คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เรื่อง...ที่ไม่ควรพูด
“ขอบคุณค่ะพี่” ฉันยิ้ม
เย็นวันนั้นพี่โก้ไปส่งฉันกลับบ้านที่หน้าประตูโรงเรียน และตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาพี่เขาก็ไปส่งฉันทุกวัน จนดูเหมือนจะเป็นที่อิจฉาของเพื่อนๆ ในห้อง มีอยู่วันหนึ่งฉันแอบเห็นผิงมองฉันกับพี่โก้เดินด้วยกัน บางทีเธออาจจะสงสัยหรืออิจฉาอยู่ฉันก็เป็นได้
หลายวันต่อมาในคาบเรียนวิชาพระพุทธศาสนา...
ในห้องธรรมะที่ลือกันว่ามีคนผูกคอตาย ไอ้สองตัวข้างหลังฉันมันก็เริ่มผลัดกันเล่าเรื่องผีอีกแล้ว
“เฮ้ย วันก่อนมีรถชนกันตายหน้าบ้านกูอีกแล้วว่ะ” ไอ้ตัวหลัง ก. เริ่มเปิดประเด็น
“อีกแล้วเหรอวะ แม่ง ผีตายโหงแถวบ้านมึงนี่โคตรเฮี้ยน” ไอ้ตัวหลัง ข. ทำหน้าตื่นเต้น
“เออดิ เนี่ยกูว่าจะย้ายบ้านแล้ว เกิดวันไหนมันอยากลากกูไปอยู่แทนมัน กูก็ซวยอ่ะดิ”
“เฮ้ย แล้วทำไงให้ผีมันไม่ลากคนไปอยู่แทนมันวะ”
“ไม่รู้ มึงลองถามครูดิ”
“ครูครับๆ” ไอ้ตัวหลัง ข. ลุกขึ้นถามทันที
“เฮ้ย!!” ไอ้ตัวหลัง ก. มันคงไม่นึกว่าเพื่อนมันจะถามจริงๆ
“อะไรรึ พิชัย” อาจารย์สมพรมองมาที่ไอ้สองตัวที่นั่งข้างหลังฉัน
“ทำไงให้ผีตายโหงไม่มาเอาคนไปอยู่แทนมันอ่ะครับ”
จบคำถาม เพื่อนๆ หลายคนอมยิ้ม บางคนเกือบจะหัวเราะ แต่อาจารย์สมพรถอนหายใจ จากนั้นไม่กี่นาที ไอ้สองตัวนั้นก็โดนทำโทษให้ออกไปยืนนอกห้อง ฐานไม่ตั้งใจเรียน
ฉันอมยิ้มได้ไม่นาน อยู่ดีๆ ก็มีลมพัดมาเบาๆ เรื่องผีที่ไอ้สองตัวนั้นเล่ามันสร้างบรรยากาศในห้องให้เริ่มวังเวงซะแล้วทั้งๆ ที่อาจารย์สมพรกำลังสอนอยู่ ฉันเผลอมองผ่านอาจารย์สมพรไปมองที่พระพุทธรูปทันใดนั้นฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่าพระพุทธรูปกำลังจ้องมาทางฉัน เล่นเอาฉันเริ่มอกสั่นขวัญแขวน ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกว่าห้องมันเริ่มมืดลงถนัดตา เหมือนฝนทำท่าจะตกทั้งๆ ที่ตอนนี้ไม่ใช่หน้าฝน ฉันหันไปมองทางอื่นที่ไม่ใช่พระพุทธรูป ทันใดนั้นชายคนหนึ่งก็ชะโงกหน้า โผล่มาตรงประตูหน้าห้อง ที่อยู่ด้านหลังพระพุทธรูป
พี่โก้นั่นเอง เขายิ้มให้ฉันแล้วชูสองนิ้วทักทาย เขาทำปากเหมือนกับจะบอกว่า “ตั้งใจเรียนนะ” ความกลัวของฉันหายไปทันที ฉันยิ้มตอบให้พี่โก้แล้วก็ก้มหน้าก้มตาเรียนต่อ แอบเห็นผิงมองฉันแล้วทำหน้างงๆ เธอคงจะสงสัยว่าคนอย่างฉันจะมีหนุ่มๆ มาจีบได้ยังไง
“เอาล่ะ วันนี้ครูมีเรื่องจะพูดกับพวกเธอสักหน่อยนะ” อาจารย์สมพรพูดขึ้น
“ครูไม่เห็นใครมาทำเวรเลย นอกจากกนกพร” เพื่อนทุกคนหันมามองที่ฉัน
“จริงๆ ครูไม่อยากใช้วิธีนี้ แต่ว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ถ้าใครไม่มาทำเวร ครูจะหักคะแนน”
เสียงฮือฮาเริ่มดังขึ้นในห้อง จนอาจารย์สมพรต้องใช้ไม้เรียวฟาดลงไปบนโต๊ะ เพื่อให้ทุกคนอยู่ในความสงบ จากนั้นไม่นาน เสียงออดหมดคาบก็ดังขึ้น ฉันรีบเดินออกจากห้องเพื่อไปเรียนวิชาต่อไปทันทีโดยไม่รอใคร
เมื่อถึงตอนเย็น เวลาที่ฉันต้องทำเวร...
ฉันเดินตรงมายังห้องธรรมะคนเดียว แต่สิ่งที่ฉันคาดไม่ถึงก็คือผิงกับเพื่อนผู้ชายอีก 2 คนพร้อมด้วยอาจารย์สมพรยืนอยู่หน้าห้องธรรมะ อาจารย์สมพรจัดแจงแบ่งหน้าที่ให้พวกเราแต่ละคนทำความสะอาด รู้สึกว่าเพื่อนอีกคนที่ไม่มาจะถูกอาจารย์สมพรตัดคะแนนไปเรียบร้อยแล้ว หลังจากที่อาจารย์เช็คชื่อพวกเราแล้ว อาจารย์ก็กำชับให้พวกเรากลับก่อน 5 โมงเย็น แล้วพวกเราก็แยกย้ายกันไปทำความสะอาด
ห้องธรรมะหลังเลิกเรียนวังเวงพิลึก คงเพราะว่าวันนี้พวกเราอยู่ด้วยกันหลายคนเลยไม่น่ากลัวเท่าไหร่ แต่ทันใดนั้นเพื่อนชายคนหนึ่งที่ชื่อแมนก็พูดเรื่องที่ไม่ควรพูดขึ้น
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น