กลอนของพี่ชาย

เนื้อเรื่อง

…Love Is Violet…

...ความรักที่มืดมน              ฉันท์รักสีม่วง       หมองมัวนัก

...หนทางที่ ไม่มีใคร            เหมือนที่รักใครคนหนึ่ง    ซึ่งวางเฉย

...เวลา     ที่เสียไป                 รักในความเหินห่าง            และร้างเลย

...ไม่มีใคร ให้อาวรณ์          หรือความเคย        ที่ได้อยู่ไกล้ชิดกัน

 LLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL

มิใช่เธอหรอกนะที่เป็นฝ่ายผิด

ฉันรู้ต่างคนต่างมีชีวิต

                                ไม่มีสิทธิ์บังคับหัวใจใคร

                                                ฉันยังคงรักเธอ รักเธอ ได้ยินไหม

                                                                ที่ผ่านมาจะเป็นความทรงจำตลอดไป

                                                                                สิ่งที่เธอให้ไว้ คือความผูกพันธ์

LLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL

สำหรับฉัน J ก็จะเป็นคนเก่า

                แต่จะไม่เศร้า L กับความร้าวฉาน

เพราะวันวาน J  ก็คือวันวาน

                ผ่านมาแล้ว L  ก็ผ่านไป

LLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL

ถึงรักเรา จะเก่าไปนิด         ฉันไม่เคยซึ้งใครในชีวิต

                ใช่ว่าจะผิดที่ตรงไหน     อาจคิดซึ้งเขาเข้าก็ได้

                                เธอถึงไปมีใคร (ใหม่)        คนอย่างฉันซึ่งไม่เคยซึ้งใคร

                             ทิ้งให้ฉันอาวรณ์          อาจซึ้งใจ คนซึ่งไม่ซึ้งเรา

LLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL

กี่ครั้ง…ที่เราทะเลาะกัน

กี่ครั้ง...ที่เราต่างหันหลังให้

กี่ครั้ง...ที่ปรับความเข้าใจ

“อีก” กี่ครั้ง...ก็ได้ ถ้าเป็นเธอ

LLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL