คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter :: 4
"ดงเฮกลับบ้านพร้อมกันนะ" ซองมินเดินมาชวนดงเฮที่ก้มหน้าก้มตาเก็บของอยู่
"เอ่อ.. นายกลับไปก่อนนะซองมินชั้นจะแวะทำธุระหน่อยน่ะ"
ดงเฮตอบทั้งที่ไม่เงยหน้ามามองซองมินด้วยซ้ำ
"ธุระรัยอ่ะ ให้ชั้นไปเป็นเพื่อนป่ะ"
"ไม่ !!! เอ่อ....ไม่เป็นรัยชั้นไปคนเดียวได้นายกลับบ้านดีๆ ล่ะชั้นไปก่อนน่ะ"
พูดจบดงเฮก้อวิ่งออกจากห้องไป
...................................
หลังโรงเรียน
เฮ้ย.... ทำไมไอ้แก้มแตกยังไม่มาอีกล่ะเนี้ย เป็นคนนัดชั้นมาแท้ ๆ แล้วยังไม่มาอีก จะให้ชั้นรออีกนานป่ะเนี้ย ไว้มาถึงน่ะจะสวดให้หูชาเลยคอยดู ชริ!! (คนสวยขี้บ่นทุกคนป่ะเนี่ย ดูด๊องบ่นดิน่ากลัวจิงๆ :: ไรเตอร์)
ดงเฮบ่นอย่างหัวเสียเพราะคิบอมเลยเวลานัดมากว่า20นาทีแล้ว
"ขอโทษครับ คุณคือคุณหนูดงเฮใช่มั๊ยครับ"
"เออ...." ดงเฮหันซ้ายหันขวาเพื่อหาตัวช่วย
คนบ้าป่าววะร้อนจะตายใส่สูทเฉยเลย แล้วยังจะแว่นตาดำอันเท่าบ้านนั้นอีกใส่มาทำเพื่อ?
"ผมชื่อปาร์ค ลีวาน เป็นพ่อบ้านของตระกูลคิม คุณชายส่งผมมารับคุณหนูดงเฮครับ"
"หาาาา มารับ มารับไปไหนครับ แล้วใครคือคุณชายของพวกคุณ"
"เป็นผู้หญิงพูดครับได้ไงครับคุณหนูไม่น่ารักเลยนะ รีบไปเถอะครับคุณหนูดงเฮเดี๋ยวคุณชายจะรอนาน"
พ่อบ้านลีวานไม่รอให้คุณหนูดงเฮได้อธิบายอะไรต่อ เพราะว่าจัดการลาก(?) ตัวไปซ่ะแล้ว
"คุณลุง จะพาผมไปไหนเนี่ย!!!!" ดงเฮโวยวายหลังจากที่คุณพ่อบ้านลากตัวขึ้นรถมาแล้ว
(จะโวยวายไมไม่โวยวายตอนยังไม่ได้ขึ้นรถอ่ะด๊อง :: ไรเตอร์)
"ไปหาคุณชายครับ คุณหนู เป็นผู้หญิงแทนตัวเองว่าผมไม่น่ารักน่ะครับคุณหนู"
คุณพ่อบ้านบอกดงเฮเสียงเรียบแต่เน้นคนพูดสุดท้ายดังกว่าปกติ
"อ๊ากกกกกกกกก ผมเป็นผู้ชายนะ แล้วก้อหยุดเรียกผมว่าคุณหนูได้แล้วผมเป็นผู้ชาย!!!"
ในขณะที่ดงเฮกำลังโวยวาย รถก้อจอดที่หน้าคฤหาสน์ตระกลูคิมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"เชิญครับคุณหนู เอ้ย! คุณดงเฮ ถึงแล้วครับ" ผู้ชายรัยอ่ะหน้าหวานยังกะผู้หญิงไม่เข้าใจผิดก้อแปลกแล้ว
ลีวานบ่นในใจ
.
.
.
.
.
โห !!!!! แน่ใจน่ะว่านี้บ้านคน ใหญ่ยังกะวัง เดินไม่หลงทางแย่หรอ
"เอ่อ.. คุณดงเฮครับเชิญตามผมมาทางนี้เลยครับ"
พ่อบ้านลีวานเดินนำดงเฮที่ยืนทำหน้าเอ๋อ(?)อยู่ที่หน้าคฤหาสน์สุดหรูทรงสูงสไตล์ยุโรป
อันเป็นที่ประทับ(?)ที่สิงสถิต(?)ของคุณชายผู้เป็นคนเชิญ(?) ตัวเค้ามา
"คุณพ่อบ้านจะพาผมไปไหนครับ"
"ถึงแล้วครับ เชิญคุณดงเฮเข้าไปนั่งรอคุณชายในห้องนี้ก่อนน่ะครับ เดี๋ยวคุณชายก้อมา"
พูดจบคุณพ่อบ้านก้อเดินจากไปปล่อยให้ดงเฮเอ๋อต่อไป
ดงเฮมองสำรวจรอบๆห้อง แล้วสายตาก้อไปสะดุดที่
"อ๊ากกกกกกก น้องปลาน้อยนีโมน่ารักจัง น้องปลานีโมอยู่ที่ห้องนี้คนเดียวหรอ โหห้องนี้สวยชะมัด น่าอยู่จัง"
"แล้วนายอยากอยู่ป่ะล่ะ"เสียงคุ้นเคยดังขึ้นที่ด้านหลังของดงเฮ
ดงเฮหันไปตามเสียงพูดทันที
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ฮะฮ่ามาอัพแล้วน้าาาาาตามคำสัญญาครับพี่น้องงงง(จะเอคโค่เพื่อ(?)
ด๊องไม่ค่อยเลยนะเห็นนีโม่ทำเป็นกรี๊ดกร๊าด
ขอคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์หายไข้ด้วยนะคะ
รักรีดเดอร์ทุกคนฮับ
แล้วบพกันใหม่ตอนหน้า
บะบาย
ความคิดเห็น