คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : กลับกัน
ไอ้รุ่นพี่เรื่องมาก ถ้าจีบติดเมื่อไรนะ จะสมน้ำหน้าให้เคยดูเถอะ
“ระ....รุ่นพี่ครับ ได้โปรดกลับบ้านกับผมเถอะนะครับ” นี่ผมจะต้องมาอ้อนคนอย่างรุ่นพี่หรอเนี่ย น่าอายที่สุดเลย
“คนอย่างนาย อ้อนเป็นด้วยหรอ?”
“หนิ!!! รุ่นพี่อย่าเรื่องมากได้ไหมอ่ะ คนเขาพยายามที่สุดแล้วนะ” ว่าแล้วเชียวว่าต้องพูดแบบนี้ ไม่น่าทำอะไรแบบนั้นลงไปเลย
“ก็ได้ๆ ฉันจะกลับกับนายก็ได้ นี้เห็นกับความพยายามของนายนะ” เห็นกับความพยายามของเราหรือว่ามีแผนอย่างอื่นกันแน่ ต่อจากนี้ไปผมจะต้องทนกับไอ้รุ่นพี่บ้านี้ตลอด 1 เดือนเลยหรอครับเนี่ย ผมว่าผมต้องเป็นลมตายก่อนแน่เลย
“ผมไปแล้วนะครับ”
“อืม แล้วหวังว่านายจะไม่เปลี่ยนใจ ง่ายๆนะ โยซอบ” ไม่เปลี่ยนใจหรอก จนกว่ารุ่นพี่จะรักผม ผมต้องชนะรุ่นพี่ให้ได้
“นี่โยซอบ นายรู้หรือยังว่า โรงเรียนเราจะพาไปค่ายด้วยแหละ”
“ไม่เห็นรู้เลย แล้วนายไปรู้มาจากไหนอ่ะ”
“ก็ไปดูบอร์ดของโรงเรียนมานะ เห็นว่าจะไปกับรุ่นพี่ ปี 3 แล้วก็น้องปี 1 ด้วย”
“รุ่นพี่ปี 3 งั้นหรอ.....” งั้นก็หมายความว่า......
“รุ่นพี่จุนฮยอกก็ไปด้วยหรอ?”
“อืม ก็ใช่นะสิ”
“ทำไงดีอ่า~~~~ ฉันอุสาคิดว่าจะไม่ได้อยู่ใกล้ๆรุ่นพี่แล้วนะ”
“อ่าว ทำไมล่ะ? มันก็เป็นโอกาสที่ดีของนายแล้วไม่ใช่หรอ นายจะได้มีเวลาไปจีบรุ่นพี่ของนายไง”
“ก็ รุ่นพี่เขาบอกว่าจะไม่สนใจฉันแล้วหนิ แล้วฉันจะทำไงต่อไปดีอ่ะ”
“ไหนนายบอกว่า นายจะไม่ยอมแพ้รุ่นพี่ไง”
“ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ......”
“เฮ้อ~~~ โยซอบฉันว่า ถ้านายไม่ไหว นายก็บอกรุ่นพี่ไปเถอะ พักนี้ฉันไม่ค่อยเห็นนายมีความสุขเลยนะ”
“ไม่ล่ะ ฉันจะพยายาม”
“อืม แล้วฉันจะเป็นกำลังใจให้นะ”
เลิกเรียน
“โยซอบวันนี้นายจะกลับกับรุ่นพี่หรือเปล่า”
“เปล่าน่ะ”
“งั้นก็กลับด้วยกันสิ”
“พอดีวันนี้พี่ดูจุนมารับนะ”
“อืม บายนะ”
“บาย”
“เป็นไงบางล่ะ? พี่ว่าซอบเลิกพยายามเถอะ ยังไงซะเขาก็ไม่ได้สนใจซอบอยู่แล้วหนิ”
“พี่ดูจุนอ่ะ ก็ผมไม่อยากแพ้นี่น่า”
“แล้วแต่ซอบเถอะ แต่ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกได้นะ”
“ครับ”
เช้าวันไปค่าย
“ตื่นเต้นจัง ในที่สุดก็ได้ไปสักที แล้วนายล่ะซอบ”
“ฉันไม่ค่อยอยากจะมาเข้าค่ายอ่ะ”
“ทำไมล่ะ? ถ้าเรื่องรุ่นพี่ล่ะก็ นายอย่ากังวลให้มันเยอะมากสิ เดี๋ยวจะเครียดเปล่าๆ”
“แต่ว่า…..”
“ถือว่ามาพักผ่อน พักเรื่องนี้ไปบางเถอะ”
“อืมก็ได้”
“ดูสิๆ ได้มาทะเลด้วยแหละ”
“ฟังครูให้ดีนะ ครูจะให้เวลาเดินเล่น ถ้าครูให้สัญณานให้กลับมาทันทีนะ”
“ครับ/ค่ะ”
“ไปเดินเล่นกันเถอะซอบ”
“อืมๆ” การมาค่ายนี้แหละโอกาสดีที่สุด ยังไงเราก็ต้องหาวิธีจีบรุ่นพี่ให้ติดให้ได้
“โอ้ย!!!”
“เป็นอะไรหรือเปล่าซอบ”
“ไม่เป็นอะไรมากหรอกแค่หอยบาดนะ”
“นายเดินไหวหรือเปล่า ฉันว่าฉันไปเรียกรุ่นพี่ให้มาช่วยดีกว่า....”
“ช่วยผมหน่อยสิฮะรุ่นพี่ พอดีโยซอบโดนหอยบาดเท้านะครับ”
“อืม พาฉันไปดูหน่อยสิ”
“เดินคิดอะไรของนายอยู่ล่ะ ถึงได้โดนหอยบาดเอาให้นะ”
“ปะ....เปล่าสักหน่อย”
“แน่ใจหรอ นึกว่านายจะนึกถึงเรื่องของฉันอยู่”
“ผมไม่ได้นึกนะ”
“ร้อนตัวจังนะนายนะ”
“ผมไม่ได้ร้อนตัวจริงๆนะ”
“ฉันไม่ได้อยากเถียงกับนายหรอก แล้วนี่นายเป็นยังไงบางล่ะ”
“ผมไม่เป็นไร งั้นผมกลับล่ะ....โอ้ย!!!”
“ระวังหน่อยสิ เดี๋ยวแผลก็เปิดหรอก มา เดี๋ยวฉันไปส่งนายที่ห้องเอง” ทีตอนนี้ล่ะมาเป็นห่วง แต่มันก็เป็นโอกาสดีเหมือนกันนะ
“รุ่นพี่เป็นห่วงผมหรือไง?”
“เปล่าก็แค่ไม่อยาก เห็นคนต้องเจ็บ แล้วในเมื่อเราก็พักห้องเดียวกัน ฉันก็แค่อยากมีน้ำใจกับคนที่มาร่วมห้องกับฉันบางไม่ได้หรือไง?” พักห้องเดียวกันงั้นหรอ....
“หมายความว่าไงกัน”
“นายไม่รู้หรือไงว่าอาจารย์เขาจัดห้องให้นะ”
“แล้วกีกวางอ่ะ”
“เห็นว่าได้นอนกับรุ่นน้องปี 1 ที่ชื่อดงอุนนะ”
“แล้วทำไมผมต้องได้อยู่กับรุ่นพี่ล่ะ?”
“มันก็ดีแล้วหนิ นายจะได้จีบฉันติดไวๆไง ไหนๆก็นอนห้องเดียวกันแล้ว หรือว่า….นายจะเปลี่ยนให้ฉันไปจีบนายแทนก็ได้นะ” ไอ้รุ่นพี่บ้าอย่าขยับเข้ามาน้า~~~~~
“หึ!! ฉันไปนอนดีกว่า ฝันดีนะ ยังโยซอบ” ทุกคนครับ ผมจะอยู่รอดถึงวันกลับไหมครับเนี่ย
To be continue........
ตอนนี้อาจจะไม่ค่อยสนุกนะค่ะ พอดีไรเตอร์ นึกไม่ค่อยออกอ่ะค่ะ
แล้วก็ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ
ความคิดเห็น