คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter IV: The Sealed Heart
สองชั่วโมงกับการเล่าเรื่องของซอล ทำให้เวลาล่วงเลยไปถึงหกโมงเย็นซึ่งในขณะนั้นในห้องพักของซอลมีแต่ความเงียบงันเข้าครอบงำ
“เฮ่อ”ซอลถอนหายใจเฮือกใหญ่
“ผมในฐานะของอาจารย์ ผมไม่อยากให้ศิษย์ทุกคนมาเกี่ยวพันกับเรื่องนี้”ซอลเอ่ย
“แต่นี่กลายเป็นเรื่องระดับเผ่าพันธุ์แล้วนะซอล”เด็กสาวคนหนึ่งผลักประตูห้องเข้ามา
“เธอเป็นไรครับเนี่ย”ฟาริดกล่าวเสียงกวนพลางเสยผมขึ้น
“เงียบไปเลยไอ้หัวไฟช๊อต (เพราะฟาริดมีทรงผมตั้งเหมือนโดนไฟดูดเลย....นะ)”เด็กสาวกล่าวอย่างเย็นชา
“รีนะ มาที่นี่ได้ไง”ซอลเอ่ยพลางเด้งตัวขึ้นมายื่นบนพื้น
“กลุ่มสมาพันธ์มนตราออโรล่าส่งชั้นมาช่วยนาย”รีนะเอ่ย
“ช่วยเรื่องอะไรล่ะ?”ซอลถามเสียงแผ่วอย่างกับว่ากลัวหญิงสาวนามรีนะ
“ถามได้ เรื่องหัวใจไงล่ะ”รีนะเอ่ยพลางยิ้มๆ
“บ้าป่าวชั้นไม่มีแฟนนะ”
“ม่ายช่ายอย่างนั้น เรื่องหัวใจที่ถูกปิดกั้นของนายกับเรื่องโฮไรเฟ้ย”รีนะเอ่ยพลางส่ายหน้า
(เฉิ่มเจงไอ้หมอนี่อะนะที่เป็นนักดาบเวทย์รุ่นที่13เชื่อเลย)รีนะคิด
“หรอแต่หัวใจชั้นไม่เคยถูกปิดกันนะ”ซอลหัวเราะ
“เปล่าเลยนั่นเป็นความรู้สึกของนายแต่ในใจลึกๆของนายนะถูกผนึกไว้โดยดาบอีคารอส”รีนะเอ่ยพลางชี้ไปที่ดาบของซอลที่ว่างอยู่ตรงโต๊ะ
“ดาบก็คือดาบมันจะผนึกจิตใจได้หรือ”เซ็ธเอ่ยพลางเดินจากหน้าต่างไปยังเตียงของซอล
“พวกคนไร้เวทย์นี่ไม่รู้อะไรเลย ดาบของพวกเราสามารถทำอะไรได้มากกว่าอย่างที่นายคิด”รีนะเอ่ยพลางดึงมีดสั้นออกมา
“อย่างเช่นนี่” มีดสั้นนั้นยืดยาวขึ้นกลายเป็นดาบแล้วมันก็หดไปเหลือเท่าเดิม
“เหลือเชื่อเลย”เซ็ธอ้าปากค้าง
“อย่างที่นายเห็นแหละนายหัวดำ”รีนะยังพูดจากวนตลอดเวลา
“พอแค่นี้ก่อนดีกว่า”ซอลเอ่ยพลางถอดเสื้อคนไข้ออกแล้วสวมเสื้อยืดเข้าไปจากนั้นนำกางเกงขายาวมาใส่ทับไป
“ผมไปหาของกินก่อนดีกว่า”ซอลเอ่ยพลางเดินออกจากห้องนั้นไป
“รอด้วยซิซอล”มิกิเอ่ยพลางวิ่งตามไปในขณะที่เซ็ธจะวิ่งตามไป
“ปล่อยเค้าอยู่กัน2คนเถอะเพราะพวกเราทุกคนในที่นี้ต้องรับรู้อะไรบางอย่าง”ฮาริซันเอ่ยพลางเตะประตู ให้ปิดดังปึง
“ชื่อรีนะใช่มั้ย”ฮาริซันเอ่ยถาม
“ใช่”
“รีนะเล่าเรื่องดาบที่อาจารย์ซอลใช้มาบวกกับเรื่องเวทย์และโฮไรมา”ฮาริซันเอ่ยพลางมองหน้ารีนะด้วยสายตาคมกริบ
“โฮ่สามเรื่องนี่ชั้นก็อยากรู้”เซ็ธเอ่ย
“เล่ามาได้แล้วรีนะ”ฟาริดเอ่ยบังคับในขณะที่นาเซะนั่งอ่านหนังสือ
“อาจารย์คะรอหนูด้วยซิคะ”มิกิเอ่ยพลางวิ่งตามซอลไป
“อย่างเพิ่งมายุ่งกับผมได้ไหมตอนนี้น่ะ”ซอลตะคอกใส่มิกิ
“ทำไมล่ะคะอาจารย์ทำไมถึงไม่เปิดใจกับเรื่องที่เป็นความจริงล่ะคะ”มิกิเอ่ยในขณะที่น้ำใสๆเริ่มไหลออกมา
“คือ......”ซอลหันไปหามิกิ
“ผมขอโทษครับคุณมิกิ”ซอลเอ่ยพลางเดินไปหามิกิ
“ไม่ต้องมายุ่งกับหนู”มิกิเอ่ยก่อนที่จะวิ่งไปทิศทางที่เป็นห้องของซอล
“คุณมิกกิครับ”มันสายไปแล้วมิกิวิ่งออกไปไกลกว่าที่ซอลจะเรียกได้
(โถ่เว้ยทำไมเรามัน......)ซอลคิดขณะที่เขี่ยขนมปังเล่นบนโต๊ะอาหาร
(ทำไงดีฟะ)ซอลกุมหัวตนเอง
“ไงหนุ่มน้อยซอลกลุ้มใจอะไรอยู่หรือเปล่า”ซอลเงยหน้าขึ้น
“คุณคาร์นทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะครับ”ซอลเอ่ยถามชายร่างหนา
“ชั้นกะว่าจะมาเยี่ยมครูตัวน้อยซะหน่อยพอดีเห็นนายอยู่ตรงนี้เลยเข้ามาหาน่ะ”คาร์นเอ่ย
“เออ กลุ้มใจอะไรอยู่รึเปล่าบอกชั้นได้นะหนุ่มน้อยเพราะเรามันก็คนเกิดเมืองเดียวกัน”คาร์นเอ่ย
“เอ๋ คุณคาร์นเป็นคนหมู่บ้านออโรล่าหรอครับ”ซอลเอ่ย
“ช่ายเพราะงั้นบอกได้นะมีเรื่องกลุ้มใจใช่มั้ย”ซอลพยักหน้า
“เล่ามาซิ”ซอลเล่าเรื่องเกี่ยวกับดาบ อีคารอส ให้คาร์นฟัง
“หัวใจที่ถูกปิดผนึกหรอ”ซอลพยักหน้าในขณะที่คาร์นหัวเราะ
“ง่ายมากหนุ่มน้อยแค่เปิดใจรับสิ่งที่มันเป็นจริงและคำพูดของบุคคลรอบข้างและก็ดาบ อีคารอสน้นชั้นคิดว่ามนผนึกพลังนายไว้ส่วนนึงด้วยเรื่องนี้ก็ง่ายมากรวมเป็นหนึ่งกับดาบดึงพลังมันออกมานายก็จะปลดล๊อคหัวใจที่ถูกปิดกั้นไว้ได้หมดเลย”คาร์นเอ่ยพลางลูบหัวครูน้อยที่นั่งอยู่
“อ้อ เกือบลืมแน่ะ ซอลพวกฟาริดอยู่ไหนอะ”คาร์นเอ่ยถาม
“อยู่ในห้องครับแต่ว่ามิกิเค้า...........”ซอลเอ่ย
“อยู่นี่คะครู”มิกิโผล่มาด้านหลังของซอล
“อ้าว”ซอลอุทาน
“ไงมิกิ”
“ก็ดีคะครูคาร์น”
“ชั้นได้ถูกผอ.สั่งให้มาบอกพวกเธอว่าซอลจะอยู่ที่พักเดียวกับพวกเธอ6คนรวมทั้งรีนะจังด้วย”
“ห๊า!”ซอลร้องเ สียงดัง
“อะไรนะครับผมต้องอยู่กับรีนะเนี่ยนะพระเจ้าทอดทิ้งแล้วหรือเนี่ย”ซอลทรุดฮวบทันที
“ว้าย ครูซอลระวังคะ”
“แหมๆทั้งคู่นี่สนิทกันเชียวนะเพิ่งรู้จักกันวันเดียวเอง”นาเซะกับทุกคนเดินมาสมทบกันที่นั่น
“พรวด เอ่อขอโทษนะเด็กๆ”คาร์นสำลักกาแฟเมื่อเห็นรีนะ
“เป็นอะไรป่าวฮะ”ฟาริดเอ่ยถาม
“ไม่มีๆ เออทุกคนตั้งแต่วันนี้นะซอลกับรีนะต้องอยู่ที่พักเดียวกันกับพวกเธอนะ”คาร์นเอ่ย
“หวัดดีคาร์นไม่ได้เจอกันตั้งนานนะ”รีนะทัก
“จ้ะๆ”คาร์นเอ่ย
“เออใช่นี่พวกเธอต้องปิดเรื่องโฮไรไว้นะ”คาร์นขอร้อง
“ซำบายมาก”ฟาริดเอ่ย
“ดีงั้นชั้นไปนะ”คาร์นรีบลุกเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
“แปลกจักปกติครูคาร์นไม่เคยเป็นอย่างนี้เลยนะ”ฟาริดเกาหัว
“อ้าวฟิสมาแล้วรึ”เซ็ธเอ่ยพลางมองไปที่ฟิสที่กำลังเดินมา
“ไงเฮมไม่ได้เจอกันตั้งนาน”ฟาริดเรียกชายที่เดินมากับฟิส
“ครับคือผมกับผู้กองฟิสได้ตรวจสอบที่เกิดเหตุแล้วเนี่ยพลังที่ใช้ทำลายข้าวของต่างๆน่ะเป็นมนตร์ดำที่มีค่าความมืดสูงมากที่เคยเจอมาในมนตราที่ทำลายข้าวของต่างๆคนใช้นี่คงเก่งจริงๆแถมเป็นพลังเวทย์ที่ไม่เคยเจอมาในปีศาจทุกตัวเลย”เฮมเอ่ย
“เดี๋ยวนะพลังเวทย์ที่ไม่เคยเจอมาก่อนกับพลังเวทย์ที่มีค่าความืดสูงหรอ”ซอลถาม
“ใช่ตรับ”
“ลอร์ด......หรือว่าเจ้าหมอนั่นจะรับพลังมาจาก ลอร์ด ฮัซซาล”ซอลเอ่ยขึ้นมา
ตูม! เสียระเบิดดังขึ้นหน้าโรงพยาบาลทำให้ซอลและคนอื่นวิ่งไปดู
ความคิดเห็น