ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Detain Of Love กับดักรักกักหัวใจ(KangTeuk)(yaoi)

    ลำดับตอนที่ #2 : THE DETAIN2

    • อัปเดตล่าสุด 3 ต.ค. 51


                   เป็นกิจวัตรประจำวันที่ทุกเช้าๆอีทึกจะมานั่งอ่านหนังสือได้ทุกวัน ส่วนฮีชอลก็มักจะมานั่งข้างๆอยู่เสมอ บางที่ฮีชอลก็จะมานั่งเอาคางเกยไหล่บ้าง พิงบ้าง ซบบ้าง จนคนในห้องคิดว่าอีทึกกับฮีชอลเป็นแฟนกัน

     

                   แต่อันที่จริงแล้วทั้งสองคนน่ะสนิทกันมาตั้งแต่เรียนประถมแล้ว บ้านของทั้งสองคนอยู่ใกล้กัน ฐานะทางบ้านก็พอๆกันแต่ต่อมาบริษัทที่พ่อของอีทึกเป็นเจ้าของเกิดล้มละลาย ทางบริษัทจึงต้องปิดกิจการ มิหนำซ้ำบ้านก็มาถูกยึดครอบครัวของอีทึกก็เลยต้องย้ายออกมา

     

                   ฮีชอลกับอีทึกรักกันมาก มากเสียจนคนรอบข้างรวมทั้งแม่ของฮีชอลคิดว่าเป็นแฟนกัน แม้ว่าแม่ของฮีชอลรู้ทั้งรู้ว่าทั้งสองเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนแต่เนื่องจากฐานะทางบ้านของอีทึกไม่เหมือนแต่ก่อน จึงสั่งให้ฮีชอลเลิกยุ่งกับ  อีทึก แต่ฮีชอลก็ไม่ยอมเลิก อีกอย่างแม่ของฮีชอลมีนิสัยเผด็จการ บ้าอำนาจ ขี้ประจบ ครบสูตรความเลว ทำให้ฮีชอลมีปัญหากับแม่อยู่บ่อยๆ

     

                   อีทึก วันนี้ไอ้เด็กคังอินมันไม่มาแล้วหรอ

    ร่างบางเงยหน้าขึ้นมาถามเพื่อนรักหลังจากนอนซบไหล่อยู่นาน

     

    ไอ้บ้า!แกจะพูดเป็นลางทำไมล่ะ ถ้าเกิดมันมานะ ชั้นจะกระทืบแก

     

    พูดเล่นหน่า

     

             

     

     

                      พี่ๆ

     

    เด็กนักเรียนชายที่อยู่ชั้นมอปลายปีที่1 ท่าทางเหมือนเด็กเรียนเพราะดูจากการแต่งตัว ทรงผม รวมถึงองค์ประกอบหลายๆอย่างเดินมาหาทั้งสอง

     

    พี่คนไหน?

     

    ฮีชอลถาม

     

    พี่ที่ชื่อปาร์คจองซูน่ะ

     

    คนที่ถูกเรียกชื่อเงยหน้ามองอย่างงๆก่อนจะชี้มาที่ตัวเอง

     

    ชั้นหรอ

     

    พี่ชื่อจองซูใช่มั้ย?

     

    เออ ใช่

              

     มีคนเค้าอยากคุยกับพี่น่ะ พี่ตามผมมาสิเดี๋ยวพาไป

     

    ใคร?

     

    ก็ตามมาสิครับ

     

      ฮีชอลทำท่าจะลุกตามแต่เด็กคนนั้นห้ามไว้ก่อน

     

    ไปคนเดียวนะครับ

     

    งั้นชั้นก็ไม่ไป

     

    พี่ขอร้องล่ะ ถ้าพี่ไม่ไปผมโดนกระทืบตายแน่ พี่ผมขอร้องล่ะ

     

    อีทึกมองหน้าฮีชอลแวบหนึ่งก่อนจะตอบ...

     

    ตกลง

     

    บริเวณห้องน้ำ

     

           นักเรียนชายนำร่างบางมาหยุดที่หน้าห้องน้ำชาย

     

    พี่ผมไปก่อนนะ

     

    เออๆ

     

            อีทึกก้าวขาเข้าไปในห้องน้ำอยู่ๆก็มีมือใหญ่คว้าตัวร่างบางจากด้านหลังก่อนนจะล๊อคประตู

     

    ไอ้คังอิน!”

     

    อืม ใช่

     

    ไอ้เด็กเวร ไอ้เด็กนรก ไอ้ชั่วปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ

     

             คังอินดันอีทึกติดกับกำแพงก่อนจะใช้มือคร่อมเอาไว้

     

    ปล่อยให้โง่หรอ!”

     

    นี่ ชั้นถามจริงเหอะ แกเป็นบ้าอะไรนักหนา จะหาเรื่องชั้นตลอดเวลาเลยหรือไงฮะ ไอ้บ้า!”

     

    แล้วทีนายล่ะ ทำอะไรเคยเห็นใจพี่ชั้นบ้างมั้ย

     

    อีกแล้วนะ นายอ้างเรื่องนี้อีกแล้ว ชั้นบอกนายไปกี่ล้านรอบแล้วล่ะว่าชั้นกับฮีชอลไม่ได้เป็นแฟนกัน

     

           ร่างบางตะโกนใส่หน้าคังอินอย่างโมโห ไอ้เด็กเวรนี่ พูดหูซ้ายทะลุหูขวา

     

    แล้วไอ้ภาพที่ชั้นกับพี่เห็นวันนั้นคืออะไรหรอ ภาพที่นายสองคนกำลังจูบกันอย่างดูดดื่มมันคืออะไร

    หรอ?! พี่ชั้นอุตส่าห์เชื่อใจนายนะ ทำไมนายทำอย่างนี้ล่ะ?

     

    ถามจริงเหอะ นายแค้นชั้นแทนพี่นายจริงหรอ หรือว่านายคิดไม่ซื่อกับพี่นาย

     

     คังอินมองหน้าอีทึกอย่างงงๆก่อนจะถาม

     

                   นายหมายความว่าไงคิดไม่ซื่ออย่างนั้นหรอ

     

    ก็เออน่ะสิ! นายแอบชอบฮีชอลอยู่ใช่มั้ย ถึงมิน่าล่ะวันที่นายเข้ามาต่อยชั้น ฮีชอลพูดคำเดียวนายก็หาย

    บ้า

     

    มันใช่ซะที่ไหนล่ะไอ้ที่นายพูดน่ะ แล้วทีนายกับฮีชอลล่ะจูบกันไม่อายฟ้าอายดินเลยนะ นี่ถ้าเกิดชั้นกับพี่ไม่เข้ามาขัดจังหวะ นายสองคนคงจะ...

     

                 เว้นไว้แค่นั้นให้คนตรงหน้าได้คิดต่อ

     

    ไอ้ชั่ว! หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ

     

    ทำไม ถ้าชั้นไม่หนยุดแล้วจะทำไม

     

                 อยู่ๆมือเล็กก็โน้มคอร่างหนาให้ก้มต่ำลงมาก่อนที่จะประกบปากอย่างรวดเร็วท่ามกลางความตกใจของร่างหนา หลังจากได้สติกลับมาร่างหนาก็ใช้ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดเข้าไปในโพรงปากเพื่อนเก็บเกี่ยวความหวานอย่างชำนาญ จากคนที่เป็นฝ่ายรับในตอนแรกก็กลับมารุกอย่างเดิม

     

     อื้มมม~”

     

                 ร่างบางเริ่มดันตัวร่างหนาออกเพราะตอนนี้เค้าเริ่มขาดอากาศหายใจแล้ว  ร่างหนาถอนริมฝีปากออกมาอย่างเสียดาย ก่อนจะมองหน้าร่างบางอย่างอึ้งๆ

     

               อีทึก นาย...

     

               ร่างบางไม่พูดอะไรแต่ผลักอกร่างหนาออกในจังหวะที่ร่างหนาเผลอก่อนจะรีบปลดล๊อคประตูแล้ววิ่งออกมา

             

               หวานชะมัด

     

    ร่างหนามองตามหลังร่างบางที่วิ่งหนีออกไปอย่างเพ้อ ก็ที่เพ้อน่ะไม่ใช่ว่าผมใจง่ายนะครับ แต่มันเป็นความใฝ่ฝันของผมที่อยากจะจูบกับเค้าตะหาก...

     

    +++++++++++++++++++

     

    THE CHIPMUNK TALK:

    วันนี้อัพให้สองตอนเลย 55+ เราทิ้งตอนท้ายไว้ให้เป็นปริศนาเล่นๆอีกซะแล้ว อยู่ๆวันนี้ทึกของเรา(ตั้งแต่เมื่อไหร่) ก็ไปจูบหมีคังเฉย ท่าทางจะดูดดื่ม -.,- เพราะหมีเคลิ้มแล้วพี่ชายของหมีคังคือใครล่ะเนี่ย เกี่ยวข้องอะไรกับเจ๊ซินด้วย? โปรดติดตามชมตอนต่อไปด้วย ยังไงก็ช่วยเม้นกันหน่อยนะ ช่วยติชมหน่อยว่ามันเป็นยังไงนะคะ อ้อ!ใครไปคอนSMบ้างเอ่ย? อยากรู้ๆเพราะเราก็ไปเหมือนกัน^^ ไปแล้วนะคะ

    รักคังทึก รักเอสเจ สุดใจ!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×