[KIHAE]ฺ Beauty and the Beast

ลำดับตอนที่ #8 : [[SF]] หวานใจ (ก็วันนี้วันเกิดด๊องนินา)

หวัดดีฮะ ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวเองก่อนเลยนะฮะ ผมชื่อลีดงแฮ เป็นนายเอกของเรื่องนี้

ผมน่ะเป็นคนน่ารัก เรียบร้อย อ่อนหวาน นิสัยก็ดีเป็นที่หนึ่ง ที่ผมแนะนำตัวเองมาทั้งหมด ทุกคนเชื่อมั๊ยฮะ

.
.

“ช่วยเรียกคิบอมให้ผมหน่อยได้มั๊ยฮะ”  ดงแฮร้องขอ พร้อมทั้งชะโงกหน้าของตัวเองเข้าไปในห้องเรียน

พรางยิ้มหวานให้หนุ่ม ๆ แถวนั้นใจสั่นเล่นเนื่องจากสถานที่ ๆ คิบอมยืนอยู่ไกลจากเค้ามากพอสมควร

แล้วเขาก็ไม่อยากตะโกนเรียกเอง เพียงเพราะกลัวหนุ่ม ๆ แถวนั้นจะได้ยินเสียงแล้วหลงตัวเองไปมากกว่านี้น่ะสิ



“อ่า ด๊อง โทษทีนะ ฉันลืมไปว่านายรออยู่อ่ะ”  คิบอมวิ่งหน้าบานออกมาหาดงแฮ พร้อมกับขอโทษเป็นการใหญ่ ที่ทำให้คนน่ารักต้องรอนาน


“เมื่อวานไปไหนมา ฉันมาหานายที่ห้อง แต่เพื่อนนายกลับบอกว่านายกลับไปแล้ว ทำไมไม่รอฉันฮะคิมคิบอม แล้วเมื่อวานฉันก็เกือบโดนหมากัด นายรู้บ้างมั๊ย” 

เมื่อดงแฮเห็นหน้าผู้กระทำผิด ที่เมื่อวานทิ้งให้เขากลับคนเดียวจนเกือบโดนหมากัด เพราะดันเดินไม่มองทาง ไปเหยียบหางหมาที่นอนหลับอยู่ข้างทางเข้า

 ก็บ่นมาขึ้นทันที จนคิบอมถึงกับผงะ ตกใจที่ร่างเล็กตรงหน้า พูดมาราวกับลืมหายใจ


“ขอโทษ ๆ พอดีเมื่อวานฉันมีธุระนิดหน่อย อย่าโกรธฉันเลยนะ งั้นวันนี้ฉันเลี้ยงไอติมนายเองนะ” 

คิบอมพยายามเอาไอติมมาล่อดงแฮ เพราะรู้ว่าถ้าดงแฮโมโหเมื่อไหร่ แล้วเขาเอาไอติมมาล่อ คนตรงหน้าจะหายโกรธทันที

และมันก็ได้ผล เมื่อดงแฮตอบตกลง พร้อมกับยิ้มหน้าบาน วิ่งเข้ามากอดหมับที่แขนของคิบอมแทบจะทันที

.
.

“นี่ ด๊อง คราวหลังนายอย่าฉีกหน้าฉันต่อหน้าเพื่อน ๆ อีกได้มั๊ย”

คิบอมยู่หน้าลง ก็ที่ดงแฮไปตะโกนว่าเขาปาว ๆ เมื่อกี้ เพื่อนก็หันมามองกันทั้งห้อง เขาก็อายเป็นเหมือนนะ


“นายอย่าพูดมากได้มั๊ย รีบเดินเข้าสิ ฉันอยากกินไอติมเร็ว ๆ” 

ดงแฮไม่สนคำพูดของคิบอม กลับเร่งจังหวะการเดินให้เร็วขึ้นไปอีก จนคิบอมได้แต่ถอนหายใจ ที่คนน่ารักของเขาไม่สนใจเขาเลยสักนิด

คิบอม นายจำไม่ได้รึไงกันนะ เมื่อวานเป็นวันเกิดของชั้นแท้ ๆ วันเกิดที่ฉันเฝ้ารอ เพียงเพราะอยากไปเดทกับนาย แต่นายกลับลืม มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ


“เอ่อ ขอโทษนะครับ พวกคุณอยู่โรงเรียนเอสเอ็มกันใช่มั๊ย ช่วยบอกทางไปโรงเรียนให้ผมทีได้มั๊ยครับ พอดีผมหลงทางน่ะครับ” 

เสียงขัดจังหวะที่ดังมาจากตรงหน้า  ทำเอาดงแฮที่กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ ถึงกับเงยหน้าขึ้นมามองคนที่ขัดอารมณ์ของเขา


“เดินตรงไปอีกนิดเดียวก็ถึงแล้ว”  คิบอมเองที่เป็นคนตอบ เพราะหลังจากหันไปเห็นอาการของคนน่ารัก ดูก็รู้แล้วว่าไม่น่าไว้ใจมากแค่ไหน

ก็เล่นโผล่หางมาซะขนาดนี้ ใครดูไม่ออกก็โง่เต็มทีแล้ว



หวา ๆ ใครน่ะ หน้าตาดีชะมัด แถมอยู่โรงเรียนเดียวกันด้วย ถูกเสป็ค ยังงี้ต้องทำความรู้จักไว้ก่อน


“เอ่อ ย้ายมาใหม่หรอ ฉันชื่อลีดงแฮ นายล่ะ ชื่ออะไร”  เป็นดงแฮที่แนะนำตัวเองก่อน พร้อมทั้งถามชื่อคนตรงหน้า

ด้วยอารมณ์ที่ต่างจากตอนแรกโดยสิ้นเชิง เป็นปฏิกิริยาที่ทำให้คิบอมไม่สบอารมณ์ได้ดีนักแหละ


“ฉันอึนฮยอก เพิ่งย้ายมาเรียนที่นี่ ยินดีที่ได้รู้จักนะ อ่า ฉันไปก่อนนะ ดูท่าคนข้าง ๆ นายจะอารมณ์ไม่ค่อยดีแล้ว ไว้เจอกันใหม่นะ บาย” 

ดงแฮมองตามจนลับหลังของอึนฮยอก คิบอมที่ยืนมองอยู่นาน ทนไม่ได้ที่จะอดแขวะดงแฮ


“ถูกใจมากรึไง” คิบอมถามพร้อมกับเริ่มออกเดินต่อ เนื่องจากเขาเสียเวลากับคนแปลกหน้าไปพอสมควร

ดงแฮที่กำลังอยู่ในอารมณ์เคลิ้มถึงกับหันขวับมามองหน้าคิบอมทันที


“ทำไม ๆ นายหึงฉันรึไง”  ดงแฮถามคิบอม พยายามยืดอกเต็มที่ อะไรกัน แค่คุยกันนิดเดียวก็หึง

ก็อย่างงี้แหละนะ คนมันน่ารัก จะหึงก็ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอก


“ทำไมฉันต้องหึงนาย”  คิบอมหันไปถามคนน่ารัก ที่ดูท่าทางแล้ว เหมือนกับกำลังจะพยายามพองลมอยู่


“นายต้องหึงฉันสิ ไม่งั้นนายจะถามแบบนี้ทำไม งั้นถ้าฉันจะลองนอกใจนายดูล่ะคิบอม” 

ดงแฮหันไปต่อล้อต่อเถียงคิบอม ที่ดูมั่นใจซะล้นเหลือ ว่ายังไง เขาก็ไม่มีทางนอกใจตัวเองได้เด็ดขาด


นายจะมั่นใจมากไปแล้ว คิมคิบอม


“อ๋อ งั้นก็ลองดูสักตั้งละกัน วันนี้ฉันไม่เลี้ยงไอติมแล้วนะ กลับบ้านเองด้วยล่ะ”  คิบอมทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ ให้คนน่ารักได้โมโหเล่น ๆ

แต่ก็ไม่ได้รู้เลย ว่าคนน่ารักนั้น จะเอาจริง เรื่องนอกใจตัวเอง

.
.


ห้องนีโม่น้อย

“อ๊าก มันน่าเจ็บใจจริง ๆ เลย คิมคิบอม คิดว่าตัวเองเป็นใครกันฮะ นายกล้าท้าฉันงั้นหรอ แถมยังลืมวันเกิดฉันอีก คิดว่าฉันไม่กล้านอกใจรึไง
คอยดูนะ ถ้าฉันนอกใจ อย่ามาคุกเข่าง้อละกัน ฮึ่ม ๆ” 

ดงแฮที่พอมาถึงห้องก็ถึงกับอาระวาด จากเตียงที่รายล้อมและประดับไปด้วยตุ๊กตาปลานีโม่สวยงาม ถึงกับเละเทะ

และตุ๊กตาปลานีโม่ที่เป็นเหยื่อทางอารมณ์ของดงแฮ ก็ปลิวและกระจัดกระจายไปคนละทาง กลายเป็นนีโม่หงายเงิบกันเป็นระนาบ


หึหึ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน คิมคิบอม

.
.

โรงเรียนเอสเอ็ม

ดงแฮที่อารมณ์ค้างจากเมื่อวาน เพราะได้แค่ระบายกับตุ๊กตา ไม่ได้ระบายกับตัวคนพูด อารมณ์เลยยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่ กำลังเดินก้มหน้าก้มตาเข้าโรงเรียน

ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง ไม่สนใจแม้แต่ อึนฮยอก ชายหนุ่มที่เมื่อวานดงแฮเคยพูดกับตัวเองไว้ว่า ถูกสเปค


“สวัสดีครับดงแฮ เดินไม่มองทางแบบนี้ เดี๋ยวเดินไปชนคนอื่นเข้า มันจะไม่ดีนะครับ”  อึนฮยอกพูดขำ ๆ พรางมองคนน่ารักตรงหน้า


“อะ เอ่อ คือแบบว่ามันมีเรื่องให้คิดนิดหน่อยน่ะ แหะ ๆ”  ไม่น่าเหม่อเลย โดนแซวจนได้ เพราะคิบอมคนเดียวนั่นแหละ

ดงแฮได้แต่ว่าตัวเอง แต่ก็แอบกัดคิบอมนิดนึงอยู่ในใจ


“อ้อ ทำไมมายืนหน้าโรงเรียนแบบนี้ล่ะ มายืนรอใครรึป่าว”  ดงแฮเงยหน้าถามอึนฮยอก มาโรงเรียนแต่เช้า แถมยืนหน้าโรงเรียน หรือจะรอสาวหว่า


“ครับ คือจริง ๆ แล้ว ผมมารอดงแฮน่ะครับ ผมชอบดงแฮตั้งแต่แรกเห็น ถึงจะรู้ว่าไม่มีหวัง เพราะดงแฮมีแฟนที่หล่อออกปานนั้น

แต่ผมก็ห้ามใจไม่ได้ น่าเสียดายที่เราเพิ่งมาพบกัน แต่ถ้าดงแฮไม่รังเกียจผม ช่วยคบกับผมสักวันเถอะนะครับ

แล้วหลังจากนั้นผมจะยอมตัดใจทันที ขอร้องล่ะครับ”  ดงแฮมองคนตรงหน้าอย่างอึ้ง ๆ ไม่คิดว่าอึนฮยอกจะชอบตน

ทั้งที่เจอกันแต่ครั้งเดียว แต่นี่แหละคือโอกาสของเขา โอกาสที่เขาจะได้นอกใจคิมคิบอม ตอบตกลงไปเลยแล้วกัน


“อืม ได้สิ”  คิบอม ในที่สุด ฉันก็จะได้นอกใจนายแล้ว ดีใจเว้ย อิยะฮ่าฮ่า ๆ ๆ


“จริงหรอ ขอบคุณมากนะดงแฮ งั้นวันเสาร์เจอกันที่สวนสาธารณะวายตรงสถานีรถไฟฟ้านะ” 


พูดจบอึนฮยอกก็ยิ้มร่าวิ่งไปห้องเรียนอย่างดีใจ จนดงแฮอดที่จะยิ้มตามไปด้วยไม่ได้


เฮ้อ เรานี่ก็น่ารักเอาการนะ มีหนุ่มหล่อมาชอบตั้งแต่แรกเห็น จริงด้วย ต้องไปอวดคิบอมซะหน่อยว่าเรามีเดทกับคนอื่น

ต้องบอกเวลากับสถานที่ให้คิบอมรู้ด้วย เผื่ออยากจะตามไปดู แล้วจะได้รู้ว่าเรากับอึนฮยอกน่ะ เหมาะสมแล้วก็น่ารักกันขนาดไหน


“นายมีเดท เดทกับใครล่ะ”  คิบอมถามด้วยท่าทีนิ่ง ๆ จนดงแฮอดที่จะหมั่นไส้ไม่ได้


“ไม่บอก อยากรู้ก็ไปดูเอาเอง วันเสาร์นี้ที่สวนสาธารณะวายตรงสถานีรถไฟฟ้า”  ดงแฮบอกอย่างภูมิใจ อย่ามาหึงฉันที่หลังก็แล้วกัน คิมคิบอม โฮะ ๆ


“ไม่ล่ะ ฉันไม่ชอบแอบดูใคร ขอให้สนุกก็แล้วกันนะ”  คิบอมพูดยิ้ม ๆ แต่คำพูดนั้น กลับให้ให้อารมณ์ของดงแฮถึงกับขาดสะบั้น


“ได้ งั้นคราวนี้ฉันก็จะไม่เกรงใจนายแล้ว คิมคิบอม”  ดงแฮก้มหน้าลง ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป พยายามซ่อนน้ำตาที่กำลังจะไหลลงมา

ไม่อยาก เขาไม่อยากให้คิบอมเห็นน้ำตาเขา ไม่อยากให้คิบอมรู้ว่าเขาเป็นคนอ่อนแอมากแค่ไหน

ทำไม ทำไมกันล่ะคิบอม ทั้งที่ฉันกำลังจะไปเดทกับคนอื่นแท้ ๆ นายไม่รู้สึกอะไรเลยรึไง นายไม่หึงฉันบ้างเลยหรอ หรือนายไม่ได้รักฉันแล้ว

นั่นสินะ ขนาดวันเกิดของฉันนายยังลืมได้เลย ฉันคงไม่มีความสำคัญกับนายแล้วใช่มั๊ย นายถึงได้เฉยชากับฉันขนาดนี้

.
.

สวนสาธารณะวาย

หว๋า สายมาตั้งครึ่งชั่วโมงแล้ว ป่านนี้อึนฮยอกรอแย่แล้ว ต้องรีบ ๆ เอ๊ะ ว่าแต่อึนฮยอกอยู่ไหนนะ อ๊ะ นั่นไง ๆ


“ขอโทษที่มาสายนะ พอดีฉันตื่นสายนิดหน่อย แหะ ๆ”  ดงแฮส่งยิ้มแหย พรางก้มหัวลงเล็กน้อยเพื่อเป็นการขอโทษ


“ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่ วันนี้ดงแฮน่ารักมากเลยนะครับ ผมโชคดีจริง ๆ ที่มีโอกาสได้ควงดงแฮ” 

อึนฮยอกหยอดคำหวานพอเป็นพิธี ให้คนตัวเล็กได้เขินเล่น ซึ่งมันก็ได้ผล ตอนนี้ดงแฮรู้สึกว่าตัวเองหน้าร้อนไปหมดแล้ว

อ๊า นี่หน้าฉันกำลังจะกลายเป็นมะเขือเทศเหมือนตอนที่ถูกคิบอมจุ๊บหรือไงเนี่ย อ่ะ จะไปคิดถึงผู้ชายคนนั้นทำไม ต้องลืมสิ วันนี้เรามาเดทกับอึนฮยอกนะ ฮึ่ม ๆ


“เอ่อ ดงแฮเป็นอะไรรึป่าวครับ”  อึนฮยอกถามคนตรงหน้า ที่อยู่ดี ๆ ก็สะบัดหัวอย่างเอาเป็นเอาตาย


“เอ๊ะ ไม่ได้เป็นไรนี่ฮะ เราไปกันเถอะ”  ดงแฮบอกปัด พร้อมกับควงแขนอึนฮยอกเดินไป เป้าหมายต่อไปคือ เดทที่สุดแสนจะเฟอร์เฟค จนคิบอมต้องอิจฉา

ตลอดทั้งวันนั้น อึนฮยอกตามใจดงแฮทุกอย่าง พาเข้าทุกร้านที่ดงแฮอยากเข้า ซื้อของทุกอย่างที่ดงแฮอยากได้ พากินข้าวที่ร้านอาหารดี ๆ พาไปกินไอติมร้านโปรดของดงแฮ

เป็นเดทที่แสนเฟอร์เฟคแบบที่ดงแฮคิดไว้ แต่ทำไมมันกลับไม่สนุกอย่างที่คิด ทั้งที่คิดว่าจะสนุกถ้าได้ทำตามใจตัวเอง ทั้งที่คิดอย่างนั้นแท้ ๆ


“วันนี้เป็นเดทที่สนุกมากเลยครับ ขอบคุณดงแฮมากเลยนะครับ ที่ให้ผมได้มีโอกาสใกล้ชิดดงแฮแบบนี้ ผมจะไม่ลืมวันนี้เลย ขอบคุณจริง ๆ ครับ” 

อึนฮยอกพูดออกมาอย่างจริงใจ ดงแฮเป็นคนที่น่ารัก จนเขาแทบอดใจไม่อยู่ จะผิดมั๊ย ถ้าเขาขอจูบริมฝีปากนั้นสักที ก่อนจากกัน

ไวเท่าความคิด อึนฮยอกก้มตัวลงมาหวังจะจูบริมฝีปากสีเชอรี่คู่นั้น ดงแฮที่เห็นอย่างนั้นถึงกับผงะ ขณะที่คิดว่ากำลังจะก้าวหนีริมฝีปากคู่นั้น

กลับมีมือของใครคนนึง มือแสนอบอุ่นที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดี มือของคิมคิบอม


“คิบอม”  ด้วยความตกใจ ทำให้ดงแฮกอดคิบอมจนแน่น คิบอมอดที่จะเอ็นดูไม่ได้ ลูบหัวดงแฮเล่นอย่างเพลินมือ


“โอ๋ ๆ ไม่เป็นไรแล้วนะ พระเอกมาช่วยแล้ว เราไปกันเถอะนะ”  ดงแฮได้แต่พยักหน้าหงึกหงักอยู่ที่อกอุ่นของคิบอม จริง ๆ ก็ไม่ได้ตกใจอะไรมากมายหรอก

ที่ยังซุกอยู่แบบนี้ แค่อยากจะอ้อนคนเล่นเท่านั้นแหละ ฮ่า ๆ ๆ


“อ้อ อึนฮยอก คราวนี้ฉันจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ แต่อย่าเข้าใกล้ด๊องอีก วันนี้ที่ด๊องยอมมาเดทด้วยก็มากพอสำหรับนายแล้ว เข้าใจนะ” 

คิบอมพูดทิ้งท้ายก่อนจะพาคนน่ารักที่ยังคงซุกเดินออกไป

อึนฮยอกมองตามอย่าขำ ๆ เขาไม่ถือสาคำพูดของคิบอม เพราะเขาก็ผิดส่วนหนึ่ง ที่เกือบเผลอตัวไปล่วงเกินดงแฮเข้า

แต่ว่า ภาพที่ดงแฮซุกอกคิบอมแล้วเดินออกไปแบบนั้น เหมือนลูกลิงเกาะพ่อลิงเลยแฮะ เหอะ ๆ

.
.

“ฉันขอโทษนะ คิดว่านายจะไม่มาซะอีก”  ดงแฮก้มหน้าลงอย่างคนสำนึกผิด


“เรื่องอะไรฉันจะยอมให้นายเดทกับชายอื่นง่าย ๆ ล่ะ”  คิบอมหันมาแว๊กใส่ดงแฮ ที่ดูแลตัวเองไม่ดี จนเกือบจะโดนคนอื่นขโมยริมฝีปาก ที่เขาแสนหวง


“ก็นายเยาะเย้ยฉันทำไมล่ะ แถมลืมวันเกิดฉันอีก ฉันก็น้อยใจเป็นนะ”  ดงแฮยู่ปากลงอย่างเด็กเมื่อโดนดุ


“ใครว่าลืมล่ะ”  คิบอมจับมือบอบบางของดงแฮขึ้นมา บรรจงสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายจงใจให้คนอื่นรู้ว่า คนน่ารักคนนี้ มีเจ้าของซะแล้ว


“คิบอม”  ดงแฮเงยหน้าขึ้นมามองคิบอมด้วยใบหน้าที่แดงกล่ำ ง่า ซึ้งอ่ะ ฉันจะร้องไห้แล้วนะ คิบอมบ้า


“วันเกิดนายที่ฉันหายไป ก็ไปหาซื้อเจ้านี่มาให้นั่นแหละ แล้วก็ว่าจะให้นายตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่เราดันมาทะเลาะกันก่อนน่ะสิ


ถึงฉันจะทำเหมือนไม่แคร์นาย แต่ฉันก็รักนายนะ ด๊อง”  คิบอมสารภาพความในใจออกมา จนดงแฮที่ซึ้งตั้งแต่คิบอมให้แหวน

แล้วยิ่งมาได้ยินคำพูดแบบนี้อีก ถึงกลับปล่อยโฮออกมา โคตรซึ้งเลยอ่ะคิบอม


“อึก ฉันก็รักนายนะคิบอม ฮือ ขอบคุณนะ โฮ”  รักนาย คิบอม ฉันรักนายที่สุดเลย ฉันจะไม่ลองนอกใจนายอีกแล้ว


“นายกำลังคิดว่าจะไม่นอกใจผู้ชายที่แสนดี แล้วก็สุดหล่อแบบฉันอีกแล้วสินะ ฉันพอจะเข้าใจ ฮ่า ๆ ๆ” 

ดงแฮที่น้ำตาไหลพรากเพราะความซึ้งเงยหน้าขึ้นมามองคิบอมทันที ผู้ชายอะไรหลงตัวเองได้อีก แต่ดงแฮลืมไปแล้วหรือไง

ว่าตั้งแต่ตอนต้นเรื่องตนแนะนำตัวเองไว้ว่าอย่างไร

นี่แหละนะคนเรา ต่อให้นิสัยเหมือนหรือแตกต่างกันยังไง ก็ยังคงรักกันได้ ถึงแม้อาจจะต้องทะเลาะกันบ้างในบางครั้งบางเวลา

แต่ก็เพื่อเพิ่มสีสันของชีวิตให้ไม่น่าเบื่อจำเจ ก็เท่านั้นเองแหละ คิก ๆ ๆ


Ending.


*****************************************************************


โย่ววววววววววววววววววววววววววววว

ดีคร้าบบบบทุกคน SF เรื่องนี้เกิดเพราะวันนี้เป็นวันเกิดด๊อง

ใครที่รองตอนต่อไปของ Beauty and the Beast ก้อรอต่อไปก่อนนะคับ

แต่รับรองว่าจะมาลงเร็ว ๆ นี้แน่นอน

เพราะช่วงนี้ไรเตอร์ยังไม่ว่างเลยคับเรื่องนี้ก้อได้ BabyLuv แต่งให้

ยังไงก็อย่าเพิ่งทิ้งกันนะคับอย่าลืมเม้นให้กำลังใจนะคับ