คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คืนชีพ!!! หรือเปล่าแหะ คู่หูและ ภารกิจใหม่
***************************************************************************
"ok นี้ไอหนู ลุกๆๆๆๆ ออกไปได้แล้ว"......
"อ่าวว.......อาไรวะ ผมตายแล้วหรอ? ทำไมง่ายจัง ถ้าเป็นผมจริงๆละก็ไม่ตายง่ายแบบนั้นหลอก"ธวีอารมเสียตะโกนออกมา "ไอเด็กบ้า นั้นแหละ ความจริง แกตายแล้ว เองเลยถูกเด้ง ออกมาจาก โลกเทียมที่เราสร้าง เพื่อลดผู้เสียชีวิตในการต่อสู้"กรรมการผู้ขึ้น
'......................"จ๋อย................................ "ไม่ต้องกลัวเองนะเข้ารอบ 8คนได้ก็เก่งแล้ว ต่อไป....เดี๋ยวก่อนขอดูภาพกิจของแกก่อน.......อืม.....ใช่ นี้อะ"กรรมการยื่นกระดาษแผ่นนึงให้ธวี
กระดาษแผ่นนั้นเขียนใว้ว่า "สิงคโปก เมืองที่อยู่รวมด้วยพ่อค้า คนในเมืองนี้ส่วนใหญ่ไม่รู้วิชา ภารกิจ
1. ตีสนิทกับพ่อค้า Will Fred ให้ได้มากที่สุด<โดยทุกวิธี>
2. สืบสาวทุกอย่างเกี่ยวกะคนๆนี้
3. รวบรวมแผนการของพ่อค้าคนนี้เอาไว้
4. จับเป็น" "..........อาไรวะเนี่ย"ธวีตะโกนขึ้นมา "อ่าวไอหนู ก็ภารกิจของแกไง รีบๆไปทำซะ"กรรมการพูดออกมาแบบเรียบสุดๆๆ
"ผมไม่ได้สมัครมาเพื่อนเป็น spy หรือบ้าบออะไรเนี่ย ผมจะเป็น มหาองครักของในหลวง เว้ยๆๆๆ"
"แกเป็นไม่ได้หรอก ไอหนู มหาองครักนะ ต้องเก่ง.....แต่มะกี้แกโดนฆ่าโครตเร็วเลย ฉนั้นตัดใจซะเถอะ มาเป็น spy ของเรา ไม่แน่ถ้านายทำ ดีๆ นายอาจโดน promote ไปเป็น มหาองครัก เองก็ได้"
"จริงหรอ จริงหรอ.........Okงั้นผมไปละ"ธวีดีใจใหญ่เมื่อได้ยินเรื่อง มหาองครัก "อืม ไปเร็วๆมาเร็วๆหละ"กรรมการพูดขึ้นก่อนจะเดินไป
"เดี๋ยวๆๆๆ แล้วผมจะหาพ่อค้านี้ได้ไง แล้วผมจะไปยังไง แล้วผมจะรู้ได้ไงว่าพ่อค้านี้อยู่ที่ไหน"ธวีถามไม่ยั้ง
"อืม......ถ้านายไปใน สิงคโปกได้เมื่อไหร่ นายก็รู้เอง อีกอย่างพ่อค้าคนนี้ดังมากๆ ในแถบ ใข่ขวา<เมืองในสิงคโปก> อืม.............โชคดีหละไปหนู แล้วเจอกันใหม่ถ้านายรอดชีวิตได้นะ"กรรมการพูดจบก็กระโดดหายไป
"ok...........เราจะไปสิงคโปกได้ไงวะ...........อืมมมมม...........ไอเวรให้ตังกูแค่20,000 บาท เอวหลอวะ?"ธวีพูดกับตัวเอง เมื่อเห็นเงินที่ติดไว้กับกระดาษแผ่นนั้น
"เรือ!!!!"
******สิงคโปก*******
"Will.....let's go. The port is near, we must get moving"หนุ้มผมดำหน้าตาพอใช่ด้ายพูดกับพ่อค้าหน้าโหดสุดๆๆๆๆ "Mmmmm........I'll be right there Josh"เสียงพูดของเค้าดูเหมือนไม่มีพลังอะไรเลย....ติดดินสุดๆๆ
ทางด้าน ธวี
"อืม.....spy ก็ไม่เลวนะ งั้นเราก็ต้องเปลี่ยนชื่อ เป็นไรดีวะ.......อืม..........มหาองครักดีกว่า..แหะๆๆๆ"ธวีพูดจบก็กระโดดลงจากเรือไปบนบกทันที
ปลั๊ก!!! ธวีไม่ได้มองทางเดินชนคนข้างๆนั้นเข้า "oh shi***" พูดไม่จบคนๆนั้นก็ตกน้ำทันที ธวีไม่รีรอให้ใครต้องบอก
เค้าโกยแหลกทันที "อืม......สิงคโปก เมือง ก็okนะ.....อืม.........ต้องลองไปหลอกถามดีกว่า"
"Oh, hey Will. How its going man?" ธวีสำเนียงไม่เทพ แต่ก็พูดอังกิดได้คล้อง
"I'm sorry son, my names not Will."คนที่ธวีถาม
"Oh ur not Will Fred? I'm sorry man. I must remember the wrong face"
"U looking for Will Fred?" คนๆนั้นถามธวี
"Yes! He's my dad. Do u know where he is? Because I'm just came back from United States"ธวีถามเค้าไป
"Of course I know him, so as everybody else. Here I'll show you the way. omfg i didnt know Will had a son, anyways. This way young man" คนๆนั้นพูดจาอย่างสุภาพ หน้าตาเปรี่ยมด้วยสุข
"แหะๆๆๆ แทรกซึมสำเร็ว ง่ายดีแหะ" ธวีคิดในใจ
ทั้งสองคนได้เดินไปในซอยทางเปลี่ยว ลึก ลึกเข้าไปอีก มีประตูบานหนึ่งที่สุดทาง
"Just go right in, he'll be in there"พูดจบ คนๆนั้นก็เดินจากไป
"เหอะๆๆ กูโง่หรอวะ"พูดจบ ธวีหันไปก้านคอ คนๆนั้นล้มลงทันที
ปลั่ง!! ธวีพลักประตูเปิด คนนั้นในเต็มไปหมด อาวุธครบคัน ทุกคนหันอาวุธมาที่ ธวี
"I'm sorry for interupting but this man is unconscience i found him layed infront of this door, so i came in for help" ธวีทำหน้าซื่อสุดๆ
"Oh, thank you. Go help that boy" ลุงคนหนึ่งได้พูดขึ้นมา ไม่ช้ามีคน4คนเดินมาพร้อมเปรหาม
"Ok, he seems fine now. So i'll just leave u guys alone" ธวีพูดจบทำท่าจะไป
"Wait up son, You look decent. Whats ur name?" ลุงคนนั้นถามขึ้น
"Marha Aongkaruk, im from Afica" ธวีตอบไปมั่ว
"I could tell by ur name......ulook like a nice guy, kid" ลุงคนนั้นตอบมาพร้อมยิ่มหวาน
"U wanna join us for dinner, i think my daughter is finished cooking" ลุงคนนั้นยื่นข้อเสนอ พร้อมยิ้มแช่งให่ธวี
"Sure"
ไม่ช้าก็มีหญิงผมน้ำตาลอ่อน เดินออกมาพรอ้มอาหารเต็มมือ ธวีไม่รอช้าวิ่งเข้าไปช่วยทันที
อาหารเย็นได้เริ่มขึ้น ทุกคนคุยกันเป็นกันเองสุดๆ พร้อมกับเมาอ่อน เลยเล็ดเรื่องหลายๆอย่างออกมา ธวีจำขึ้นใจทุกคำที่ทุกคนพวกนี้พูด
"Hey what ur name"หญิงผมน้ำตาลเดินเข้ามาทัก ธวี
"Marha, but u could call me M" ธวียิ้มหวานให้ ในไม่ช้าหญิงสาวก็ตกหลุมรักทันที
ทั้งสองคุยกันไปเรื่อยเปื่อย ทุกๆเรื่อง เพียงแค่คุยกันครั้งเดียวก็ทำให้ธวีได้ข้อมูลเกือบทุกอย่างของหญิงคนนี้
Alexy Junnis Fred แน่นอน ลูกสาวของ Will Fred เป้าหมายของ ธวี "เหอ......ใช่แม่นี้และสืบเรื่องทั้งหมด.....ไม่นานหรอก อีกไม่ถึงอาทิตย์ เรื่องทั้งหมดที่เราอยากรู้.....ก็สำเร็จ" ธวีคิดในใจ
"แต่ว่าทำไมภารกิจนี้มันง่ายจังเลย Will คือใครกันแน่ เค้าทำอะไรผิด....แล้วอีกอย่าง มีลูกน้องอย่างมากก็แค่ 15คน ไม่หน้าใช่ อาชญากร ใหญ่แน่นอน แล้วเป้าหมายของเราก็หยุดเค้า........หยุดเค้าเรื่องอะไร..........ทำไมตาลุงนี้ดูไม่เหมือนคนร้ายเลย ซ้ำ ยังเป็นคนดีซะอีก หรือว่า ต่อหน้าลูกสาว..........ไม่หน้าใช่...............คนพวกนี้ทำไมโง่อย่างนี้.......หึ....จะเป็นไปได้ไง ที่เราเข้ามาแบบนี้ โชคหรอ? คนพวกนี้ไม่คิดข้อนี้เลย หรือว่าพวกมันรู้เลย เลย วางยาเรา แล้วให้ยายนี้มายั่ว?.......อืม.......ไม่หน้าใช่.....ตาคนหลอกกันไม่ได้หรอก ยายนี้จริงใจ จริงๆ หรือว่าคนพวกนี้ไม่ใช่คนร้าย? เราต้องมาผิดที่แน่ๆ............อืม...."
หนึ่งอาทิตผ่านไป **ต่อไปนี้จะใช่แต่ภาษาไทยนะครับ**
"อะไรนะ? เธอกำลังจะไป? ไปไหน?" ธวีถาม พยายามทำเสียงแบบงงสุดๆ
"คือว่าท่านพ่อ ได้ยินข่าวว่ามีคนโดนส่งมาเป็นไส้ศึกนะ....ก็เลยต้องย้ายที่"alexy ตอบ แบบสำอึกสะอื้นร้องไห้ไปในตัว
"แย่แล้ว......ใครปล่อยข่าววะ...............แบบนี้เราจะรอดไหมเนี่ย....อืม......ต้องจัดการเลย......"ธวีอารมเสียขึ้นมาในใจทันที
"มาหา....จะไปด้วยกันไหม......ถ้าเธอจะไปด้วย ฉันจะขอท่านพ่อให้พานายไปด้วย"alexy พูดไปร้องไห้ ไป
"ไม่ได้.....ถ้าเราไปด้วยก็เหมือนว่าเรา คือspyตัวนั้น.......หรือเราจะค่อยๆสะกดรอยตามไปนะ?......หรือไม่เราก็ฆ่าทุกคนซะ.......ใช่ได้ผล.....แต่ต้องจับเป็นนี้หว่า.................แล้วค่อยหาข้อแก้ตัวทีหลังก็ได้.....อืม ไม่ได้...................เราต้องใช่วิธีที่ดีที่สุด ทุกๆคนจะได้ไม่ต้องเสียชีวิต.....อย่างเช่นเราต้อง ใส่ยานอนหลับไปในอาหารเมื่อสุดท้าย......อืม.......เมื่อสุดท้าย....อาหารพวกมันคงรู้ว่าอาจจะมีพิษคงไม่มีใครกล้ากิน.......เชื่อสิ.......เรียกกำลังเสริม จับทุกคน รวมทั้ง alexy ด้วย และพาตัวไป ไทย เพื่อสอบถาม และ........อืมมม......คิดออกแล้ว" ธวีนึกในใจอย่างหนัก
"หนีไปกับผมไหม ไปอยู่ด้วยกันสองคน.......ผมอยากบอกเธอเหลือเกินคือว่า ผมแอบชอบเธอมานานแล้วนะ.........เราหนีไปด้วยกันเถอะ.....ไม่ว่ามีอะไร....เราทั้งสองไม่ต้องยุ่งกับมันอีกแล้ว"ธวีตูแหลสุดๆ
"มาหา...ฉัน"พูดไม่ทันจบ ธวีก็จูบปาก เธอทันที............ภาพก็ค่อยๆมืดลง มืดลง มืดลงงง และดับไป
"alexy ลูกพ่อ เราไปกันเถอะ...."ก๊อกๆๆๆๆ Will เคลาะห้องอยู่นาน.....แล้วเค้าก็ถือวิสาสะเดินเข้าไปเลย
"ประตูไม่ได้ลอก...." เมื่อเขาเดินเข้าไป ไม่มีอะไรอยู่เตียง ผ้าปูที่นอนเรียบ เหมือนพึ่งโดนจัด มีกระดาษแผ่นนึง หน้าเตียง "ถ้านาย ยังอยากเห็นลูกสาว ของนายมีชีวิตอยู่ละก้อ....ยอมมอบตัวซะ.......ฉันสัญญา ทันทีที่นายมอบตัว ฉันจะปล่อยลูกสาวนายไป"
Will ทรุดลงตรงที่นอน คิดอะไรไม่ออก ลูกสาวสุดที่รักโดน จับไป "ไอเลวนั้น..........มันบังอาจจับลูกฉันไป" Will คิดในใจทำอะไรไม่ถูก
ไม่ช้าข่าวออก "Will Fred พ่อค้า ผู้ต่อกร กับรัฐบาลโกงกิน ตอนนี้ได้โดนจับในฐานะ กบด และ ประหารไปแล้วเมื่อคืนวาน...........คนร้ายได้มอบตัวเอง เนื่องจากสาเหตุ...รักลูก"
เมื่อฟังจบ ธวี......เงียบสงัด ไม่มีเสียงจากเค้า "เหอะ.....นึกแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้........ใครคือคนโง่เนี่ย.......ไม่รู้สึกว่าทำสำเร็จเลย.....พลาด..........ก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่หรอว่าต้องลงเอยแบบนี้.........คนชั่วย้อมชนะ....คนดีต้องถูกฆ่าปิดปาก...นั้นแหละนะโลก.....พวกเรามันก็แค่ของใช่ ทำดีทำชั่วไม่รับรู้....ทำตามคำสั่งก็พอ...เหอะๆๆ..............."พูดจบ ธวีก็ปิดประตูไม้ลง ข้างในห้องเก่าได้มี ชายวัยกลางคนกอดกับหญิงผมสีน้ำตาลอ่อน..... "พ่อรักลูกนะ" "ค่ะ พ่อ" "เป็นไปได้ชาติหน้า ฉันจะไปขอบคุณนายอีก......เป็นไปได้ชาติหน้า ขอให้ฉันได้เป็น คนใช่ ทาติ หรืออะไรก็ได้ของนายนะ Josh ขอบใจจริงๆ"
"เหอะ............เป็นไปได้ฉันขอเป็นคนดีเถอะนะ....."ธวีพูดจบก็ยิ้มเดินตรงไปขึ้นเรือกลับบ้านน..................
ความคิดเห็น