คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : _,-'~chapter~'-,_#4:ที่โรงพยาบาล
วันนี้ขอนอนบ้านไอ้บอยดีกว่า ไปคอนโดมันไกลมากๆเลย ขี้เกียจขับรถ ฉันมาถึงลานจอดรถแล้วตอนนี้ แต่มีความรู้สึกว่ามีคนเดินตามฉันมานะ ไอ้เป้รึเปล่าวะ มันยิงชอบกังวลจนเวอร์อยู่ รีบไปดีกว่า ไม่ต้องสนใจ
แต่ฉันรู้สึกเวียนหัวมากๆเลย ตอนนี้โลกมันหมุดด้วยหล่ะ
*****//////////////////////////////////////////////////////////////////*****
ผลหล่ะเซ็งจริงๆ ก้อไอ้เป้มันบอกให้ผมตามไปดูยัยบ้านั้น ว่าจะเป็นไรมั้ย ถามมันว่าทำไมไม่ไปดูเอง มันบอกว่ามันต้องรีบกลับบ้าน ไม่เข้าใจมันจริงๆเลย แฟนตัวเองก้อไม่รู้จักดูเอง แล้วมันก้อบ้านะไปคบได้ไงผู้หญิงแบบนี้ ยัยนี้ก้อเดินเร็วเป็นบ้าเลย แล้วไอ้เป้มันจะห่วงไรวะเนี้ยเดินแล้วแบบนี้ไม่เป็นไรหรอก ผมกลับดีกว่า
"พลึบบบบบบ.."
เสียงไรเนี้ย เหมือนกับเยงคนล้ม คงไม่ใช้ยัยบ้านั้นหรอกนะ
วันนี้ผมซวยอะไรเนี้ย เดินเร็วเป็นบ้าแต่ดันเป็นลมซะงั้นคนเรา แล้วผมจะเอายัยนี้ไปส่งที่ไหนหล่ะเนี้ย อุ้มยัยนี้ไปไวที่รถก่อนดีกว่า ยัยนี้ตัวเบาเป็นบ้าเลย ใส้มีรึเปล่าเนี้ย
ตอนนี้หน้ายัยนี้ซีดมากๆเลย ทำไงหล่ะเนี้ย หวังว่าจะไม่ตายนะ ถ้ายัยนี้ตายไอ้เป้มันเอาผมลงหลุมแน่ๆเลย โทรหามันก่อนดีกว่า
/ตืดดดดดดดดดด ตืดดดดดดดดด ตืดดดดดดดด ตืดดดดดดด ตืดดดดดดดด/
อะไรของมันเนี้ยโทรศัพทืก้อไม่รับ โทรหาไอ้บอยก้อได้วะ เพื่อมันจะรู้ว่าบ้านยัยนี้อยู่ไหน
/ตืดดดด ตืดดดดด ตืดดดด/
/มีไรไอ้ไคนด์/
/มีดิ แกรู้เปล่าวะว่าบ้านยัยที่มาทำงานแทนแกอ่ะอยู่ไหน/
/รู้ทำไมวะ/
/ตอนนี้ยัยนี้อยู่บนรถกรู/
/อ้าว มันไปอยู่บนรถแกได้ไงวะ/
/ยัยนี้เป็นลงมั้ง พอดีมาเจอเลยเอามาไว้บนรถก่อน/
/เอามันมาส่งที่โรงพยาบาลแม่กรูเลย/
/เอางั้นหรอ ยัยนี้มันเป็นแฟนไอ้เป้นะเว้ย/
/ใครเป็นแฟนไอ้เป้วะ/
/ก้อยัยนี้งัย/
/เมิงมั่วป่ะวะ ไม่ใช่เว้ยยยยยยยยยยยยย/
/อ้าวแล้วมันทำไมมันห่วงยัยนี้จังวะ/
/ยัยนี้ที่เมิงว่าเนี้ยมัยชื่อบลู แล้วมันก้อไม่ได้เป็นแฟนไอ้เป้ด้วย/
/อ้าวหรอ งั้นไปส่งที่โรงพยาบาลที่แม่เมิงอยู่ใช่ป่ะ/
/เออ/
/อืม งั้นแค่นี้/
อ้าวไอ้เป้มันไม่ใช้แฟนยัยนี้หรอกหรอ เห็นมันห่วงจัง คิดว่าเป็นแฟนกันซะอีก ก้ออย่างว่า อย่างยัยนี้ใครจะชอบ ถ้ายกยัยนี้ให้ผมแล้วแถมบ้านพร้อมที่ดินนะ ผมคงต้องขอคิดสัก3ชาติ
จะว่าไปหน้าตายัยนี้ก้อโอเคนะ หุ่นก้อดี แต่นิสัยนี้ซิตัวปัญหาใหญ่เลย นี้ขนาดยัยนี้แต่งหน้านะ หน้ายังซีดขนาดนี้ ถ้าไม่แต่งจะซีดเป็นศพไมเนี้ย
ทำไมรถติดจังนะ อยากเห็นจังว่าหน้ายัยนี้จะซีดขนาดไหนถ้าไม่แต่งหน้า
ผมเลยเอากระดาษทิชชูมาเช็ดเบา แต่จะว่าไปถ้าเช็ดแรงๆยัยนี้ก้อคงไม่ฟื้นหรอก แต่ยัยนี้ก้อไม่ได้โบะแป้งหนาเลยนะเนี้ย แต่เช็ดออกแล้วยิ่งซีดใหญ่เลย ผมอยากรู้จริงๆเลยว่ายัยนี้ไปทำอะไรมานะ ถึงเป็นลมไปได้ ดีนะที่อัดเทปจนจบได้หน่ะ
*****/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////*****
ตอนนี้มาถึงโรงพยาบาลละ จะเอาไงอ่ะ เอายัยนี้ไปหาหมอหรือว่าเอายัยนี้ไปที่ห้องแม่ไอ้บอย
"ครืดดดด ครืดดดดดดดด ครืดดดด"
เสียงมือถือผมสั้น
/ฮัลโล/
/ไอ้ไคนด์ แกอยู่ไหนวะ ทำไมช้าจัง/
/ก้ออยู่ข้างล่างเนี้ย/
/หรอ เดี๋ยวกรูลงไปแปบ/
/เออ/
*****////////////////////////////////////////////////////////////////////////*****
ไม่นานไอ้บอยก้อลงมา ขอบอกว่าลงมาเร็วมากๆ หรอว่ายัยนี้จะเป็นแฟนไอ้บอย ต้องใช้แน่ๆเลย ไม่งั้นมันไม่รีบลงมาขนาดนี้หรอก
"ขอบคุณนะเว้ย ที่อุส่าห์เอามันมาส่ง" ไอ้บอยบอกผม
"ไม่เป็นไรหรอก กรูจะคิดว่ายัยนี้เป็นแค่แฟนเพื่อน จะไม่คิดเรื่องที่ยัยนี้ทำให้กรูเสียเวลาละกัน"
"มันเป็นแฟนใครอีกวะ" ไอ้บอยถามหน้าตาย
"เอ้า ยัยนี้ไม่ใช้แฟนเมิงหรอ"
"เมิงนี้ มั่วอีกแล้ว เอาไอ้นี้เป็นแฟน กรูก้อคิดสั้นแล้ว"
"อันนี้ก้อจริง"
"เดี๋ยวเอามันไปหาหมอดีกว่าวะ"
"ขนาดนั้นเลยหรอวะ แค่สลบเอง ให้ดมยาดมก้อฟื้นแล้วหล่ะหน่า"
"ฟื้นหน่ะมันฟื้น แต่ที่กรูจะให้หมอตรวจสุขภาพมากกว่า"
"อ้าวยัยนี้ มาตรวจเองไม่เป็นรึไง"
"มาเป็น แต่ให้ตายมันก้อไม่มาหรอก"
"เป็นงั้นไป แล้วเมิงจะไม่โทรบอกทางบ้านเขาหน่อยหรอวะ ถ้ายัยนี้กลับบ้านช้าทางบ้านเขาจะเป็นห่วงเอา"
"เหอะๆ มันอยู่คนเดี๋ยว มีแต่น้ามัน ตอนนี้อยู่อเมกานู้น"
"อ้าวหรอ"
"เดี๋ยวกรูอุ้มมันไปหาหมอดีกว่า"
ไอ้บอยว่า แล้วก้อยกยัยนั้นเข้าไปในโรงพยาบาล ผมว่ามันต้องชอบยัยนั้นแน่ๆเลย ไม่งั้นมันไม่ห่วงขนาดนี้หรอก จิงป่ะ ประมาณว่าเพื่อนสนิทเหอะๆ ผมว่าความรักมันเป็นอะไรที่วุ่นวายมากๆเลย ผมเลยไม่เคยรักใครจริงๆเลยสักครั้ง
ไหนๆวันนี้ก้อมาละ ขึ้นไปเยี่ยมแม่ไอ้บอยหน่อยดีกว่า จะได้ไสยเที่ยว แต่ไม่รู้เบอร์ห้องอ่ะ ไปถามไอ้บอยก่อนดีกว่า เหอะๆ
แล้วก้อกรำอีกคราวนี้ ผมไม่รู้ว่าไอ้บอยมันไปไหนอ่ะ ถึงตอนนี้ผมจะพล่างตัวอยู่นะ แต่ก้อไม่อยากจะไปถามพยาบาลซะเท่าไหร่หรอก เดี๋ยวเป็นข่าวอีก น่าเบื่อ การเป็นนักร้องดังๆ ไม่ใช้สิ่งที่ผมต้องการเลย ผมต้องการเป็นนักร้องที่เป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องมีใครมาบอกว่า ไม่น่าทำแบบนี้เลย ถ้าไม่อันนู้นอันนี้นะจะชอบอยู่หรอก ผมอยากเป็นตัวเองแล้วก้อมีคนมาชอบเรา ไม่ต้องปิดบัง แต่ยังไงวันนี้ผมก้อต้องเข้าไปถามพยาบาลอยู่ดีอ่ะแหล่ะ
"เออ พี่ครับขอโทษนะครับ"
ต้องพูดเพราะๆ ก้อผมดันไปขัดจังหวะที่เจ๊แกเมาท์กันมันเลยอ่ะ ขนาดพูดเพราะเจ๊แกยังไม่หันมามองเลยกรำจริงๆ ไปถามอีกช่องนึงก้อได้วะ
"เออ คุณครับ ขอโทษนะครับ"
"อ่อค่ะ มีอะไรครับ"
"เมื่อกี้คุณเห็นผู้ชายที่อุ้มผู้หญิงไมครับ"
"อ่อ บอยกะบลูหน่ะหรอค่ะ ไปที่ห้องฉุกเฉินห้องสุดท้ายทางซ้ายมือเลยค่ะ"
"ขอบคุณครับ"
อะไรเนี้ย ทำไมเขารู้จักไอ้บอยกะยัยนั้ยด้วยหล่ะ งงครับ ไอ้บอยมันอาจจะมาบ่อยก้อได้เนอะ แต่ดีจัง เขาจำผมไม่ได้ วู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นรอบศัตวรรษ ได้เลยหล่ะมั้งเนี้ย ที่มีคนจำผมไม่ได้ด้วยยยยยยยยยย อ่อนั้นห้องฉุกเฉินอยู่นั้น
ไอ้บอยมันคุยกะหมออยู่อ่ะ หน้าซะเครียดเชียว ก้อแค่เป็นลมเองนะ ไม่หน้าจะเครียดได้ขนาดนี้เลย ผมรอข้างนอกดีกว่า
"อ้าวไอ้ไคนด์ยังไม่กลับหรอวะ"
ไอ้บอยมันออกมาเห็นผมนั่งอยู่เลยถาม
"อือ กะว่าจะไปเยี่ยมแม่เมิงอ่ะ แต่ไม่รู้ว่าอยู่ห้องไหน เลยมาถาม"
"อืม"
แล้วพวกเราก้อเริ่มเดินออกจากบริเวณที่เต็มไปด้วยห้องฉุกเฉิน
"ยัยนั้นเป็นไรวะ ทำไมยังไม่ฟื้นอีก"
"หมอให้มันเข้าน้ำเกลือก่อน ค่อยกลับบ้านพรุ่งนี้"
"แค่เป็นลมเองนะ ทำไมต้องเข้าน้ำเกือด้วยวะ"
"ถ้าเป็นลมแบบคนปกติมันก้อไม่ต้องหรอก"
"อ้าว ยัยนี้ไม่ปกติหรอ"
"ประมาณนั้น"
"ไม่ปกติยังไงวะ"
"มันทั้งเครียด ทั้งทำงานหนัก พักผ่อนไม่เพียงพอ กรูก้อเลยขอหมอว่าให้มันพักที่นี้ได้มั้ย หมอบอบแล้วแต่ กรูก้อเลยให้มันนอน"
"หรอ แล้วแม่เมิงเป็นไงบ้างวะ"
"ก้อดีขึ้นนิดหน่อยวะ"
"หรอ "
"กรูไม่น่าขอให้มันไปเป็นพิธีกรแทนเลยวะ ถ้ากรูไม่ขอมันนะ มันอาจจะกลับไปนอน แล้วมันก้อจะไม่เป็นแบบนี้"
"เมิงบ่น อะไรของเมิงวะ"
"ก้อเมื่อวานกรูขอให้มันไปเป็นพิธีกรสัมภาษณ์เมิงแทนกรู แต่กรูไม่ได้ถามมันว่าวันนี้มันว่างรึเปล่าอ่ะดิ"
"แล้ววันนี้ยัยนี้ไม่ว่างหรอ"
"ก้อเออดิ กรูคิดว่าวันนี้มันแค่มีเรียนเฉยๆ ที่ไหนได้มีสอบอ่ะ เมื่อคืนจัดรายการเสร็จก้อตี3ละ หวามันจะได้นอนก้อประมาณตี4กว่าๆนู้นแหล่ะ"
"ดูเมิงกะไอ้เป้จะห่วงยัยนี้มากๆเลย เนอะ"
"ไม่ห่วงได้ไงวะ ก้อมันเป็นน้องกรูกะไอ้เป้"
"อะไรวะ"
"ก้อแม่กรูกะแม่ไอ้เป้อ่ะรับมันเป็นลูกบุญธรรม"
"อ่อหรอ ดีวะ บอกแม่เมิงรับกรูเป็นลูกบุญธรรมบ้างดิ"
"ไม่ตลกนะเว้ย ที่แม่กรูรับเพราะว่า มันหน่ะอยู่ตัวคนเดียว"
"ชีวิตยัยนี้ทำไมน้ำเน่าจังวะ"
"กรูพูดจริงนะเนี้ย พ่อกะแม่มันเสียตั้งแต่มันอยู่ ม.4 พองานศพพ่อกะแม่มันเสร็จ มันก้อขอแบ่งมรดกเลย แล้วก้ออกมาอยู่คนเดียว"
"ม.4 เนี้ยนะ อยู่คนเดียว ตอนนี้ยัยนั้นเรียนปีไหนวะ"
"ปี4แล้ว"
"ก้อเรียนหนักอ่ะดิวะ"
"นิติด้วย ไม่ต้องพูดถึงเลยเมิง"
"เหอะๆ เรียนเก่งเป็นบ้าเลย ถ้านิติธรรมศาสตร์นะกรูนับถือเลย"
"งั้นเมิงก้อนับถือมันเลยละกัน"
"เกร็กๆๆ"
เสียงไอ้บอยเปิดประตูเข้าไปในห้องแม่มัน อึ้งครับ ยัยบ้านี้เรียนนิติธรรมศาสตร์ ทำงานไปด้วยอีกตั่งหาก อะไรจะขนาดนั้น เทพครับ เทพ ยอมรับจริง เหอะๆ ที่ว่าไปเมื่อกี้ก้อขอโทษหน่า แล้วผมก้อเดินเข้าไปห้องแม่มัน
"แม่หวัดดีครับ" ผมกล่าวพล่างยกมือไหว้แม่
"อ้าว วันนี้ว่างด้วยหรอจ๊ะ" แม่ทักผมอย่างยิ้มแย้ม ซึ้งรอยยิ้มนี้เป็นรอยยิ้มที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลยแม้เวลาจะผ่านมานานแค่ไหน
"มันเอาไอ้บลูมาส่งแม่ มันเลยมาเยี่ยมแม่อ่ะ" ไอ้บอยว่า
"อ้าวหรอ แล้วบลูไปไหนแล้วหล่ะ"
"อยู่ห้องข้างๆ แท่เนี้ย" ไอ้บอยบอก
"อ้าววววว บลูเป็นอะไรลูก" แม่ถามอย่างเป็นห่วงสุดๆเลย
"มันไม่เป็นไรมากหรอกแม่ บอยอยากให้มันนอนเฉยๆ นี้ก้อจะ4ทุ่มแล้วแม่พักผ่อนได้แล้ว"
"แม่ก้อว่าจะนอนตั้งนานแล้วหล่ะ ราตรีสวัสดิ์จ๊ะ"
แม่ว่าพล่างเริ่มเอนดัวนอน ผมอยากมีแม่แบบแม่ไอ้บอยจังเลย
"เห้ย ไอ้ไคนด์ไปห้องไอ้บลูกัน"
ไอ้บอยบอกพล่างเดินไปทางประตู เพื่อที่จะไปห้องยัยตัวแสบนั้น
"เมิงจะไปไหนต่อวะ" ไอ้บอยถามผม
"ก้อจะกลับคอนโด ไม่มีไรแล้วอ่ะ"
"หรอ"
"แกร็กๆๆ" เสียงไอ้บอยเปิดประตูห้องยัยแสบ
"อือถามไมวะ"
"เมิงช่วยไรกรูหน่อยได้ป่ะ"
"ถ้าช่วยได้จะช่วย"
"เมิงช่วยได้อยู่แล้ว"
"อะไรวะ"
"เมิงช่วยเฝ้าไอ้บลูให้กรูทีได้ป่ะ กรูต้องไปจัดรายการอ่ะ"
"เห้ย จะบ้าหรอวะ"
"ก้อไอ้เป้มันไม่ว่างอ่ะ มันก้อจัดรายการเหมือนกันอ่ะ"
"แล้วทำไมต้องเฝ้าด้วยวะ ยัยนี้โตแล้วนะ"
"กรูจะให้เมิงเฝ้าแม่กรูด้วย ความหมาย"
"อ่อ ถ้างั้นก้อได้ แล้วเมิงจะมาตอนไหน"
"จัดเสร็จก้อตี3 ถึงนี้น่าจะตี3กว่าวะ"
"ช่วงนี้เมิงนอนที่นี้ตลอดเลยหรอวะ"
"ก้อเกือบวะ บางวันไอ้บลูมันก้อมาเฝ้า แทนกรูก้อกลับไปนอนที่บ้าน"
"อืม งันวันนี้เมิงไปนอนที่บ้านก้อได้ เดี๋ยวกรูเฝ้าให้"
"อ้าว พรุ่งนี้เมิงไม่มีงานหรอวะ"
"พรุ่งนี้มีช่วงบ่ายวะ ไม่เป็นไร"
"เออ งั้นขอบใจเมิงมากๆเลย"
"ไม่เป็นไรเว้ย เมิงยังเคยเฝ้าน้องกรูเลย เพื่อนกัน"
"อือ งั้นกรูไปก่อนนะ"
"อือ"
แล้วไอ้บอยก้อออกไป ผมก้อเลยไปนั่งลงข้างๆเตียงของยัยแสบ ตอนยัยนี้หลับก้อน่ารักดีนะเนี้ย ผมก้อไม่หน่าไปว่ายัยนี้เลยอ่ะ รู้สึกผิดยังไงไม่รู้ ผมว่านะผมรู้สึกตอนนี้ก้อสายแล้วหล่ะ ตอนนี้ยัยนี้คงจะเกลียดผมไปแล้วหล่ะ ผมมาคิดๆดูนะ ถ้าผมเป็นไอ้บอยนะ ผมก้อต้องเป็นห่วงยัยนี้เหมื่อนกันแหละ ก้อตอนที่อัดรายการอยู่หน่ะ ยัยนี้ทำเหมือนว่าไงก้อไหว แบบจะไม่ทำให้ใครเดือนร้องเพราะตัวเอง แต่ยัยนี้ก้อทำให้ผมเสียเวลานะ
"พลึบ" เสียงยัยแสบขยับตัว
ขอร้องหล่ะยัยแสบ เธออย่าเพิ่งตื่นตอนนี้นะ ถ้าเธอตื่นตอนนี้ ฉันว่าเธอต้องอาละวาดแน่ๆ ง่าส์มองยังไงยัยนี้ก้อยังน่ารักอยู่ดี ตอนนอนนะขอย้ำ ขอย้ำ นิติธรรมศาสตร์ แถมยังน่ารักอีกตั่งหาก ผมว่ายัยนี้ต้องมีแฟนแล้วชัวร์
"อือ" เสียงยัยแสบดังขึ้น
อย่าตื่นตอนนี้นะ ผมขอนอนหน่อยละกันนะ ตอนนี้ง่วงมากๆ
ความคิดเห็น