คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : แรกพบ
ปีนี้เป็นปีสุดท้ายแล้วสำหรับอนาคตนักศึกษาอย่างเธอ นันทรวิกา ปัญจสัตยาคีรินทร์ จะได้ออกไปฝึกงานก่อนจะจบในปีนี้ ทางมหาวิทยาลัยได้ส่งตัวเธอไปยังโรงแรมแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพมหานคร โรงแรมระดับห้าดาวตั้งสูงตระหง่านเสียดฟ้า และวันนี้เป็นวันแรกที่เธอได้เข้ามาฝึกประสบการณ์ นันทรวิกาเรียนคณะบัญชี ด้วยเพราะเธอเป็นคนที่ชอบตัวเลขมากๆ จึงเรียนคณะนี้ แต่เพื่อนๆโดยส่วนใหญ่จะรู้ดีว่าเธอนั่นซุ่มซ่ามขนาดไหน อย่างเช่น ท่ออยู่ของมันดีๆ ไม่ได้มีอาหารมาล่อเธอก็ติดกับ เธอเดินตกท่อ จนเพื่อนล่อไปสามวันเจ็ดวัน ตอนนี้ก็เจ็ดโมงครึ่งทางโรงแรมนัดเธอให้มารายงานตัวในเวลาแปดโมงตรง เธอเดินตรงไปที่เคาเตอร์ประชาสัมพันธ์
“ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าแผนกบุคคลไปทางไหนหรอคะ พอดีว่าดิฉันมารายงานตัวการฝึกงานของมหาวิทยาลัยค่ะ” พนักงานเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร และตอบด้วยน้ำเสียงไพเราะว่า
“น้องมารายตัวหรอคะ”
“ค่ะ” ทำไมถามฉันแบบนั้น ใจฉันหล่นไปตาตุ่มแล้ว
“รอสักครู่นะคะ เดี๋ยวพี่จะพาไป หัวหน้าฝ่ายบุคคลให้พี่นำทางไปค่ะ ไปเองหลงแน่เลย” เสียงอธิบายนั่นทำให้เธอใจชื้นขึ้นมานิดนึง
“ไปกันเถอะค่ะ พี่พร้อมแล้ว” ระหว่างเดินไปยังหัวหน้าแผนกฝ่ายบุคคล บริเวณหน้าลิฟท์ก็เปิดออก ชายคนหนึ่งแต่งตัวด้วยสูทสุดเท่ห์ เดินออกมาจากลิฟต์พร้อมกับชายร่างยักษ์อีกสองคน เขาเดินอย่างสง่างาม ทันใดนั้น ดวงตาสองคู่ก็พลันประสบกัน ฝ่ายหญิงนั่นรีบหลบหน้าในทันที ส่วนฝ่ายชายก็เดินจากต่อไปอย่างเฉยเมย เมื่อลับร่างของชายหนุ่มแล้ว เธอกลับรู้สึกแปลกๆ กับอาการวูบวาบเมื่อสักครู่ เหมือนร่างกายจะร้อนขึ้นซะงั้น นี่เราเป็นอะไรไปนะ และเมื่อหันกลับไปมองพี่ประชาสัมพันธ์พบว่า คุณเธอหน้าแดง ยืนตัวบิดไปบิดมาแถมยังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ซะด้วยนะ ท่าทางจะหลงใหลผู้ชายคนนี้มากแน่ๆ ไม่ได้ๆ ก่อนจะไปรายงานตัวสายสงสัยต้องดึงสติพี่คนนี้กลับมาซะก่อน
จะเป็นอย่างไรต่อไปฝากติดตามด้วยนะคะ
ความคิดเห็น