ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : _,-'~chapter~'-,_#3:อัดรายการ
ในที่สุดฉันก้อต้องอัดรายการดีๆ ที่มีอีตานักร้องห่วยๆ อย่างตานั้นมาเป็นแขกรับเชิญ แถมฉันยังต้องสัมภาษณ์อีตานั้นด้วยนะ ทำไมวันี้ฉันซวยจังเลยอ่ะ ขอสอบก้อทำไม่ค่อยได้ ก้อเครียดแล้วนะ ดันต้องมาสัมภาษณ์บ้าๆอะไรอีกเซ็งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
"ไอ้บลูหน้าแกนี้ เครียดยังกะจะเรียนไม่จบงั้นแหละ" ไอ้เป้ว่า
"เรียนหน่ะจบแน่ แต่จบแบบเกรดเท่าไหร่หล่ะแก"
"เก่งๆ อย่างแกจะเครียดไปทำไมวะ"
"ปี่สุดท้ายแล้วนี้หว่า ต้องเครียดเป็นธรรมดา"
"เออ จบตรีแล้วจะเรียนต่อไมแก"
"ก้อเรียน แล้วเรารอไรกันวะเน้ย ทำไมไม่ถ่ายซะที"
"รอไอ้ไคนด์"
"เออว่าแต่เค้าช้า ดูท่าแกจะสนิทกะอีตานั้นมากเลยนะ"
"ก้อมันเป็นเพื่อนเค้า แล้วก้อเป็นเพื่อนไอ้บอยด้วย"
"ห๊า อีตานี้เนี้ยนะเป็นเพื่อนกะไอ้บอยด้วย ให้เค้าตายดีมั้ยเนี้ย"
"มันจะเลวร้ายอะไรขนาดนั้นวะ"
"ถ้ามีคนบอกว่าแกเป็นเด็กเส้นแกจะรู้สึกไงวะ"
"เค้าไม่ได้เป็นเด็กเส้นนะเว้ย เรา3คนก้อเข้ามาสมัครที่บริษัทนี้พร้อมกันหนิ"
ฉันคงยังไม่ได้บอกอ่ะซิว่า ฉัน ไอ้บอย กะไอ้เป้ เป็นเพื่อนกัน ตั้งแต่มอปลาย พอจบม.6 พวกเราก้อเรียนมหาลัยเดียวกันอีก แต่คนละคณะ พอจะขึ้นปี2 ไอ้บอยก้อมาชวนว่าไปสมัครเป็นดีเจมั้ย พวกเราก้อตกลงไปด้วยกัน
"ก้อใช้มั้ยหล่ะ"
"เออๆ แกก้อทนหน่อย"
"นี้ถ้าไม่เพราะพี่โก้มาขอนะฉันกลับบ้านดีกว่า"
"เออ"
"แล้วมันจะเสร็จกี่โมงเนี้ย"
"ตอนนี้ก้อ5โมงกว่าละ เสร็จก้อน่าจะ2ทุ่มอย่างต่ำ"
"ห๊า 2ทุ่มอย่างต่ำ ฉันนัดกับแม่ว่าจะไปกินข้าวด้วยนะเนี้ย"
"แม่ไหนวะ"
"แม่ไอ้บอยดิ แม่เข้าโรงพยาบาลอีกแล้ววะ"
"อ้าวจิงดิ โทรไปบอกไปว่าไม่ทันหรอก"
"ก้อต้องเป็นงั้นแหละ"
เบื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อะไรก้อไม่รู้ อุส่าห์สัญญากับแม่ไว้แล้วนะเนี้ย วันหลังก้อได้วะ ฉันคงไม่รับทำแทนไอ้บอยแล้วหล่ะ กะว่าจะช่วยมันแท้ๆ แต่ดันมาเจอแบบนี้ ฉันเลยไม่อยากทำเลย
"เอ้าทุกคน เข้าที่ได้แล้ว จะเริ่มถ่ายแล้วนะ"
"เห้ยไอ้บลูมานี้เร็ว"
"เออ"
ผ่านไป 1 ชั่วโมงแล้วนะเนี้ย แต่มันก้อยังไม่มีอะไรคึบหน้าเท่าไหร่นัก แต่พี่โก้บอกให้ฉันพักก่อน เพราะพี่แกบอกว่าหน้าฉันดูเพลียๆ ไม่ให้เพลียได้งัยหล่ะ เมื่อคืนจัดรายการเสร็จก้อตี3แล้ว กว่าจะได้นอนก้อตี4แล้ว แถมวันนี้ดันมีสอบด้วย เหนื่อยมากๆเลยวันนี้
"เฮ้ยไอ้บลูแกไหวมั้ยเนี้ย" ไอ้เป้ถามฉัน
"ไหวดิ คงอีกนานใช่ป่ะเนี้ย"
"คงไม่หรอก พีโก้บอกว่าวันนี้เอาแค่ช่วงสัมภาษณ์ไอ้ไคนด์ก่อน เพราะดูแกเหนื่อยมากเลย"
"เค้าไม่ได้เป็นไรนะเว้ย ถ่ายต่อเลย เดี๋ยวมีคนว่าฉันอีกว่าเป็นตัวถ่วงของคนอื่น"
"ไม่มีไครว่าแกหรอก ถ้าถ่ายช่วงไอ้ไคนด์จบแล้วหน่ะ"
"นะ เด๋ยวอีนั้นมันจะหาว่าฉันเป็นเด็กเส้นอีก"
"มันถ่ายเสร็จมันก้อกลับแล้ว"
"ก้อดี"
"บลู เป้ กินไรข้าวเย็น"
พี่ปิงเดินมาถามตรงที่ ฉันกับไอ้เป้นั่งพักอยู่ เจ๊แกยังไม่กลับบ้านหรอเนี้ย รอไรวะ เดี๋ยวลูกรอนะเจ๊
"อ้าวเจ๊ยังไม่กลับหรอ" ไอ้เป้ถาม
"อือ รอดูไอ้บลูอยู่ว่ามันจะรอดไปถึงเทปที่เท่าไหร่"
เจ๊แกพูดซะทุเรศเลยอ่ะ
"อ้าววววววววววว เจ๊พูดยังกะว่าเค้าจะตายงั้นแหน่ะ"
"ก้อเกือบแล้วหล่ะหน้าแกอ่ะ"
"ไอ้เป้หน้าเค้าซีดขนาดนั้นเลยหรอวะ"
"เออดิ เมื่อคืนไปทำไรมาวะ"
"เมื่อคืนแค่จัดรายการที่burning ที่เดียวนะ"
"แค่นี้หรอ แน่ใจนะ"
"ก้อเมื่อคืนมีแค่นี้อ่ะ"
"ไอ้เป้แกก้อถามมันแค่ตอนกลางคืนหนิ แต่ตอนกลางวันแกไม่ได้ถาม แกก้อเข้าใจตอบมากเลยนะไอ้บลู"
"ง่าส์เจ๊ รู้ทันอีกแล้ว"
"เออนะ ตอนกลางวันที่ผ่านมาเนี้ยแกไปทำไรมา"
"ตอนเช้าก้อมีเรียนตอนเก้าโมง แล้วตอนบ่ายก้อมีสอบ สอบเสร็จก้อมาที่นั้เลย เท่านี้แหละค่ะท่านพ่อ^_^"
"ไอ้บลูแกไม่ต้องมายิ้มกลบเกลื่อนเลยนะ"
"เมื่อคืนจัดรายการช่วงไหนวะ"
"ก้อ5ทุ่มถึงตี3งัย ไอ้เพื่อนบ้าบังอาจจำไม่ได้"
"จัดคนเดียวหรอ"
"เปล่า จัดกะไอ้บอย"
"รู้ว่าวันนี้มีสอบแล้วเมื่อคืนทำไมไม่ให้ไอ้บอยมันจัดคนเดียวไปก่อนวะ"
"แกจะบ้าหรอ"
"ทำไมวะ"
"เดี๋ยวมันไม่มีเพื่อน"
"ฟังไม่ขึ้นเลยนะเหตุผลแกเนี้ย"
"โว้ มันก้อผ่านมาแล้วหล่ะหน่า อย่าไปพูดถึงมันเลย"
"เออ"
"ทุดคนนนนนนนนนนน พักกันพอแล้ว ทำงานต่อ"
"แกรู้มั้ยว่าแกมาทำแทนไอ้บอยวันนี้ พี่โก้ให้พักนามากๆเลย" ไอ้เป้พูดไปเดินไป
"เกี่ยวมั้ยเนี้ย"
"เกี่ยวดิ ก้อปกติพักกันแค่15นาที แต่วันนี้พักตั้งครึ่งชั่วโมงอ่ะ"
"นิดนึงแกก้อจะเอาหรอวะ"
"ตั้ง15นาทีเชียวนะแก"
"นี้น้องมาซับหน้าหน่อยสิ" เจ๊นิกกี้พูดพล่างวิ่งมาทางฉัน
ง่าส์เจ๊หน้าฉันมัน ขนาดนั้นเลยหรอเนี้ย
"ซับอย่างเดี๋ยวไม่พอหรอกพี่ เอามันไปแต่งหน้าเลย"
ไอ้เป้ส่งเสริม แกจะส่งเสริมอะไรเจ๊แกวะ เจ๊แกยิ่งอยากแต่งอยู่
"แกบ้ารึเปล่าวะ เดี๋ยวฉันก้อกลายเป็นงิ้วพอดีดิ"
"ก้อดีกว่าหน้าเป็นศพนะแก"
ง่าส์ มันว่าฉันหน้าเหมือนศพอ่ะ
"นี้น้อง ตอนนี้น้องหน้าเหมือนศพจริงๆนะ"
เจ๊แกบอกพล่างส่งกระจกมาให้ฉันส่อง งะหน้าฉันแค่ซีดนิดหน่อยเองนะ แถวบ้านฉันเค้าไม่เรียกว่าศพกันหรอกหน่า
"ไปแต่งเถอะ เดี๋ยวคนดูเค้าจะว่าฉันเอาศพมาทำงานเป็นพิธีกร"
"เจ๊รับรองว่าเจ๊จะแต่งแค่นิดหน่อย"
"แน่นะเจ๊"
"บอกว่ารับรองก้อต้องแน่สิ"
"ก้อได้"
ถึงฉันจะไม่ยอมยังไงก้อคงจะไม่ได้แล้วหล่ะ เพราะเจ๊แกทำหน้าซะโหดเชียว
"ผิวเนียนนะเราหน่ะ" เจ๊แกบอกพล่างทาแป้งให้
"ตรงไหนอ่ะพี่"
"ก้อตรงผิวิซยะ"
ง่าส์ซะโหดเยว ไม่ถามก้อได้
"วันนี้มาช้ามีเหตุผลอะไรหรอ"
"อ่อวันนี้มีสอบค่ะ รีบมาแล้วนะคะเนี้ย"
"อืม มิหน่าหล่ะพี่ปิงถึงไม่ว่า"
"เกี่ยวมั้ยเนี้ย"
"พี่ปิงเค้าไม่ว่าหรอกถ้าคนนั้นมาช้าเพราะมีเหตุผล"
"ถ้าทุกคนเข้าใจเหมือนพี่ทุกคนนะก้อดีสิ"
"นะ นี้พี่หน่ะฟังรายการที่น้องจัดทุกวันเลยนะ"
"ง่าส์ หนูคิดว่าจะไม่มีไครฟังซะอีก"
"จะบอกว่าคนฟังเยอะจะตาย"
"จิงอ่ะ?"
"เพื่อนพี่ฟังกันเกือบทุกคน"
"ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบบบบบบบ ที่รับฟังรายการของผม"
"เอ้าไปได้แล้ว เสร็จแล้ว"
"อือ ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ"
ไม่เหมือนผีจริงๆด้วย
"บลูไหวนะ" พี่โก้ถามตอนฉันเดินผ่าน
"ไหวค่ะ"
"ก้อขอให้ไหวจนจบช่วงสัมภาษณ์นะ"
"จบแน่นอน"
ไหวไม่ไหวก้อต้องให้จบก่อนหล่ะหน่าฉัน
*****////////////////////////////////////////////////////////////////////*****
ตอนนี้ฉันเบลอมากๆเลย แต่ไม่เป็นไรอีกนิดหน่อยก้อจะจบแล้ว ไอ้เป้มันบอกว่าเหลือแค่10นาที ทนไว้ไอ้บลู 10นาที
"ไอ้บลูทนก่อนนะ"
"ระดับนี้ทนได้อยู่แล้ว"
"สาธุ"
"ยัยนั้นเป็นไรอ่ะ ดูหน้าซีดกว่าเมื่อกี้อีก" เสียงใครสักคนถามไอ้เป้
"มันไม่เป็นไรหรอก รีบๆถ่ายเร็ว"
"อือ"
ตอนนี้ถ่ายเสร็จแล้วช่วงที่สัมภาษณ์อ่ะ
"เห้ยไอ้บลูแกจะไปไหนต่อวะ" ไอ้เป้ถาม
"กี่โมงแล้วเนี้ย"
"2ทุ่มแล้ว"
"อืมไปเยี่ยมแม่ที่โรพยานาล แล้วค่อยกลับตอนโดอ่ะ"
"หรอ เอาไงดีวะเค้าไม่ได้ไปทางนั้นซะด้วยซิ"
"ทำไม"
"ว่าจะไปส่งถ้าแกกลับคอนโด"
"ไม่ต้องวันนี้เค้าเอารถมา"
"แกคิดว่าแกขับไหวหรอวะ"
"ไหวดิ ขับรถนะ ไม่ได้เดิน"
"เอาเข้าไป"
"ไปละ บับบาย"
"อือ"
"พี่ๆค่ะกลับก่อนนะค่ะ" ฉันกล่าวลาพี่ๆในสตูดิโอ
"พรุ่งนี้มาใหม่นะจ๊ะน้องบลูจัง" มีพี่คนนึงตะโกนกลับมา
"ค่ะ บ๊ายบายค่ะ"
แล้วฉันก้อเดินออกมาเลย เจ๊ปิงแกไปไหนนะ เอาข้าวมาส่งแล้วก้อหายไปเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น