คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : - Physique 15 -- 30%
Physique
วะวันโผล่ึ้นพ้นอบฟ้า วาลมโ่อยๆปรือึ้นมือเรียวันัวให้นั่ลพร้อมหาวปาว้า เามานอนรนี้ไ้ยัไ แล้วหมอนั่นหายไปไหน เาหัน้ายหันวา็ไม่เอใรสสัยะื่นแล้ว
“ หิวัมีอะไรินบ้านะ ” แฮยอนเินบ่นพึมพำไปที่ห้อรัว แ่สายาันเห็นสิ่มีีวิหนึ่สิ่ำลันอนหลับอยู่บนโฟา
“ อย่าบอนะนอนโฟาทั้ืน ” แฮยอนสาวเท้าเินเ้าไปใล้ยุนอนอัวเอแน่นราวำลัหนาวมา แฮยอนไม่รอ้าที่แบยุไปนอนบนเียหลัให่ มือเรียวัารห่มผ้าให้อีนเพื่อะ่วยลายหนาวไ้บ้า
“ ทำไมผมถึรู้สึแปลๆับุทั้ทีุ่ทำร้ายผมสารพั ”
“ ทำไมผม้อใเ้นเร็วเวลาทีุ่อ เวลาที่ใลุ้ ”
“ ทำไมผมถึไม่เลียุ ”
“ และทำไมผมถึิถึุอยาอยู่ใลุ้ลอเวลาทีุ่หายไป ”
มือเรียวลูบไล้ไปามใบหน้าที่หลับนิ่ น้ำใสๆาาวา่อยๆไหลมาที่ละนิ ทำไม้อรันที่เยทำร้ายเรา ทำไมไม่เลียเาแฮยอน
“ ถ้าผมเลือไ้ผมเลือที่ะไม่รัุ ยุ ” แฮยอนูบลบนหน้าผาอยุเบาๆ มือเรียวปาน้ำาแบบลวๆ่อนะเินออาห้อไป
“ ถ้าันเลือไ้ ัน็เลือที่ะแ้ไเวลา ไม่ทำร้ายนายไม่ทำให้นายเสียใเมื่อัน แฮยอน ันอโทษ ”
เวลาล่วเลยมาถึ่วสาย พระอาทิย์ำลัส่อแสเิ้ายุัอลใส่ะร้าและให้เอุนไปเ็บที่เรือ แฮยอนมอมันอย่าไม่เ้าในั ยุำลัะพาเาไปไหนันนะ
“ บอหน่อยไ้มั้ยุะพาผมไปไหน ” แฮยอนเอ่ยถามึ้น ยุเียบนิ่ไม่อบ มือเรียวถูยุึให้เินามไปเรื่อยๆนระทั่ถึท่าเรือ ยุับแฮยอนยัลเรือ
“ ย๊า เ็บนะุ ” แฮยอนร้อโวยวายาลมโะหวัมอยุอย่านึโมโห ถามอะไร็ไม่อบเอาแ่นิ่เียบเินเป็นใบ้ะทันหันหรือไ
“ นั่นิ่ๆเียบๆ เี๋ยวถึแล้ว็รู้เอ ” แฮยอนระแท้นลบนเบาะ้าๆนับรอไม่นานเรือ็เลื่อนที่ออาฝั่วามเร็วอเรือ่อยเร่ึ้น แฮยอนไ้แ่มอวิวทิวทัศน์ไปเรื่อยโยมียุลอบมออยู่เป็นระยะ นระทั่เรืออเาะเล็ๆเาะหนึ่
“ ว้าววววว สวยัเลยเนอะุ ” แฮยอนมอาลุวาว สุยอไปเลยมีทั้ปลาัวเล็ๆทั้ปะารัสีๆเ็มไปหม ราวนี้ละแฮยอนะว่ายให้ำไปเลย
“ มาิน้าว่อนสิันให้แม่บ้านทำไว้ให้ ” แฮยอนโบมือให้ยุเป็นเิว่าไม่หิว าเรียว่อยๆวิ่ลน้ำอย่ารวเร็ว ่อนะ่อยๆำูสิ่มีีวิใ้ท้อทะเล ทำให้นที่มออยู่บนฝั่อย่ายุอยิ้มามไม่ไ้
“ มาเล่น้วย้วยันสิุ ปลาสวยๆเ็มไปหมเลยน้า ” แฮยอนวัมือเรียยุที่นั่มวิวอยู่บนเสื่อปินิ ยุส่ายหัวเบาๆ
“ เอะอุส่าห์วน หยิ่ริเลอะ ” แฮยอนแลบลิ้นใส่ยุ็ะว่ายน้ำเล่นับฝูปลา่อ เสียหัวเราะิััไม่หยุ นยุเริ่มะสนใแล้วว่าทำไมแมวน้อยถึหัวเราะไม่หยุมีอะไรให้หน้าสุรไหนัน มือเรียวถอเสื้ออไว้บนเสื่อ็ะ่อยๆเินลไปในทะเลรที่แฮยอนยืนอยู่
“ ทำอะไรหัวเราะอยู่ไ้ ” แฮยอนสะุ้ใมือเรียวรีบว้าไหล่ยุไว้ ยุสอแนล้อเอวแฮยอนไว้แน่นทำให้ทั้สอแนบิัน
“ ไหน เอ่อ ไหนบอไม่เล่นไ ” แฮยอนอบเสียะุะั
“ อยาเห็นปลาัๆมั้ยละ เี๋ยวพาไปู ” ยุระับแนที่ลอเอวแฮยอนให้แน่นึ้น่อนะ่อยๆเินลไปรลาทะเล
“ หลับานะเี๋ยวะไ้เห็นปลาัๆ ” แฮยอนหลับาพริ้มอย่ารวเร็ว ยุ่อยๆนับหนึ่ถึสาม่อนะุแฮยอนให้ำิ่สุใ้ท้อทะเล ยุ่อยๆประบูบแฮยอน้าๆไม่มีารลุใๆ แฮยอนปล่อยัวให้ล่อลอยอยู่แบบนั้น ทั้สอระับอให้แน่นึ้นนระทั่รู้สึที่ออิเนในปอใล้หม แฮยอนโผล่ึ้นมาาใ้น้ำ
“ อบมั้ย แฮยอน ” แฮยอนไม่รอให้ยุพูอะไรไปมาว่านี้ ปาเิเ่อัารประบปายุ ลิ้นเล็ๆ่อยๆสอแทรเ้าไปในโพรปายุ ะหวาไปทั่วอย่านไม่รู้ภาษานั ยุันลิ้นเล็ๆอแฮยอนลับ่อนะเป็นฝ่ายบุแฮยอนะเอ ทั้สอู่ำันอยู่เนิ่นนาน็ที่ยุะเป็นฝ่ายผละออ
“ ันรันายนะแฮยอน ” มือเรียวยาวลูบแ้มนรหน้าเบาๆแฮยอนเอียหน้าบลับมืออยุ
“ ผม็รัุยุ ”
30 %
อ้ายยยยยยย หวานะปลาหายหม
ิไว้่อนอี 70 นะรัเี๋ยวะมาลให้
ความคิดเห็น