่มเดียวกับเมื่อวานที่เดินเข้ามาหา ฮินาตะ
“ฉันคิดว่าเราบอกให้นายอยู่ห่างจากโรงเรียนนี้”
“ดี เห็นได้ชัดว่านายควรสนใจทำตามคำแนะนำของตัวเองมากกว่า”
ใครบางคนกล่าวขึ้นเพื่อปกป้อง ฮินาตะ
“โอ๊ะ โทรุ มาทำอะไรที่นี่”
แฟนเกิร์ล#1 แสดงความคิดเห็น
“เขามาช่วยเด็กปีหนึ่งตัวเล็กๆ คนนั้น”
แฟนเกิร์ล#2 ตอบ
“ว้าว อบอุ่นจัง! น่ารักมากกกกก!”
แฟนเกิร์ล#3 ร้องเสียงแหลม
“ถ้านายเลือกหาเรื่องทะเลาะกับ ฮินาตะ จะถือว่านายเลือกจะมีเรื่องทะเลาะกับชมรมวอลเลย์บอล”
อิวาอิซึมิ พูดด้วยเสียงหนักแน่น
“ไอ้บ้า ใครจะคิดว่า ฮินาตะ จะมีเพื่อนเป็นพวกรุ่นพี่ปีสาม”
หัวหน้ากลุ่มจากเหตุการณ์ครั้งก่อนพึมพำด้วยความกลัว
“และ โออิคาวะ ด้วย”
อีกคนพูดอย่างเงียบ ๆ
"ขอบคุณครับ! ขอบคุณครับ! ขอบคุณ รุ่นพี่โออิคาวะและรุ่นพี่อิวาอิซึมิ!”
ฮินาตะ พูดพร้อมโค้งคำนับหลายครั้ง
“ฉันถูกเรียกรุ่นพี่ด้วย!”
อิวาอิซึมิ พูดตามเสียงในหัวตัวเอง
“แต่ รุ่นพี่อิวาอิซึมิ รู้เรื่องพวกเขาได้ยังไงหรอครับ”
ฮินาตะ ถาม
“โอ้ ใช่แล้ว ฉันต้องเพิ่มปีหนึ่งในการแชทกลุ่มด้วย”
โออิคาวะ พูด จากแสงบนหน้าจอโทรศัพท์ของเขาให้ ฮินาตะ ที่เห็นข้อความสุดท้ายในนั้นชั่วครู่
Dreams_are_made_of_me<^-^>
ถ้าพวกนายเห็นใครดูถูกหรือทำร้าย ฮินาตะ (หรือเด็กปีหนึ่งอีกสองคนที่เหลือ) พวกนายได้รับอนุญาตและจำเป็นต้องทะเลาะกับพวกเขา
Iwa-chan<3
ทำไม? เกิดอะไรขึ้น? และเกิดอะไรขึ้นกับเด็กคนโปรดของนายกัน
Iwa-chan<3
แล้วทำไมนายยังไม่เปลี่ยนชื่อฉันกลับ
Dreams_are_made_of_me<^-^>
ฉันไม่มีคนโปรด! /ºØº\ นายกล้าดียังไงมาพูดเรื่องแบบนี้กัน! ฉันยังบอกด้วยว่าให้ทำแบบเดียสกันกับเด็กปีหนึ่งคนอื่นด้วย มันก็แค่มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นกับ ฮินาตะ เข้าใจนะ
Dreams_are_mdae_of_me<^-^>
และถ้าฉันมีคนโปรด นั่นคือ นาย ไง (˚0˚/#@*∆ .)
Iwa-chan<3
เงียบไปซะ เจ้าบ้า
Dream_are_made_of_me<^-^>
:(
ฮินาตะ รู้สึกถึงความอบอุ่นคลุมเครือในท้องของตัวเอง เป็นเรื่องดีที่รู้ว่าทีมของเขาอยู่ที่นั่นเพื่อเขา ในช่วงท้ายของการฝึกซ้อม โออิคาวะ ได้เพิ่มเด็กปีหนึ่งสามคนเข้าไปในการแชทกลุ่ม
Dreams_are_made_of_me<^-^>
เพิ่มสมาชิกใหม่สามคน
Iwa-chan<3
แล้วเกิดอะไรขึ้นกับ ฮินาตะ?
Hinata
มีเด็กบางคนมาหาเรื่องผม และโยนขี้วัวใส่ผม
Maddog-chanU*-*U
บอกชื่อพวกมันมาให้ฉัน เดี๋ยวฉันจะไปจัดการให้เอง
Dreams_are_made_of_me<^-^>
เจ้าหมาบ้า ฉันคิดว่านายออกไปจากกลุ่มแล้วซะอีก
Maddog-chanU*-*U
ฉันกดเข้ามาโดยไม่ได้ตั้งใจ ฉันจะออกจากกลุ่ม
Dreams_are_made_of_me<^-^>
และฉันพบ ฮินาตะ และช่วยเขาทำความสะอาด
Dreams_are_made_of_me<^-^>
พูดถึงเรื่องนี้ อย่างน้อยฉันต้องอัปโหลดรูปถ่าย
Dreams_are_made_of_me<^-^> uploaded minime.jpeg
Iwa-chan<3
มันไม่ลำเอียงไปหน่อยหรอ
Dreams_are_made_of_me<^-^>
มันเป็นการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ฉันจะทำเช่นเดียวกันสำหรับสมาชิกคนอื่น ๆ ในทีม
Dreams_are_made_of_me<^-^>
แม้แต่กับนาย อิวะจัง
Kunimi
เกิดอะไรขึ้นกับชื่อพวกนี้กัน
Dreams_are_made_of_me<^-^>
ใช่แล้ว ชื่อ!!!
Hero_of_the_floor[*^*]
นายไม่ควรพูดถึงมันนะ คุนิมิ
Hanaking{^0^>
โออิคาวะ มอบชื่อเล่นงี่เง่าให้ทุกคน และก็ชอบใส่สัญลักษณ์ตามหลังชื่อด้วย
Dreams_are_made_of_me<^-^> เปลี่ยนชื่อ Hinata เป็น OrangeFloof(~v~)
Dreams_are_made_of_me<^-^> เปลี่ยนชื่อ Kindaichi เป็น OnionBOI;P
Dream_are_made_of_me<^-^> เปลี่ยนชื่อ Kunimi เป็น Stoic-chano_o
Dreams_are_made_of_me<^-^>
อย่างน้อย ฉันก็ไม่ได้เปลี่ยนชื่อนายนะ อิวะจัง :P
Iwa-chan<3 เปลี่ยนชื่อ Dreams_are_made_of_me<^-^> เป็น Jerkawa
Jerkawa
อิวะจัง ˚^˚
Jerkawa
อย่างน้อย นายก็ควรใส่อิมูจิคอนข้างหลังชื่อฉันด้วยสิ
Iwa-chan<3 เปลี่ยนชื่อ Jerkawa’s เป็น Jerkawa>*-*<
Jerkawa>*-*<
ฉันต้องทำยังไงถึงจะได้ชื่อเดิมกลับมา >^-^< บอกมา เดี๋ยวฉันทำให้
Iwa-chan<3
เปลี่ยนชื่อฉันกลับไปเป็นแบบเดิม
Jerkawa>*-*<
ฮึ่มมมม ดี :(
Jerkawa>*-*< เปลี่ยนชื่อ Iwa-chan<3 เป็น IwaIwa^=^
IwaIwa^=^
ดี ฉันแก้ชื่อนายคืนให้
IwaIwa^=^ เปลี่ยนชื่อ Jerkwaw>*-*< เป็น Dreams_are_made_of_me<^-^>
ความคิดเห็น