ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Reborn: Papa mafia พ่อหนูเป็นมาเฟียค่ะ

    ลำดับตอนที่ #6 : Papa mafia II

    • อัปเดตล่าสุด 1 ต.ค. 54


     

    "งั้นฉันเข้าเรื่องเลยนะค่ะ เด็กคนนี้คือซาซางาวะ คาเงริ เธอเป็นลูกสาวของคุณค่ะ” ฮารุพูด บอสหนุ่มมีสีหน้าที่ตกใจอย่าง

    เห็นได้ชัด

    “เธอเอาเรื่องอะไรมาพูดน่ะ เด็กคนนี้เนี่ยนะลูกของฉัน” สึนะพูดอย่างเหลือเชื่อ นานะเองก็ตกใจไม่ใช่เล่น

    “คาเงริเป็นลูกของปะป๋าจริงๆนะค่ะ” เด็กสาวพูดทั้งน้ำตาซึ่งนั้นยิ่งทำให้สึนะและนานะตกใจยิ่งเข้าไปอีก

    “โอ อย่าร้องสิจ้ะหนูคาเงริใช่ไหมจ้ะงั้นเดี๋ยวย่าพาไปเดินรอบบ้านนะจ้ะ” นานะพูดพร้อมยิ้มให้เด็กสาว

    “จริงเหรอค่ะ” คาเงริถามพร้อมใช้มือเช็ดน้ำตา

    “จริงจ้ะ” นานะพูดพร้อมยิ้มให้คาเงริอีกครั้งก่อนจะจูงมือคาเงริออกไป

    “ฉันว่าเรามาเข้าเรื่องต่อเลยนะค่ะ สิ่งที่ฉันพูดไปเป็นความจริงค่ะ” ฮารุพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

    “แล้วเธอเอาอะไรมายืนยันล่ะว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของฉัน” สึนะถามแต่ก่อนที่ฮารุจะตอบคำถามของสึนะเสียงริงโทน

    โทรศัพท์ของดังขึ้นเสียก่อนชื่อที่ปรากฏบนมือถือทำให้เธอกดรับอย่างรวดเร็ว

    “ฮัลโหล เคียวโกะว่าไง” ฮารุถามด้วยน้ำเสียงที่เธอพยายามทำให้ปกติที่สุด

    (คาเงริ คาเงริหายไปไหนก็ไม่รู้ ทำไงดี ทำไงดีล่ะฮารุ) เคียวโกะพูดด้วยน้ำเสียงที่ร้อนลน

    “ใจเย็นนะเคียวโกะ คาเงริอยู่กับฉันเองแหละ” ฮารุพูดด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด

    (เฮ้อค่อยยังชั่วแล้วเธออยู่ไหนล่ะฮารุวันหลังจะไปไหนก็บอกกันก่อนสิ) เคียวโกะถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนที่จะดุ
    ฮารุ

    “เธอต้องใจเย็นๆนะถ้าฉันบอกไปว่าฉันอยู่ไหน”

    (อืม)

    “ฉันอยู่ที่บ้านของซาวาดะ สึนะโยชิ” ฮารุพูดด้วยน้ำเสียงหวั่นๆเล็กน้อย

    (ฮารุ!อย่าบอกนะว่าเธอพาคาเงริไปหาผู้ชายคนนั้น) เคียวโกะถามด้วยความตกใจ

    “ก็ แฮะๆ” ฮารุพูดไม่ออก

    (ฉันจะไปหาเธอกับคาเงริรออยู่ที่นั่นนะ) เคียวโกะพูดก่อนที่จะตัดสายอย่างรวดเร็วทำเอาฮารุเห็นพระเจ้าอยู่ตรงหน้าเลย

    “ตกลงคุณจะเอาอะไรมาพิสูจน์” สึนะถามซ้ำ

    “เรื่องนั้นก็ตรวจดีเอ็นเอไงเรื่องนั้นช่างมันเถอะตอนนี้แม่ของคาเงริกำลังจะมา” ฮารุพูดด้วยความหงุดหงิด เธอต้องโดนเคียวโกะเทศน์สองชั่วโมงติดกันโอ๊ะไม่สิงานนี้สงสัยทั้งวันแหงแค่คิดก็เซ็งแล้ว

    ด้านเคียวโกะ เธอเปลี่ยนป้ายร้านเป็นCloseก่อนที่จะไปเรียกแท็กซี่อย่างรวดเร็ว

    30นาทีต่อมา ติ่งต่อง ออดบ้านซาวาดะดังขึ้นอีกครั้ง

    “ฉันมาหาซาวาดะ สึนะโยชิค่ะ” เคียวโกะบอกสาวใช้ที่มาเปิดประตู

    “ค่ะ” สาวใช้พยักหน้าแล้วเปิดประตูให้ก่อนที่จะคิดว่าทำไมวันนี้มีแต่คนมาหาคุณสึนะ  เมื่อเคียวโกะเดินเข้าไปในบ้านเธอพบกับฮารุที่นั่งอยู่บนโซฟา คาเงริที่นั่งคุยกับผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งและผู้ชายที่เป็นอดีตอันเลวร้ายของเธอ

    “หม่ามี๊” คาเงริที่เห็นเคียวโกะเป็นคนแรกวิ่งข้ามาหาเคียวโกะนั้นทำให้ฮารุ นานะแลสึนะหันทางเคียวโกะพร้อมกับ

    ความคิดที่แตกต่างกัน  ฮารุ: อาเมน, นานะ: ผู้หญิงคนนี้เหรอแม่ของคาเงริจังยังเด็กอยู่เลยนะ, สึนะ: คนนี้เหรอแม่ของเด็กคนนี้ น่ารักดีนะเนี่ยแต่หน้าคุ้นๆแฮะ

    “ต้องขอโทษแทนฮารุกับคางริที่มารบกวนนะค่ะ” เคียวโกะพูดขึ้นเมื่อเห็นทุกสายตาจับจ้องมาที่เธอ “งั้นเรากลับก่อนนะค่ะ”

    เคียวโกะพูดพร้อมโค้งให้นานะกับสึนะและจูงคาเงริออกไป ฮารุจึงรีบวิ่งตามไป

    “เดี๋ยวสิ”เสียงของสึนะดังขึ้นทำให้เคียวโกะ ฮารุและคาเงริหันมามอง “ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเด็กคนนี้ฉันหมายถึง
    คาเงริเป็น
    ลูกของฉัน” สึนะพูดพร้อมชี้ไปที่ฮารุกับคาเงริ

    “ฉันคิดว่าคงมีเรื่องเข้าใจผิดน่ะค่ะ” เคียวโกะพยายามพูดด้วยน้ำเสียงที่ปกติที่สุดเพราะตอนนี้เธอรู้สึกสั่นไปหมด น้ำตาก็กำลังจะไหล เธอจับมือคาเงริไว้แน่นราวกับว่ากลัวเด็กคนนี้จะหายไปอีก “ขอตัวนะค่ะ” เคียวโกะโค้งให้ทั้งสองคนก่อนที่จะรีบจูงมือคาเงริแล้วเรียกแท็กซี่อย่างรวดเร็ว

    “เกิดอะไรขึ้นครับเนี่ยรุ่นที่สิบ” ชายหนุ่มผู้มาใหม่ถามผู้เป็นบอสของตนเพราะเขาพึ่งเดินสวนกับผู้หญิงสองคนและเด็กอีกหนึ่งคน ผู้หญิงที่มีผมสีน้ำตาลอ่อนดูเหมือนะร้องไห้ซะด้วย

    สึนะตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้ชายหนุ่มฟังเพราะยังไงชายหนุ่มคนนี้ก็เป็นเพื่อนสนิทและมือขวาที่ไว้ใจได้ของเขาก่อนที่จะสั่งว่า”โกคุเดระฉันอยากให้นายช่วยสืบเรื่องของผู้หญิงที่ชื่อเคียวโกะและเด็กที่ชื่อคาเงริให้หน่อย” ซึ่ง
    โกคุเดระก็พยัก
    หน้าน้อยๆ

     

     

     

    Duck- Fly
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×