Yaoi world : FC Yaoi ใครรักวายมาทางนี้!!!!!!

ลำดับตอนที่ #23 : ไกลแค่ไหนคือ ใกล้ [getsunova]

Fandom : Katekyo Hitman Reborn

Pairing : 6918 (Mukuro x Hibari)

Rate : ใสๆ(?) มืดมนๆ 

Note : อารมณ์ชั่ววูบค่ะ ^^ I hope u will ENJOY it?!?!?!


____________________________________________________________________



พยายามจะทำวิธีต่างต่างให้เธอนั้นรักฉัน
พยายามทุกวัน มอบให้ทุกอย่างที่เธอต้องการ

เสียงเพลงจากเครื่องเล่น ยังคงส่งเสียงดังต่อไปอย่างไม่มีท่าว่าจะหยุด และเจ้าของห้องเองก็ไม่มีทีท่าว่าจะลุกขึ้นไปปิดหรือหลี่เสียงดังๆที่สามารถทำให้กระจกแตกได้ให้เบาลงแต่อย่างใด เขายังดูว่าจะพอใจกับสิ่งที่ทำมากอีกด้วย

"ท่านมุคุโร่คะ" เสียงเล็กๆดังขึ้นจากประตูห้องที่ไร้ประตู

"ว่าไงโคลม" ร่างสูงเจ้าของชื่อเอ่ยขึ้น พลางชันตัวนั่งกับโซฟา หันไปมองหญิงสาว

"ท่านมุคุโร่จะไม่ทานอะไรหน่อยเหรอคะ" เธอถามอย่างหวั่นๆ

"ไม่ล่ะ" มุคุโร่ตอบแล้วก็ล้มตัวลงนอนกับโซฟายาว

"ค่ะ" เธอตอบพลางหมุนตัวเดินออกจากห้อง


"..................................."

ห้องทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบสงบ มีเพียงเสียงเพลงและเสียงลมหายใจของตัวเองเท่านั้นที่ดังแหวกผ่านอากาศ


อีกไกลแค่ไหน จนกว่าฉันจะใกล้ บอกที
อีกไกลแค่ไหนจนกว่าเธอจะรักฉัน เสียที


มุคุโร่ค่อยๆหลับตาลง ปล่อยให่เสียงเพลงดังทะลุผ่านไป 


เขายังคง 'รอ' รอให้ร่างบางหันมาสนใจเขาบ้าง  แม้จะดูไม่มีหวังแต่เขาก็จะ 'รอ' ต่อไป



เพื่อ 'ฮิบาริ' เขาสามารถทำได้ทุกอย่าง ให้ได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งชีวิต หรือ หัวใจ ดวงนี้



เขาทุ่มเท ดูแล เอาใจใส่ และพยายามทุกอย่างเพื่อให้ได้ใจของฮิบาริ  แต่สิ่งที่เขาได้กลับมาคือ......




............ความเย็นชา............




มีทางใดที่อาจทำให้เธอสนใจ ได้โปรด

ตัวเขาในตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับ คน ที่เดินอยู่บน สะพาน จุดหมายคือ หัวใจของฮิบาริ



ยังไม่คิดยอมแพ้ ฉันเพียงแต่อ้อนล้าก็เท่านั้น

ยิ่งเขาเดินไปไกลเท่าไร นานเท่าไร ยิ่งดูเหมือนไกลออกไป




คงจะดีไม่น้อย ถ้าเธอบอกให้ฉันได้รับรู้

ยิ่งเขาพยายามจะไขว่คว้า กลับกลายเป็นว่าฮิบารินั้นอยู่ไกลออกไปเรื่อยๆ










"เจ้าหัวสับปะรด ฉันบอกนายกี่ครั้งแล้ว"  ฮิบาริเอ่ยขึ้นอย่างหัวเสีย มองร่างสูงตรงหน้าอย่างไม่พอใจ ก่อนจะค่อยๆเดินจากไป

"ขอโทษ" ร่างสูงเอ่ยอย่างแผ่วเบา จ้องมองแผ่นหลังบางที่ค่อยๆไกลออกไป

"ท่านมุคุโร่ ไม่เป็นไรนะครับ" จิคุสะที่ยืนอยู่ข้างๆถามขึ้น

"ไม่ครับ" เขากล่าวพลางเดินก้มหน้าผ่านไป




ไอพอดที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงถูกหยิบขึ้นมาอีกครั้ง ร่างสูงกดเลือกเพลงที่ชอบ ใส่หูฟังและนั่งฟังอยู่ในมุมที่เขาคิดว่าสบาย


ยังไม่คิดยอมแพ้ ฉันเพียงแต่อ้อนล้าก็เท่านั้น

"เฮ้อ" เขาถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย เขาเพียงแต่ 'เหนื่อย' ก็เท่านั้นเอง

ภายในใจยังคงรักเธอเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยน

เขาไม่เคยรักใครนอกจาก 'ฮิบาริ' คนเดียว

คงจะดีไม่น้อย ถ้าเธอบอกให้ฉันได้รับรู้

ว่าอะไรที่ทำให้เขา 'ไปไม่ถึง'

ความในใจของเธอ เหตุผลต่างต่างที่ยังซ่อนไว้

บางทีฮิบาริอาจจะมี 'เหตุผล' เหตุผลที่ตัวเขาเองก็ไม่รู้








เขาไม่ได้คุยกับฮิบาริมาเกือบอาทิตย์แล้ว


เขา....ตัดใจ.......แล้ว


เขายอมแพ้....

ไม่ว่ายังไง...ฮิบาริก็ไม่มีวันรักเขา



ในเมื่อคนที่เขารัก ไม่ต้องการ เขาก็จะจบด้วยการเลือนหายไปจากชีวิตของอีกฝ่ายอย่างสงบ



กลายเป็นคนที่ไม่เคยรู้จักกัน วิธีนี้คงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด ที่เขาคิดออก





ไม่แน่ สะพานที่ทอดยาวอาจจะไม่ใช่ทางที่เขาควรเดิน



บางทีอาจจะเป็นทางที่มีให้ใครคนอื่น ไม่ใช่เขา


นี่อาจจะเป็นเหตุผลที่ ผมเดินไปไม่ถึงฮิบาริ



เขาไม่ควรเดินบนสะพานนี่ตั้งแต่แรก 

เหมือนเดินบนสะพานที่มีปลายทางคือใจของเธอ
ยังคงคิดและหวังจะนำเอารักแท้นี้ไปให้


'รักแท้' ของผม อาจจะเป็นเพียง

'ฝุ่นละออง' ในใจของฮิบาริ


แต่ทำไม เดินมาเนิ่นนานไม่ถึงซักที
แต่ทำไม มองดูเส้นทางเหมือนยาวออกไป


ยิ่งเข้าใกล้ ยิ่งไกลออกไป

ยิ่งพยายาม ยิ่งถูกเกลียดชัง

ยิ่งไกลออกไปเท่าไร เขาก็ยิ่ง 'รัก' ฮิบาริมากขึ้นเท่านั้น



อีกไกลแค่ไหน จนกว่าฉันจะใกล้ บอกที
อีกไกลแค่ไหนจนกว่าเธอจะรักฉัน เสียที


ไม่รู้....ว่าอีกไกลเท่าไร ถึงจะได้เคียงข้าง

ไม่รู้...ว่าต้องทำยังไง เขาถึงจะรัก

ไม่รู้...ว่าตัวเขานั้นไม่คู่ควร




มีทางใดที่อาจทำให้เธอสนใจ ได้โปรด
บอกกับฉันให้รู้ที ว่าสุดท้ายแล้วฉันยังมีความหมาย

'ฮิบาริ' เปรียบเสมือนเมฆสีขาวที่ลอยอยู่เหนือทุกสิ่ง

'มุคุโร่' เหมือนสายหมอกที่เลือนลาง

'สายหมอก' คงไม่คู่ควรกับ 'เมฆา' หรอก

ก็เหมือน 'เขา' ที่ไม่ว่าจะพยายามยังไงก็ไม่คู่ควรกับ 'ฮิบาริ'



งั้นเขาก็จะยอมเป็น สายหมอก ที่อยู่ใต้อาณัติของ เมฆา ต่อไป










"ไกลแค่ไหนคือ ใกล้"








 

___________________________________________________________________


THE END !!!!!!!!!!!!!!!!!


จบอย่างสวยงาม(?) ฟิคฉลอง(?) ปีใหม่ค่ะ


หวังว่าจะชอบกันนะคะ 



บอกกับฉันให้รู้ที ว่าสุดท้ายแล้วฉันยังมีความหมาย

ชิ?!!? สุดท้ายแล้วก็ไม่เม้นท์ อาจจะไม่อ่านด้วย(ล่ะมั้ง?)



MENT MENT MENT MENT


ให้เราชื่นใจมั่งจิ TT    อย่าใจร้ายกะเราเลยนะ




ยังไงก็  HAPPY NEW YEAR นะคะ ^^


ขอให้มีความสุขมากๆ ^q^