คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทลงท้ายของภารกิจ และผู้เข้าโครงการทั้ง 8
ใช่เวลาไม่กี่วันในการนั่งเรือจาก สิงคโปก ถึงประเทศไทยอีกครั้ง ธวีได้กลับไปที่ๆเค้าออกมา..........................ตึกสีเทา มืดมิดเป็นส่วนใหญ่ ไฟเปิดทางเล็กๆ พอมองให้เห็นทางได้ ธวีเดินไปตามทางแล้วก็สุด......
กร๊อกๆๆ!!!!! "รหัส?"เสียงเล็ดรอดออกมาจากหลังประตูเหล็กบานใหญ่เบาๆ
ธวีเอามือคลำตามประตูเหล็กบานใหญ่ไปเลื่อยๆ แล้วก็หยุดลง...แกร๊ก!!!! แกร็ก!! แกร็ก!! แกร็ก!!!! แกร็ก!!!! ห้าปุ่มด้วยกันที่เค้ากดเข้าไป ประตูเหล็กบานใหญ่และหนาได้เปิดแยกออกมาอย่างช้าๆๆ... ธวีก้าวขาเข้าไปหลังประตูบานใหญ่
กวาดสายตาไปรอบๆ ไม่พบอะไร....เป็นห้องนอนธรรมดา...มีเตียง....แค่เตียง เค้าได้เดินไปนอนลงบนเตียงแล้วเอ่ยขึ้น "ชั่น15" ทันใดนั้น เพดานเปิดออก และตัวของเค้าก็ได้พุ่งขึ้นไป......ถึงชั้น15....- -"
เค้าอยู่ที่ชั้น15.......ทุกอย่างเหมือนเดิม....หรือเค้าแค่คิดไป ตัวเค้าพุ่งขึ้นไปหรือไม่?
เค้าได้เดินออกไป เปิดประตูเหล็กบานเดิมออก และแล้วก็ถึง.............
"ยินดีต้อนรับกลับนะ.......ใช่เวลาตั้งหลายอาทิตย์แหนะไอหนู"กรรมการคนหนึ่งเอ่ยขึ้น<ถ้าอ่านตอนแรกๆจะรู้> "ทุกคนเค้ารอนายอยู่แล้วนะไอหนู"............
ธวียิ้มเหมือนได้หลับบ้าน ทั้งที่ตอนแรกๆเค้าไม่ต้องการอยู่ที่นี้ แต่กลับลองปรับสภาพดู แต่สุดท้าย ก็ลงเอยด้วยการติดที่นี้เหมือนบ้าน......
ในที่ๆนี้เหมือนโกดังใหญ่ คนเต็มไปหมด แต่เดินกันตามทาง แหละไม่สับสน
"ห้องเดิมนะ เข้าไปเลย..ไอหนู" "ขอบใจ....อืม....ละก้อเลิกเรียกชั้นว่าไอหนูได้แล้ว ชั้นอายุ15แล้วนะ..........อืม"
"แล้วชั้นจะจำไว้นะไอหนู"พูดจบเค้าก็เดินหัวเราะและก้อไปยุ่งกะคนอื่นต่อ.....
พลั๊ก!!! ธวีพลักประตูเข้าไปดังที่สุดเท่าที่เค้าจะทำได้ ให้เหมือนกับเป็นสัญญาน บอกว่าเค้ามาแล้ว "นี้นายกระจอก..........ถ้าทำตัวโง่ๆแบบนี้ละก้อนะ เจอกระสุนของจริงแน่" แน่นอนต้องเป็นใย สวยโรคจิต แน่นอนที่พูดกับเค้า
"แหะๆๆ......."ธวีหัวเราะจางๆและเดินจากไป
มองๆทุกคน รอบๆค้างเค้า ธวีจึงนึกขึ้นได้ว่าพวกนี้คืออีก7คนที่ผ่านเข้ารอบการแข่งคราวก่อนเหมือนกับเค้าหนิ......
"อะ แฮ่มๆ ทุกคนมาพร้อมแล้วก็ดี จะได้แนะนำเป็นทางการ........."หญิงวัยกลางคนใส่แว่นและถือหนังสือเล่นโต "เหมือนพวกเลขาพนักนางสุด"ธวีคิด
"ฉันชื่อ ครูหมวย จำไว้ซะ"พูดจบลงพร้อมกระแทกเสียงแต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ทำให้ใครสั่นแม้แต่น้อย
"เกือบทุกคน คงมีคู่แล้วยกเว้นสองคน ไหนแนะนำตัวทีซิ เพื่อนร่วมงานจะได้รู้จัก.....เริ่มที่นายละกัน"คนูหมวยชี้ไปที่นายธวี
"แนะนำยังไงอะครับ?"ธวีถามแบบงงๆ "ก็บอกชื่อ และการต่อสู้ก็พอมั่งงง หรืออยากพูดไรอีกก็พูดไป"
"ผมชื่อ ธวี วิชาที่ใช่เวทมนตร์โบราณกับแม่ไม้มวยไทย....อืม......ละก้อ แค่นี้แหละ"ธวีพูดจบยิ้ม นึกว่าจะมีคนสนใจ.......เงียบ "นายใช่เวทได้หรอ....คราวก่อนทำไมกระจอกจัง"เจ๊สวยโรคจิตยังจิกไม่เลิก "ถ้าสนใจผมขนาดนั้นละก้อ เอาไว้คุยกันเดี่ยวๆก็ได้นะครับ"ธวียิ้มหวานให้เธอคนนั้น
........เธอคนนั้นเงียบเฉย.ไม่ตอบอะไร หน้าตาไม่ได้ตกใจอะไรกับคำพูดเลย "อ่าว เวร.....คนแถวนี้ทำไมมันไร้อารมณ์จัง"ธวีคิด
"อะ....ตาคนถัดไป.....กลุ่มแรกละกัน" ครูหมวยพูดขึ้น
"ผมสุธี วิชาการต่อสู้ หมวยไชยา"หนุ้มหน้าจีนสุดๆพูดขึ้น......"หนูสิรีน วิชามนตร์ดำ สาปแช่ง......" พูดจบทุกคนต่างมองที่เธอเหมือนตัวประหลาด
"ต่อไป"ครูหมวยพูดแบบเบื่อๆ
"ฉันสายน้ำ วิชาปลุกเสก ยันตร์........"เด็กสาวหน้าตาหน้ารักมากๆๆๆๆพูดขึ้น "อืม.....แต่เรียกตัวเองว่าฉันแปลว่า 1.เปนเลส 2.อีโก้สูงมากๆๆ"ธวีคิดขึ้น
"ฉันคู่ของน้ำ ชื่อเล่นตุ๊กตา ใช่อาวุธต่อสู้" "เหอะ........อาวุธหรอ...ง่ายๆ คราวหน้าสู้กันเราชนะแน่"ธวีคิดขึ้นแบบอารมเสียสุดๆที่ไปแพ้ให้กับผู้หญิง
และแล้วก็มาถึงตา2สองคนใส่เสื้อผ้าสีดำ ใส่ฮูตปกปิดใบหน้า.....นั่งใกล้ๆกัน..."........................."ทั้งคู่ไม่ได้พูดอาไร
"อ่าว.....คนสุดท้าย"ครูหมวยเอ่ยขึ้นแบบเบื่อ สุดๆแล้ว
"อ้าว....ไอนี้มัน ไอคนที่เท่สุดๆเลยนี้หว่า.....อืม.....คราวก่อนให้ผ้าปิดหน้า คราวนี้เปิดแล้วเหมือนให้พวกโลกจิต ยังไงไม่รู้"ธวีคิดวิจาร คนอื่นไปเรื่อยอย่างไม่หยุด
"ผม.....เรน........ควบคุมธาตุทั้ง5..............." "อืม......วิชาคล้ายๆเรา.........ต้องไปลองฝีมือด้วยหน่อย"
และแล้วครูหมวยก็เอ่ย กดและอะไรอีกหลายๆอย่างขึ้น
"ok แค่นี้แหละ แยกตัวได้" ทุกคนทำท่ากำลังลุกขึ้น "ครู....ทำไมทุกคนมีคู่ยกเว้นผมกับคนชื่อ เรน หละ?" "อ๊อ.....เพราะว่า...ไม่รู้ดิ ไม่รู้จามีไปเพื่ออะไรเลย แยกดีกว่า"ครูหมวยตอบแบบคนไร้การศึกษาสุดๆ "งั้นผมร่วมทีมกับเค้าได้มั้ย?"
"ได้สิ แต่ต้องให้เค้าตกลงด้วยนะ"ครูหมวยพูดจบก็ทำท่าเหมือนจะงีบ และเดินไปตามทางของเค้าเอง....................
ทุกคนแยกย้ายกันไป..................."หยุดก่อน....มาสู้กัน"ธวีพูดจบก็กระโดดเข้าใส่ คนชื่อเรน
"แมว มังกร งู ไก่ สุนัข"ร่ายเวทจบ ธวีก็ปล่อยดาบสายลม เป็นสิบๆเล่มพุ่งเข้าใส่เรน
กรึก!!!!!!!!!!!! เพียงแค่การยกมือขึ้นของเรน หยุดการโจมตีของธวีทั้งหมด....."อืม.....เก่งนักหรอ.....เสือ กระต่าย แพะ มังกร ม้าน้ำ" การโจมตีแบบใหม่ของธวี "สายฟ้าสถิต!!!!" ทันใดนั้น สายฟ้าได้ผ่าลงมาตรง เรนพอดี.................
"หา!!" ไม่ได้คลาดสายตาแม้แต่น้อย เรนได้หายตัวไป
วูบ!!!!! เงาของเรน ได้โผล่มาตรงหน้าของธวีพอดี "เหอะ.....ทำไรชั้นไม่ได้หรอก"ธวีปล่อยหมัดออกไปเป็นร้อย
ฟูบ!!!!ๆๆๆๆๆๆๆ แปล๊ะ!!!!!!!!!!!ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชิ้วนิ้วก่อยแค่นิ้วเดียวหยุดการโจมตีทุกหมัดของธวี มือซ้ายประสานเวท เข้าด้วยกัน กำหมัดกำลังจะต่อยใส่ ธวี
"หยุดก่อน.......ยอมแพ้ละ แหะๆๆ นายเก่งจริงๆ ฉันสู้ไม่ได้เลย....ยอมแพ้ๆๆๆ"
"อะไรวะ กำลังดูมันๆ หยุดทำไมเหล่า ไอขี้ขลาด" ธวีจำหน้าเค้าได้ หน้าตาตี๋สุดๆ นายสุธี "ทำไมนายไม่มารองสู้กับ เจ้านี้ดูเหล่า"ธวีชี้นิ้วไปที่เรน
สุธีส่ายหน้า "เพราะชั้นไม่โง่เหมือนนายไง"
"จะบอกให้ฟังเป็นบุญนะ......ทั้งนายและแรนไม่ได้คู่เพราะ นายอ่อนเกินไป เรนเก่งเกินไป......เทียบเท่ากันไม่ได้ เลยแยกกันทำภารกิจ ดีกว่า......"สธีพูดจบก็เดินจากไปทันที พร้อมกับหัวเราะดังๆมาอีกตั้งหาก
"ชั้นอ่อนเหรอ!!!!"ธวีคิดกับตัวเอง..........................
"ไม่หรอกนะ ธวี.........นายไม่ได้อ่อนหรอก............ชั้นเก่งเกินไปเองแหละ โทษทีที่ทำให้ขายหน้า"แล้วเรนก็เดินจาก ไป ธวีงงตึบ.............
ความคิดเห็น