โหวดคู่หน่อยจ้าาา

ลำดับตอนที่ #1 : [LOVE YOU FOREVER] LUYOON ft.BAEKTAE

                       กลับมาแว้ววววววววว^^

ในระหว่างที่รอผลโหวดนะค่ะ ก็เลยแต่งเรื่องสั้นออกมาให้ชมก่อน ( คือเริ่องสั้นที่สั้นมากๆ)ที่จริงแต่งเรื่องสั้นไม่เป็นเลยอ่ะ แต่ก็จะปรับปรุงไปเลื้อยๆนะจ๊ะ

     

 

 

 

              เรื่อง: รักเธอนะ น้องรัก

นางเอก: อิม ยุนอา( อยู่แล้วววว)

พระเอก: เสี่ยว ลู่หาน (อันนี้คือไรท์เมนในเอักโชจ้าาา)

  

 

 

ณ. ห้องนอนลูกสาวคนเล็กของตะกูนเสี่ยว

   ร่างบางสั่นเทาด้วยความหนาวเหน็บโดยที่ไม่มีคนรักอย่างเสี่ยวลู่หานนอนกอดเหมือนทุกคืน ร่างบางค่อยๆลุกขื้นจากเตียงking size ที่ผู้เป็นลูกชายคนโตของตะกูนเสี่ยวชื้อให้ ร่างบางรีบกับไปนอนลงเตียงทันทีเมื่อรู้สืกว่าประตูห้องตนกำลังไขออกช้าๆ หยิงสาวเถิงกับยกยิ้มขื้นทันทีเมื่อเห็นชายหนุ่มที่คุ้นเคยกันมาตั้งแต่เกีด และ คุ้นเคยกันทุกๆคืน...

"พี่ลู่...." เธอเรียกชื่อชายหนุ่มแล้วก็รีบกระโดดกอด

"นี่ ยุนพี่บอกกี่ครั้งแล้วอย่ากระโดดกอดพี่เดี๋ยวก็ล้มหรอก" ชายหนุ่มพูดพร้อมทำหน้าดุใส่หยิงสาวที่เค้ารักมากที่สุด แต่มันติดตรง....พวกเขาเป็นพี่น้องกันทำให้ทังสอง ไม่อาจเปีดเผยความรักที่มีให้กัน ได้อย่างเต็มที่ พวกเขาทังสองจะต้องแอบมาหากันทุกคืนจนมันกลายเป็นความชินเคยไปแล้ว

"ทำไมวันนี้ พี่มาช้าจังรู้ไหมยุนคิดเถิงพี่จะตายอยู่แล้ว แถมยังหนาวด้วย"หยิงสาวหน้าตาใสสะอาด ทำหน้างอลเมื่อชายหนุ่มมาหาเธอช้า

"ก็พี่ติดเรียนนี่ แล้วอีกอย่าง วันนี้พี่ก็ต้องติวหนังสือให้รุ่นน้องของพี่อีก"ชายหนุ่มแก้ตัว

"แล้ว รุ่นน้องพี่เป็นผู้หยิงหรือผู้ชายล่ะ"

"ผู้หยิง! แต่พี่ไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลยนะ" เขาพูดพ้อมยกสามนิ้วขื้นพร้อมทังทำตาระยิบระยับ

"แล้วไป"

"เพราะคนที่พี่รักคือยุนคนเดียวไง^^"

"ค่ะ ยุนก็รักพี่ แต่เรารักกันไม่ได้ ....เพราะเราเป็นพี่น้องกัน"เธอพูดพร้อมกับทำหน้าเศ้า

"มันต้องได้สิ ยังไงก็ต้องได้!"ลู่หานพูดน้ำเสียงแขงแรงทำให้ยุนอาเถิงกันเผยยิ้มขื้นมาทันทีแต่ในหัวได้แต่นืกในใจว่า

'ยังไงสักวันคุณพ่อกับคุณแม่แล้วก็คนอื่นๆก็ต้องรู้ว่าเรารักกันแล้วท่านก็ต้องรับไม่ได้อยู่ดี:('

"งั้นพรุ่งนี้พี่ไปส่งยุนที่โรงเรียนนะ"ยุนอาพูดอ้อนคนตัวสูง

"ครับ ได้สิเพื่อยุนพี่ทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว"

 

"ค่าาา ไปนอนได้แล้วนะพี่ลู่ "

"ได้ไง ตอนแรกยุนยังงอลพี่ ที่พี่มาสายเลย แล้วที่นี้มาไล่ชะงั้น"

"ก็ยุนกลัวว่าคุณพ่อจะเข้ามาเห็นน่ะสิ เถีงไม่ใช่คุณพ่อนะ ก็อาจจะเป็นพี่เดือนเพราะพี่เดือนชอบเข้ามาห้องยุนเลื้อยๆ"หยิงสาวพูดหน้าตาชื่อๆใส่ชายหนุ่ม จนเขาต้องเอื้อมเอาฟันมากัดจมูกโด่งๆเบาๆ ทำให้หยิงสาวหน้างอ

"อื้อ..ยุนไม่ชอบเลยนะ"

"555 เออ!แล้วยุนรู้ป่าวว่าพี่เดือนเขาเข้ามาห้องยุนทำไม?"

"ไม่อ่ะ แต่ยุนคิดว่าคงเอาผ้าไปชักแหระ"

"หรอ?? ถ้างั้นพี่ค่อยสะบายใจหน่อย"

"ค่าาา พี่กับได้แล้ว ไปๆ"หยิงสาวดันแผ่นหรังให้เดีนออกไป พอเถีงหน้าห้องหยิงสาวก็ยกมือขื้นบ๊ายๆ แล้วยิ้มบางๆให้ ชายหนุ่มก็กำลังจะค่อยๆเลื่อนริมฝีปากจะมาประกบปากหยิงแต่หยิงสาวดันออกชะก่อน

"พี่ลู่!เดี๋ยวคุณพ่อก็มาเห็นหรอก กับห้องได้แล้ววว"

"ครับ ไนท์นะครับสาวน้อย"

หยิงสาวไม่ตอบอะไรแต่พยักหัวเบาๆ แล้วทั้งสองก็แยกจากกัน