คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปีหนึ่ง
"แอนรับ ผมอเบอร์โทรศัพท์หน่อยไ้ไหม" ายหนุ่มยิ้มหวานพลาส่ระาษแผ่นเล็ๆให้ับหิสาวัวสูผอม ผิวาวนวล หน้าาสะสวย เธอยิ้มเล็ๆพอให้หน้าไม่นิ่นเินไป มือรับระาษแผ่นเล็าายหนุ่มและเบอร์มั่วๆลไปในระาษใบนั้นและส่ลับไป
"อบุรับแอน"ายหนุ่มนั่นยิ้มริ่ม่อนะวัโทรศัพท์มือถือาระเป๋าเสื้อออมาหวัะโทรออในทันที แ่เพื่อนเามาเรียไว้เสีย่อนเาึไม่ไ้โทรออ เาเยหน้าึ้นมาอีที แอน็เินไปไลเสียแล้ว...
"มาย อยู่นี่เอหาแทบทั่วึ"หิสาวรูปร่าเล็ เยหน้ามอแอนาโ๊ะใ้ึเรียนที่เธอนั่อยู่ แอนเิน้าวยาวมาที่โ๊ะที่มายนั่อยู่ระหว่าทามีแ่ผู้ายที่หันมาเหลียวมอแอนันแทบทุน มายรู้สีอึอัแทนแอนนิหน่อยที่เวลาไปไหนมาไหนมัะโนมอเสมอ แอนเป็นนสวยมา เป็นาวมหาลัยโยปริยาย
"โทษที้ะ พอีันมานั่ทำรายานน่ะ" มายพู่อนที่เธอะปิหนัสือเล่มให่บนโ๊ะเธอัป๊าบ และเ็บบรราปาา ินสอ ยาลบอเธอลระเป๋ารวเียว
"เี๋ยวไปส่รายานอาารย์แล้วเราไปทาน้าวันนะ" แอนพยัหน้ารับำแล้วทั้สอ็พาันเินึ้นึไป
-- ที่หน้าลิฟ์ --
"น้อแอนรับ มาประวาวะเถอะนะ"รุ่นพี่ปีสามปีสี่ที่พาันรูเ้ามาหาแอนนผลัให้มายหายหลัล้มลับพื้น
"โอ้ย!" มายร้อพลาเอามือับ้อเท้า แ่พวรุ่นพี่ลับไม่สนใที่ทำมายล้มล ยัื้อให้แอนรับำยอมลประวไม่เลิ แอนุนึทันทีที่เห็นมายล้มลับพื้น เธอแหวบรรารุ่นพี่ทั้หลายออและ้มลไปเ็บหนัสือมายที่ระเ็นอยู่ที่พื้นทันที
"มาย เ็บรไหนรึเปล่า"แอนถาม้วยน้ำเสียที่เป็นห่ว พวรุ่นพี่ที่นึไ้แล้ว่าพาันมา่วยพยุให้มายลุึ้น
"เ็บ้อเท้านิหน่อยอ่ะ"มายบอับแอน พวรุ่นพี่พยุพามายไปนั่ที่โ๊ะใ้ึและล่าวอโทษเธอ มายยิ้มนิหน่อยและบอว่า ไม่เป็นไรแล้ว พวรุ่นพี่ึพาันเินาไป โยที่ไม่ล้าพูอะไรับแอนอีเพราะท่าทาอแอนแสออให้รู้ว่าโรธั
"เี๋ยวมายรอรนี้นะ แอนะไปส่รายานให้"แอนบอ่อนที่ะหยิบรายานและเินไปที่ลิฟ์เพื่อไปส่รายานให้มาย อีไม่ี่นาที่อมาแอน็ลับลมาและรีบเินรมาที่มายทันที
"มายไปพัที่ห้อันนะ" แอนพูยิ้มๆเิอร้อ มายยัไม่ไ้อบอะไร็โนแอนพยุัวึ้นและพาไปที่รถทันที มายไม่เยรู้มา่อนเลยว่า แอนเป็นนแรเยอะนานี้ผิลับรูปร่าที่อรรอแอนริๆ แอนับรถพามายไปที่หอพัและพยุเธอไปที่ห้อพัอแอน
"นี่้อเท้ามายบวมึ้นนะ"แอนพูะที่่อยๆพามายนั่ลบนเีย แอนับ้อมายึ้นมาู
"ไม่เป็นไรหรอ แอน ไม่เป็นไร" มายพูเินๆับารระทำอแอนมา พลาปัมืออแอนออา้อเท้าเบาๆ
"นี่ๆไม่ไ้นะ ถ้าไม่ทายาและนวมัน พรุ่นี้มายะเินไม่ไ้ ถ้ามายื้อนะะพาไปให้หมอับียาเลย" แอนพูเิู่ ึ่มาย้อยอมแพ้แรอันมามายอแอนที่พยามับาอมายมาทายาให้ไ้
"มาย ย้ายมาอยู่ห้อเียวับแอนไ้ไหม"แอนพูพลาทายาและนวเบาๆที่้อเท้าอมาย
"เห...ไ้สิ แ่ทำไมเหรอ"มายอบแ่ไม่ทันสัเอาารอแอนว่าีใแ่ไหน
"ไม่มีไรหรอ แ่อยามีเพื่อนมาอยู่้วยน่ะ"แอนอบปัๆ้วยท่าทาเินเล็ๆ
"ืนนี้นอนนี่นะ มายลับไม่ไหวหรอ" แอนยิ้มหวานับ้อเสนอนี้ทันทีที่มายอบล
อนสอทุ่มหลัาที่ทั้แอนและมายอาบน้ำเสร็เรียบร้อยแล้ว มาย็้อประหลาใเป็นอย่ามาับารแ่ัวอแอน เธอใส่เสื้อยืัวให่รับลับบ่าว้าๆอเธอ ้าวผมรวบไว้รึ่หัว ที่ใบหน้าปราศาเรื่อสำอาแ่แ้ม มันไม่ทำให้แอนูสวย็ริแ่ลับทำให้เธอูเท่ห์มาในสายาอมาย มายมอหน้าแอนพลาหลบาและไม่เ้าใเลยว่าทำไมัวเอ้อเินแอนึ่เป็นเพื่อนผู้หิ้วย แอนูริัึ้นเธอไม่เหรอมาหิสาวสวยหวานเมื่ออนลาวันเลยสันิ
"มาย อบฟัเพลไหม"แอนถาม และมายพยัหน้าเล็น้อยแ่ยัไม่ล้าสบาแอนอยู่ี นั่นทำให้แอนรู้สึีอย่าบอไม่ถู
"มาย รู้ไหม ว่ามายน่ารัมาเลยอนที่แอนเอมายรั้แรน่ะ" มายส่ายหน้าเล็น้อยและหลบสายาู่นั้นอยู่
"มายเินแอนเหรอ"มายรีบส่ายหน้าไว้่อน แ่สัพัเหมือนรู้ัวเธอลับพยัหน้าให้แอน แอนยิ้มอย่าพอใ่อนที่ะั้หน้าั้าแล้ให้มายเินมาึ้น แอนยื่นหน้าเ้าไปไล้ๆมายแล้ว่อยๆใ้มือันาอมายึ้นเพื่อให้สายาอมายมอมาที่แอน
"มาย มายอบแอนไหม"มายสะุ้ึ้นและใับำถามอแอนมา
"อบเหรอ หมายวามว่าไ ันไม่เ้าใอ่ะ" มายพูะุะั
"อบแบบ เรามาเป็นแฟนันน่ะ" แอนล่าว มายมีสีหน้าใสุี
"แ่แอนเป็นผู้หินี่ เราะอบันไ้ไ" แอนมีสีหน้าหอยลทันที ึ่มาย็หยุทันทีเหมือนัน
"แปลว่า มายรัเียแอนเหรอ"แอนพูอย่าน้อยใ ึ่มาย็รีบปิเสธทันที
"ไม่ใ่นะ เปล่าเลย เพียแ่.....โอ้ย ไม่เ้าใเหมือนันอ่ะ" มายทำท่าสับสนในัวเออย่าบอไม่ถู
"ถ้าั้นเราลอบันูนะ"แอนยื่นำาทั้ที่ในใยัเ้นไม่เป็นัหวะเพราะลัวำปิเสธอมายเหลือเิน
"แอนอบมายริเหรอ ือ มายยัไม่เยมีแฟนอ่ะ แล้วนแร็ะเป็นผู้หิะแล้ว"มายพร่ามยืยาวนฟัไม่รู้เรื่อ
"แล้วลไหมเนี่ย"แอนัเหนื่อยใะแล้ว แ่ยัไ็ไม่ละวามพยายาม
"เอ่อ....ล็ไ้"มายอบหน้ามีสีแเล็น้อย สีหน้าอแอนูมีวามสุมาอย่าบอไม่ถู
"รินะ บับแอนริๆนะ"แอนย้ำถามับมาย "้ะ" มายอบสั้นๆ แอนว้าัวมายมาอแน่นทันที มายเินเล็น้อยแ่รู้สึีอย่าบอไม่ถู
"นี่ แล้วถ้าเราอยู่้วยันมาๆ นอื่นะไม่รู้เหรอว่า แอนเป็น" มายหยุำพูแ่นี้
"รู้็รู้สิ แอนไม่แร์หรอ ที่แอนแ่หินี่เพราะที่บ้านอน่ะ แ่ับมายน่ะ แอนะูแลแบบให้มายเป็นเ้าหิอแอนเลย" แอนพูแล้ว็หอมแ้มมายไปฟอให่
"โห...ี้มาย็ทำเอาผู้ายอหัันเป็นแถวเลยสิ ที่าวมหาลัยมาหลรัมายนี่"มายพูพลายิ้มน้อยยิ้มให่
"ั้นอราวัลหน่อยสิ"แอนเอ่ยพลามอหน้าและไล่สายาลไปที่ริมฝีปาอมาย มายหลบาแบบอัิโนมัิ พลาพูเบาๆ
"ันไม่เย..."มายยัพูไม่ทันบ ริมฝีปาอแอน็มาประบับริมฝีปาอมายแล้ว วามรู้สึเหมือนมีประายไฟวิ่ผ่านร่าายอมายมันื้ลไปทั้ัว แอนเม้มริมฝีปาอมายเบา่อนะ่อยผ่อนและปล่อยริมฝีปาบาๆอมายในที่สุ แ่วามื่นเ้นอมายยัไม่บแ่นั้นเพราะแอนผลัมายลไปที่เีย แ่่อนที่ะเิอะไร่อานั้นแอน็ร้อึ้น
"อู้ย..เ็บนะ"แอนร้อพร้อมับเอามือลูบหัว เพราะมายเอามือเหัวอแอนไปเ็มแรหนึ่ที
"มาไปแล้ว มาไป แหม ไ้ืบเอาให่เียว"มายพู้วยน้ำเสียที่สะให้มันธรรมาที่สุเหมือนว่าเธอไม่ื่นเ้นอะไร ่อนที่ะนอนหันหลัให้ับแอนทั้ๆที่หัวใเ้นรัวราวับะออมา้านออยู่แล้ว แอนยิ้มเล็่อนที่ะนอนล้ามายและโอบเธอเบาๆ
"ฝันีนะมาย ราวหน้ามะรอแน่ อิอิ" แอนพู ่อนที่ะยิ้มว้าๆและหลับาล มายที่หัวใยัเ้นรัว็เผลออมยิ้มับำพูอแอน วามรู้สึอนนี้ีอย่าบอไม่ถูริ...
ในาบเรียนอเ้าวัน่อมา แอนและมายนั่เรียน้วยันเหมือนปิแ่ที่ไม่ปิือท่าทาวามสนิทสนมอทัู้่ที่มาว่าที่เย แอนามมายแไปทุที่และ็ะอารม์เสียอย่ามาเวลาที่มีผู้ายห้ออื่นมาวุ่นวายับมายเพราะมาอเบอร์แอนหรืออร้อให้มายมาบอให้แอนทำามที่พวเา้อาร เ่น นัแอนไปิน้าวให้หน่อย พวรุ่นพี่็บอให้แอนประวาวนะึ่ทำให้มายที่นั่ลำบาไม่รู้ะปิเสธยัไ
"มายพี่อล่ะ บอแอนให้ประวาวเถอะนะ นะ"มายไม่รู้ะอบยัไไ้แ่ทำท่าลืนไม่เ้าายไม่ออ แอนที่อนนี้หุหิไ้ที่แล้ว เธอ ว้าแนมายออาลุ่มที่น่ารำานี้แล้วูเิลามายออาห้อเรียนไปเลย
"แอน แอนเป็นอะไรเหรอ"มายถาม้วยเสียหวั่นเพราะเห็นหน้าาบูบึ้อแอนสะท้อนผ่านระเาในห้อน้ำหิที่มีแ่แอนและมายยืนอยู่
"ป่าวหรอ"แอนอบพลาถอนหายใหนึ่ทีและมอหน้ามายแบบสสารึ่เอ็นู ่อนที่ะว้าร่าเล็นั่นเ้ามาอไว้อย่ารัใร่
"ันแ่รู้สึไม่อบเวลาที่มีใรมาทำให้มายลำบาใน่ะ แฟนันนะ มันไม่อบริ"แอนพูและมอหน้ามายที่มอเาอยู่เหมือนันอนนี้
"อย่ามาทำหน้าน่ารัอย่าั้นใส่สิ เี๋ยวัน็อใไม่ไ้ันพอี"แอนพู ทำให้มายยิ้มไม่หยุเลย แอนว้าแนมายึ้นมาและหอมลไปที่มืออมายทีนึ่อนะึมืออมายเบาๆเพื่อพาเ้าไปในห้อน้ำ
"แอนะทำไรน่ะ"มายถามทั้ๆที่รู้ว่าแอนะทำอะไร้วยอาารเินๆแ่พยายามปปิมันไว้
"ู่ว..."แอนยิ้มแบบเ้าเล่ห์นิๆ่อนะันัวอมายเบาๆไปิฝาผนัห้อน้ำ มายมีสีหน้าแเรื่อๆูน่ารัเหลือเินในสายาอแอน แอนยื่นหน้าผาไปสัมผัสับหน้าผาอมายเบาๆและ่อยถูไปมาอย่าอ่อนโยน ริมฝีปา่อยเริ่มสัมผัส่วาไล่้ามาที่มูอมายทำให้มายัวสั่นนิๆแอนว้าัวอมายเ้ามาไว้ในอ้อมอ ริมฝีปาอแอนยัสัมผัสอยู่บนใบหน้าอมายแล้วเลื่อนลมาเรื่อยๆนสัมผัสริมฝีปาอันและัน แ่วามอ่อนโยนเมื่อี้ลายเป็นรุนแรึ้นทันที ว่าหนึ่นาทีที่ทั้สอพัวพันัน เป็นหนึ่นาทีที่ยาวนานสำหรับมาย เพราะเธอทั้รู้สึเินอายและหวาระแว แ่สำหรับแอนแล้ว่วเวลาแห่วามสุมัน่าแสนสั้นนั
------------------------------------------------------------------------------------------------------
เวลาประมาเที่ยว่าๆมายับแอนวนันไปิน้าวเ้าในเวลาลาวันทั้สอูสนิทสนมันมาึ้นนนส่วนให่เริ่มสัเเห็นบ้าแล้ว แอนถือาน้าวสอใบเินมาที่โ๊ะที่มายนั่อยู่ แอนวาาน้าวลบนโ๊ะและัแนั่ล้าๆมายเรียไ้ว่านั่ิันะเป็นำพูที่ีว่า
"มาย๋า..."แอนพูอ้อนๆแ่ยัไม่ทันไ้พูอะไร่อ เสียแหลมเล็เิระแนะระแหนอหิสาวเปรี้ยวี้็ัึ้น้านหลัอทั้สอ
"แหม..สนิทันันะ ว่าที่าวทำท่ายัะเป็นเลสแน่ะ..."โอ๋ หิสาวผมลอนสีน้ำาลพูพลารอาไปมาแบบเย้ยนิๆ่อนะหันไปยิ้มแบบรู้ันับลุ่มเพื่อนที่มาับเธอ แอนุนเล็ๆน้อยแ่สวนท่าทีอเธอไว้ให้นิ่ที่สุและพยายามิน้าว่อไปโยปล่อยให้ลุ่มสาวๆ้านหลัลายเป็นนาไป
"มาย เินะแอนไม่รู้สึอะไรบ้าเลยเหรอ" โอ๋ยัไม่ละวามพยายามที่ะยั่วอารม์อมายับแอน โอ๋เอามือแะบ่ามายเบาๆ่อนะทำท่าเหมือนว่าสสารมาย ึ่ถ้ามอสีหน้าอมาย็ะพอเาออถึอาารเ็ที่่อยๆ่อัวึ้น
"ทำไมล่ะโอ๋ ทำไมมายะ้อเ็้วยล่ะ"เพื่อนสาวในลุ่มอโอ๋ถามึ้นพลาส่สายารู้ันไปที่โอ๋
"็เพราะว่า... นหน้าาธรรมาอย่าเธอนะมาย" โอ๋หยุนินึพลามอหน้าแอนและมายสลับัน
ไปมา "มาเินับแอน็ไม่มีใรมอเธอหรอ" โอ๋ยิ้มเยาะอย่าสบายใ่อนที่ะเินาไปับลุ่มเพื่อนอเธอปล่อยมายับแอนนั่เอือมอยู่ที่โ๊ะิน้าว
"เฮ้อ.......นพวนี้นี่น่าเบื่อนะแอน ว่ามะ"มายถอนหายใยาวๆ่อนที่ะหันไปมอหน้าแอนที่มีสีหน้าอมยิ้มนิึ่มาย็ไม่่อยเ้าใว่าแอนพอใอะไรอยู่
"แอน"มายเรียเบาๆหนึ่รั้ "ว่าไ้ะ" "ยิ้มไรเหรอ เมื่อี้เาว่ามายนะ"มายทำสีหน้าอนๆ
"รู้น่า แ่ี"แอนยิ้มว้าๆ แ่มายลับมีสีหน้าๆ "ียัไ"มายถาม
"็...ถ้าไม่มีใรมอมาย ็ไม่มีใรมาีบมาย มาย็เป็นอแอนนเียวไ อิอิ ีแล้ว" แอนพูไปยิ้มไปอย่ามีวามสุ มายำเล็ๆับถ้าทาอแอน าที่รู้สึแย่อยู่เมื่อ็รู้สึีึ้นมามาทีเียว แอน่าเป็นนที่พลิสถานาร์ให้ีึ้นไ้มาทีเียว มายิในใพลามอแฟนสาวอเธอ
"นี่แอน แอนะเป็นหรีรึเปล่า"มายถามะที่แอนำลัื่มน้ำอยู่ทำเอาแอนพ่นน้ำปูออมาทันที
"ะบ้ารึมาย นาเป็นาว แอนยัมะเป็นเลย มายะให้แอนไปเ้นิ้ึ่น่ะ ไม่เอาหรอนะ"แอนปิเสธเสียแ็
"ั้นเหรอ แหมอยาเห็นแอนใสุ่หรีัเลยน้า.."มายทำท่าฝันๆแล้แอน
"ไม่เอาหรอ ใสุ่แบบนั้นมาย็ไม่เห็นวามหล่ออแอนสิ"แอนพูพลาทำท่าหล่อๆใส่มาย แล้วทัู้่็นั่หัวันที่โ๊ะิน้าวอย่าสบายใเหมือนไม่มีอะไรเิึ้นเมื่อไม่ี่นาที่อนหน้านั้น
------ ่อนวันีฬาะ สอวัน -------
"แอน แอนอยู่นี่เอามหาั้นาน"รุ่นพี่ผู้หิพูพลาปาเหื่อบนหน้าโทรมๆอเธอ เธอับแนอแอนที่แอบอยู่ใ้้นไม้หลัึเรียนไว้แน่น
"โอ้ย พี่เี๊ยบ แอนไม่เป็นหรี และ ็ไม่เป็นัม อะไรทั้นั้นแหละ" แอนโวยวายพลาเย่าแนไปมาเผื่อว่ามืออพี่เี๊ยบะหลุออไป
"ไม่ไ้หรอ ยัไแอน้อเป็นให้พี่สัอย่า ไม่หรี็ัม หรือไม่็นถือป้าย็ไ้ พวพี่ปีสี่เาอมา ่วยพี่หน่อยเถอะ"พี่เี๊ยบร่ายยาวเป็นุ แอนยัปิเสธอยู่ท่าเียว ทั้สอยืนเถียันอยู่อย่านั้นทำเหมือนมายที่ยืนอยู่ ที่นั้น้วยลายเป็นเมหมออาาศธาุไปะแล้ว นระทั่แอนยื่น้อเสนอให้มายมาเป็นนถือป้ายับเธอเธอึยอมเป็นนถือป้ายให้ แล้วพี่เี๊ยบ็ยอมลทันที
"แ่ถือป้ายเท่านั้นนะพี่เี๊ยบไม่ทำอย่าอื่นนะ ถือเสร็แล้วแอนะหายัวไปเลยนะ ลมั้ย" แอนยื่นำา "ไ้ๆ ยัไ็ไ้ถือนะ ลถือนะ"พี่เี๊ยบย้ำำ แอนพยัหน้า พี่เี๊ยบหันมอไปที่มาย "เราถือป้ายเอแล้วัน"มายพยัหน้าหึับ้อลที่เธอไม่ไ้เป็นนอ พี่เี๊ยบทำท่าเหนื่อย่อนที่ะเินาพวแอนไป
"แย่ัเลย"แอนถอนหายใแบบเบื่อๆ "นี่แล้วทำไมัน้อถือป้าย้วยล่ะ"มายถามแบบไม่เ้าใ
"อ้าว ็ถ้าแอนถือนเียวมาย็ะเอาแ่ถ่ายรูปแอนไม่เลิ แ่ถ้ามายถือ้วย็ะไม่มีใรถ่ายรูปแอนไ"แอนยิ้มหึหึในวามแสนรู้อัวเอ "แหมมม....เหุผลแ่นั้นน่ะเหรอ"มายทำท่าอนๆ(อนอีแล้ว) "ใ่ที่ไหนเล่า"แอนว้าัวมายมาอ มายทำท่าสลัออเพราะลัวใรมาเห็นเ้า "ที่ริอยาเห็นมายใสุ่ไทยสวยๆ่าหา ะไ้ำไว้ในใว่าแฟนแอนสวยแ่ไหน แล้ว็ะไ้ไม่มีใรล้าว่ามาย ไม่สวย้วย" แอนพูแล้วหอมแ้มมายไปทีนึอย่ารัใร่
"แ่เี๋ยวมาย็โนว่าอยู่ีแหละ"มายมีสีึมลนิหน่อย "ทำไมล่ะ"แอนมอใบหน้าเล็ๆับแววหน้าสวยๆรหน้า
"็โอ๋ไ เี๋ยวโอ๋็ว่ามาย" แอนทำหน้าเ็ทันทีที่ใบหน้าสีเ้ม้วยเรื่อสำอาอผู้หินนึที่แอนไม่อยาให้มีัวนอยู่บนโลลอยเ้ามาในสมออเธอ
"ไม่้อสนยัยนั่นหรอน่า ไม่เห็นะสวยรไหน มายน่ารัว่าเยอะ"แอนพูและยับรรอมายอยู่อย่านั้น
"็ๆ"มายทำท่าะพูแ่็โนแอนปิปาะั้น "็อะไรนัหนาเบื่อแล้ว เี๋ยวปั๊ อุ๊บะเนี่ย" มายหยุพูทันทีเลย แอนำับท่าทาน่ารัแบบนั้นริๆ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
** เป็นนิยายแนว ยูริ (Y) ยัไเพื่อน็่วยิม้วยนะะ
ความคิดเห็น