miracle of loveขพ

Miracle  of  love  ♥

(คิบอม  -ดงแฮ)

กลับบ้านด้วยกันมะล่ะ  เสียงของดงแฮดังขึ้นหลังจากเลิกเรียน  แล้วแต่สิ คิบอมตอบ การบ้านของ she เสจยังอ่ะคณิตอ่ะ ร่างใหญ่ถาม น่าจะ ร่างบาง ตอบสั้นๆ ห้วน  "เด๋วขอไปห้องนํ้าก่อนนะ"

"ชั้นไปด้วย  ปวดฉี่อ่ะ " คิบอมตอบด้วยนํ้าเสียงอัน  ... (บอกไม่ถูกเเหะคิดเอาเองละกัน)  "อ้าวมาด้วยหรอ  นึกว่าชาตินี้ จะไม่เคยเหนน้องสาวคนนี้เข้าห้องนํ้าเลยนะเนี่ย"  คิบอมหันไปทางต้นเสียง

ก่อนจะตวาดใส่เเขกไม่ได้รับเชิญที่ชื่อว่า "ซีวอน" """เเล้วทำไม  ชั้นจะเข้าไม่เข้ามันเกี่ยวอะไรกับนายล่ะ" คิบอมตอบ "ต้องรู้สิ  คนเป็นแฟนกัน... ทำไมต้องไม่รู้ล่ะ " ซีวอนบอก ชั้นไปเป็นแฟนนายตั้งแต่เมื่อไหร่

อีกไม่นาน หรอกซีวอนตอบอย่างมีเลศนัยย์ จากนั้น เสี้ยววินาที  ซีวอนผลักคิบอม เข้าไปในห้องน้า แลวเค้าก็ประกบปากของเขาเข้ากับ ปากของคิบอมอย่างดูดดื่ม

ยะ...อย่า....อย่า.....อย่า      ไม่!! ซีวอนบอกด้วยอาการที่ต้องการคิบอมเป็นอย่างมาก     จากนั้น เขาก็อ้อมไปปลดกระดุมเสื้อ ของคิบอมทีละเม็ด *0*

จนกระดุมเม็ดสุดท้ยของคิมบอมได้หลุดออกแล้ว  ซีวอนจึงถอดเสื้อของคิบอมออกหน้าอก ของซีวอนได้กระทบกับแผ่นหลัง  ของคิบอมมมม  *-*

ทำอะไรน่ะ  เสียงของดงแฮดังขึ้นหน้า ประตูห้องน้า   ว่าแล้วเชียวว่าลืมอะไร    ....   ล็อคประตูนั่นเอง  แล้วเข้าก็เดินไปล็อคประตูห้องน้า

มาต่อ กันเถอะนะ .... ที่รัก ซีวอนพูดข้างๆหูของ คิบอม  จะบอกอะไรให้นะ.... ความบริสุทธ์ ของชั้นน่ะ  จะให้ใครก็ได้...นอกจากแก

คิบอมก็เลย เอาขาเล็กๆของเขา กระทุ้ง(โห) (หรือเตะดีหว่า)ไปที่หว่างขาของซีวอน โอ้ย!!!! ซีวอนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ((จิงๆนะ)) 

ไปเร็ว...ด๊อง คิบอมพูดด้วยวิ่งไปด้วย   จนไปถึงหอพักของเขา    และในที่สุดก็ถึงห้องของเขาจนได้  นี่  เมื่อกี้ในห้องน้าที่บอกว่า.....

ความบริสุทธ์ ของชั้น  จะให้ใครก็ได้นอกจากหมอนั่นน่ะ.จริงรึเปล่า คิบอมนิ่งเงียบไปช่วงหนึ่ง ใช่... โดนเฉพาะ.. คิบอมพูดยังไม่จบ

ปากของดงแฮ ก็ได้มาประกบที่ปากของเขาเรียบร้อยแล้ว โดยเฉพาะ ชั้นสินะ  ใช่...แล้วคิบอมก็ถอดเสื้อ ของดงแฮออก จนเห็นกล้ามเนื้อของ

ดงแฮว่ามันสมบูรญ์ ขนาดไหน  อีกทางนึง  ดงแฮก็ได้ถอดเสื้อของ คิบอมอยู่ด้วยเหมือนกัน ใน ขนาดที่ทั้งคู่กำลังมีความสุขด้วยกันนั้น

กางเกงของทั้งคู่หล่นไปอยู่ที่ปลายเท้าแล้ว  พร้อม  นะ ดงแฮถาม อื้อคิบอมตอบอย่างแผ่วเบา

โอ้ว......ซี๊ด......อ๊า...คิบอมครางออกมา   วันนี้คงเป็นวันที่นายมีความสุขที่สุดนะ คิบอม ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ชั้นเป็นของนายนะ

                                                                              ♥

วันต่อมา  เป็นไง  เมื่อคืนสนุกไม๊ ล่ะน้องสาว  เสียงนี้ดังขึ้นมาอีกแล้ว  ขณะที่  ทั้งคู่กำลังเดินเข้ามาในประตูโรงเรียนด้วยกัน ((ยังมาไหวนะเทออ))

แน่นอน  แล้วตอนนี้  เขาเป็นของฉันแล้วด้วย ดงแฮ ตอบอย่างมั่นใจ แต่แทนที่จะเป็นคิบอมตอบด้วยซ้า

อยู่แล้วล่ะชั้นไม่โง่ เห็นรักกันขนาดนั้น  เพื่อนสนิทมันคิดไม่ซื่อกันได้ไง.... แล้วอีกอย่าง  น่ารักขนาดนี้...ใครจะไปอดใจไหว....จิงมั้ย   ดงแฮ!

เขาพูดขณะที่  ปากของเค้าใกล้ กับหน้าของคิบอมเพื่อทำประชด  ดงแฮ 

เอาหล่ะชั่นไปละ  ไม่อยากเป็น ก.ข.ค. ใคร  ไม่แน่  โรงเรียนยังไม่เข้า  อาจไปทำอะไรก็ได้หลังโรงเรียนน่ะ  ไปละ บาย~

บ้าที่สุด!! คิบอมพูดด้วยความโกรธ ช่างเข้าเถอะน่า  ก็รู้อยู่ว่ามันนิสัยเป็นไง  แต่... เมื่อก็สนุกจิงๆไม่ใช่หรอ..  บ้า  ด๊องอ่ะ เค้าอายเป็นนะ

ปะขึ้นห้องกันเหอะ เด๋วไปเรียนไม่ทัน   อะไร กัน อีกตั้ง 10 นาที ไม่เป็นไรหรอกน่าปะขึ้นไปอ่านหนังสือก็ได้

รอแปปน้ากะลังเขียน ตอน 2 อยู่  รอแปปนึงน้า  เอาเป็นวันละตอนเลยละกัน   ♥-♥