คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : หลอนในห้องธรรมะ
ลมพัดเข้ามาจากทางหน้าต่างแรงขึ้น ฉันไม่รู้ว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่กลางดึกได้อย่างไร ฉันเริ่มรู้สึกกลัว ทันใดนั้นเอง หน้าต่างไม้ก็กระแทกเข้ามา
ปัง!!
ฉันหันขวับกลับไปทางที่หน้าต่างไม้กระแทกเข้ามา ในหัวยังคงมึนงง ฉันรีบกลับหลังหันไปทางประตูหน้าห้อง หวังจะออกไปให้เร็วที่สุด แต่แล้วฉันก็ต้องผงะ
ร่างของเด็กหญิงในชุดนักเรียนผูกคอตายปรากฏขึ้นตรงหน้าฉัน ฉันล้มลงทันที รีบใช้มือคลานถอยหลังออกจากร่างที่มีใบหน้าขาวซีดนั้น มือไม้ของฉันตอนนี้สั่นไปหมดจนทำอะไรไม่ถูก ทันใดนั้น ลมก็พัดแรงขึ้น จนร่างนั้นเริ่มแกว่ง แกว่งแรงขึ้น แกว่งจนเริ่มไม่เป็นทิศทาง ฉันรีบคลานถอยหลังออกมาอย่างเร็วสุดชีวิต แต่แล้ว...
ตึง!!
เชือกที่ผูกคอร่างนั้นขาดสะบั้นด้วยแรงดึงของพายุ ร่างขาวซีดตาเหลือกถลนลอยละลิ่วพุ่งลงมาบนตักของฉัน ทันใดนั้นร่างนั้นก็เงยหน้าขึ้นมามองฉัน ฉันกรีดร้องดังลั่น...
กรี๊ดดดดดดด...!!
เหงื่อแตกพลั่ก มือยังคงสั่น ตัวของฉันยังคงนิ่งอยู่บนเตียง ไม่กล้าที่จะขยับไปไหน ฉันเก็บเรื่องบ้าบอที่เพื่อนๆ ช่วยกันประโคมใส่หูฉันมาฝันเป็นตุเป็นตะ ฉันกลัวมาก แต่ก็รู้สึกโชคดีที่มันเป็นแค่ฝัน ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นอย่างช้าๆ หยิบนาฬิกาปลุกออกมาดู ตอนนี้เป็นเวลาเกือบตี 4 ฉันไม่คิดจะนอนอีก แต่แล้วฉันก็ต้องสะดุ้งอีกครั้ง
วูบ!!
หางตาของฉันเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างที่เหมือนเงาคนลอยผ่านทางหน้าต่างห้องนอนของฉัน นาฬิกาปลุกหล่นจากมือของฉันด้วยความตกใจ ฉันรู้สึกว่าคืนนี้ไม่ธรรมดาเสียแล้ว...
วันต่อมา ขณะที่ฉันกำลังนั่งอยู่ข้างล่างที่ลานเดิม...ในตอนเย็น
ฉันเงยหน้าขึ้นไปบนตึก ดูเหมือนว่าวันนี้ห้องฉันจะไม่มีใครไปทำเวร ฉันชักไม่แน่ใจแล้วว่า พวกนั้นกลัวผีจริงๆ หรือเอาเรื่องผีมาอ้างเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องทำเวร แต่แล้วฉันก็เหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังเดินเข้าไปในห้องธรรมะ ฉันรีบวิ่งตามเข้าไปทันที แล้วก็เรียกเขา...
"พี่โก้... เข้ามาทำอะไรคะ" ฉันถาม
"อ้าว แล้วแก้วมาทำอะไรที่นี่ล่ะ" เขาหันมายิ้มให้ ดูเหมือนพี่เขาจะดีใจที่เห็นฉัน
"ก็หนูเห็นพี่ขึ้นมาที่ห้องนี้ หนูก็เลยเดินตามมา"
"อ๋อ พี่มาทำความสะอาดห้องน่ะ เห็นไม่มีใครทำพี่ก็เลยมาทำเอง" พี่โก้พูดพลางเช็ดกระดานดำ
"งั้นหนูช่วยไหมคะ" ฉันพูดพลางเดินไปหยิบไม้กวาดมาจากหลังห้อง
"อ่ะ ก็ดีเลยครับ งั้นแก้วกวาดพื้นไปนะ เดี๋ยวพี่เช็ดโต๊ะกับพระเอง"
"ได้ค่ะ" ฉันพยักหน้า ถ้ารู้ว่าพี่โก้มาทำความสะอาดห้องธรรมะด้วยอย่างนี้ ฉันยอมมาทำเวรทุกวันเลยดีกว่า
เราสองคนพูดคุยเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อย พี่โก้คุยกับฉันน่ารักมากๆ ฉันแอบนึกอยากให้พี่โก้มาเป็นพี่ชายของฉันจริงๆ บ้าง ฉันทำความสะอาดไปเรื่อยจนกระทั่งฉันสังเกตเห็นว่าภารโรงมายืนมองห้องธรรมะอยู่ที่ด้านล่าง
"ภารโรงเขาจะมาปิดห้องแล้วล่ะค่ะพี่โก้" ฉันเรียกพี่โก้
"อืมม์ งั้นก็เสร็จแล้วแหละ รีบเก็บของแล้วก็รีบไปเหอะ"
"ค่ะ" ฉันหันไปดูนาฬิกา ตอนนี้เกือบจะห้าโมงเย็นแล้ว แต่...
ฉันเห็นเงาของฉันสะท้อนอยู่บนกระจกนาฬิกา แม้จะเป็นกระจกใสแต่ฉันก็ยังมองเห็นเงา และนั่นก็เป็นเงาของฉันเพียงคนเดียว... ไม่มีเงาของพี่โก้ ทั้งๆ ที่พี่โก้ยืนเก็บของอยู่ข้างหลังฉัน...!!
ลมพัดเข้ามาจากทางหน้าต่างอย่างช้าๆ เสียงของเพื่อนๆ ที่ก้องอยู่ในหูของฉัน...ดังขึ้น
"ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่เห็นเธอพูดคนเดียวตอนที่เธอเดินกลับบ้าน"
"ก็วันนี้ฉันก็เห็น มะ...แมนก็เห็น เธอยิ้มคนเดียวในคาบพระ..."
"รู้แล้วเงียบไว้นะเว้ย ที่อาจารย์ให้พวกเรารีบกลับน่ะ เพราะกลัวว่าพวกเราจะเจอของดีเข้าน่ะสิ"
"เออดิ เนี่ยกูว่าจะย้ายบ้านแล้ว เกิดวันไหนมันอยากลากกูไปอยู่แทนมัน กูก็ซวยอ่ะดิ"
"เหรอ ไม่เป็นไร งั้นเดี๋ยวถ้าเพื่อนๆ มา ก็บอกให้เขาช่วยกันกวาดห้องแล้วก็เช็ดพระให้เรียบร้อยนะ เอ้อ... แล้วก็ทุกอย่างให้เสร็จก่อน 5 โมงเย็น เข้าใจนะ แล้วครูจะมาตรวจ"
ฉันขนลุกซู่ ตัวเย็นวาบ ตาเบิกโพลง หันหลังกลับไปช้าๆ อย่างแทบไม่เชื่อสายตาของตัวเอง พี่โก้ยืนมองหน้าฉันด้วยแววตาเศร้า แล้วเขาก็พูดขึ้น...
"แก้ว... กลัวพี่ด้วยเหรอครับ" ฉันไม่คิดอะไร รีบวิ่งออกไปจากห้องธรรมะทันที เสียงของพี่โก้ยังคงตะโกนตามหลังฉันมาติดๆ
“เดี๋ยว แก้ว... ฟังพี่ก่อน”
ฉันรีบวิ่งออกไป จนชนกับภารโรงที่กำลังจะเข้ามาปิดประตู ไม่มีแม้แต่คำขอโทษออกจากปากของฉัน ฉันรีบวิ่งออกจากโรงเรียนอย่างไม่คิดชีวิต...
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา...ฉันก็ไม่กล้าย่างกรายเข้าไปบริเวณตึกด้านหลังเพียงลำพังอีกเลย...
ฉันไม่คิดอะไร รีบวิ่งออกไปจากห้องธรรมะทันที เสียงของพี่โก้ยังคงตะโกนตามหลังฉันมาติดๆ
“เดี๋ยว แก้ว... ฟังพี่ก่อน”
ฉันรีบวิ่งออกไป จนชนกับภารโรงที่กำลังจะเข้ามาปิดประตู ไม่มีแม้แต่คำขอโทษออกจากปากของฉัน ฉันรีบวิ่งออกจากโรงเรียนอย่างไม่คิดชีวิต...
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา...ฉันก็ไม่กล้าย่างกรายเข้าไปบริเวณตึกด้านหลังเพียงลำพังอีกเลย...
-------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น