คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1
โรงยิมประจำมหาวิทยาลัยS&U
“เฮ้ย! ซินส่งบอลมานี่ดิ”ชายร่างสูงนามว่าซีวอนตะโกนโวยวายอยู่กลางสนามบาสเพื่อบอกให้คนดื้อด้านที่ไม่ยอมให้คนอื่นแตะลูกโยนมาให้
“ไอ้วอนแกเห็นบ้างไหมว่าไอ้ไก่กับไอ้ลิงมันขวางอยู่”เสียงแว้ดๆดังมาจากคนที่กำลังโดนไก่+ลิงรุมเพื่อแย่งอยู่
“โยนๆมาเหอะน่าปัดออกก้ได้”เมื่อมีคนบอกอย่างนั้นมีหรือที่เจ๊ของเราจะไม่ทำทันทีที่ซีวอนพูดจบอาเจ๊ของเราก็ไม่รอช้าปัดลูกออกจากมือทันทีโดยหารู้ไม่ว่ามันกำลังที่จะ..............................
ด้านข้างของสนามบาส
“แจจุงนายจะไม่เล่นจริงๆหรอ”ยุนโฮพยายามชวนผมให้อยู่เล่นบาส
“นายก็รู้ว่าฉันเล่นบาสไม่เป็น”แน่ละถ้าผมเล่นเป็นวันไหนนะโลกได้แตกชัวร์ก็ผมกลัวลูกซะขนาดนั้น
“ไม่เล่นแต่อยู่เป็นเพื่อนก็ดีนะ”ไอ้นี่.......ความพยายามสูงส่ง
“นายไม่เข้าใจที่ฉันบอกรึไงฮะว่าฉันไม่เล่น”ผมพยายามดันมันออกไปไกลๆ
“ซัก 5 นาทีนะ”- -
“ไม่ ฉันบอกนายกี่ครั้งแล้วว่าฉะ..............”ไม่ทันที่ผมจะพูดจบก็เหมือนมีอะไรแข็งๆลอยมากระแทกหัวอย่างแรงจนโลกมัน..................................
(ฮีชอล mode)
เนื่องจากความเร่งรีบในการปัดบาสของผมทำให้ลูกบาสลอยไปข้างสนามแล้วก็ไปโดนรุ่นน้องคนนึงที่กำลังเดินอยู่ล้มไปผมเลยรีบวิ่งไปดู
“แจจุง”เสียงเพื่อนของน้องเค้าเรียก
“เอ่อ......พาเพื่อนน้องไปห้องพยาบาลเถอะ”ผมบอกแล้วช้อนตัวน้องเค้าขึ้น
“เฮ้ย!ซินอุ้มไหวหรอวะ”ไอ้วอนถามผมเลยพยักหน้าเป็นการตอบ
“พี่ครับห้องพยาบาลมันปิดแล้วอ่ะ”เพื่อนของแจจุง(เห็นเพื่อนเค้าเรียก)บอกผมผมหน้าซีดลงทันทีเอาไงดีวะกรูส์ยังสลบอยู่เลย - * -
“พาไปหาที่นั่งก่อนดิ”ไอ้วอนบอกผม
“เออดีเหมือนกันหนักเป็นบ้าเลย”ผมบอกแล้วหาที่วางน้องเค้าลง
“ไอ้วอนไปซื้อน้ำมาดิ”ผมบอกไอ้วอนแล้วยื่นแบงค์100ให้มัน
“เอาน้ำไรล่ะ”
“ซื้อๆมาเหอะเอามาให้ครบคนแล้วกัน”แล้วมันก็เดินจากไป
“พี่ครับพี่ใช่รองประธานมหา’ลัยรึเปล่าครับ”หลังจากที่ไอ้วอนหายหัวไปซื้อน้ำก็เหลือคนอยู่3คนโดยที่น้องแจจุงนอนตักผมอยู่-*-และเพื่อนน้องแจนั่งมองแจจุงอย่างสำนึกผิดมันก็เงียบๆใช่ปะเพื่อนน้องแจที่ผมไม่รู้จักชื่อเลยถามเพื่อทำลายความเงียบ
“เอ่อ.....ใช่ครับ”
“ครับ...ผมชื่อยุนโฮนะ”น้องเค้าบอกผมเพื่อ..............
“อืม...........แล้วนี่บ้านน้องแจจุงอยู่ไหนล่ะพี่ว่าน้องเค้าไม่ตื่นง่ายๆหรอก”ผมถามจะได้ไปส่งถูก
“คือ...แจเค้าทะเลาะกับพ่อน่ะครับเลยโดนไล่ออกจากบ้าน”น้องยุนโฮบอกผม
“เอางี้พี่มีคอนโดอยู่แถวๆนี้แล้วอีกอย่างพรุ่งนี้ก็หยุดด้วยงั้นเอาน้องเค้าไปพักที่คอนโดพี่ก่อนก็ได้
“อ่อ....งั้นคงต้องรบกวนด้วยนะครับ”น้องยุนบอกผม
“อืมไม่เป็นไรหรอก”ผมบอก
“คุณชายซินนนนนนนนนนนนนนน”ไอ้วอนเดินกลับมาพร้อมกับน้ำ4ขวด4สี- - +
“เห้ย! วอนฝากไปส่งน้องยุนหน่อยสิ”ผมบอกไอ้อวน
“แล้วแกล่ะ...........อ๋อจะไปส่งน้องแจหรอ”มันถามผมเลยพยักหน้าไป
“อ้าวไหนพี่ซินบอกว่าจะเอาแจปะ...................”ยุนโฮถามด้วยความสงสัย
“เออน่าไมต้องห่วงหรอกพี่จะไปส่งแจจุงให้ถึงบ้านเลยนะ”ผมพูดขัดก่อนที่น้องเค้าจะพูดจบแล้วขยิบตาให้ข้างนึงเป็นอันว่ารู้กัน”แล้วเจอกันพรุ่งนะไอ้วอน น้องยุน”ผมบอกแล้วอุ้มน้องแจขึ้นเพื่อพาไปขึ้นรถแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็วมุ่งตรงไปยังคอนโดของผม...........................................
ด้านซีวอน
“น้องยุนครับ น้องยุนมีแฟนรึยังครับ”ในขณะที่พี่ซีวอนหรือประธานมหา’ลัยขับรถมาเพื่อส่งผมที่บ้านก็ถามเรื่องนี้ขึ้นมา
“ยังหรอกครับ”ผมตอบไปส่งๆ
“พี่นึกว่าน้องแจเป็นแฟนกับยุนซะอีกนะ”พี่วอน (ย่อเหลือแค่นี้- -) พูดทำให้ผมหันขวับไปทันที
“ก็แค่เพื่อนน่ะครับแจน่ะมีแฟนอยู่แล้วนะครับ”ผมบอกไปทำให้พี่เค้าเบรกรถทันที
“ใครหรอที่บอกว่าแฟนแจจุงน่ะ”ถามด้วยสายตาที่มีไฟลุกวาว
“เอ่อ.....ไม่ต้องจริงจังขนาดนั้นก็ได้นะครับคือผมหมายถึงแฟนที่แปลว่าพัดลมน่ะครับ”พอผมพูดจบพี่เค้าแทบจะหาเชือกมารัดคอผมทันที
“หรอ....แล้วน้องยุนมีคนที่ชอบรึยังล่ะ”
“อ๋อ......ยังหรอกครับ”ผมบอกไป
“หรองั้นก็พอมีหวังสินะ”พี่วอนพูดคนเดียวแต่ผมมันหูตาเป็นสัปปะรดอ่ะนะ (ยังอุส่าห์ได้ยิน) ไอ้พอมีหวังมันหมายความว่าไงอ่ะอย่าบอกนะว่าพี่เค้าชอบผม อ้ากกกกกม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
..........................................................................................................................................................................
เอิ่มตอนนี้ไร้สิ้นความจริงโดยสิ้นเชิง
แต่งไปด้วยอารมที่ปวดเอว - -
คิดมาก- -
แค่ตกบันไดเท่านั้นเอง
อย่าจิ้นได้โปรด
ด้วยความปวดอ่ะนะ
มันอาจจะงงๆไปนะ
โปรดเข้าใจ
เอาไว้หายปวดเอวเมื่อไหร่จะพยายามให้มากกว่านี้นะ
แต้งส์ๆ
-///-
ความคิดเห็น