คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พี่รหัส น้องรหัส
พี่รหัส น้องรหัส
“ขอโทษนะครับ รุ่นพี่ยามะโมโตะอยู่ไหมครับ?”
“อยู่ เดี๋ยวพี่ไปเรียกมาให้”
“เฮ้ย! ไอ้ยามะ มีรุ่นน้องมาหานะ”
“เออๆ”
“นายมีธุระอะไรกับฉัน”
“คือว่า....ผมเป็นน้องรหัสของพี่นะครับ”
“แล้วนายจะมาบอกฉันทำไม?”
“พอดีที่ห้องของผมให้ตามหาพี่รหัสของตัวเองนะครับ”
“แล้วทำไมถึงต้องตามหาล่ะ? หรือว่าจะเป็นที่อาจารย์ประกาศเมื่อตอนเช้านะหรอ?”
“ครับ อาจารย์บอกว่าถ้าหาพี่รหัสเจอแล้ว ก็ให้ไปเซ็นชื่อกับอาจารย์นะครับ”
“เออๆ” ชิ! จะได้น้องรหัสทั้งทีทำไมต้องเป็นผู้ชายด้วย เซ็งจริงๆ
“รุ่นพี่ครับ ทำไมต้องทำหน้าอย่างนั้นด้วยล่ะครับ”
“ก็เพราะฉันเบื่อไงที่ได้น้องรหัสอย่างนาย”
“ทะ...ทำไมล่ะครับ หรือว่าผมทำอะไรให้รุ่นพี่ไม่พอใจ”
“เปล่า ฉันแค่ไม่อยากได้น้องรหัสเป็นผู้ชาย”
“ถึงผมจะเป็นผู้ชายแต่ผมก็สามารถคอยช่วยรุ่นพี่ได้นะครับ”
“ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้น ฉันแค่ไม่มีใครให้คอยจีบก็เท่านั้นเอง”
“ครับ ผมเข้าใจครับ” ทำไมหมอนั้นต้องทำน่าเศร้าด้วยล่ะ
“งั้นฉันไปดีกว่า หวังว่าฉันคงจะไม่ได้เห็นหน้านายอีกนะ ไปให้ไกลๆ ฉันก็ดี”
“ระ....รุ่นพี่ครับ”
หลังเลิกเรียน
“หนิยามะกูได้ยินมาว่ามึงไล่น้องรหัสหรอว่ะ?”
“เออ”
“ทำไมล่ะว่ะ สงสารน้องเขาออก”
“ก็กูไม่อยากได้น้องรหัสผู้ชายนี้หว่า”
“งั้นกูเป็นให้แทนเอาไหม?”
“เห้ยมึงอย่ามาล้อกูเล่น”
“กูพูดจริง มีแต่คนเขาอยากจะคู่กับน้องเขาทั้งนั้น คงมีนายคนเดียวล่ะมั้ง ที่ไม่ชอบน้องเขานะ”
มันจริงหรอเนี่ย ไม่เห็นว่าจะน่ารักตรงไหนเลย จะว่าดูดีก็ไม่เชิง ยังไงซะเราก็ไม่มีวันจะไปชอบคนอย่างหมอนั้นหรอก อาจจะนะ
“ไม่ทราบว่าโกคุเดระ อยู่ไหมครับ?”
“อยู่ค่ะ อ่ะคุณคือรุ่นพี่ยามะโมโตะหรือเปล่าค่ะ?”
“ครับ”
“กรี๊ด~~~~ พวกเราเป็นแฟนคลับของรุ่นพี่นะค่ะ แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้เป็นน้องรหัสของรุ่นพี่”
“ไม่เป็นไรหรอก คร่าวหน้าก็ยังมีโอกาสนะ”
“ค่ะ”
“อ้าวรุ่นพี่มีอะไรหรือเปล่าครับ?”
“เดี๋ยววันนี้ฉันจะไปส่งนายเอง”
“มะ...ไม่เป็นไรครับ ผมกลับเองได้”
“ฉันบอกว่าจะไปส่งก็ไปส่งสิ”
“งะ...งั้น ก็รบกวนด้วยนะครับ”
“เดี๋ยวทุกๆเย็นฉันจะไปรับนายกลับบ้านทุกวันเลยนะ”
“ทำไมล่ะครับ? ไหนรุ่นพี่บอกว่าไม่ชอบผมไง”
“ก็ตอนนั้นฉันก็แค่ อารมณ์เสียนิดนึงก็เท่านั้นเอง”
“หรอครับ?”
“อืม”
“เดี๋ยวรุ่นพี่รอตรงนี้แปปนึงนะครับ เดี๋ยวผมมา”
“อ้าวจะไปไหนน่ะ” คนอย่างหมอนั้น น่ารำคาญจริงๆด้วย
“ผมให้รุ่นพี่ครับ”
“อะไรน่ะ?”
“ไอศครีมนะครับ”
“อืมขอบใจ” แต่ก็เป็นคนดีเหมือนกันนะ
“นี่! นายกินเลอะหมดแล้วนะ เดี๋ยวฉันเช็ดให้”
“มะ...ไม่เป็นไรครับผมเช็ดเองได้”
“ไม่เป็นไรหรอก” อืมจะว่าไปก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย......
“ระ.....รุ่นพี่ครับทำอะไรนะครับ”
“นายมาคบกับฉันนะ?” ผมไม่รู้หรอกครับว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่ถึงไปขอคบคนอย่างหมอนั้น แต่ที่รู้คือสงสัยผมจะชอบหมอนั้นขึ้นมาจริงๆซะแล้ว
โปรดติดตามตอนต่อไปนะค่ะ
จะพยายามแต่ให้เสร็จเร็วๆค่ะ
ความคิดเห็น