คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : OS | iKON - SURPRISE (BOBBY x ??? )
PS.ฟิคเรื่องแรก555555555แต่งไม่ดีหรอก55555555555555 อย่าด่าน้อง ยอมแล้ว5555555555555555(´Д｀|||) แต่งสนองนี้ดตัวเองเฉยๆ5555555555555555555555555555555555555555555กี๊ด
- - - - - SURPRISE - - - - -
“คัท!” เสียงผู้กำกับดังขึ้นท่ามกลางกองถ่ายโฆษณาพร้อมกับบอกให้ ‘บ็อบบี้’ ไปพักก่อนจะถ่ายใหม่ในซีนเดิม วันนี้บ็อบบี้ทำงานได้ไม่เต็มที่นัก ถึงสีหน้าท่าทางที่แสดงออกมาจะดูสดใสร่าเริงดี ยิ้ม และโบกมือให้แฟนคลับอย่างเป็นกันเอง แต่จริงๆ แล้วเขากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง และนั่นก็ส่งผลให้สายตาที่สื่อออกมาค่อนข้างเศร้าและกังวล ผู้กำกับจึงสั่งให้บ็อบบี้ไปพักเพื่อทำจิตใจให้ผ่อนคลายพร้อมที่จะถ่ายงานได้ต่ออย่างเต็มที่
ระหว่างที่เดินจากกองถ่ายมายังห้องพัก มีแฟนคลับมากมายมาคอยให้กำลังใจและถ่ายรูป เขายิ้มและโบกมือให้แฟนคลับตลอดทางอย่างเต็มใจโดยไม่แสดงทีท่าว่าเหนื่อยจากการถ่ายโฆษณาเลยสักนิด เมื่อเดินมาถึงห้องพักบ็อบบี้ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าและนั่งรอโคดี้นูน่าที่จะเข้ามาแต่งหน้าทำผมเพื่อถ่ายในซีนต่อไป ระหว่างนั่งรอบ็อบบี้หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเช็คข้อความจาก ’บางคน’ ที่เขากำลังรอคำตอบจนถ่ายงานออกมาได้ไม่ดีนัก
เมื่อเห็นว่าคำตอบไม่เป็นอย่างที่หวัง บ็อบบี้ก็ส่งข้อความไปถาม’คนนั้น’ ซ้ำๆ ว่าจะมาหรือเปล่า เพราะปกติแล้ว’คนนั้น’ไม่เคยพลาดที่จะตามมาถ่ายรูปและให้กำลังใจเขาเกือบทุกครั้งที่ไปทำงาน ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล’คนนั้น’ก็มักจะตามบ็อบบี้มาเสมอ แต่ครั้งนี้เขาก็ต้องผิดหวังเพราะอีกคนดันมีงานด่วนเข้ามา เลยทำให้มาไม่ได้
บ็อบบี้กดล็อคโทรศัพท์เมื่อโคดี้นูน่าเดินเขามาเช็คหน้าตาและทรงผมสำหรับการถ่ายซีนต่อไป ถึงแม้เขาจะหยอกเล่นกับโคดี้นูน่าอย่างเป็นปกติแต่ในหัวของบ็อบบี้ตอนนี้มีแต่เรื่องของ‘คนนั้น’ที่วันนี้ไม่ยอมมาถ่ายรูปและให้กำลังใจกันเหมือนเคย ถ้าเจออีกทีเมื่อไหร่จะไม่มองไม่สนใจเลยคอยดูเถอะ
เมื่อถึงเวลาที่ต้องถ่ายต่อ บ็อบบี้ค่อนข้างทำงานได้ดีและเต็มที่กับงาน แต่ถ่ายไปกี่เทคๆ ผู้กำกับก็ยังไม่พอใจสักที ถ่ายตั้งแต่สายๆ จนตอนนี้บ่ายกว่าๆ แล้ว และแดดก็ค่อนข้างแรงเลยทีเดียว ทั้งบ็อบบี้และนายแบบคนอื่นต่างก็ต้องถอดเสื้อวิ่ง เพราะคอนเซ็ปท์ของโฆษณาคือสดใส สดชื่น แต่สายตาของบ็อบบี้ที่ถ่ายทอดออกมาค่อนข้างเศร้า ทำให้ต้องพักการถ่ายอีกครั้ง
บ็อบบี้เดินกลับเข้ามาในห้องพักและเช็คโทรศัพท์มือถือตามเดิม เผื่อว่าก่อนหน้านี้ที่คุยกับ’คนนั้น’จะเป็นการแกล้งเล่นของอีกฝ่าย
อ่านไม่ตอบ .. อ่า นี่มันทำให้เขาหงุดหงิดจริงๆ นะ บ็อบบี้ถึงกับจิ๊ปากออกมาด้วยความไม่พอใจพร้อมทั้งกดส่งข้อความไปอีกเป็นการบอกกลายๆ ว่าอีกฝ่ายกำลังจะถูกงอน
กดออกจากแอปพลิเคชั่นด้วยความหงุดหงิดใจ เขาขมวดคิ้วพร้อมทั้งเข้าแอปทวิตเตอร์เพื่อเช็คว่าวันนี้มีใครมาตามเขาบ้าง พร้อมทั้งเช็ครูปน่าเกลียดๆ ที่แฟนคลับหลายคนชอบถ่ายแล้วเอามาเมนชั่นแกล้งกันว่ามีเยอะหรือเปล่า
“ทำไมคนนี้ถ่ายรูปฉันน่าเกลียดขนาดนี้เนี่ย”
“ย๊า ทำไมรูปนี้ฟันยื่นออกมาขนาดนี้อะ”
“คนนี้ถ่ายดีอะ รูปนี้โคตรหล่อเลย เซฟแปบ”
เลื่อนดูรูปในทามไลน์ไปเรื่อยๆ พร้อมทั้งบ่นกับตัวเองคนเดียว วันนี้แฟนคลับที่มาตามไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ เพราะไม่ค่อยมีใครรู้ล่ะมั้ง บ็อบบี้คิดในใจ แต่เมื่อเลื่อนไปเรื่อยๆ แล้วเขาก็ต้องเจอกับสิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจ
ทันทีทีเห็นทวิตนั้นบ็อบบี้รีบกดส่งข้อความไปหาอีกฝ่ายทันที
บ็อบบี้รีบเดินออกมาจากห้องพักก่อนจะถึงเวลาที่ต้องถ่ายต่อ เขาเดินไปที่กองถ่ายแล้วสอดส่ายสายตามองหา’คนนั้น’ที่โกหกว่ามาไม่ได้ แต่กลับมีรูปพรีวิวของเขาที่เพิ่งถ่ายไปไม่กี่นาทีก่อนหน้านั้น ต้องขอบคุณที่วันนี้มีแฟนคลับมาไม่ค่อยเยอะ จึงทำให้บ็อบบี้มองหาได้ง่ายขึ้น ตาเรียวทอดสายตามองไปรอบๆ บริเวณกองถ่าย แล้วบ็อบบี้ก็เห็น’คนนั้น’ กำลังรัวชัตเตอร์มาที่เขา บ็อบบี้ถึงกับกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่ เขายิ้มจนตาหยีพร้อมทั้งโบกมือไปทางกล้อง ทำเหมือนเซอร์วิสแฟนคลับตามปกติ แต่จริงๆ แล้วเขากำลังยิ้มให้เขาคนนั้นเดียวต่างหาก
เมื่อโบกมือและยิ้มให้แฟนคลับจนพอใจแล้ว บ็อบบี้ก็เดินเข้ามาทางหลังกองพร้อมทั้งวานสตาฟคนนึงให้เรียก ‘คนนั้น’ ให้เดินมาหา โดยที่ตัวเขาจะยืนรออีกฝ่ายที่บริเวณหลังกอง เพราะตรงนั้นเป็นหลังเต็นท์ และแฟนคลับคนอื่นก็ไม่น่าจะเห็น เมื่อ’คนนั้น’ของเขามาถึง บ็อบบี้เอาแต่ยืนมองหน้าอีกคน และอีกฝ่ายก็ไม่ยอมพูดอะไรจนบ็อบบี้ต้องเปิดบทสนทนาก่อน
“ไหนบอกว่าไม่มาไง โกหกกันนี่” บ็อบบี้ถามพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้น
“ฉันแค่อยากมาเซอร์ไพร์สนายเฉยๆ” อีกฝ่ายตอบกลับเสียงอ้อมแอ้มคล้ายกับกลัวว่าจะถูกงอนแบบที่บ็อบบี้ขู่ไว้ในแชทจริงๆ
“ทำไมต้องเซอร์ไพร์สด้วย” บ็อบบี้ถามพร้อมจ้องอีกฝ่ายเขม็ง
“ก็.. มันใกล้จะวันเกิดนายแล้ว ฉันก็อยากจะเซอร์ไพร์สนายบ้าง ไม่ชอบหรอ” อีกฝ่ายตอบพร้อมทั้งจับตัวกล้องที่คล้องคอไว้แน่น เหมือนจะให้มันเป็นที่ระบายความกดดันยังไงยังงั้น
“นี่ จริงๆ นายไม่ต้องมาเซอร์ไพร์สฉันก็ได้นะ” บ็อบบี้ตอบพร้อมดึงมืออีกฝ่ายออกมาจากตัวกล้องพร้อมกุมมืออีกคนไว้
“น..นายไม่ชอบหรอ ถ้านายไม่ชอ...”
“แค่มีนายคอยให้กำลังใจฉันแบบนี้ แค่มีนายอยู่ใกล้ๆ ตลอดเวลาแบบนี้ ฉันก็ไม่ต้องการอะไรแล้วล่ะ ฮันบิน” บ็อบบี้ยิ้มพร้อมทั้งยื่นมืออีกข้างออกไปลูบแก้มใสของอีกฝ่ายที่กำลังขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างน่าหมั่นเขี้ยว
“อื้ม เข้าใจแล้ว งั้นฉันจะข้างๆ นายแบบนี้ตลอดไปนะ” ฮันบินตอบพร้อมยิ้มจนตาปิดให้อีกฝ่าย น่ารักขนาดนี้บ็อบบี้ไม่อยากจะทน
“งั้นรอฉันเลิกกองนะ แล้วไปหาอะไรกินกัน”
“จริงๆ นายโทรมาบอกฉันตอนนายถึงร้านแล้วค่อยให้ฉันตามไปก็ได้นะ แฟนคลับคนอื่นจะได้ไม่ผิดสังเกตไง”
“ไม่เอาอะ ไปพร้อมกันนั่นแหละ นายไม่ยอมตอบข้อความฉัน ฉันไม่ไว้ใจนาย” บ็อบบี้ตอบพลางบีบจมูกอีกฝ่ายเบาๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยว
“นี่ จะให้ฉันเอาเวลาที่ไหนไปตอบ รูปก็ต้องถ่าย พรีวิวก็ต้องลง แถมแฟนคลับก็เยอะอีก ถ้าคนอื่นจับได้ขึ้นมาจะทำยังไง” ฮันบินตอบพร้อมทำปากยื่นปากยาว น่ารักมากมั้ง
“อ๋อ ที่ไม่ยอมตอบฉันเพราะงี้หรอ ปล่อยให้ฉันว้าวุ่นอยู่ตั้งนานนะคิมฮันบิน” บ็อบบี้มองอีกฝ่ายอย่างคาดโทษ
“ย๊าๆๆๆ นายจะมาโกรธฉันไม่ได้นะ ฉันเป็นแฟนไซต์ก็ต้องลงรูปให้แฟนคลับคนอื่นดูด้วยสิ เนี่ย ฉันเลือกถ่ายรูปนายแต่มุมหล่อๆ เลยนะ” ฮันบินตอบพร้อมเอนตัวไปข้างๆ อีกคนแล้วให้ดูรูปที่ตัวเองถ่ายมา อะโด่ ฮันบินซะอย่างมีหรือจะพลาด
“แล้วอยากเป็นมากกว่าแฟนไซต์มั้ยอะครับคุณคิมฮันบิน”
- - - - - SURPRISE - - - - -
จบเถอะ 5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
เขิง บอกแล้วไงว่าแต่งสนองนี้ด 55555555555555ฮื่อ เรื่องแรกค่ะ เลิ้บ
◊ SQWEEZ
ความคิดเห็น