Prince&Maiderคุณชายหน้าใสกับคนใช้หน้าหวาน Fic {[Tao^Kacha]}

ตอนที่ 18 : การรับใช้ครั้งที่ 11 *ฟิน*(100%)

Chapter : การรับใช้ครั้งที่ 11

Couple :  Tao X Kacha

Rating : 18+ ใช้วิจารณญาณในการอ่าน

About : NC ตั้งแต่ต้นเลยล่ะกันเนอะตอนที่แล้วต้องยอมตัดออกไปขอโทษจริงๆนะครับ และที่สำคัญคุณชายเต๋ายังไม่ได้บอกรักพี่คชาเราเลยนะเว้ยเห้ย

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

-Kacha Talk-

  
   “ ยั่วเต๋าขนาดนี้อย่าหวังว่าจะให้หยุดนะครับ คนดี “

อยากอ่านNCคลิ๊กตรงนี้ครับ >>>  *ฟิน*

เดี๋ยวอีก50%จะตามมาทีหลังนะครับอ่านเอ็นซีกันไปก่อนตามสัญญา ตอนนี้กำลังเร่งแต่งเนื้อเรื่องต่ออยู่ครับ ตอนหน้าเซอไพร์ใหญ่ครับผม

เมื่อคืนกว่าผมจะได้นอนปาไปตีสองเกือบตีสองครึ่ง คุณเต๋าไปตายอดตายอยากมาจากไหนไม่รู้ล่อไปตั้งเจ็ดรอบ ไม่เห็นใจคนกำลัง(แกล้ง)ท้องอย่างผมบ้างเลย ใส่ไม่ยั้ง ถึงเมื่อคืนจะอ่อนโยนกว่าทุกครั้งก็ตามที

“ ชาครับ ตื่นได้แล้ว ไปอาบน้ำอาบท่าครับ เดี๋ยวเต๋ารอลงไปกินข้าวพร้อมกัน “ คือ...ผมไม่ได้ฝันใช่มั้ยว่าเต๋าตื่นก่อนผมจริงๆ ไม่จริง เชื่อได้ใช่มั้ย

“ ชาครับ ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวไปหาหมอสายนะครับ “ ผมพยายามขืนสังขารตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งแต่ไม่ไหว จนคนที่มาปลุกต้องเข้ามาช่วยพยุงผม

“ งื้อออ..มันไม่เช้าไปอ่อต๋าวววว “ ผมงัวเงียใส่เต๋า กว่าผมจะได้นอนนิ จะเช้าอยู่แล้ว

“ ไม่ครับนี่แปดโมงแล้วนะกว่าจะทำอะไรเสร็จก็พอดีแหละครับ “ ผมพยายามเดินแต่แล้วมันก็...ฟุบ

“ ชาเป็นไรเปล่า “ คุณเต๋าวิ่งเข้ามาดูผมด้วยสีหน้าตื่นๆ พร้อมกับพยุงผมให้ลุกขึ้น

“ ให้เป็นอะไรเล่า เมื่อคืนเต๋าอดอยากมาจากไหน ชาไม่มีแรงเดินเลยอ่ะ T^T “ ผมเบะปากใส่คุณเต๋า ก็มันจริงนิ แค่เหยียบพื้นขามันก็สั่นอย่าว่าแต่จะยืนเฉยๆเลยครับ

“ ปะๆ เดี๋ยวเต๋าอาบให้ คราวนี้เต๋าไม่ทำอะไรจริงๆสัญญา “ ผมพยักหน้าและเดินเข้าห้องน้ำไป

หนึ่งชั่วโมงผ่านไปกับการอาบน้ำก่อนไปหาหมอ

“ ต๋าวว ไหนเต๋าบอกว่าจะไม่ทำชาไง “ ผมหันไปแขวะคนที่พูดพร่ำสัญญาก่อนเข้าไปอาบน้ำ สุดท้ายก็เสร็จมันไปรอบหนึ่ง ซวยแต่เช้าเลย

“ ก็ชายั่วเต๋าทำไมเล่า “ ผมถลึงตามองคนพูดที่ไม่อาบปากเลยแม้แต่นิด

“ แค่ยืนเองชายังทำไม่ได้เลย และนับประสาอะไรที่จะมายั่วเต๋า คราวหลังหัดระงับอารมณ์ตัวเองบ้างนะ “ ไม่อยากบอกว่าผมก็ห้ามไม่ได้เหมือน แค่ได้สัมผัสตัวคุณเต๋าสติผมก็แทบกระเจิงแล้ว อย่าว่าแต่จะห้ามเลยครับ

“ ก็ได้ๆ เต๋ายอมแพ้ ไปแต่งตัวกันเถอะจะได้ไปหาหมอกัน “ ข้าวยังไม่ได้กินเลยพ่อคุณจะรีบไปไหน

“ แล้วไม่กินข้าวหรอเต๋า ชาหิวนะ “ เรื่องกินนี่ไม่ได้ครับสำหรับคนท้อง(หลอกๆ)อย่างผมต้องกินอาหารให้ครบห้าหมู่

“ กินสิ กินก่อนไปไง รีบแต่งตัวแล้วรีบไปกินกันนะครับคนดี “ คุณเต๋าพูดจบก็จับผมนั่งลงบนเตียงก่อนที่จะลากสังขารไปหยิบเสื้อผ้าในตู้มาเปลี่ยนให้ผมกับเจ้าตัวเอง

“ พี่เต๋ากับพี่ชาทำไมวันนี้ตื่นเช้าจังเลยอ่ะครับเมื่อคืนเล่นซะเกือบตีสองครึ่งไม่ใช่หรอ ได้ไปกี่รอบล่ะนั่น “ คุณเจมส์ไปรู้มาจากไหนล่ะนั่น

“ เจมส์ไปถามอะไรเขาแบบนั้นล่ะ นิสัยไม่ดีเรื่องส่วนตัวของคนอื่นยังจะไปยุ่งอีก แกนี่ไม่ได้เรื่องเลย พี่บอกแกแล้วใช่มั้ย “ คุณต้นหันไปว่าคุณเจมส์แอบสงสารอยู่เหมือนกันนะเนี่ย

“ ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ต้น อย่าไปว่าเจมส์เลย “ ผมหันไปส่งยิ้มหวานๆให้พี่ต้น

“ อ้าวแล้วพี่คชาเป็นอะไรหรอครับทำไมพี่ต้องต้องช่วยพยุงด้วยอ่ะ “ ป้าบบบ!! คุณต้นปัดกะโหลกคุณเจมส์ไปหนึ่งทีเน้นๆ ทำเอาคุณเจมส์หน้าเสียไปทันที ผมถอนคำพูดที่บอกว่าคุณเจมส์สงสารเป็นสมควรโดนทันมั้ยครับเนี่ย

“ ชา เต๋าว่ารีบกินข้าวกันเถอะนะ “ คุณเต๋าพาผมมานั่งเก้าอี้ตัวข้างๆตัวเองก่อนที่จะมีแม่บ้านเดินเอาอาหารเช้ามาให้และนั่งจ้วงอาหารกันอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อที่จะทำเวลา

“อิ่มแล้วครับ ชาอิ่มมั้ย? “ คุณเต๋าที่จ้วงอาหารหมดไปแล้วอย่างรวดเร็วหันมาหาผมที่กินเพิ่งหมดไปตามๆกัน

“ อิ่มมากๆเลย เต๋าไปเหอะเดี๋ยวสาย “ ผมหันไปเร่งคุณเต๋าแต่ถูกคำถามดักทางของคุณต้นซะก่อน

“ จะไปไหนกันหรอ ทำไมรีบกันจังเลย “ จะตอบยังไงละเนี่ย ถ้าบอกว่าพาผมไปโรงบาลนะมีหวังแห่กันมาหาผมทั้งบ้านแน่ๆ จะตอบว่าไรดีว้า?

“ เต๋ากับชาจะไปเขตอ่ะ ไปจดทะเบียน พี่ต้นกับเจมส์ไปป่ะ? “ คุณเต๋าตอบแบบกวนๆไปแต่ไม่วายก็ยังแซวคู่นี้อีก ผมละแอบสะใจเบาๆ

“ รีบๆไปเถอะเต๋า พี่ละเพลียกับแกจริงๆ “ คุณต้นบอกไล่ผมกับคุณเต๋า ไม่บอกไล่ผมก็จะไปอยู่แล้วล่ะครับ

ณ โรงพยาบาล TK

“ ขอเชิญคุณ นนทนันท์ อัญชุลีประดิษฐ์ ที่ห้องตรวจ สาม ค่ะ “ พยาบาลสาวสวยเรียกให้ผมเดินเข้าไปในห้องตรวจที่พี่ต้อลเป็นคนตรวจอยู่แต่ก็ถูกสายตาเกือบทุกคู่ว่าทำไมเป็นผู้ชายสองคนเดินเข้าห้องตรวจครรภ์ น่าแปลกใจใช่มั้ยล่ะครับ พยาบาลยังตกใจเลยครับ

หลังจากที่เข้ามาตรวจในห้องตรวจได้ไม่นาน พี่ต้อลก็เอาเครื่องอะไรไม่รู้มาจี้ที่ท้องผม แล้วภาพมันก็ฉายทางจอข้างหน้าของพวกเราสามคน

“ คุณพ่อเห็นมั้ยครับ ก้อนเนื้อตรงนี้อ่ะครับ เป็นก้อนเนื้อที่ต่อไปจะไปเป็นเด็กอ่อน แต่เท่าๆที่หมอดูแล้วเนี่ยมีโอกาสได้เป็นลูกแฝดสูงทีเดียวนะครับ อย่างนี้มีลุ้นแล้วนะครับคุณพ่อ น้องชา " พี่ต้อลพูดอธิบายประกอบภาพบนจอแล้วหันมายิ้มกรุ่มกริ่มให้ผมกับคุณเต๋า

ครืด ครืด... ครืด ครืด...

“ ผมขอตัวซักครู่นะครับคุณหมอ คุยกับชาไปก่อน “ คุณเต๋าขอตัวออกไปรับโทรศัพท์ข้างนอก เหลือแค่ผมกับพี่ต้อลเท่านั้นที่อยู่ในห้องตรวจ

“ พี่ต้อลเล่นสมจริงมากเลยครับ เป็นชา ชาก็เชื่อนะว่าชาท้องจริงๆนะเนี่ย “ ผมหันไปพูดติดตลกกับพี่ต้อลแต่ผลที่ได้รับกลับมาคือสีหน้าแบบตกใจปนกับความเฉยชา

“ พี่ต้อลมีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าครับ “ ผมหันไปถามพี่ต้อลอย่างสงสัยทำไมต้องทำหน้าแบบนั้น

“ ชา เรื่องที่ชากุขึ้นมาอ่ะมันเป็นเรื่องจริง พี่ก็ไม่เข้าใจหรอกนะว่าทำไมมันเป็นอย่างนี้ พี่พูดแล้วอาจจะงง พี่จะพูดสั้นๆเลยนะชา ชาท้องจริงๆ ชาจะเป็นแม่คนแล้ว ชาไม่ได้โกหกคนอื่นไม่ได้โกหกตัวเอง ชาจะเป็นแม่คนแล้วจริงๆ “

“ ไม่จริงอ่ะพี่ต้อล ชาเป็นผู้ชายนะ ชาจะท้องได้ไง ชาไม่เชื่ออ่ะ “ ผมส่ายหน้ารัวไปมาอย่างตกใจกับสิ่งที่เจอ ผมไม่เชื่อ ไม่เชื่อเด็ดขาด

“ อ๊ะ คุณเต๋าครับ ตอนนี้น้องคชาท้องได้เดือนกว่าๆแล้ว ย่างเข้าเดือนที่สองให้ลดการมีเพศสัมพันธ์ลงนะครับ เพราะอาจทำให้กระทบกระเทือนถึงเด็กในท้อง ช่วงนี้อยากทำก็รีบลงมือนะครับเดี๋ยวจะหมดโอกาสซะก่อน “ แหม ... ถ้าจะให้ท้ายกันขนาดนี้อ่ะนะ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปคชาคงโดนคุณเต๋าทำตั้งแต่หัววันยันท้ายวันแน่พูดอย่างนี้อ่ะ

“ ขอบคุณนะครับคุณหมอ “ คุณเต๋ายกมือไหว้ขอบคุณว่าที่พี่เขยในอนาคตของผม

“ ไม่เป็นไรครับว่าที่คุณหมอ ชาก็ดูแลตัวเองดีๆนะจะเป็นแม่คนแล้ว อาจจะเป็นลูกแฝดก็ได้นะ เดือนหน้าเดี๋ยวพี่จะนัดเรามาหาอีกทีเพื่อตรวจและดูแลกันไปเรื่อยๆนะ แล้วเจอกันนะครับ เรื่องนี้เดี๋ยวพี่จะบอกพี่นัทให้ สงสัยต้องดีใจแน่ๆจะได้เป็นลุงแล้ว “ ผมนึกถึงหน้าพี่นัทแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ แต่ผมต้องอุ้มท้องถึงเก้าเดือนกันเลยหรอ?

“ โอเคไว้เจอกันเดือนหน้านะครับคุณหมอ ขอบคุณครับ ปะชา กลับกัน “ ประโยคแรกๆพูดให้พี่ต้อลสวนประโยคหลังบอกกับผม ผมจะเป็นแม่คนแล้วหรอ

“ ขอบคุณนะครับพี่ต้อลถ้าชาว่างชาจะแวะมาหานะครับ “ ผมยกมือไหว้พี่ต้อลก่อนที่คุณเต๋าจะช่วยพยุงผมให้เดินออกมาจากห้องตรวจ ณ.จุดนี้(?) ผมยังไม่หายอึ้งจากคำบอกเล่าของพี่ต้อลเมื่อกี้เลย จะว่าน่าเชื่อมันก็น่าเชื่อแต่มันติดที่ผมเป็นผู้ชายนี่สิ

“ ชาคิดอะไรอยู่หรอครับ เต๋าเห็นเหม่อๆ “ ตั้งแต่คุณเต๋ารู้ว่าผมท้องก็ทำตัวดีกับผมขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว มันเพิ่มมากขึ้นจนน่าตกใจ

“ อ่อ ชาคิดว่าจะได้ลูกผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะ เต๋าอยากได้หญิงหรือชายอ่ะ “ ผมถามเต๋า เป็นคำถามที่เบสิกมาก

“ เต๋าอยากได้ผู้ชายครับ จะได้ไม่ง่องแง่ง “ เต๋าพูดเพื่อไม่ให้ผมคิดมากแต่มันก็อดไม่ได้อยู่ดี

“ แล้วชาอยากได้หญิงหรือชายอ่ะครับ “ เต๋าถามผมกลับบ้าง แล้วผมอยากได้หญิงหรือชายดีนะ?

“ หญิงหรือชายก็ได้ สุดท้ายมันก็คือลูกของชากับเต๋าอยู่ดี “ ผมหันไปตอบเต๋าพร้อมกับส่งยิ้มแบบจริงใจให้อย่างมีความสุข

“ เต๋ากับชาไม่ได้หรอ ทำไมต้องเป็นชากับเต๋าด้วยอ่ะ “ แหนะ พออารมณ์ดีขึ้นหน่อยก็เกรียนใส่ทันทีเลย ไอ้พ่อคนนี้นิ

“ ชากับเต๋านั้นแหละดีแล้ว น่ารักออก “ ผมตอบกลับไปแบบเกรียนๆ

“ ชาเดี๋ยวนี้คิดจะออนท๊อปหรอไงครับ “ อะไรของเขา วันๆคิดแต่เรื่องพวกนี้หรอไงเนี่ย เพลียจริงๆ

“ เอ้า!! เมื่อคืนชาก็ออนไม่ใช่หรอ “ ผมโต้กลัยคืนไปอย่างไม่คิด

“ ไม่ใช่อย่างนั้นชา หมายถึงคนที่รุกอ่ะรุก “ แอร๊ย ถ้าจะไม่อาบปากขนาดนี้ คชาเขินแทนเลยอ่ะ >///<

“ เมื่อคืนชาก็ลุกเถอะ ลุกขึ้นลุกลงไง “ ลุกขึ้นลุกลง ผมคิดได้ยังไงเนี่ย เขินตัวเองหว่ะ รีบหนีออกจากมาจากคุณเต๋าดีกว่า เดี๋ยวโดนแซวคืนแล้วจะเขินมาขึ้นไปกว่านี้ ตอนนี้ขอทำใจก่อน

“ ชาพูดแบบนี้หมายความว่าติดใจใช่ป่ะ แบบนี้เต๋าก็ให้ได้ตลอดๆนะ เต๋าก็ชอบ “ ไอ้บ้าเอ้ยยย กรูเขินนะเว้ยย!! >///<

“ เวลาชาเขินแล้วน่ารักที่สุดในยี่สิบสามโลกเลยครับ “ ผมหันไปมองหน้าคุณเต๋าแบบเอือมที่สุดในยี่สิบสามโลก

“ เว่อร์ กลับกันเถอะเต๋า “

“ ปะๆ ชารอข้างหน้าโรงบาลนะ เดี๋ยวเต๋าวิ่งขึ้นไปเอารถแปปเดียว เจอกันนะครับ ฟอดดดดด.. “ คุณเต๋าฉวยโอกาสหอมแก้มผมก่อนจะวิ่งหนีขึ้นไปเอารถ แหม ถ้าจะฉวบโอกาสกันกลางโรงบาลขนาดนี้ เกรงใจสถานที่ราชการบ้างเถ๊อะ!!

ใช้เวลาไม่นานนักก็มาถึงที่บ้านอย่างปลอดภัย หายห่วง

-Tao Talk-

   ผมกับคชามาถึงบ้านอย่างปลอดภัยแล้วครับ

ผมดีใจมากที่รู้ว่าตัวเองจะเป็นพ่อคนเต็มตัวเลย ถึงจะเร็วไปหน่อยแต่ถ้าชีวิตคู่ของผมคือคชาผมก็โอเคนะครับ และยิ่งมีโอกาสเป็นแฝดด้วยนี่สิทำให้ผมยิ่งตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกก็อย่างที่คชาบอกแหละครับจะเพสไหนก็ได้ผมไม่สนเพราะเป็นลูกของผมกับคชา

ผมเดินเข้ามาส่งคชาถึงห้องนอนก่อนจะรีบไปหาคุณพ่อ เพราะตอนที่โทรศัพท์เข้าตอนที่หาคุณหมออยู่พ่อผมนี่แหละครับที่โทรไปหาผม บอกว่ามีเรื่องเร่งด่วนจะคุย

“ ชาเดี๋ยวเต๋าไปหาพ่อแปปนึงนะ พ่อเรียกให้เต๋าไปคุยด้วยไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไร เต๋าจะรีบคุยรีบมานะครับ คนดี “ ผมแอบหอมแก้มว่าที่คุณแม่ที่แสนจะน่ารักของผม เพราะน่ารักอย่างนี้ไงผมถึงอดใจไม่ค่อยจะไหวอ่ะ

“ พอแล้ว ไปหาคุณท่านได้แล้วหน่าเต๋า เดี๋ยวคุณท่านก็รอนานหรอก ไปดีมาดีนะ “ คนตัวเล็กเขย่งปลายเท้าขึ้นมาจุ๊บแก้มผมเบาๆทีหนึ่งก่อนจะส่งสัญญาณโบกมือไล่แปลว่าให้ไปได้แล้ว ผมเลยต้องจำใจออกมาจากห้องของตัวเอง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“ พ่อครับ เต๋าเอง “ ผมตะโกนเข้าไปในห้องทำงานของคุณพ่อ ซึ่งเป็นมารยาทอยู่แล้ว

“ เข้ามาสิเต๋า บอกมีเรื่องดีๆจะบอกแก “ เรื่องดีๆ?

“ เรื่องดีๆที่ว่าของคุณพ่อคืออะไรหรอครับ “ ตอนนี้ผมเห็นคุณพ่อยิ้มแก้มแทบปริ มีอะไรหรือเปล่าหรือรู้ว่าคชาท้องลูกกับผมแล้ว

“ คือ..จำหนูยูกิได้มั้ยเต๋า “ ยูกิ อ๋อ ผีญี่ปุ่นนั่นหน่ะนะ

“ จำได้ครับ ทำไมหรอครับคุณพ่อ “ คุณพ่อยิ้มอย่างนี้ผมยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่เลย

“ พ่อคุณกับคุณพ่อของหนูยูกิไว้ ว่าถ้าน้องเรียนจบเมื่อไหร่ พ่อจะให้เรากับน้องแต่งงานกัน “ แต่งงาน!!

“ ไม่ เต๋าไม่แต่งอ่ะครับคุณพ่อให้เต๋าแต่งได้ไง ให้ตายไงเต๋าก็ไม่ยอม “ ไม่ต้องมีการกลั่นกรองออกมาจากสมองซักนิดในการให้คำตอบกับคุณพ่อ

“ แกลองเอากลับไปคิดดูก่อนก็ได้นะ “ ผมส่ายหัวปฏิเสธทันที

“ แล้วน้องแพรวสุดแสนจะหวานแหววของคุณพ่อล่ะครับ “ ผมถามคุณพ่อถึงว่าที่คู่หมั้นคนปัจจุบันของผม

“ เดี๋ยวพ่อยกให้เจ้าต้นมัน “ ซะงั้นหน่ะ ทำไมอะไรถึงต้องเป็นแบบนี้

“ ยังไงเต๋าก็ไม่แต่งครับพ่อ “ หัวเด็ดตีนขาดยังไงผมก็ไม่แต่งกับยัยผีญี่ปุ่นนั่น

“ ยังไงแกก็ต้องแต่ง ยังไงแกก็ขัดคำสั่งพ่อไม่ได้เข้าใจมั้ยเต๋า “

                                                             Tobecontinue

TalK By WriteR ‘ตอง’

จบแล้วกับตอนนี้ อยากจะบอกว่าพี่เต๋ากับพี่คชายังไม่บอกรักกันเลยนะครับ

ตอนหน้าเป็นตอนพิเศษนะ เรื่องหลักรออีกนิดนะครับ

ผีญี่ปุ่นจะออกมาทำความปั่นป่วนหัวของผู้อ่านทุกคนเรื่อยๆ เตรียมตัวรับมือกันดีๆเน้อ

สุดท้าย NCคงหายไปอีกนานเลยหลังจากแต่งอีกตอนหนึ่งจบจนกว่าพี่คชาจะคลอดไม่ว่ากันนะครับ