ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การกลับมาของ เจมจิรา
วันนี้ที่ฉันรอคอยมาตลอด 6 ปีเต็มก็มาถึง วันที่ฉันจะได้กลับประเทศที่ฉันรัก ประเทศไทย
"ฮัลโหลว ๆ แม่หลอค่ะ นี่เจมมี่นะค่ะ"
"ห๊า !! เจมมี่หรอลูก"แม่พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
"ตอนนี้เจมมี่อยู่ที่ สนามบินในเมือง ควีนทาวส์ อีกประมาณ 38 ชั่วโมงก็จะถึงเมืองไทยค่ะ แค่นี้ก่อนนะค่ะคุณแม่ อย่าลืมมารับเจมมี่ทีสนามบินดอนเมืองนะค่ะ เจมมี่คิดถึงแม่กับพี่เลิฟที่สุดเลยค่ะ แค่นี้นะค่ะ"
"จ๊ะ แล้วแม่กับพี่เลิฟจะไปรอรับลูกนะ "
* 38ชั่วโมงผ่านไป *
"โอ๊ย!! ถึงซะที ไหนแม่กับพี่เลิฟละนี่" พลางกวาดสายตาหาพี่ชายกับแม่ "อ่า... นั่นไง" "แม่ค่ะ พี่เลิฟค่ะ เจมมี่อยู่นี่" ฉันรีบลากกระเป๋าสัมภาระ เดินตรงไปหาแม่และพี่ชาย
"ว๊าว!! เจมมี่ ลูกสูงขึ้นแล้วก็น่ารักขึ้นด้วยนะนี่"
ฉันยิ้มหน้าแดง
"ไปกันเถอะแม่ เจมมี่ พี่ว่าเราไปคุยกันที่บ้านดีกว่า" พี่เลิฟเร่งฉันกับแม่ที่มัวแต่ดีใจที่ได้เจอกันจนเพลิน
"ก็ดีเหมือนกันค่ะ เจมอยากกลับบ้านจะแย่อยู่แล้ว"
"พี่เลิฟรถของพี่สวยจังเลย"
"อ๋อ ก็ตอนนี้พี่เริ่มที่จะหาเงินเองได้นะ"
"แล้วพี่ทำงานอะไรหลอ ทำไมมีเงินซื้อรถราคาแพงๆอย่างนี้ละ"
"พี่เค้าเป็นดารานะลูก เป็นพระเอกที่กำลังฮอทด้วย"
"ว๊าว !! จริงหลอค่ะ หนูไม่อยู่เมืองไทยแค่6ปี ไม่น่าเชือเลยนะว่าพี่ชายสุดที่รักของหนูจะดังขนาดนี้ อย่างนี้หนูก็เป็น น้องสาวของพระเอกหนุ่มที่ยังอยู่แค่มัธยมปลาย แล้วยังเท่ระเบิดไปเลย" อิอิ
"อ่า...ถึงบ้านแล้ว หนูขอขึ้นไปดูห้องของหนูก่อนนะ"
"จะรีบอะไรนักหนาละลูก"
"โอโห!! สวยจัง ห้องนอนสีฟ้า เตียงและเฟอร์นิเจอเป็นสีขาวครีม ตู้เสื้อผ้าก็สวย ห้องน้ำก็หรูมาก โอ๊ยถูกใจๆ" แล้วฉันก็นั่งเขียนไดอารี่อยู่โต๊ะสีขาวครีมที่ติดกับหน้าต่าง ลมโกรกนิดๆ ผ้าหม่าสีขาวลายผีเสื้อสีฟ้าปลิวไสว ฉันพริ้มหลับไป
"เจมมี่ ตื่นได้แล้วลูก ลูกหลับตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นจนนี่มัน จะ7 โมงเช้าแล้วนะไปอาบน้ำซะ แล้วลงไปกินข้าวเดี๋ยววันนี้พี่เค้าจะพาไปซื้อชุดนักเรียน
"อาราย..........นะค่ะแม่ ชื้อชุดนักเรียนหลอ เย้ๆ" ฉันรีบกระโดดขึ้นจากเตียง ไปอาบน้ำ แต่งตัวแล้วลงไปทานอาหารเช้ากับพี่เลิฟ
ขณะที่นั่งอยู่ในรถฉันก็เห็นพี่เลิฟเอาหมวกไหมพรมสีดำกับแว่นตาดำกันแดดอันใหญ่มาใส่ "พี่เลิฟค่ะ พี่จะใส่ทำไมละ แค่มาเดินห้างเองนะ ไม่ใช่ไปทะเลซักหน่อย กลัวดำไปได้"
"พี่ไม่ได้กลัวดำหลอกเจมมี่ พี่ใส่กันพวกแฟนคลับกับพวกปาปารัสซี่ ต่างหาก"
"อ๋อๆ เข้าใจค่ะ เข้าใจ แล้วนี้พี่จะพาหนูไปซื้อเสื้อผ้าที่ไหนอะ"
"ที่ สยามพารากอน ถ้าเธอจะซื้ออะไรที่นอกเหนือจากชุดนักเรียนก็ได้นะ วันนี้พี่จ่ายไม่อั้น"
"ว๊าว!! พี่ชายฉันใจปล้ำจัง" "นี่หลอค่ะชุดนักเรียนที่หนูต้องใส่" กระโปงสั้นลายสก๊อดสีออก ดำ เขียว แดง แล้วก็ เสื้อแขนยาวสีขาว เน็คไท ลายเดียวกับกระโปรง แล้วก็เสือสูทตัวเล็กๆสีออกดำ ไม่มีลาย มันเป็นชุดที่ลาวมาก ตอนที่ เจมมี่อยู่นิวซีแลนด์ ไม่เห็นต้องแต่งยูนิฟรอม์เลยอะ ใส่ชุดอะไรก็ได้
"อย่าบ่นเลยนะ" "พี่ครับเอาชุดแบบนี้ 4ชุด แล้วก็ชุดพละ ร้องเท้าผ้าใบ รองเท้านักเรียน แล้วก็ถุงเท้า แล้วก็หมวก ร่ม กระเป๋า เอาทุกอย่างที่มันต้องใช้อะครับ"
"อ๋อ ค่ะ นี่ค่ะได้แล้วค่ะ ทั้งหมด 5870 ค่ะ
พี่เลิฟรูดบัตรวีซ่าให้พนักงาน แล้วฉันก็ควงพี่ชายสุดเท่ไปซื้อชุดไป-เวท รองเท้าคู่ใหม่ ไปทานอาหาร ซื้อกระเป๋าถือ อุปกรณ์การเรียน แล้วก็อะไรต่อมิอะไร แล้วเราก็กลับบ้านไปทานอาหารเย็นกัน หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ ฉันก็ขอตัวขึ้นมาเขียนไดอารี่แล้วก็รีบอาบน้ำนอน เพราะพรุ่งนี้โรงเรียนจะเปิดเทอมวันแรก
ฉันจะต้องเตรียมตัวให้พร้อม
----------------------------------------------------------------------------------------
เพลง Can I Love You Ost. Mars ลุ้นรักนักบิด
เรื่องนี้สนุกมั้ยค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของ pentel แต่ก็เหมือนเรื่องแรกละค่ะเพราะว่าเรื่องแรกก็ยังแต่ไม่เสร็จได้แค่3ตอนเองค่ะ แต่ว่ามันแต่งต่อไม่ออกเลยมาเขียนเรื่องใหม่นะคะ ถ้าอยากให้ปรับปรุ่งยังไงตรงไหนก็บอกกันบ้างนะค่ะ เพราะว่าเราเองก็ยังมือใหม่หัดเขียน ฝากผลงานไว้ด้วยนะค่ะ
"ฮัลโหลว ๆ แม่หลอค่ะ นี่เจมมี่นะค่ะ"
"ห๊า !! เจมมี่หรอลูก"แม่พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
"ตอนนี้เจมมี่อยู่ที่ สนามบินในเมือง ควีนทาวส์ อีกประมาณ 38 ชั่วโมงก็จะถึงเมืองไทยค่ะ แค่นี้ก่อนนะค่ะคุณแม่ อย่าลืมมารับเจมมี่ทีสนามบินดอนเมืองนะค่ะ เจมมี่คิดถึงแม่กับพี่เลิฟที่สุดเลยค่ะ แค่นี้นะค่ะ"
"จ๊ะ แล้วแม่กับพี่เลิฟจะไปรอรับลูกนะ "
* 38ชั่วโมงผ่านไป *
"โอ๊ย!! ถึงซะที ไหนแม่กับพี่เลิฟละนี่" พลางกวาดสายตาหาพี่ชายกับแม่ "อ่า... นั่นไง" "แม่ค่ะ พี่เลิฟค่ะ เจมมี่อยู่นี่" ฉันรีบลากกระเป๋าสัมภาระ เดินตรงไปหาแม่และพี่ชาย
"ว๊าว!! เจมมี่ ลูกสูงขึ้นแล้วก็น่ารักขึ้นด้วยนะนี่"
ฉันยิ้มหน้าแดง
"ไปกันเถอะแม่ เจมมี่ พี่ว่าเราไปคุยกันที่บ้านดีกว่า" พี่เลิฟเร่งฉันกับแม่ที่มัวแต่ดีใจที่ได้เจอกันจนเพลิน
"ก็ดีเหมือนกันค่ะ เจมอยากกลับบ้านจะแย่อยู่แล้ว"
"พี่เลิฟรถของพี่สวยจังเลย"
"อ๋อ ก็ตอนนี้พี่เริ่มที่จะหาเงินเองได้นะ"
"แล้วพี่ทำงานอะไรหลอ ทำไมมีเงินซื้อรถราคาแพงๆอย่างนี้ละ"
"พี่เค้าเป็นดารานะลูก เป็นพระเอกที่กำลังฮอทด้วย"
"ว๊าว !! จริงหลอค่ะ หนูไม่อยู่เมืองไทยแค่6ปี ไม่น่าเชือเลยนะว่าพี่ชายสุดที่รักของหนูจะดังขนาดนี้ อย่างนี้หนูก็เป็น น้องสาวของพระเอกหนุ่มที่ยังอยู่แค่มัธยมปลาย แล้วยังเท่ระเบิดไปเลย" อิอิ
"อ่า...ถึงบ้านแล้ว หนูขอขึ้นไปดูห้องของหนูก่อนนะ"
"จะรีบอะไรนักหนาละลูก"
"โอโห!! สวยจัง ห้องนอนสีฟ้า เตียงและเฟอร์นิเจอเป็นสีขาวครีม ตู้เสื้อผ้าก็สวย ห้องน้ำก็หรูมาก โอ๊ยถูกใจๆ" แล้วฉันก็นั่งเขียนไดอารี่อยู่โต๊ะสีขาวครีมที่ติดกับหน้าต่าง ลมโกรกนิดๆ ผ้าหม่าสีขาวลายผีเสื้อสีฟ้าปลิวไสว ฉันพริ้มหลับไป
"เจมมี่ ตื่นได้แล้วลูก ลูกหลับตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นจนนี่มัน จะ7 โมงเช้าแล้วนะไปอาบน้ำซะ แล้วลงไปกินข้าวเดี๋ยววันนี้พี่เค้าจะพาไปซื้อชุดนักเรียน
"อาราย..........นะค่ะแม่ ชื้อชุดนักเรียนหลอ เย้ๆ" ฉันรีบกระโดดขึ้นจากเตียง ไปอาบน้ำ แต่งตัวแล้วลงไปทานอาหารเช้ากับพี่เลิฟ
ขณะที่นั่งอยู่ในรถฉันก็เห็นพี่เลิฟเอาหมวกไหมพรมสีดำกับแว่นตาดำกันแดดอันใหญ่มาใส่ "พี่เลิฟค่ะ พี่จะใส่ทำไมละ แค่มาเดินห้างเองนะ ไม่ใช่ไปทะเลซักหน่อย กลัวดำไปได้"
"พี่ไม่ได้กลัวดำหลอกเจมมี่ พี่ใส่กันพวกแฟนคลับกับพวกปาปารัสซี่ ต่างหาก"
"อ๋อๆ เข้าใจค่ะ เข้าใจ แล้วนี้พี่จะพาหนูไปซื้อเสื้อผ้าที่ไหนอะ"
"ที่ สยามพารากอน ถ้าเธอจะซื้ออะไรที่นอกเหนือจากชุดนักเรียนก็ได้นะ วันนี้พี่จ่ายไม่อั้น"
"ว๊าว!! พี่ชายฉันใจปล้ำจัง" "นี่หลอค่ะชุดนักเรียนที่หนูต้องใส่" กระโปงสั้นลายสก๊อดสีออก ดำ เขียว แดง แล้วก็ เสื้อแขนยาวสีขาว เน็คไท ลายเดียวกับกระโปรง แล้วก็เสือสูทตัวเล็กๆสีออกดำ ไม่มีลาย มันเป็นชุดที่ลาวมาก ตอนที่ เจมมี่อยู่นิวซีแลนด์ ไม่เห็นต้องแต่งยูนิฟรอม์เลยอะ ใส่ชุดอะไรก็ได้
"อย่าบ่นเลยนะ" "พี่ครับเอาชุดแบบนี้ 4ชุด แล้วก็ชุดพละ ร้องเท้าผ้าใบ รองเท้านักเรียน แล้วก็ถุงเท้า แล้วก็หมวก ร่ม กระเป๋า เอาทุกอย่างที่มันต้องใช้อะครับ"
"อ๋อ ค่ะ นี่ค่ะได้แล้วค่ะ ทั้งหมด 5870 ค่ะ
พี่เลิฟรูดบัตรวีซ่าให้พนักงาน แล้วฉันก็ควงพี่ชายสุดเท่ไปซื้อชุดไป-เวท รองเท้าคู่ใหม่ ไปทานอาหาร ซื้อกระเป๋าถือ อุปกรณ์การเรียน แล้วก็อะไรต่อมิอะไร แล้วเราก็กลับบ้านไปทานอาหารเย็นกัน หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ ฉันก็ขอตัวขึ้นมาเขียนไดอารี่แล้วก็รีบอาบน้ำนอน เพราะพรุ่งนี้โรงเรียนจะเปิดเทอมวันแรก
ฉันจะต้องเตรียมตัวให้พร้อม
----------------------------------------------------------------------------------------
เพลง Can I Love You Ost. Mars ลุ้นรักนักบิด
เรื่องนี้สนุกมั้ยค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของ pentel แต่ก็เหมือนเรื่องแรกละค่ะเพราะว่าเรื่องแรกก็ยังแต่ไม่เสร็จได้แค่3ตอนเองค่ะ แต่ว่ามันแต่งต่อไม่ออกเลยมาเขียนเรื่องใหม่นะคะ ถ้าอยากให้ปรับปรุ่งยังไงตรงไหนก็บอกกันบ้างนะค่ะ เพราะว่าเราเองก็ยังมือใหม่หัดเขียน ฝากผลงานไว้ด้วยนะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น