UniqueStudio: Plain

ลำดับตอนที่ #1 : 19 y 04 m 25 d passed

''คนเรามีพื้นฐานเหมือนกันหมด มีทั้งดีและชั่วอยู่ในตัว ไม่มีใครเลวจนหาความดีไม่ได้หรือเป็นเทวดาไร้ซึ่งกิเลส"

 

"ค่ายกักกันชาวยิวสังหารคนบริสุทธิ์ไปกว่า 6 ล้านคน ซึ่งคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่เหล่านั้นเป็นคนที่ฮิตเลอร์มองว่าเป็นคนโสโครก เห็นแก่ตัว เป็นภัยต่อสังคม ซึ่งแท้จริงแล้วคนยิวทุกคนเป็นดั่งที่ฮิตเลอร์กล่าวมาทั้งหมดจริงหรือ?" เสียงของคุณครูพูดขึ้นหลังให้นักเรียนอ่านประวัติสงครามโลกครั้งที่่ 2 จบ หลังจากซัดสเต็กหมูตอนพักกินข้าวมา บวกกับแอร์ในห้องเย็นๆ ทำเอานักเรียนหลับใหลกันไปตามประสา มีผู้เหลือรอดชีวิตกำลังฟังที่ครูพูดอยู่ประปราย หนึ่งในนั้นคือ อดัม ชายหนุ่มที่เกิดจากแม่ซึ่งเป็นโสเภณีเพราะสถานการบีบบังคับและมีเหตุจำเป็น ด้วยความยากจน แต่มุมานะ เขาผ่านวีรกรรมมามากกว่าคนอื่นๆ ที่อายุเท่ากันพอสมควร ประสบการณ์สั่งสมวิจารณญาณให้เขาคิดได้ว่าอะไรถูก อะไรผิด..จึ้ก เสียงเครื่องบินกระดาษหัวแหลมจิ้มที่คอของเขา เขาแกะกระดาษออกมาดู ปรากฎคำว่า ''เด็กสลัม'' เขียนด้วยหมึกสีแดงตัวเบ้อเร่ออยู่กลางกระดาษ เขามองหาคนที่ส่งข้อความสบประมาทนี้มาให้เขาด้วยความไม่พอใจ ต้องเป็นไอ้รอยอย่างแน่นอน ระหว่างที่อดัมหันไปมันกำลังแคะขี้มูกพลางหัวเราะหลาง อดัมกำลังจะเดินเข้าไปหาแต่ก็พลันมีมือหนึ่งมาหยุดเข้าไว้