อกหักมาพักค่าย

ลำดับตอนที่ #6 : ถูกจับ

ตอนนี้เราอยู่นอกค่ายตรงทางสามแยก คือไปที่แม่น้ำกะกระท่อมร้าง   ฉันดีใจมากตอนนี้เราสามารถออกไปข้างนอกโดยไม่ต้องผ่านประตูได้  แผนการช่วยตัวประกันโดยที่ไม่ให้พวกอาจารย์รู้เป็นไปได้ง่ายขึ้นด้วย    พอถึงตอนเย็นมีการปรึกษากันลับๆรวมถึงเรื่องการไปสู่โลกภายนอกโดยไม่ผ่านประตูอีกด้วย    และคืนนั้นฉันฝัน  ฉันขี่ม้าในหมอกตามแฟนเก่าไปถึงแต่ก้อคลาดสายตา  ฉันหันไปเห็นแว่บๆด้วยหางตาว่าเขาหนีฉันเข้าไปในย่านการค้า  ฉันจึงตามไปจนเข้าไปในตึกสูงระฟ้าแห่งหนึ่ง    ฉันขึ้นลิฟต์ไปชั้นที่ร้อย    ฉันเจอรุ่นพี่ที่โรงเรียนเดียวกัน   เราคุยเรื่องจิปาถะกันนิดหน่อยจนลืมเรื่องเขาไปเลย   แถมรุ่นพี่ก้อออกปากชวนให้ไปเรียนด้วยกัน     ฉันตกลง   ในวันต่อมาฉันนึกไงไม่รู้หรือมันเป็นแค่ความฝัน  นาฬิกาของฉันตาย    ฉันไปตามที่นัดตั้งแต่ตอนตีสาม    ฉันไปถึงที่นั่นซึ่งเปิดไฟอยู่     มีคนจากห้องข้างๆมาบอกฉันว่าตอนนี้เวลาใด   ฉันกำลังจะกลับออกไป  แต่พบเขาอีกครั้ง    ฉันจึงนั่งลิฟต์ตามไป   และปะทะคารมที่ชั้นล่างประมาณชั้นที่60 หลักจากนั้นเขาก็หนีขึ้นข้างบนอีก    ฉันตามไปโดยเข้าใจได้ไงไม่รู้ว่าหนีไปชั้นไหน   ระหว่างขึ้นลิฟต์ชั้นไปพร้อมกับคนแปลกหน้าคนหนึ่ง    ระหว่างที่กวดไล่เขาอยู่นั้น   เขาก็หนีไปทางระเบียงตึกด้วยเชือกที่พกติดตัวมาฉันจะตามไปจึงกระโดดตามแล้วก็กระเด็นจากตึกไปที่กล่องยักษ์ใบหนึ่งซึ่งไม่รู้ว่าคืออะไรฉันก็ปีนรั้วออกไปพบบาทหลวงเข้าพาชั้นไปส่งในเมือง    ฉันเจอพวเขากำลังช่วยพวกผู้หญิงทำป้ายประดับทั่วเมือง    ด้วยความโกรธฉันจึงเอากรรไกรที่พกมาด้วยตอนไหนก็ไม่ทราบตัดโซ่พลาสติกออก   ตอนนั้นเองมีคนแจ้งตำรวจฉันจึงหลบหนีมาทางกล่องฉันเจอคนแปลกหน้าคนนั้นอีก  เราหลบเข้าไปในกล่องด้วยกันซึ่งจริงๆแล้วกล่องนั้นเป็นที่ประหารชีวิตของนักโทษยิงเป้ามีที่สอดปืนเข้ามาในกล่องได้แต่คนยิงมองไม่เห็น    ฉันตกใจมาก คนก่อนหน้านี้ที่เข้ามาสองคนโดนยิงตาย   มีเสียงคนมามุงดูข้างนอกดังเอ็ดตะโร    ฉันสามารถหลบลูกปืนได้ไงก็ไม่ทราบแล้วแกล้งตายสักพักคนแปลกหน้าก็เดินออกไปจากกล่องตอนนั้นเองที่ฉันรู้แล้วว่าเขามาดูว่าทุกคนโดนยิงตายหมดหรือยังแล้วเขาก็ออกไปข้างนอกไปคุยกะคนอื่นๆ     ได้ความประมาณว่าฉันหลุดไปในโลกของอนาคตซึ่งก็คือยุคที่มีเวทมนตร์หรือยุคที่ฉันอยู่   แต่ที่นี่คือยุคที่ 19และเขายังโพล่งอีกว่านักโทษที่อายุน้อยที่สุดยังไม่ตาย   นั่นทำให้ฉันรวบรวมความกล้าถามออกไปว่าฉันเป็นคนของยุคที่เขาได้ไปสัมผัสมากับตัว  ฉันจะกลับไปที่นั่นอย่างไร   ฉันพยายามพูดหลายครั้งต่อหลายครั้งเพราะความกลัวที่จะตายทำให้เสียงฉันแหบแห้งจนยากที่จับใจความได้  เขาบอกให้สัมผัสรั้วของที่นี่  ระบบรักษาความปลอดภัยสร้างน้ำแข็งขึ้น   พอคนในยุคนี่สัมผัสก็ถูกแช่แข็ง   เขาบอกให้ฉันจับมัน  ฉันก็ทำแต่มันไม่ติดมือ  มันแหวกเป็นทางหลบมือฉัน    ท้ายที่สุดฉันก็หมดสติไปตื่นขึ้นมาที่เตียงของฉัน    ฉันยังขนลุกไม่หายเลยหลังจากยกหัวออกจากหมอนแล้วฉันก็ลืมเรื่องราวในฝันนั้นจนหมดราวกับไม่เคยรับรู้มากก่อนเลย    ฉันลุกไปทำกิจวัตรยามเช้าและพอถึงเวลาบ่ายของวันอาทิตย์ซึ่งจะมีเวลาถึงสี่ชั่วโมงที่อาจารย์ทั้งหลายจะไม่เข้ามารบกวนเราเลย   พวกเราก็ทำตามแผนโดยจัดทีมออกไปทางประตูลับอย่างเป็นระเบียบ เป็นไงเป็นกันหล่ะงานนี้       ฉันและไรซ์ไปกับทีมช่วยตัวประกัน   ซินและเจอยู่กะทีมประสานงานและเทมอยู่ในกลุ่มโจมตี    พวกฉันซ่อนตัวบริเวณหน้าถ้ำ   ไรซ์เริ่มบรรเลงได้ไม่นานยามที่เฝ้าอยู่ก้อหลับไปเปิดทางให้กลุ่มโจมตีเข้าไปข้างในได้   ตามด้วยกลุ่มของฉัน  ไลลาจากกิลด์โฮมซิกใช้อุปกรณ์บักการทำงานของกับดัก  ไม่นานนักเราก้อเข้าถึงตัวประกัน  มีการปะทะเล็กน้อยซึ่งฝ่ายเราก็ชนะขาดลอย   แต่หมอยังไม่ทันเข้าไปรักษาเกรซเอ่ยขึ้นในฐานะเป็นตัวแทนคนอื่นๆที่ถูกจับมา  ห้ามเข้ามา   นี่ป็นกับดักแต่ไม่ทันเสียแล้ว  แมรี่ที่เป็นหมอได้ก้าวข้ามเส้นสีแดงไปแล้ว  แล้วพวกเราก็ตกอยู่ในวงล้อมของเมทัลฟ็อกซ์ซึ่งเป็นหมาป่าที่ทนทานเวทย์และอาวุธ  ต้องโจมตีรุนแรงมากจริงๆจึงจะทำให้มันสงบได้    กล้ามากนะพวกหนูๆที่มาแหยมกับออนเนสท์ฮาร์ทด้วยกำลังเพียงหยิบมือ   เสียงหัวหน้าโจรดังขึ้นด้านหลังพวกเกรซ   พร้อมโชว์พวกกลุ่มโจมตีที่บาดเจ็บไปทั้งตัวทั้งกลุ่มถูกจับแล้ว   จะไปกับเราโดยดีหรือจะเป็นเหยื่อฝูงหมาหิวโซดีหล่ะ   ฮ่าๆ  พวกมันมองหน้าพวกเราที่ละคนด้วยความสะใจในชัยชนะแถมยังได้ตัวประกันเพิ่ม   เราไม่น่าประมาทเลย   ระหว่างที่ฉันคิดอยู่   โจรที่อยู่ข้างๆหัวหน้าก็ชี้มาที่ฉัน   เอาตัวยัยนี่แล้วตามมา  ลูกน้องโจรก็ดึงผมฉันให้ลุกตามไป