คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : คำขอร้อง (แก้ไขคำผิด)
" ไม่ ! ฉันไม่มีทางไปกับนาย แวมไพร์กินเลือด "
จากความตกใจแปรเปลี่ยนเป็นความกลัวไปเสียแล้ว
" ต้องไป! ไม่ต้องกลัวหรอกน่า ฉันไม่ทำร้ายเธอหรอก "
เสียงเข้มดูจะอ่อนลง
เพราะไม่อยากให้เธอคิดว่าเขาบังคับ
แต่นิสัยเอาแต่อารมณ์ของเขามันแก้ไม่หายซะที
" ฉันจะเชื่อได้ยังไง " คีย์ว่าร้องขอความมั่นใจ
เขารู้ดีว่าเขาต้องยืนยันให้เธอเชื่อ ด้วยวิธีนี้! วิธีของเขาเอง
"มองตาฉันสิ กระต่ายน้อย ผู้ชายอย่างฉันนี่หรือ?
ที่จะทำร้ายเธอ" เสียงเข้มดูอ่อนโยนลง
แววตาสีน้ำทะเลลึกนั้นสงบนิ่ง
ไม่ใช่ดวงตาที่เหมือนทะเลไร้คลื่นก่อนเกิดพายุแบบที่เธอกลัวอีกแล้ว
แต่กลับเป็นดวงตาที่ไร้แววโกรธ
สิ่งที่สะท้อนออกมามีเพียงแววตายอมจำนน
ยอมรับทุกการตัดสินใจของเธอ
โดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ
ความจริงใจดูจะส่งออกมาผ่านแววตาคู่นั้น
มันทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด
เหมือนแววตาคู่นั้นกำลังโอบกอดเธอที่หวาดระแวง
ละลายกำแพงในใจให้พังทลายด้วยความอ่อนโยน
"เชื่อฉันได้ไหม ? คีย์ว่า เชื่อฉันเถอะ เพราะฉันจะเป็นคนสุดท้ายบนโลกแสนเหงาใบนี้ที่จะทำร้ายเธอแม้ทุกคนบนโลกจะทำให้เธอเจ็บปวด แต่ฉันจะยืนอยู่ตรงนี้เพื่อปลอบโยนเธอตลอดไป"
คำพูดที่แสนอ่อนโยนจนไม่น่าเชื่อว่าหลุดออกมาจากปาก
ของแวมไพร์ตนหนึ่ง
แม้ก่อนหน้านี้หลายคนหรือแม้แต่เธอจะเชื่อว่า
แวมไพร์คือปีศาจที่โหดร้าย.......
แต่วันนี้ความคิดนั้นได้เปลี่ยนไปแล้ว
"ไม่ต้องพูดถึงขนาดนั้นก็ได้ ความจริงฉันก็ระแวงไปเอง ถ้าคุณ......"
"อัสรัน....เรียกฉันอย่างนั้น เพราะฉันอยากให้เธอเรียกฉันในแบบที่ฉันเป็น มันทำให้ฉันรู้สึกว่าเธอยอมรับฉัน"
"ค่ะ ...อัสรัน ถ้าอัสรันจะทำร้ายฉัน แวมไพร์อย่างคุณทำได้อยู่แล้ว แม้ในตอนนี้ก็เถอะ แต่คุณ...เอ๊ย...อัสรันอธิบายให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ? ว่าทำไมอัสรันที่เป็นแวมไพร์ถึงกลายมาเป็นคู่หมั้นของฉัน......ที่เป็นมนุษย์ได้ " พูดจบสาวน้อยคีย์ว่าก็นั่งลงฟังอย่างตั้งใจข้างๆเขา
"นี่อาจเป็นสิ่งที่อธิบายให้เธอฟังได้ กระต่ายน้อย "
มือหนายื่นแผ่นกระดาษสีดำใบหนึ่งให้เธอ
คีย์ว่ายื่นมือออกไปรับอย่างสงสัย
ถึง...คีย์ว่าลูกรักของพ่อ
เมื่อใดที่ลูกได้รับจดหมายฉบับนี้ นั่นแสดงว่าลูกได้พบอัสรันคู่หมั้นของลูกแล้ว
พ่ออยากให้ลูกเข้าใจสิ่งที่พ่อทำ ทุกอย่างเพื่อลูกของพ่อ พ่อไม่อยากให้ลูกอยู่ในโลกมนุษย์นี้คนเดียว
เมื่อถึงวันนั้นลูกจะไม่เหลือใคร แล้วทีนี้กลับไปกับอัสรัน อยู่ในโลกที่ลูกควรอยู่ ในฐานะที่ลูกควรจะเป็น
ลูกอาจสงสัยบางครั้งที่ลูกพยายามนึกถึงพ่อ ความทรงจำของลูกจะเหมือนตกอยู่ในภวังค์
เมื่อสะดุ้งตื่นสิ่งที่รับรู้จะหายไป เพราะลูกถูกลบความทรงจำทุกอย่างที่เกี่ยวกับพ่อไปจนหมดสิ้น
แต่ที่เรายังรับรู้ถึงกันในบางครั้ง เป็นเพราะว่าสายใยของลูกกับพ่อไม่มีวันตัดขาด หลายคนบอกว่าลูกเหมือนแม่มาก
แต่วันนึง เมื่อลูกกล้าพอที่จะยอมรับพันธะสัญญา วันนั้นลูกจะได้รับสิ่งที่เป็นของลูกคืน ยามนั้นเมื่อใดลูกคิดถึงพ่อ
ให้ลูกมองเงาสะท้อนภาพตัวเองในกระจก ลูกจะเห็นพ่ออยู่ในนั้น ในตัวของลูก
พันธะสัญญาของลูกกับอัสรัน เป็นสิ่งที่บรรพบุรุษกำหนดมาไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้
มันเป็นสิ่งที่ผ่านความเห็นชอบจากคนมากมายรวมทั้งพ่อด้วย
พ่อเชื่อว่าอัสรันดีพอและคู่ควรกับลูกของพ่อที่สุดแม้ลูกไม่คิดจะเชื่อใครอีกแล้ว
พ่อขอให้ลูกเชื่อเขา เขาเท่านั้นที่จะปกป้องลูกได้จากใจจริง
รักลูกเสมอ
คานิวาล ไนท์
ความคิดเห็น