คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : part 4 : ร่างทรง!!!
คนดีที่โลกรอ 'หมอยุนโฮ'
ความเดิมตอนที่แล้ว.....
ยุนโฮและยูชอนเดินทางไปรักษานายน้อยของบ้านตระกูลคิม แล้วยูชอนก็เกิดปิ๊งนายน้อยขึ้นมา..... จากการสันนิษฐานโรคของนายน้อยแล้ว ก็ยิ่งทำให้ยูชอน หรืออดีตองค์รัชทายาทได้ใกล้ชิดจุนซู หรือนายน้อยบ้านตระกูลคิมมากขึ้น.... รวมทั้งยุนโฮด้วย....
.
.
.
ตอนที่4 : ร่างทรง=[]=!
จากการวินิจฉัยโรคของยูชอน.... ทำให้ยูชอนและยุนโฮต้องเข้าๆออกๆบ้านตระกูลคิมบ่อยๆ..... วันนี้ก็เช่นกัน...ที่คุณหมอชื่อดังอย่างยุนโฮต้องนั่งๆนอนๆอยู่กับเรือนรับรองของบ้านตระกูลคิม....
ร่างสูงยังคงนึกในใจ.....
'ตกลงพวกเมิงเชิญกรูมารักษาให้นายน้อยจุนซู....หรือพวกเมิงเชิญกรูมานั่งๆนอนๆเล่นกันแน่เนี่ย......'
"เฮ้ออออออ" ยุนโฮถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบหนังสือพิมพ์ซุบซิบดารา ที่อ่านมาได้เป็นรอบที่สิบของวัน จนแทบจะจำได้ทุกตัวอักษรแล้ว ขึ้นมาอ่านทบทวนความจำอีกครั้ง.....
ครืด~
ประตูถูกเลื่อนออกเบาๆโดยนายท่านบ้านตระกูลคิม หรือ คิมแจจุง ผู้ชายคนแรกที่ได้เป็นซังกุงห้องเครื่อง.... ยิ้มบางฉาบบนใบหน้าสวยนั่นอย่างไม่น่าไว้ใจ.....
"ท่านหมอยุนโฮ....." แจจุงเรียกเสียงหวาน....
"อ.....ขอรับ....."ยุนโฮก้มคำนับแจจุง
"ไม่ต้องมีพิธีรีตองขนาดนั้นก็ได้....." แจจุงเอื้อมมือไปแตะแขนยุนโฮเบาๆ ทำเอาชายหนุ่มสะดุ้งเฮือก......
ความรู้สึกมันเบาโหว๋งงงงงง เหมือนลอยอยู่บนบนนกก็ไมปาน.....โอ้วววว แจจุ๊ง!!!(คิดลึกอะพี่หมี- -+" ม๊าแจแค่แตะเองนะ.....มาอะไรเบาหวงเบาหวิว*-*)
"ท....ท่านหมอ....เป็นอะไรไป......"
ทันใดนั้นเอง ยุนโฮก็ชักกระตุกเหมือนคนเป็นลมบ้าหมู!!! ร่างสูงกระตุกอย่างแรงก่อนจะกระตุกถี่ๆๆๆๆ ขึ้นเรื่อยๆ น้ำลายเริ่มไหลฟูมปาก!..... ทำเอาร่างบางทำอะไรไม่ถูก.... มือบางเขย่ากายของยุนโฮแรงๆ
"ข....ข้า.....อ๊า!!!!"
"ท...ท่านหมอ!!!!!" แจจุงเริ่มใจไม่ดีเมื่อเห็นร่างสูงตรงหน้าชักดิ้นไปมา..... "ท...ท่านอย่าเป็นอะไรไปนะ.......ใครอยู่ข้างนอกบ้าง....ช่วยท่านหมอที!!!"
ทันใดนั้นเอง.... จากร่างสูงที่ดูติงต๊องปัญญาไม่เต็ม แต่หน้าตาหล่อดี- -" ก็กลายร่างมาเป็น.....
เป็น......
.
.
.
.
.
.
.
.
"หวังเฉา...หม่าฮั่น!!!......จางหลง....จ้าวหู่.....องครักษ์จั่นเจา!!....หายไปไหนหมด!!!!"
หลังจากได้ฟังประโยคด้านบน- -" ก็น่าจะทราบแล้วว่า..... ยุนโฮกลายร่างเป็น.... เป็น.....
"เป็นหงอคงชิมิ?" ยูชอนโผล่หน้าออกมาตอบจากหลังฉาก.....
((ยังไม่ถึงฉากเธอย่ะไอ้พี่มิคกี้......หงอคงบ้านเธอมีองครักษ์ชื่อจั่นเจารึไง- -"))
"ทะ....ท่าน.....ท่านคือ....."
แจจุงหน้าซีดเผือด มือเล็กๆตะเกียดตะกายให้ออกห่างร่างสูงตรงหน้าที่สุด...... !!!
"อะไรกัน!......ข้าเป็นใครเจ้าไม่รู้รึไง....."
"....ก....ก็....ขนาดท่านยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นใคร.....ล...แล้วข้าจะรู้ได้ไงเล่า!!!" แจจุงตอบ.... ทำเอาร่างตรงหน้าต้องเกาหัวแกรกๆ....
"เออ...ข้าลืมไป...ว่าวันนี้ข้ามาประทับทรง.....เจ้ายุนโฮมัน....."
คำตอบของร่างตรงหน้าทำเอาแจจุงได้รู้ว่า..... ยุนโฮนั้นมีงานพิเศษเป็นร่างทรงนั่นเอง.... - -"
"ล...แล้วท่านมีธุระอันใด......" แจจุงพูดจาตะกุกตะกัก.... สร้างความไม่พอใจให้ชายที่มีจันทร์เสี้ยวบนกลางหน้าผากไม่พอใจยิ่งนัก!!!
"พูดจาตะกุกตะกัก....เปาไม่ปลื้ม!!......เอามันไปศาลไคฟง!!!"
ร่างนั้นแผดเสียงตะโกนลั่นก่อนจะชี้นิ้วสั่งอย่างราชินี... ทว่า.... แจจุงก็ยังนั่งอยู่ที่เดิม.... ยังไม่เห็นจะมีใครจับตัวแจจุงไปศาลไคฟงเลย - -"
"เอ่อ...ข้าลืมไป....ว่า...ข้าประทับทรงอยู่อ่านะ....คือวันนี้ข้ามาเพื่อจะบอกว่า.........เกิดโรคระบาดที่หมูบ้านใกล้ๆนี้...อีกไม่นานก็อาจจะลามมาถึงเมืองหลวง....ข้าว่า...พวกเจ้าน่ะควรส่งหมอไปยับนั้งโรคระบาดก่อนจะดีกว่า.......แฮ่ก..แฮ่ก...แฮ่ก.....เหนื่อยโว้ย"
ท่านเปาในร่างของยุนโฮพูดรัวเร็วปานจรวด ก่อนหยุดหอบแฮ่กๆ ลิ้นหนาห้อยออกมานอกปาก....
–"- ยุนโฮ....นายอย่าทำอะไรที่น่าเกลียดมากกว่านี้อีกเลยนะ...ฉันขอร้อง.... แจจุงคิดในใจ.... ที่เขาทำได้ตอนนี้คือการยิ้มแหย๋ๆ ให้กับร่างตรงหน้าเท่านั้น.....
"เอ่อ....แล้วเมื่อไหร่ท่านจะออกจากร่างท่านหมอเสียทีล่ะ...ข้ามีธุระจะปรึกษากับท่านหมอขอรับ..." แจจุงเอ่ยอย่างนอบน้อมตามภาษาคนหน้าตาดี...- -
ทันใดนั้นเอง!!!! ร่างกายของยุนโฮก็กระตุกสั่นอีกครั้ง!! ร่างทั้งร่างจะผุดลุกขึ้น - -"แล้ว...
.
.
.
เต้นบัลเลย์ในจังหวะสามช่า.... ยังไม่พอ!!! เมื่อท่านโทรมาในเวลา10นาทีนี้.... ท่านจะได้ดูฟรีๆ!!! หมอยุนโฮเต้นท่านชูศรี กะ โหน่ง ชะชะช่า โอ้วมายก็อดดดดดดด!!!
((นี่เป็นความต้องการส่วนลึกของผู้แต่งโปรดอย่าใส่ใจ......))
"ข้าว่ามันไม่ดีเลยนะ....." อยู่ดีๆยุนโฮที่เต้นท่าโหน่งก็หยุดเต้นหันมาทำหน้าละห้อยใส่คนเขียน.....
[มันไม่ดียังไงล่ะท่าน]
"มันไม่เท่เลยอะ.....ขอเต้นท่าที่เท่กว่านี้ได้ไหมอะ....ขอแบบ...ยูโนวยุนโฮ วงดงบังชินกิเต้นเพลง O Jung.ban.hub อะ" เขาว่าก่อนจะทำแก้มป่อง- -" น่าหยิกซะไม่มี><
[ให้เต้นอะไรก็เต้นไปเหอะ....ได้ค่าตัวไปแล้วอย่าเรื่องมาก!...หน้าตาอย่างท่านมันเทียบไมได้กะยุนโฮโอปาของฉันเลยนะยะ!!!]
"ใจร้าย....._ _"
และแล้วยุนโฮก็จำยอมต้องเต้นท่าโหน่งชะชะช่าต่อไป......
.
.
.
แต่ทว่า
But but but!!!
อยู่ดีๆร่างสูงก็กระตุกอีกครั้งก่อนจะล้มตึงลงไปกับพื้น !!
"โอ้วมายก็อดดดดด!!!" ร่างบางตะโกนแหกปากเสียงดัง โอ้วมายก็อด!!! ก่อนจะตัดสินใจควักบางอย่างออกมากจากกระเป๋าของตนเอง!!
แจจุงมองซ้าย (= = ) แจจุงมองขวา ( = =) แจจุงมองด้านหน้า ( - - ) แจจุงมองข้างล่าง.... ( _ _)
ไม่มีคน!!! โฮะๆๆๆๆๆ มันเป็นโอกาสทองแล้วที่เขาจะได้ปลดปล่อยมันออกมาเสียที!! วะ5555+
"โอมมะลึกกึ๊กกึ๋ย มะลึกกึ๊กกึ๋ยยยยยยยยยยย ด้วยความเรียบง่าย~"
ทันใดนั้นเอง!!! ชุดฮันบก(????) ของแจจุงก็กลับกลายเป็นเกาะอกสีชมพู โอ้วมายก็อด!!! -"- คทาอันเล็กๆห้อยกระดิ่งติดอยู่ที่มือของเขา..... กระโปรงฟูฟ้องโดนลมพัดไปมา...... ร่าบางค่อยๆนั่งยองๆในท่าของ L เรื่องเดธโน้ต..... แต่นั่น!!!
นั่นมันผิดสังเกตชะมัด.....
คนเขียนเลยถามว่า- "- (เอาอีกแล้วตรู กลัวไม่ได้ออกT T")
[แจจุงโอปาคะ......]
"ขาคุณน้อง...."
[ทำไมไม่นั่งดีๆล่ะคะ.....]
แจจุงกัดปากส่งเสียงซี๊ดซ๊าด......
"ก็ลมมันเย็นอะ......"
- -" [ ไม่ถามแล้วค่ะ....เล่นต่อเหอะ....]
และแล้วแจจุงก็นั่งท่า ทาทาในMV เอลนิลโย่ ต่อไป- -" ร่างบางค่อยๆ คลานไปคร่อมยุนโฮไว้.....
"ท่านหมอ.....อย่าเป็นอะไรไปนะ!!! ข้าจะใช้เวทมนต์ของน้องโดเรมีช่วยท่านเอง"
ทันใดนั้นเอง!!! สิ่งทีไม่น่าคาดคิดก็เกินขึ้น!!!!
จุนซูและยูชอนเดินเข้ามาในห้องพอดิ๊บพอดี.... ทั้งสองเห็นแจจุงอยู่ในสภาพ..... –"- ทาทา เอลนิลโย่สุดๆ โอ้วมายก็อด!!!!
"ท่านพี่=[]=! / นายท่าน!!!=[]="!!!"
ทั้งสองตะโกนพร้อมกันท่าทางช็อคสุดขีด จุนซูเห็นพี่สาว(พี่ชาย) ในสภาพนั้นแทบล้มทั้งยืน..... แต่ดีที่ยังมียูชอนรับเองไว้
"ท่านพี่แจจุง.....ข้าบอกแล้ว...ว่าอย่าเปิดเผยตัวจริงถ้าไม่จำเป็น....." จุนซูพูดขณะที่อยู่ในอ้อมกอดขององค์รัชทายาท....
"ตะ...แต่....พี่จะช่วยท่านหมอ....."
"ยุนโฮเป็นอะไรไปขอรับ!!!" ยูชอนว่าก่อนจะรีบถลาเข้ไปดูอาการของหมอยุนโฮ.....
เขาค่อยๆตรวจชีพจรอย่างใจเย็น.... ยุนโอที่ดูเหมือนจะเริ่มรู้สึกตัวค่อยๆลืมตื่นขึ้นมา... ตาคมของเขาสบกับแจจุงเข้าอย่างจัง!!! และประโยคแรกของเขาคือ!!
"คนที่เห็นผมเข้าทรงไปเมื่อตอนเช้า(love)
คนที่นั่งใส่ชุดโดเรมีปลอบผมยามตื่น(love)
คนที่วางระเบิดตรงหน้าปากซอย
ใช่หรือปล่าว ใช่หรือปล่าว(love)
ใช่รึเปล่า ใช่แจจุงรึเปล่า....."
"ใช่ครับผมเห็นคุณประทับทรงผมใช่ชุดโดเรมีปลอบคุณ....แต่ผมไม่ได้ไปวางระเบิดที่หน้าปากซอย- -"" แจจุงว่าอย่างหัวเสีย....
ทำบุญได้โทษโปรดสัตว์ได้บาปชัดๆ คนรึอุตส่าห์นั่งลุ้น แต่มันหาว่าเราไปวางระเบิดตรงหน้าปากซอย..... เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว....- -+
"- - เดี๋ยวแจจุง....." อยู่ดีๆยูชอนที่เงียบอยู่นานก็สวนขึ้นมา...
"ขอรับองค์รัชทายาท?"
"นาย......ไปเข้าแก๊งโดเรมีได้อย่างไรกัน!!!" สีหน้าของยูชอนดูต๊กกะใจมาก.....
แก๊งโดเรมีนั้น...ในตำนานเล่าว่า.....
เป็นพรรคมารที่มีอิทธิพลมากกว่ามาเฟียฮ่องกง ยากุซ่าของญี่ปุ่น นักเลงวัดดอนของไทย แล้วก็ดุยิ่งกกว่าหมาบางแก้วเสียอีก.....
10 ปี ผ่านไปทำให้แจจุงเปลี่ยนไปขนาดนี้เชียวเรอะ!!!!
"ข้า....คือ...." แจจุงเอ่ยตะกุกตะกัก......
ยุนโฮ จุนซู และยูชอน ต่างก็จ้องจับผิดแจจุงอยู่ สิ่งใดกันที่ทำให้แจจุงต้องเข้าร่วแก๊งโดเรมี!!! สิ่งใดกันที่ทำให้แจจุงต้องนั่งท่าเอลนิลโย่- - สิ่งใดกันที่ทำให้แจจุงต้องอุทานว่า "โอ้วมายก้อด"
โปรดติดตามตอนต่อไป!!!!
ปลล... ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติที่แต่งขึ้น... ไม่มีเจตนาลบหลุ่ใคร โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ^^
ความคิดเห็น