ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    PonGkI\'s StoRy

    ลำดับตอนที่ #2 : That\'s The Day I\'ve Got A Great Time : วันที่....โคตรจะสุข

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 47


    2  พฤษภาคม  2547



    >>> ไปงานรับน้องที่ ม.เกษตรตั้งกะเช้า  ไปถึงก็ไปที่บอร์ดให้พี่พาไปที่ซุ้มวารสารฯ  อิอิ  นึกว่าจะไปเช้าสุดแระ  ไปถึงที่นั่นคนที่ 4

            แต่ก้อยังดีที่เป็นผู้ชายคนแรก (...เอิ๊กกส)

    >>> รับน้องพี่ ๆ มันส...มั่ก ๆ  ได้บูมคณะร่วมกันกะพี่ ๆ เป็นครั้งแรก  โหววว....ขนลุกซู่เร้ยยย

    >>> JJ  JJJ /  CC  CCC /  JC  JCC /  Journalist......ttt  (เอ้าลุยยยย)

            From J /  From J /  From J /  JC

            JC /  JC /  JC /  We  Are

            We Are /  We Are /  We Are /  JC

            Journalist.........tttttt

            สวยยยย......หล่อด้วยย

    >>> เย้ ๆ ๆ ๆ บูมครั้งแรก  เย้ ๆ ๆ ๆ  รับน้องวันนี้ก็มีหน้าที่แต่ บูม ๆ ๆ แดนซ์ ๆ ๆ ๆ แจว ๆ ๆ ๆ แต่มันสสมาก

    >>> แต่พอรับน้องไปได้ซักพักแมร่งดันฝนตก  กรูคิดในใจ...เชี่ยแน่ ๆ แมร่งต้องเลิกเร็วแน่เลย  อยากหนุกกะพี่ ๆ ต่อว่ะ

    >>> แต่เหมือนสถานการณ์เป็นใจเนื่องจากซุ้มอยู่ไกลตึก  พี่ ๆ บอกว่าวิ่งหนีไม่ทันละ  เค้าเรยให้ยกเสื่อกะถุงดำที่ปูพื้นมากันฝน

            คิดดูดิคับ  ไปวันแรกก็ไปหลบฝนกันอยู่ใต้เสื่อร่วมกะพี่ ๆ  แมร่งงงง  โคตรรร่วมทุกร่วมมสุขอ่า  พี่เค้าก็ไม่ทิ้งน้อง ๆ บางคนก็ไปแดนซ์

            กลางฝนให้น้องดูอ่ะ  รู้สึกรักคณะขึ้นมาอีกเป็นกองเลย (จากที่คลั่งคณะโคด ๆ อยู่แล้ว)

    >>> พอฝนหยุดก็ต่ออีกซักพักก็ต้องเปลี่ยนให้อีกชุดมาต่อแระ  เราก็ออกจากซุ้ม (ทั้ง ๆ ที่ไม่อยาก) ไปเดินหาเพื่อน ๆ  โทรหาไบรท์แมร่ง

            ก็คุยกันไม่รู้เรื่องเชี่ยไรเลย  เสียงดังมากกก คนเยอะชิบหาย จะโทรหาเดือนสัญญาณก็เฮ็งซวยมากก  สุดท้ายตังค์มือถือก็มาหมดซระ

            แล้วกรูจะเจอเพื่อนมะเนี่ย  เลยต้องโทรตู้กลับไปบ้านให้เค้าซื้อบัตรเติมตังค์ให้  สุดท้ายก็ได้เจอไอ้ไบรท์

    >>> แมร่งก็ขี้โม้เหมือนเดิม....5555  คุยกันไปซักพัก  น้าอ้อยแม่ไอ้ไบรท์ก็มารับมัน  กรูก้อเดินกลับไปหาพวกไอ้เดือน  กว่าจะหากันครบ

            ก็เดินขาลากทั่วเกษตร  หนำซ้ำฝนแมร่งตกมาเรื่อย ๆ อีก  โหววว ดินงี้กลายเป็นเลนเลย  เละเทะโคด ๆ อ่ะ

    >>> แล้วตอนแรกกะจะไปหาไรกินกะเพื่อน ๆ สุดท้ายก็ไม่ไหวกลับบ้าน  น็อกเลยอ่ะ

    >>> เย็น ๆ ไอ้ไบรท์กะแม่มันก็มาบ้านแปบนึง  มาเผาลูกเผาหลาน  เวนกำมาก ๆ ตัวกรูงี้เกรียมแล้วเกรียมอีก  ย่ากรูก็ใส่เรื่องกรูซระ  5555

    >>> พอค่ำ ๆ ก็เข้าบอร์ดคณะ  โหววว  ได้โพสต์ในบอร์ดครั้งแรกเว้ยยยย  เย้ ๆ ๆ ๆ ดีใจว่ะ

    >>> ประมาณดึก ๆ ก็ได้คุยกะเพื่อน ๆ แล้วก็พี่ ๆ JC ใน MSN มีความสุขโคด ๆ คุยกันถึงตีหนึ่งมั๊ง

    >>> แล้วกรูก้อไม่ไหวละ   นอนดีฝ่า  เรยอำลาพี่ ๆ เพื่อน ๆ เค้าออกมา  แล้วก็หลับไปอย่าง Happy Happy
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×